Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący

Sędzia Sylwia Rehlis

Protokolant

Joanna Walecki

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 853/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

K. S.

W dniu 21 października 2020 r. w R. na skrzyżowaniu okrężnym ulicy (...) z ulicą (...), prowadząc samochód osobowy marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że przejeżdżając przez to skrzyżowanie niedostatecznie obserwowała przedpole jazdy i nie zachowała bezpiecznego odstępu od poprzedzającego ją pojazdu, w wyniku czego najechała na tył motoroweru marki R. o numerze rejestracyjnym (...) prowadzonego przez E. W. doprowadzając do zderzenia pojazdów, a następnie przewrócenia się motoroweru, czym spowodowała nieumyślnie wypadek, w wyniku którego E. W. odniosła obrażenia ciała w postaci urazu głowy i odcinka szyjnego kręgosłupa powikłanego pourazowym przewlekłym zespołem bólowym oraz stłuczenia kręgosłupa, miednicy oraz barku lewego, skutkujące naruszeniem czynności narządów jej ciała na okres powyżej 7 dni.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

I.

W dniu 21 października 2020 r. K. S. jechała samochodem osobowym marki S. (...) o numerze rejestracyjnym (...) w R.. Poruszała się ul. (...) w kierunku ul. (...). Tego dnia warunki zarówno drogowe jak i atmosferyczne były dobre. Nie było wzmożonego ruchu na drodze, jezdnia była sucha, czysta i gładka, zachmurzenie było niewielkie.

Około godziny 10.45 K. S. wjechała na skrzyżowanie o ruchu okrężnym o nazwie Rondo (...), obejmujące ulicę (...) z ulicą (...), na którym obowiązywał jeden pas ruchu o szerokości 8 m i długości 100 m. W tym czasie na rondzie znajdowała się już jadąca motorowerem marki R. o numerze rejestracyjnym (...) E. W.. K. S. po przekroczeniu skrzyżowania nienależycie obserwowała przedpole jazdy oraz po przekroczeniu pierwszego zjazdu na ul. (...) nie zachowała bezpiecznego odstępu od jadącego przed nią motoroweru. W rezultacie najechała na tylną część tego pojazdu, zderzyła się z nim, co doprowadziło do jego przewrócenia się oraz kierującej E. W. .

Przybyły na miejsce zespół ratownictwa medycznego udzielił motorowerzystce pierwszej pomocy, a następnie została ona skonsultowana i zdiagnozowana medycznie w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym Wojewódzkiego Szpitala (...) w R..

Obie kierujące były tego dnia trzeźwe.

zeznania świadka E. W.

k. 232-233, 17v, 29v, 66v

zeznania świadka D. M.

k. 249v-250v

zeznania świadka T. M.

k. 267v-268v

częściowe wyjaśnienia oskarżonej

k. 231-231v, 63v-64

notatka urzędowa z wypadku drogowego

k. 1

protokoły badania stanu trzeźwości

k. 2, 4

protokół oględzin miejsca wypadku drogowego wraz ze szkicem i dokumentacją fotograficzną

k. 9-14

kopia protokołu dot. wypadku przy pracy

k. 68-69

opinia biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych wraz z opinią ustną uzupełniającą

k. 72-89, 268v-269v

II.

W wyniku powyższego zdarzenia E. W. odniosła obrażenia ciała w postaci urazu głowy i odcinka szyjnego kręgosłupa powikłanego pourazowym przewlekłym zespołem bólowym oraz stłuczenia kręgosłupa, miednicy oraz barku lewego. Takie obrażenia stanowiły naruszenie czynności narządów jej ciała na okres powyżej 7 dni.

dokumentacja medyczna

k.19-21, 35

dokumentacja dot. rehabilitacji

k. 32-34

opinia sądowo-lekarska

k. 38

III.

