Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 393/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. G. (1)

w okresie od dnia 01 października 2021 roku do dnia 24 maja 2022 roku ze skutkiem w T. uchylał się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich z dnia 11 stycznia 2018 r. sygn. akt (...) w kwocie 500 zł miesięcznie na rzecz małoletniej K. G. wskutek czego powstała zaległość przekraczająca równowartość trzech świadczeń okresowych

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu (...) urodziła się K. G. - córka D. G. (1) i K. K..

D. G. (1) na podstawie ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Toruniu z dnia 11 stycznia 2018 r., w sprawie (...), został zobowiązany do płacenia na rzecz małoletniej córki alimentów w wysokości 500 zł miesięcznie do rąk matki małoletniej K. K..

W związku z faktem, iż D. G. (1) nie płacił orzeczonych alimentów decyzją (...) T. przyznano małoletniej K. G. świadczenia z funduszu alimentacyjnego. Egzekucja komornicza zaległych świadczeń okazała się bezskuteczna. Na dzień 29.10.2021 r. zaległości alimentacyjne dłużnika przekroczyły kwotę 13 tys. złotych.

wyjaśnienia D. G.

43-44

kopia załącznika do protokołu rozprawy - ugoda sądowa

2

zaświadczenie komornika

3, 12-16

decyzja (...) T.

4

pismo (...)

19

D. G. (1) był wielokrotnie karany sądownie, w tym za przestępstwo z art. 209 § 1a kk.

karta karna

45-48

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia D. G.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie w jakim przyznał się do zarzucanego czynu. W tym zakresie jego wyjaśnienia pokrywają się ze zgromadzoną dokumentacją

ugoda sądowa, dokumentacja komornicza, karta karna, pisma urzędowe

Sąd dał wiarę wszelkim przeprowadzonym w sprawie dowodom z dokumentów, na których oparł ustalenia faktyczne w niniejszej sprawie, w szczególności w postaci danych o karalności, zaświadczeniom komornika oraz wszelkim innych dokumentom zebranym w sprawie. Nie ma podstaw, by kwestionować treść powyższych, bowiem dokumenty te zostały pozyskane, sporządzone i przeprowadzone zgodnie z wymogami procedury karnej, a żadna ze stron nie zakwestionowała ich rzetelności ani prawdziwości

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

D. G. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Do znamion występku z art. 209 § 1 kk należą: zobowiązanie sprawcy z mocy orzeczenia sądowego, ugody zawartej przed sądem lub innym organem lub umową do wykonywania obowiązku alimentacyjnego jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące. Zgodnie z treścią art. 209 § 1a kk jeżeli sprawca czynu opisanego w art. 209 § 1 kk naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych podlega karze grzywny, ograniczenia wolności lub pozbawienia wolności do lat 2.

W analizowanym stanie faktycznym na oskarżonego D. G. (1) obowiązek alimentacyjny względem córki nałożony został na podstawie ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Toruniu w dniu 11 stycznia 2018 roku w sprawie (...) w wysokości 500 zł miesięcznie. D. G. (1) uchylał się od nałożonego obowiązku alimentacyjnego. Sąd przyjął, że jego powtarzające się zachowanie, polegające na niepłaceniu rat alimentacyjnych w wysokości ustalonej przez Sąd, stanowiło przejaw istnienia trwałego zamiaru, który wymagany jest dla bytu przestępstwa trwałego, jakim jest niealimentacja a zaległość w płaceniu rat alimentacyjnych przekracza wysokość trzech świadczeń okresowych. Należy przy tym wskazać, iż samo niewykonywanie obowiązku łożenia na utrzymanie osoby do tego uprawnionej nie jest równoznaczne z uchylaniem się od niego. Realizacja znamienia „uchylania się” ma miejsce dopiero w sytuacji, gdy sprawca ma wprawdzie obiektywną możliwość wykonania tego obowiązku, nie dopełnia go jednak ze względu na występujący u niego negatywny stosunek psychiczny, polegający na tym, że zobowiązany do świadczenia nie chce lub lekceważy jego wykonywanie. W przekonaniu Sądu oskarżony D. G. (1) swoim zachowaniem zlekceważył nałożony na niego ugodą sądową obowiązek łożenia na utrzymanie córki. Sam zresztą zgodził się na sam obowiązek płacenia rat alimentacyjnych jak i ich wysokość. Podstawę dla takiej oceny może stanowić okoliczność, iż nie podjął starań o znalezienie stałego zatrudnienia, które umożliwiłoby mu realizację ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego. Po stronie oskarżonego nie istniały przy tym jakiekolwiek okoliczności, takie jak na przykład ciężka choroba czy też podeszły wiek, które uniemożliwiałyby mu w sposób obiektywny aktywizację zawodową oraz wypełnianie swoich zobowiązań. Oskarżony jest dorosłą osobą w sile wieku, mającą możliwość wykonywania pracy i zarobkowania.
Reasumując, analiza powyższych znamion pozwala na stwierdzenie, iż poprzez swoje zachowanie oskarżony D. G. (1) dopuścił się przestępstwa z art. 209 § 1 kk.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. G. (1)

I

I

Sąd na podstawie art. 209 § 1 kk wymierzył oskarżonemu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności. W ocenie Sądu wymierzona kara w odpowiednim stopniu uwzględnia stopień społecznej szkodliwości czynu, zawinienie oraz cele kary. Jest to także odpowiednia reakcja karna biorąc pod uwagę skutki przestępstwa popełnionego przez oskarżonego. Należycie oddaje ona wagę ustalonych przez Sąd okoliczności obciążających i łagodzących. W ocenie Sądu wymierzona kara spełni swą funkcję w zakresie prewencji indywidualnej, chociaż Sąd wziął również pod uwagę jej aspekt represyjny.

Wymierzając oskarżonemu karę pozbawienia wolności Sąd uwzględnił również wymogi prewencji generalnej, kształtowania wyobrażenia o konieczności przestrzegania obowiązujących norm prawnych i budowania autorytetu porządku prawnego.

Biorąc pod uwagę motywację i pobudki działania oskarżonego godzącego bezpośrednio w rodzinę uznać należy, że czyn popełniony przez oskarżonego stanowi z jednej strony wyraz jaskrawego lekceważenia prawa a z drugiej strony stosunek oskarżonego do przepisów obowiązującego prawa. Dlatego takie zachowanie oskarżonego spotkać się musi z odpowiednio surową reakcją, mieszczącą się przy tym w granicach wyznaczonych przez stopień winy sprawcy.

Wymierzając karę Sąd nie tracił z pola widzenia okoliczności wpływających na jej wymiar.

Do okoliczności obciążających zaliczono lekceważący stosunek do obowiązujących przepisów oraz znaczną szkodliwość społeczną czynu. Na wymiar kary oraz jej rodzaj miała także wpływ uprzednia karalność, w tym za czyn z art. 209 § 1a kk.

Jako okoliczność łagodzącą uznano przyznanie się do popełnienia zarzucanego czynu.

Jednocześnie wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie, z uwagi na wcześniej orzeczone kary pozbawienia wolności, brak jest przesłanek formalnych do zastosowania warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Na podstawie art. 624 § 1 kpk sąd zwolnił oskarżonego od obowiązku uiszczenia opłaty a wydatkami poniesionymi od chwili wszczęcia postępowania obciążył Skarb Państwa. Aktualnie oskarżony przebywa w warunkach izolacji i nie byłby w stanie uiścić wskazanych kosztów.

7.  Podpis

Sędzia Marcin Czarciński