Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2021 roku

Sąd Okręgowy Warszawa- Praga w Warszawie III Wydział Cywilny

w składzie: Przewodniczący: Sędzia Małgorzata Kamykowska

Protokolant: Natalia Górnik

po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2021 roku w Warszawie

sprawy z powództwa R. K. (1)

przeciwko (...) Towarzystwo (...) na (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od (...) Towarzystwo (...) na (...) S.A. w W. na rzecz R. K. (1) kwotę 432 160 (czterysta trzydzieści dwa tysiące sto sześćdziesiąt) złotych wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 16 września 2016r. do dnia zapłaty;

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

III.  zasądza od od (...) Towarzystwo (...) na (...) S.A. w W. na rzecz R. K. (1) kwotę 10817 zł (dziesięć tysięcy osiemset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego;

IV.  zasądza od pozwanego od (...) Towarzystwo (...) na (...) S.A. w W. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Okręgowego Warszawa Praga w Warszawie kwotę 21680 (dwadzieścia jeden tysięcy sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem nieuiszczonego wpisu sądowego

V.  nieuiszczone koszty opinii biegłego przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Sygn. akt III C 1556/18

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 29 sierpnia 2018 r. (data złożenia w placówce pocztowej) powód R. K. (1) wniósł o zasądzenie od pozwanej (...) Towarzystwo (...)
i (...) spółki akcyjnej z siedzibą w W. kwoty 473.600,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 16 września 2016 r. do dnia zapłaty.

Ponad powyższe strona powodowa zawnioskowała o zasądzenie od pozwanej na rzecz powoda kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Roszczenie było wywodzone z tytułu nieszczęśliwego wypadku jakiemu uległ powód, który skutkował trwałym inwalidztwem, w oparciu o łączące go z pozwaną spółką umowy ubezpieczeniowe NNW. Trwały uszczerbek na zdrowiu został przez powoda oceniony na 41 %.

(pozew k. 1-8).

W odpowiedzi na pozew wniesionej w dniu 30 lipca 2019 r. pozwana spółka wniosła
o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie kosztów postępowania na rzecz pozwanej, w tym kosztów zastępstwa procesowego, wg norm przepisanych.

Argumentując powyższe stanowisko strona pozwana potwierdziła uznanie swojej odpowiedzialności za szkodę. Pozwana wskazała, iż przyznała powodowi świadczenie z tytułu inwalidztwa w wysokości 1 % w łącznej wysokości 11.840,00 zł. W ocenie pozwanej, rozmiar krzywdy doznanej przez powoda nie uzasadniał przyznania powodowi kwoty dochodzonej pozwem.

(odpowiedź na pozew k. 151-154).

Stanowisko stron nie uległo zmianie w toku postępowania.

(protokół k. 540).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

W dniu 8 sierpnia 2015 r. R. K. (1) uległ wypadkowi pod prysznicem, polegającym na uderzeniu głową we framugę drzwi. W wyniku uderzenia powód doznał rany prawego oka oraz zęba nr 23. Z uwagi na silny ból oraz narastający obrzęk powód zgłosił się do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego (...) Instytutu Medycznego, (...) Szpitala (...). W wyniku badania lekarskiego stwierdzono u wyżej wymienionego pęknięcie łuku brwiowego oraz ranę tłuczoną powieki górnej oka prawego. R. K. wykonano zabieg założenia czterech ster-stripów oraz podano (...). R. K. został wypisany do domu w stanie ogólnym dobrym z zaleceniem kontroli w poradni chirurgicznej i okulistycznej w przypadku nasilenia dolegliwości bólowych w miejscu urazu.

(bezsporne; dowód: karta informacyjna k. 10, zaświadczenie lekarskie k. 11, 12).

W kolejnych dniach po zdarzeniu R. K. odczuwał nasilający się ból w prawym oczodole oraz doznawał pogorszenia ostrości wzroku i dwojenia obrazu. W dniu 1 września 2015 r. powód zgłosił się w (...) Publicznym (...) w W., gdzie po przeprowadzonym wywiadzie i badaniach stwierdzono u niego bolesność oczodołu, dwojenie przy patrzeniu we wszystkich kierunkach oraz znaczne pogorszenie ostrości wzroku oka prawego. Zastosowano leczenie farmakologiczne.

(bezsporne; dowód: skierowanie do szpitala k. 11, karta informacyjna k. 13, wynik badania k. 14-18).

