Sygn. akt II Ka 146/23
Dnia 28 kwietnia 2023r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: |
SSO Agata Kowalska |
|
Sędziowie: |
SO Dariusz Półtorak (spr.) SO Karol Troć |
|
Protokolant: |
sekr. sąd. Beata Wilkowska |
przy udziale prokuratora Przemysława Rycaka
po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2023 r.
sprawy D. K. i P. W.
oskarżonych z art. 158 § 1 kk w zb. z art. 280 § 1 kk w zb. z art. 157 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 21.08.1997 r. o ochronie zwierząt
na skutek apelacji wniesionych przez obrońców oskarżonych
od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach
z dnia 21 września 2022 r. sygn. akt II K 1104/21
I. w zaskarżonej części wyrok utrzymuje w mocy;
II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. G. 516,60 zł (w tym 96,60 zł podatku VAT) wynagrodzenia za obronę wykonywaną z urzędu w postępowaniu odwoławczym w stosunku do D. K.;
III. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. P. 516,60 zł (w tym 96,60 zł podatku VAT) wynagrodzenia za obronę wykonywaną z urzędu w postępowaniu odwoławczym w stosunku do P. W.;
IV. zasądza od oskarżonych solidarnie na rzecz oskarżycieli posiłkowych: M. L. (1), D. L. i M. L. (2) po 840 złotych tytułem zwrotu poniesionych przez nich kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym;
V. zwalnia oskarżonych z opłaty za II instancję oraz wydatków postępowania odwoławczego, które przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.
UZASADNIENIE |
|||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II Ka 146/23 |
|
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
|||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
Wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 21 września 2022 r. sygn..akt II K 1104/21 |
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ oskarżyciel posiłkowy |
☐ oskarżyciel prywatny |
☒ obrońca |
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
☐ inny |
1.3. Granice zaskarżenia |
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||
☒ na korzyść ☐ na niekorzyść |
☐ w całości |
|||
☒ w części |
☐ |
co do winy |
||
☒ |
co do kary |
|||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||
☐ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||
☐ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||
☐ |
||||
☐ |
brak zarzutów |
1.4. Wnioski |
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
2.1. Ustalenie faktów |
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
|||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
|
2.2. Ocena dowodów |
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||
Lp. |
Zarzut |
|
Zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego P. W. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||
Apelację ocenić należało jako bezzasadną i nie zasługującą na uwzględnienie, albowiem w żadnym razie orzeczonej wobec P. W. kary, zarówno w aspekcie kar jednostkowych, jak i kary łącznej nie można uznać za rażąco, niewspółmiernie surowe. Odnośnie argumentów podniesionych w apelacji obrońcy, to zgodzić się należy, że oskarżony przyznał się, ale jedynie częściowo do stawianych mu zarzutów. W trakcie bowiem przesłuchania (k.462-467) P. W. uznał swoją winę, jednakże za wyjątkiem czynu opisanego w pkt I-ym aktu oskarżenia, który dotyczył rozboju i pobicia pokrzywdzonych, a więc przestępstwa o najcięższym gatunkowo przestępstwie popełnionym na szkodę pokrzywdzonych. Niczym niepoparte są twierdzenia obrońcy, jakoby P. W. swoimi wyjaśnieniami miał przyczynić się w istotny sposób do wyjaśnienia sprawy i jest to znaczący dowód, który dał sądowi I instancji podstawę do ustaleń faktycznych. To bowiem przede wszystkim zeznania pokrzywdzonych: M. L. (1), M. L. (2), D. L. były dowodami w oparciu o które sąd dokonał rekonstrukcji zdarzeń i oparł swoje ustalenia w zakresie czynów przypisanych D. W. i drugiemu oskarżonemu. Wyjaśnienia oskarżonego, tym samym nie stanowiły dowodu, który w znaczący sposób przyczynił się do ustaleń Sądu I instancji. Sąd Okręgowy nie znalazł podstaw do uwzględnienia zawartych w apelacji obrońcy twierdzeń, jakoby rola P. W. w „zdarzeniu” z udziałem rodziny L. była drugorzędna, a główną rolę odgrywał w nim drugi oskarżony, brat P. W.. Być