Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powódka B. L. pozwem wniesionym 16 lutego 2023 r. zażądała uznania wypowiedzenia umowy o pracę złożonego przez pozwanego pracodawcę Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w S. za bezskuteczne, a w przypadku upływu okresu wypowiedzenia – o przywrócenie do pracy. Nadto wniosła o zwrot kosztów procesu.

W odpowiedzi na pozew pozwany uznał żądanie pozwu w całości i wniósł o nieobciążanie go kosztami procesu – zniesienie ich pomiędzy stronami.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

B. L. była pracownikiem Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w S. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony, na stanowisku Kierownika Zespołu ds. (...) Fizycznych. Jako miejsce pracy w umowie oznaczono siedzibę Funduszu w S., przy ul. (...).

Niesporne, a nadto umowa o pracę – k. 7.

B. L. dnia 26 stycznia 2023 r. otrzymała oświadczenie pracodawcy o wypowiedzeniu warunków umowy o pracę w części dotyczącej zajmowanego stanowiska, miejsca świadczenia pracy oraz wynagrodzenia. Wskazano na trzymiesięczny okres wypowiedzenia, który upłynie 30 kwietnia 2023 r. Jednocześnie zaproponowano nowe warunki pracy w postaci stanowiska Specjalisty ds. (...) Branżowych, w biurze w S. przy ul. (...) (w to miejsce nadpisano adres „ul. (...)” i parafowano) oraz wynagrodzenie w wysokości 1,9 - krotności przeciętnego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w IV kwartale roku poprzedniego oraz premię w wysokości 20% wynagrodzenia zasadniczego. Jako przyczynę wskazano racjonalizację zatrudnienia i potrzebę przesunięcia pracowników do obsługi Programu (...).

Niesporne, a nadto wypowiedzenie – k. 8-9.

Sąd zważył, co następuje:

Roszczenie powódki, oparte na przepisie art. 45 § 1 w związku z art. 42 § 1 kodeksu pracy okazało się w całości zasadne.

Analiza merytorycznej zasadności dochodzonych świadczeń pracowniczych jest zbędna z uwagi na uznanie powództwa dokonane przez pozwaną w odpowiedzi na pozew. Na mocy art. 213 § 2 k.p.c. sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa. Ponieważ uznanie dotyczyło uprzednio dokonanego wypowiedzenia warunków umowy o pracę, Sąd nie miał żadnych przesłanek, by je zdyskwalifikować. Nic nie wskazało na to, by uznanie powództwa miało być sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego lub zmierzało do obejścia prawa. Pracodawca stwierdził, że nie będzie wdawał się w spór i uznał zasadność argumentacji pozwu, a przynajmniej zasadność podniesionego w nim roszczenia.

W takiej sytuacji Sąd nie prowadzi postępowania dowodowego i nie roztrząsa przyczyn oraz trybu wypowiedzenia warunków umowy o pracę. Wydaje natomiast wyrok uwzględniający całość żądania i nadający orzeczeniu rygor natychmiastowej wykonalności (art. 333 § 1 pkt 2 KPC).

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 § 1 KPC, stwierdzając, że pozwany jest stroną przegrywającą proces. Nie można było dojść do wniosku, że pozwany nie dał powodu do wytoczenia powództwa (art. 101 KPC), skoro złożył oświadczenie o wypowiedzeniu warunków umowy pracę i do chwili złożenia odwołania go nie cofnął. Stąd koszty procesu należały się stronie powodowej. Ich kwota ogranicza się do kosztów zastępstwa procesowego i wynosi 180 zł, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie.

ZARZĄDZENIE

1.(...)

2. (...)

3. (...)

19.06.2023