Ponadto, wskutek powyższego zdarzenia w pojeździe marki S. (...) powstały następujące uszkodzenia: zadrapana powłoka lakiernicza przedniego zderzaka z lewej strony samochodu na wysokości od 38 cm do 60 cm od podłoża koloru białego o szerokości 31 cm, zadrapany lewy przedni reflektor na wysokości 28 cm do 39 cm od podłoża i szerokości 31 cm. W motorowerze marki R. powstały z kolei następujące uszkodzenia: zadrapana obudowa tylna po lewej stronie ok. 46 cm od podłoża, zadrapana powłoka lakiernicza przy podnóżku pasażera na wysokości od 41 cm do 45 cm od podłoża szerokości 14 cm, brak układu lewego lusterka, wygięcie lewej manetki do środka, zarysowana powłoka lakiernicza dźwigni hamulca tylnego na szerokości ok. 2 cm, przerwana powłoka siedziska na długości ok. 12 cm, zadrapana powłoka lakiernicza pod siedzeniem pasażera o szerokości ok. 2 cm.

protokoły oględzin pojazdów

k. 5-6, 7-8

IV.

K. S. nie figuruje w ewidencji kierowców naruszających przepisy ruchu drogowego. Nie miała dotąd zatrzymywanego dokumentu w postaci prawa jazdy.

informacja o wpisach w ewidencji kierowców

k. 45

informacja z centralnej ewidencji kierowców

k. 42

V.

Stwierdzony u K. S. epizod lękowo-depresyjny nie wpływał i nie wpływa obecnie na jej zdolność do prawidłowej oceny sytuacji, w której się znajdowała lub znajduje ani na umiejętność kontroli zachowań impulsywnych. W czasie zdarzenia miała ona w pełni zachowaną zdolność do rozpoznania znaczenia swojego czynu i pokierowania swoim postępowaniem.

opinia sądowo-psychiatryczna

k. 195-198

VI.

K. S. nie była dotychczas karana za przestępstwa, w tym przestępstwa skarbowe.

karta karna

k. 50, 171, 219

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

xx

xxxxx

xxxxxxxxxx

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

xxxxxxxxxx

xxxxx

xxxx

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

I.

zeznania świadka E. W.

Zeznania jasne, spójne, logicznie opisujące przebieg zdarzenia drogowego. Pokrzywdzona przedstawiła zdarzenie tak, jak je zapamiętała z własnej perspektywy, a zeznania złożone na obu etapach postępowania są wewnętrznie spójne. Zeznania zasługiwały w pełni na wiarę, aczkolwiek nie przyczyniły się one szczególnie do odtworzenia samego zdarzenia w kluczowym momencie, z uwagi na utratę przytomności, aczkolwiek miały znaczenie dla ustalenia toru jej jazdy i związku pomiędzy jej zachowaniem a kolizją.

I.

zeznania świadków

D. M.

oraz

T. M.

Zeznania jasne, logiczne i obiektywne jako funkcjonariuszy Policji wykonujących czynności służbowe na miejscu zdarzenia. Uznane w całości za wiarygodne.

I.

notatka urzędowa z wypadku drogowego

Dokumentacja sporządzona przez uprawnione podmioty w zakresie uprawnień, która nie była kwestionowana w toku procesu.

I.

protokoły badania stanu trzeźwości

Dokumentacja sporządzona przez uprawnione podmioty w zakresie uprawnień, prawem przewidzianym, która nie była kwestionowana w toku procesu.

I.

protokół oględzin miejsca wypadku drogowego wraz ze szkicem i dokumentacją fotograficzną

Dokumentacja sporządzona przez uprawnione podmioty w zakresie uprawnień, prawem przewidzianym, która nie była kwestionowana w toku procesu.

I.

kopia protokołu dot. wypadku przy pracy

Dokumentacja sporządzona przez uprawnione podmioty w zakresie uprawnień, która nie była kwestionowana w toku procesu.

