Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 grudnia 2022 roku

Sąd Rejonowy w Wąbrzeźnie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Ludmiła Dulka - Twarogowska

po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2022 roku w Wąbrzeźnie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa: (...)Sp. z o.o. z siedzibą w T.

przeciwko: E. K.

- o zapłatę

1. zasądza od pozwanej E. K. na rzecz powoda (...)Sp. z o.o. z siedzibą w T. 3.092,70 zł (trzy tysiące dziewięćdziesiąt dwa złote siedemdziesiąt groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie naliczanymi od tej kwoty za okres od 23 listopada 2021 roku do dnia zapłaty;

2. zasądza od pozwanej E. K. na rzecz powoda (...) Sp. z o.o. z siedzibą w T. 1.117,00 zł (tysiąc sto siedemnaście złotych zero groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty, tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sędzia

Ludmiła Dulka – Twarogowska

Sygn. akt: I C 153/22 upr

POUCZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...) (...) (...)

ZARZĄDZENIE

1.  (...) C;

2.  (...)

3.  (...)

W., dnia 28 grudnia 2022 r.

Sędzia

Ludmiła Dulka – Twarogowska

Sygn. akt I C 153/22 upr

UZASADNIENIE

Powód (...) Finanse Sp. z o.o. z siedzibą w T. wystąpił do Sądu z pozwem skierowanym przeciwko E. K. domagając się zasądzenia 3.092,70 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 23 listopada 2021 roku do dnia zapłaty, a także kosztów procesu (k.2-4).

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda kosztów procesu (k.33-42).

W toku procesu strony podtrzymały swoje stanowiska (k.45-47, k.70-72v, k.77-78).

Sprawa podlegała rozpoznaniu w postępowaniu uproszczonym.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu (...) roku E. K. za pośrednictwem strony internetowej (...) zawarła z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w T. umowę pożyczki nr (...).

Składając wniosek o pożyczkę pozwana wskazała m.in. swoje personalia, serię i nr dowodu osobistego: (...) z datą ważności do (...) roku, nr PESEL: (...), nr tel. (...), adres e-mail: (...), adres zamieszkania: (...), imię ojca: M., imię matki: M., a także zatrudnienie na umowę o pracę w J. M. P. z miesięcznymi zarobkami 3.100 zł netto oraz nr konta bankowego: (...). Zawarcie umowy było poprzedzone założeniem przez pozwaną konta klienta na stronie internetowej pożyczkodawcy oraz weryfikację jej tożsamości poprzez dokonanie w dniu (...) roku ze swojego rachunku bankowego wpłaty 1 zł na rachunek bankowy(...) Sp. z o.o. Po dokonaniu oceny zdolności kredytowej pozwanej, powód poinformował ją o pozytywnym rozpatrzeniu wniosku o pożyczkę i możliwości zapoznania się z jej warunkami w P. K. oraz w przesłanej e-mailowo dokumentacji zawierającej wzór umowy, formularz informacyjny oraz wzór oświadczenia o odstąpieniu od umowy.

W dniu (...) roku powód dokonał przekazania pożyczki w kwocie 2.500 zł na rachunek bankowy pozwanej o nr: (...), z wpisem w tytule transakcji: wypłata pożyczki numer (...). Zgodnie z warunkami umowy całkowita kwota do spłaty wynosiła 3.003,39 zł i oprócz zwrotu kapitału obejmowała 450,36 zł prowizji i 53,03 zł odsetek. W przypadku nieterminowej spłaty pożyczki, pożyczkodawca miał prawo naliczyć odsetki za opóźnienie w wysokości odsetek maksymalnych. Spłata pożyczki miała nastąpić w 6 miesięcznych ratach płatnych do 19. dnia każdego miesiąca w okresie od czerwca do listopada 2021 roku, po 500,52 zł, za wyjątkiem ostatniej raty wynoszącej 500,79 zł.

Z uwagi na brak regulowania rat pożyczki, pismem z (...) roku powód skierował do pozwanej oświadczenie o wypowiedzeniu umowy nr (...) i wezwał ją do zapłaty 3.007,89 zł w terminie 7 dni. Pozwana nie spłaciła pożyczki. Przed zawarciem umowy nr (...), pozwaną i powoda łączyły trzy umowy pożyczki o nr: (...) z (...) roku, (...) z (...) roku i (...) z (...) roku, które zostały w całości spłacone.

Dowody:

- umowa pożyczki wraz z załącznikami (k.14-17v);

- wniosek o pożyczkę (k.18-19v);

- potwierdzenie przyjęcia wniosku i jego pozytywnego rozpoznania (k.20);

- potwierdzenia wykonania transakcji płatniczych (k.21, k.22);

- wypowiedzenie umowy (k.23-24v);

- trzy umowy pożyczek z załącznikami oraz potwierdzeniami wypłat i wpłat (k.48-65).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo okazało się w całości uzasadnione.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na dowodach z dokumentów prywatnych oraz innych środków dowodowych (art. 308 i 309 k.p.c.) przedłożonych przez stronę powodową, które uznał za wiarygodne.