może, na początku tych wydarzeń, wiodącą rolę miał D. K., ale drugi oskarżony, w trakcie rozwoju zdarzeń, brał w nim co najmniej równorzędną rolę, jak i jego brat dopuszczając się czynów, które zostały mu przypisane. W żadnym razie nie można się zgodzić ze stanowiskiem autora apelacji, że okolicznością w jakiś sposób usprawiedliwiającą zachowanie P. W. było poczucie solidarności nakazujące przyłączyć mu się do ataku swojego brata na pokrzywdzonych. Przedmiotowa sprawa nie jest pierwszą, w której Sąd Okręgowy takie właśnie zachowanie oskarżonych obserwuje, gdy w ramach źle rozumianej solidarności rodzinnej wzajemnie, aktywnie wspomagają się przy popełnianiu kolejnych przestępstw. Powyższe powoduje to, że nie mogły zostać uznane zarzuty apelacji za zasadne i tym samym skutkować uwzględnieniem wniosku o orzeczenie kary łącznej pozbawienia wolności „w wymiarze istotnie niższym”. Na k. 777 verte -780 sąd meriti w bardzo obszerny i wyczerpujący sposób dokonał analizy okoliczności, które miał na względzie dokonując wymiaru kar jednostkowych, jak i kary łącznej (treść apelacji wskazuje, że dotyczy ona tylko tego elementu wymiaru kary). Sąd dokonał kolejno omówienia dyrektyw wymiaru słusznie uznając, iż przemawiają one za orzeczeniem kar odpowiednio surowych, które i tak w większości oscylują bliżej dolnego ustawowego zagrożenia za czyny, które zostały przypisane oskarżonemu. Dlatego, Sąd Okręgowy, nie chcąc powtarzać bardzo obszernej i przekonywującej argumentacji odsyła do wskazanego wyżej fragmentu uzasadnienia wyroku. Oceniając wymiar kary łącznej stwierdzić należy, że – z jednej strony biorąc pod uwagę różne dobra, w jakie godziły przestępstwa popełnione przez P. W., a z drugiej uwzględniając, że czyny te popełnione zostały w zbieżności czasowej i miejscowej, to okoliczności te przemawiały przeciwko zastosowaniu zasady absorpcji, czy kumulacji. Sąd Odwoławczy podziela stanowisko sądu I instancji, iż względy te przemawiały za zastosowaniem, przy orzekaniu kary łącznej zasady asperacji, co skutkowało orzeczeniem wobec P. W. kary w wymiarze 5 lat pozbawienia wolności, a więc o 1,5 roku niższej niż suma orzeczonych kar jednostkowych. Być może należy zgodzić się z poglądem, że nie jest to kara łagodna, ale uwzględniając takie nagromadzenie okoliczności obciążających nie można uznać ją za rażąco niewspółmiernie surową. Przejawiając tak brutalne, niczym nie sprowokowane i nieuzasadnione działania wobec pokrzywdzonych (ludzi oraz psa) osób całkowicie przypadkowo znajdujących się w tym samym miejscu co oskarżony wykazał on, że wymaga odpowiednio długiego wychowawczego oddziaływania w warunkach zakładu karnego, czy wręcz izolacji od innych członków społeczności, wobec których stanowi realne i bezpośrednio zagrożenie. |
||
Wniosek |
||
O orzeczenie łagodniejszej kary łącznej pozbawienia wolności |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||
Bezzasadność zarzutów warunkowała nieuwzględnienie wniosku |
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
|
1. |
|
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
|
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
|
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
Kara orzeczona wobec oskarżonego P. W. |
|
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
|
Wskazane we wcześniejszej części uzasadnienia |
|
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
|
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
Zwięźle o powodach zmiany |
|
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
|||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
|||
1.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
|||
4.1. |
|||
Zwięźle o powodach uchylenia |
|||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
|||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
|||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
||
6. Koszty Procesu |
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
III, IV, V |
Sąd Okręgowy zasądził wynagrodzenie z tytułu obrony wykonywanej z urzędu wobec oskarżonego P. W., zwrot wydatków poniesionych przez oskarżycieli posiłkowych w postępowaniu odwoławczym, a także zwolnił oskarżonego z opłaty za II instancję oraz wydatków postępowania odwoławczego. |
7. PODPIS |