I.

opinia biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych wraz z opinią ustną uzupełniającą

Opinia zupełna, wewnętrznie niesprzeczna, kategoryczna , oparta na fachowej wiedzy specjalnej, przedstawiająca zachowanie uczestników zdarzenia, naruszone reguły ostrożności i przepisy ruchu drogowego oraz zawierająca odpowiedź odnośnie osoby odpowiedzialnej za wynikłe zdarzenie drogowe. W opinii uzupełniającej biegły wskazał, że pierwotnych wniosków o odpowiedzialności oskarżonej nie zmieniałaby nawet okoliczność gwałtownego zjechania motorowerzystki od wewnętrznej części ronda na ul. (...) , albowiem to pojazd wjeżdżający z drogi podporządkowanej powinien zachować szczególną ostrożność i zastosować się do zasady ograniczonego zaufania i nawet gdyby miał jechać za motorowerzystką to nie zwalniałoby go to z zachowania szczególnej ostrożność i bezpiecznej odległości. Należy przy tym podkreślić, iż motorowerzystka wjechała na rondo z ul. (...) , a zatem w momencie kiedy oskarżona włączała się do ruchu z ul. (...) pokrzywdzona była już na rondzie i korzystała z pierwszeństwa przejazdu, a z opinii biegłego dodatkowo wynika, iż od momentu wjazdu motorowerzystki na rondo minęło co najmniej kilka sekund i widoczność dla oskarżonej była na co najmniej kilkadziesiąt metrów. Wnioski opinii sąd w pełni uznał za własne.

II.

dokumentacja medyczna

Dokumentacja medyczna dot. stanu zdrowia pokrzywdzonej z okresu od dnia zdarzenia, niekwestionowana przez strony.

II.

dokumentacja dot. rehabilitacji

Dokumentacja wydana przez podmiot prywatny, obrazująca przebieg rehabilitacji, której na skutek obrażeń ciała poddała się pokrzywdzona, niekwestionowana przez strony.

II.

opinia sądowo-lekarska

Opinia pełna, wewnętrznie niesprzeczna, klarowna , oparta na fachowej wiedzy specjalnej, stwierdzająca naruszenie czynności narządów ciała pokrzywdzonej na okres powyżej 7 dni w wyniku rzeczonego wypadku drogowego.

III.

protokoły oględzin pojazdów

Dokumentacja sporządzona przez uprawnione podmioty w zakresie uprawnień, prawem przewidzianym, która nie była kwestionowana w toku procesu.

IV.

informacja o wpisach w ewidencji kierowców

Dokumentacja sporządzona przez uprawnione podmioty w zakresie uprawnień, prawem przewidzianym, która nie była kwestionowana w toku procesu.

IV.

informacja z centralnej ewidencji kierowców

Dokumentacja sporządzona przez uprawnione podmioty w zakresie uprawnień, prawem przewidzianym, która nie była kwestionowana w toku procesu.

V.

opinia sądowo-psychiatryczna

Opinia jasna, pełna, wewnętrznie niesprzeczna , wskazująca na brak zaistnienia przesłanek z art. 31 § 1, 2, 3 k.k.

VI.

karta karna

Dokumentacja sporządzona przez uprawnione podmioty w zakresie uprawnień, prawem przewidzianym, która nie była kwestionowana w toku procesu, zaświadczająca dotychczasową niekaralność oskarżonej.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

I.

wyjaśnienia oskarżonej

K. S.

Wyjaśnienia w części odnoszące się do prawidłowego zdaniem oskarżonej zachowania własnego na drodze jako zgodnego z przepisami ruchu drogowego oraz kwestionowanie obrażeń ciała pokrzywdzonej jako mające związek z przedmiotową sytuacją drogową, należy uznać za wyłączną linię obrony, mającą na celu umniejszyć jej sprawstwo w zarzucanym jej czynie zabronionym. Przede wszystkim wskazać należy, że gdyby rzeczywiście oskarżona dochowała należytej ostrożności na drodze i obserwowała przedpole jazdy prawidłowo to zawczasu dostrzegłaby jadący przed nią motorower (znajdujący się już na rondzie) i do potrącenia tylnej jego części by nie doszło, a w rezultacie kierująca nim E. W. nie doznałaby żadnych obrażeń ciała. Nie przekonuje Sądu argumentacja oskarżonej, że to „pokrzywdzona w nią uderzyła”. Otóż nie ulega wątpliwości, iż motorowerzystka wjechała na rondo z ul. (...) , a zatem w momencie kiedy oskarżona włączała się do ruchu z ul. (...) pokrzywdzona była już na rondzie i korzystała z pierwszeństwa przejazdu, a widoczność dla oskarżonej była na co najmniej kilkadziesiąt metrów. Co więcej, sama oskarżona wskazuje, iż „dla niej tej Pani na rondzie nie było” (k. 231v), co oznacza, że jej zwyczajnie nie zauważyła i nienależycie obserwowała przedpole jazdy włączając się do ruchu a następnie jadąc za motorowerzystką na rondzie.