W przedmiotowej sprawie powód dochodził spełnienia przez stronę pozwaną zobowiązania wynikającego z umowy pożyczki. Podstawę prawną jego roszczenia stanowił art. 720 § 1 k.c., zgodnie z którym przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W myśl art. 720 § 2 k.c. umowa pożyczki, której wartość przekracza tysiąc złotych wymaga zachowania formy dokumentowej. Zgodnie z art. 77 ² k.c., do zachowania dokumentowej formy czynności prawnej wystarcza złożenie oświadczenia woli w postaci dokumentu, w sposób umożliwiający ustalenie osoby składającej oświadczenie. Natomiast art. 77 ³ k.c. określa, że dokumentem jest nośnik informacji umożliwiający zapoznanie się z jej treścią. Do zachowania formy dokumentowej wystarczające jest więc złożenie oświadczenia woli w sposób umożliwiający ustalenie osoby składającej oświadczenie w jakiejkolwiek postaci nośnika informacji, który umożliwia zapoznanie się z treścią. Zgodnie z art 60 k.c., z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, wola osoby dokonującej czynności prawnej może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym również przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej (oświadczenie woli). Oświadczenie woli wyrażone w postaci elektronicznej jest złożone innej osobie z chwilą, gdy wprowadzono je do środka komunikacji elektronicznej w taki sposób, żeby osoba ta mogła zapoznać się z jego treścią (art. 61 § 2 k.c.).

W oparciu o przytoczone przepisy, w ocenie Sądu pozwana złożyła prawnie skuteczne oświadczenie woli w zakresie zawarcia umowy pożyczki z pożyczkodawcą. Wskazują na to dokumenty zaprezentowane przez stronę powodową, w szczególności złożenie wniosku o pożyczkę w systemie C., przesłanie umowy i formularza informacyjnego, a ponadto przekazanie pożyczkodawcy swoich danych osobowych oraz pozostałych danych, w tym nr PESEL, nr dowodu osobistego wraz z data jego ważności, adresu zamieszkania, nr tel., adresu e-mail, imion rodziców (przy czym dane te są zgodne z bazą (...)-Sad oraz tożsame, jak w innych sprawach prowadzonych przez Sąd Rejonowy w W. (...)). Ponadto należy zauważyć, iż przewidziana w art. 29 ust. 1 Ustawy o kredycie konsumenckim (Dz.U.2018.993 j.t.) forma pisemna umowy o kredyt konsumencki, jest zastrzeżona dla celów dowodowych, a brak zachowania tej formy nie powoduje nieważności czynności prawnej. Na skuteczne zawarcie umowy wskazuje również potwierdzenie wypłaty na rachunek bankowy pozwanej kwoty pożyczki. Pozwana nie negowała okoliczności, iż rachunek nr (...) należy do niej, a ponadto z zaprezentowanej przez powoda dokumentacji dot. trzech umów pożyczek łączących uprzednio strony - które to pożyczki zostały w całości spłacone - wynika, iż procedura związana z zawieraniem umów z powodem była jej dobrze znana.

W ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy pozwala na ustalenie, iż strony wiązała ważna umowa pożyczki. Strona pozwana nie zaprezentowała żadnego dowodu niweczącego twierdzenia strony powodowej w zakresie istnienia i wysokości zobowiązania. Nie wykazała zarówno, iż posłużono się jej danymi osobowymi bez jej zgody (np. poprzez złożenie zawiadomienia o przestępstwie), jak również, że na jej rachunek nie wpłynęła kwota pożyczki.

Strona pozwana jest konsumentem, który zawarł umowę z przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek gotówkowych i posługuje się wzorcami umownymi, dlatego zastosowanie w niniejszej sprawie winny znaleźć także przepisy ustawy o kredycie konsumenckim, w szczególności art. 3 ust. 1 i ust. 2 pkt 1, zgodnie z którymi przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255 550 złotych albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi, przy czym za umowę o kredyt konsumencki uważa się między innymi umowę pożyczki. Sąd nie dopatrzył się występowania w umowie pożyczki żadnych klauzul abuzywnych w rozumieniu art. 385 ¹ § 1 k.c., które kształtowałyby prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy. Zastrzeżona umową prowizja wynosiła 450,36 zł, stanowiąc 18,01 % kwoty pożyczki i nie cechowała się nadmierną/rażącą wysokością.

W świetle powyższego Sąd uznał, iż pozwaną obciąża obowiązek zapłaty na rzecz powoda należności wynikających z umowy pożyczki, w tym 2.500 zł zwrotu kapitału, 450,36 zł prowizji, 38,29 zł odsetek kapitałowych i 104,05 zł odsetek od zadłużenia przeterminowanego, w łącznej kwocie 3.092,70 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od tej kwoty za okres od 23 listopada 2021 roku do dnia zapłaty, dlatego orzeczono jak w pkt 1 wyroku.

O kosztach procesu w pkt 2 wyroku Sąd postanowił w myśli art. 98 § 1, 1 ¹ i 3 k.p.c. w zw. z art. 108 § 1 k.p.c., kierując się zasadą odpowiedzialności za jego wynik. Powód wygrał proces w całości, dlatego pozwana zobowiązana jest do zwrotu na jego rzecz kosztów procesu. Zasądzona z tego tytułu kwota 1.117 zł obejmuje: 200,00 zł opłaty od pozwu, 900,00 zł wynagrodzenia pełnomocnika procesowego [§ 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz.U.2018.265 ze zm.)]oraz 17 zł opłaty skarbowej od czynności złożenia dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa.

Sędzia

Ludmiła Dulka-Twarogowska

Pouczenie: (...) (...) (...)

ZARZĄDZENIE

1.  (...);

2.  (...)

-(...);

3.  (...)

Sędzia Ludmiła Dulka-Twarogowska

W., dnia 23 marca 2023 roku