W związku z utrzymującymi się dolegliwościami R. K. kilkukrotnie zgłaszał się na badania kontrolne do szpitala okulistycznego, po których stosowano dalsze leczenia prawego oka.

(bezsporne; dowód: karta informacyjna k. 19, 23 zaświadczenie lekarskie k. 20, 26, wyniki badań k. 21-22, karty leczenia k. 24-25).

R. K. w związku z uderzeniem o framugę prysznica doznał urazu zęba nr 23.
W wyniku badania klinicznego z dnia 12 sierpnia 2015 r. stwierdzono utratę szkliwa i zębiny w zębie nr 23 wraz z guzkiem siecznym oraz pęknięciem szkliwa wzdłuż korony zęba.

(bezsporne; dowód: historia zdrowia i choroby k. 27-28).

W dniu zdarzenia szkodowego powód był ubezpieczony w (...) S. A. w W. (dalej: „Ubezpieczyciel”), gdzie posiadał trzy polisy ubezpieczeniowe.

(bezsporne: umowy z załącznikami k. 41-71).

R. K. zgłosił szkodę Ubezpieczycielowi. W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego Ubezpieczyciel podjął trzy decyzje uznające wystąpienie trwałego inwalidztwa na zdrowiu w wysokości 1 % i o wypłacie z tego tytułu:

⚫

dla polisy nr (...) kwoty 2.800,00 zł,

⚫

dla polisy nr (...) kwoty 2.800,00 zł,

⚫

dla polisy nr (...) kwoty 6.240,00 zł.

Łącznie powód otrzymał kwotę 11.840,00 zł za 1 % trwałego inwalidztwa.

(bezsporne; dowód: pismo k. 29-31).

Od powyższych decyzji R. K. złożył odwołanie, jednakże w odpowiedzi na powyższe Ubezpieczyciel odmówił zmiany stanowiska. Zgodnie z pismem z dnia 25 lutego 2016 r. Ubezpieczyciel uznał, że powstałe problemy ze wzrokiem nie mają związku z doznanym urazem. Przyznany 1 % trwałego inwalidztwa dotyczył uszkodzenia powłok twarzy w zakresie blizny oka zgodnie z punktem 17a Tabeli norm procentowej trwałego i częściowego inwalidztwa na skutek nieszczęśliwego wypadku.

(bezsporne; dowód: pismo k. 32).

Lekarz orzecznik Ubezpieczyciela w dniu 25 sierpnia 2016 r. przedstawił następujące rozpoznanie stanu zdrowia R. K.: pourazowe pośledzenie widzenia oka prawego, dwojenie, blizna powieki górnej oka prawego. Potwierdził trwały charakter inwalidztwa polegający na obniżeniu ostrości wzroku i dwojeniu. Z kolei lekarz orzecznik Ubezpieczyciela w dniu 12 września 2016 r. rozpoznał u R. K. stan po urazie głowy i okolicy oczodołowej prawej wskazując na trwały charakter inwalidztwa polegający na dwojeniu pourazowym spowodowanym niedowładem mięśnia skośnego dolnego oka lewego, pogorszenie wzroku oka prawego – uszkodzenie nerwu II, recesję konta przesączania oka prawego, bliznę powieki górnej oka prawego.

(bezsporne; dowód: opinie lekarza orzecznika k. 33-36).

R. K. nie zgadzając się z taką oceną wniósł odwołanie, jednakże stanowisko Ubezpieczyciela nie uległo zmianie. Ubezpieczyciel wskazał, iż zgodnie z ustaleniami postępowania roszczeniowego patologie oka prawego nie stanowią skutków urazu a dwojenie spowodowane jest niedowładem mięśnia skośnego oka lewego.

(dowód: pismo k. 37-38).

Po wypadku u wyżej wymienionego stwierdzono obniżenie ostrości wzroku oka prawego i znaczny ubytek pola widzenia. W wyniku takich zmian należy stwierdzić, że powód jest praktycznie osobą jednooczną. Zmiany te podstały w wyniku przebytego urazu z dnia
8 sierpnia 2015 r. lub/i przebytych urazów po tym dniu – 24 marca 2016 r. miał miejsce upadek R. K. ze schodów z ogólnym potłuczeniem, urazem głowy, a także miały miejsce wykonywane ćwiczenia sportowe polegające na uderzaniu przez R. K. głową piłki. Uraz doznany w dniu 8 sierpnia 2015 r. doprowadził do uszkodzenia nerwu wzrokowego (dróg wzrokowych) i obniżenia ostrości widzenia w oku prawym. Procentowy uszczerbek na zdrowiu wynosił 37,5 %.