Ponadto, opinia sądowo-lekarska (k. 38) w pełni uprawnia do wniosku, iż opisane w zarzucie aktu oskarżenia obrażenia ciała stanowią w całości skutki rzeczonego wypadku drogowego. Kwestia zaś utraty przytomności, którą negowała oskarżona, nie miała dla ustaleń faktycznych w sprawie większego znaczenia, aczkolwiek warto wskazać, iż z dokumentacji szpitalnej wynika, że rzeczywiście taka sytuacja została odnotowana.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1)

K. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Po analizie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie sąd uznał, że w dniu 21 października 2020 r. w R. oskarżona K. S. swoim zachowaniem wyczerpała znamiona przestępstwa określonego w dyspozycji art. 177 § 1 k.k . W przepisie art. 177 § 1 k.k. spenalizowane zostało przestępstwo wypadku w komunikacji, którego skutkiem są obrażenia ciała powodujące naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający dłużej niż 7 dni. Istota tego przestępstwa od strony przedmiotowej polega na naruszeniu zgeneralizowanych reguł ostrożnego postępowania z określonymi dobrami i spowodowanie w wyniku tego określonej szkody. Przepis ten zawiera dwie klauzule nieumyślności: jedną odnoszącą się do naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu, wyrażoną zwrotem „naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa” i drugą dotyczącą skutku, zawartą w sformułowaniu „powoduje nieumyślnie wypadek”. O charakterze całego przestępstwa przesądza ta druga klauzula. A zatem niezależnie od tego, czy sprawca występku naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym umyślnie, czy nieumyślnie, popełnia on przestępstwo nieumyślne. Sposób naruszenia zasad nie rzutuje na stronę podmiotową całego przestępstwa, ale wpływa na zawartość bezprawia; jest ono większe w razie umyślnego naruszenia zasad bezpieczeństwa, mniejsze w przypadku ich nieumyślnego naruszenia. Jak podnosi się w orzecznictwie Sądu Najwyższego, umyślne naruszenie zasad bezpieczeństwa zachodzi wtedy, gdy sprawca świadomie postępuje wbrew zakazom lub nakazom, co w konsekwencji staje się przyczyną spowodowania skutków wskazanych w art. 177 k.k.

Odnośnie zachowania uczestników przedmiotowego zdarzenia drogowego biegły wypowiedział się w uznanej za w pełni wiarygodną opinii w następujący sposób : brak podstaw do stwierdzenia, że E. W. kierująca motorowerem marki R. naruszyła przepisy ruchu drogowego i przyczyniła się do zdarzenia . Z achodzą natomiast podstawy do stwierdzenia, że K. S. kierująca samochodem marki S. (...) naruszyła zasady ruchu drogowego dotyczące:

- zachowania szczególnej ostrożności (art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym), polegające na zwiększeniu uwagi i dostosowaniu zachowania uczestnika ruchu do warunków i sytuacji zmieniających się na drodze, w stopniu umożliwiającym odpowiednio szybkie reagowanie;

- należytego obserwowania przedpola jazdy – skrzyżowania o ruchu okrężnym

- udzielenia pierwszeństwa przejazdu (art. 25 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym).

Pomiędzy przedmiotowym zdarzeniem a doznanymi przez pokrzywdzoną obrażeniami ciała zachodzi ewidentny związek przyczynowo – skutkowy . Okoliczności te zostały potwierdzone przez biegłego sądowego, iż wymienione w rozpoznaniu ostatecznym urazy odniesione przez E. W. wynikły z wypadku drogowego będącego przedmiotem niniejszej sprawy. Obrażenia ciała jakich doznała pokrzywdzona motorowerzystka, o charakterze średnio-ciężkim, przekraczały okres 7 dni.

Tym samym, mając na uwadze całokształt okoliczności ujawnionych w sprawie, sąd uznał, że oskarżona podczas jazdy w R. na „Rondzie (...)” nieumyślnie naruszyła zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że przejeżdżając przez to skrzyżowanie niedostatecznie obserwowała przedpole jazdy i nie zachowała bezpiecznego odstępu od poprzedzającego ją pojazdu, w wyniku czego najechała na tył motoroweru marki R. o numerze rejestracyjnym (...) prowadzonego przez E. W.. Nie była zwolniona z ich stosowania nawet w sytuacji gwałtownego zjechania motorowerzystki od wewnętrznej krawędzi jezdni w kierunku ul. (...) . E. W. znajdowała się bowiem przed nią na skrzyżowaniu o ruchu okrężnym z jednym pasem ruchu i należało zachować od niej bezpieczny odstęp czy nawet ustąpić pierwszeństwa przejazdu. W wyniku swojego zachowania oskarżona doprowadziła do zderzenia się pojazdów (tyło-przodem), a następnie przewrócenia się motoroweru wraz z jego kierującą . Tym samym oskarżona spowodowała nieumyślnie wypadek , w wyniku którego E. W. odniosła obrażenia ciała w postaci urazu głowy i odcinka szyjnego kręgosłupa powikłanego pourazowym przewlekłym zespołem bólowym oraz stłuczenia kręgosłupa, miednicy oraz barku lewego, skutkujące naruszeniem czynności narządów jej ciała na okres powyżej 7 dni.

Reasumując, osobą odpowiedzialną za rzeczone zdarzenie drogowe jest wyłącznie oskarżona K. S. . To jej nieprawidłowe zachowanie się na jezdni było bezpośrednią i jedyną przyczyną zaistnienia tego zdarzenia. Ustalenia poczynione w niniejszej sprawie wraz z rozważaniami prawnymi uzasadniały w pełni przypisanie oskarżonej przestępstwa z art. 177 § 1 k.k.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości przedmiotowego czynu należało przyjąć, iż jest on znaczny. Co do zasady przestępstwa z art. 177 k.k. cechuje znaczny stopień społecznej szkodliwości – są one skierowane bezpośrednio przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, jednakże uderzają także w najcenniejsze dobro jakim jest życie i zdrowie człowieka. W niniejszym przypadku oskarżona naruszyła jedną z kardynalnych zasad obowiązujących w ruchu drogowym, mianowicie zachowania szczególnej ostrożności, co powinno być bezwzględnie respektowane. Z drugiej zaś strony oskarżona przedmiotowego czynu dopuściła się nieumyślnie, aczkolwiek w jej zachowaniu nie trudno dopatrzyć się brawury, która doprowadziła do wykonania niebezpiecznych manewrów dla innych uczestników ruchu jak i samej siebie. Zatem oceniając stopień winy należy również uznać go za co najmniej średni.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

xxxx

xxxxxxx

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

xxxxxxxxxxx

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

xxxxxxxxx

xxxxxxxxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

xxxxxxxxxxx

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

xxxxxxxx

xxxxxxxxxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

xxxxxxxxxxx

☐

3.5.  Uniewinnienie

xxxxxxxxxx

xxxxxxxxxxx

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

xxxxxxxxxxxx

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. S.

1

1

W kwestii kary, wymierzonej oskarżonej, sąd kierował się dyrektywami wskazanymi w art. 53 k.k. W ocenie sądu stopień społecznej szkodliwości przypisanego jej czynu, zważywszy na rodzaj naruszonego dobra prawnego (bezpieczeństwo w komunikacji, życie i zdrowie uczestników ruchu drogowego), sposób i okoliczności jego popełnienia, rozmiar wyrządzonej szkody - obrażenia ciała pokrzywdzonej o charakterze średnio-ciężkim, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków jako kierującej oraz rodzaj naruszonych reguł ostrożności. Z kolei stopień jego zawinienia sąd ocenił jako średni.

Jako okoliczności łagodzące sąd potraktował z kolei dotychczasową niekaralność oskarżonej.

W rezultacie sąd uznał, że karą adekwatną i słuszną w odczuciu społecznym oraz uwzględniającą znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu będzie kara wolnościowa i w oparciu o przepis art. 37a § 1 k.k. orzekł karę grzywny w wysokości 150 stawek dziennych grzywny. Taka sankcja karna spełnia cele w zakresie prewencji indywidualnej i ogólnej. Równowartość jednej stawki dziennej sąd określił na kwotę 20,00 złotych uwzględniając sytuację majątkową i możliwości zarobkowe oskarżonej.

Sąd wymierzając powyższą karę miał na uwadze, iż oskarżona w chwili czynu była osobą niekaraną, czyn jej przypisany ma charakter incydentalny w jej dotychczasowym życiu. W ocenie sądu wymierzona kara spełni swoje cele zapobiegawcze i wychowawcze. Kara w takiej postaci uczyni zadość potrzebom w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd wymierzając taką karę wyraża przekonanie, iż wpłynie ona na oskarżoną wychowawczo i przyczyni się do zwiększenia jej odpowiedzialności za swe czyny i równocześnie wzmoże jej ostrożność na drodze. Oskarżona poprzez wymierzenie kary grzywny powinna mieć dostateczną nauczkę i uzmysłowić sobie naganne skutki nieprzestrzegania przepisów ruchu drogowego i fakt zdecydowanej reakcji na nie ze strony wymiaru sprawiedliwości.

2

1

Na mocy art. 46 § 2 k.k. sąd orzekł wobec oskarżonej nawiązkę poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej E. W. kwoty 5 000 zł, która stanowić winna częściową rekompensatę finansową za cierpienia, jakich doznała w związku z zachowaniem oskarżonej. Sąd nie deprecjonował poczucia krzywdy pokrzywdzonej. Z pewnością było to dla niej zdarzenie traumatyczne, niemniej jednak orzekając o nawiązkę ąd musi zawsze wypośrodkowywać między uzasadnionym poczuciem krzywdy a możliwościami zarobkowymi i majątkowymi oskarżonego. Zasądzona kwota jest racjonalna i nie będzie stanowić dla oskarżonej znaczącego uszczerbku a i dla pokrzywdzonej będzie sprawiedliwym rozstrzygnięciem, zwłaszcza, iż dalsze dolegliwości bólowe i koszty związane z leczeniem oraz inne roszczenia związane z wypadkiem będzie ona mogła dochodzić na drodze procesu cywilnego.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. S.

3

1

Na mocy art. 63 § 1 i 5 kk sąd zaliczył oskarżonej na poczet orzeczonej kary grzywny okres zatrzymania od dnia 11 marca 2021 roku godz. 07:20 do dnia 11 marca 2021 roku godz. 18:10, tj. 1 (jeden) dzień, przy czym jeden dzień pozbawienia wolności równa się dwóm dziennym stawkom grzywny i uznał karę grzywny za wykonaną do 2 (dwóch) stawek dziennych.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

xxxxxxxxxxxx

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

Na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądził sąd od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe, na które złożyły się wydatki w wysokości 2.834,44 (dwóch tysięcy ośmiuset trzydziestu czterech złotych i czterdziestu czterech groszy) złotych zł oraz opłata (zależna od rodzaju i wymiaru kary) w wysokości 300,00 (trzystu) złotych. W ocenie sądu, mając na uwadze sytuacje finansową oskarżonej i jej dochód, zasadnym było obciążenie ją kosztami sądowymi, co do których to płatności może zawsze wnosić o zapłatę w ratach. Należy podkreślić, iż koszty na które składają się przede wszystkim wydatki związane z opiniami biegłych powstały z uwagi na składne przez nia wnioski i są wynikiem jej przestępnego zachowania.

6.  1Podpis

Rybnik, dnia 1 września 2022 roku