(dowód: opinia k. 483-486, opinie uzupełniające k. 500-502, 524).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej wymienionych dowodów oraz bezspornych twierdzeń stron, w oparciu o następującą ocenę zgromadzonego materiału dowodowego.

Sąd dał wiarę dokumentom prywatnym na okoliczności określone dyspozycjami art. 245 k.p.c., przy czym żadna ze stron nie kwestionowała ich prawdziwości i autentyczności, ani nie wzbudziły one wątpliwości Sądu, co do czasu i miejsca ich powstania.

Równocześnie z mocy samego prawa – w oparciu o art. 243 ² k.p.c. – dopuszczone zostały dowody z pozostałych dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, które zostały złożone przez strony. Sąd uznał jednakże, że ich moc dowodowa pozostawała znacznie niższa niż dowodów wyszczególnionych w treści stanu faktycznego. Okoliczności mające zostać wywiedzione z przedmiotowych dokumentów stanowiły jedynie tło dla istoty przedmiotowej sprawy.

Kluczowym dowodem był dowód z opinii biegłego lekarza okulisty na okoliczność ustalenia rozmiaru uszczerbku na zdrowiu zgodnie z Tabelą norm oceny procentowej trwałego i częściowego inwalidztwa wskutek nieszczęśliwego wypadku (...), jakiemu uległ powód na skutek wypadku z dnia 8 sierpnia 2015 r. i wskazania czy problemy ze wzrokiem powoda spowodowane są powołanym powyżej wypadkiem.

Sporządzona opinia została przez Sąd oceniona jako poprawna metodologicznie, spójna, logiczna i weryfikowalna. Opinia została sporządzona wnikliwie i rzeczowo, zgodnie
z zakresem postanowienia dowodowego. Wnioski zawarte w opinii zostały poparte szczegółową analizą materiału dowodowego sprawy, a także przygotowania biegłego, który powoda badał już kilkakrotnie przy wydawaniu opinii do innych spraw. Wnioski poczynione w opinii korelują z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. Wszelkie wątpliwości zgłaszane przez stronę pozwaną zostały szczegółowo wyjaśnione przez biegłego w złożonych pisemnych opiniach uzupełniających.

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo podlegało uwzględnieniu w zdecydowanej części.

Zgodnie z art. 805 § 1 k.c., przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W przedmiotowej sprawie bezspornym była okoliczność zdarzenia powodującego szkodę, odpowiedzialność pozwanej za szkodę poniesioną przez powoda oraz sposób ustalenia wysokości tej odpowiedzialności. Kwestią sporną była natomiast zakres szkody u powoda
w związku ze zdarzeniem z dnia 8 sierpnia 2015 r. Pozwana w wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego ustaliła trwałe inwalidztwo powoda na 1 %. Z kolei powód ocenił swoje inwalidztwo na 41 %. Kluczowym było zatem ustalenie jaki procent uszczerbku został poniesiony przez powoda w związku z powyższym zdarzeniem.

Przeprowadzona w sprawie opinia biegłego lekarza okulisty – wsparta jego wyjaśnieniami zawartymi w opiniach uzupełniających – wykazała, iż trwały uszczerbek na zdrowiu, jakiego doznał powód na skutek zaistniałego wypadku w dniu 8 sierpnia 2015 r. wynosi łącznie 37,5 %. Poczynione przez biegłego wnioski w sposób jednoznaczny wykazały zasadność powyższego ustalenia. Równocześnie biegły wyjaśnił w sposób wystarczający
i kompletny kwestie podnoszone przez stronę pozwaną w zarzutach do sporządzonej opinii.

Stan zdrowia powoda został szczegółowo opisany i przedstawiony na podstawie bogatej dokumentacji medycznej sprawy. Pozwoliło to na dokładne ustalenie zakresu uszczerbku
w zdrowiu jakiego doznał powód. Wszelkie zarzuty pozwanej spółki dotyczące kwestionowania przez nią stanu zdrowia powoda przed dniem 8 sierpnia 2015 r. pozbawione były zasadności. Materiał dowodowy sprawy nie wskazywał, by powód cierpiał na jakiekolwiek dolegliwości zdrowotne dotyczące omawianych organów, stąd też kwestionowanie ustaleń biegłego w tym zakresie należało ocenić jedynie jako dywagacje nie poparte żadnym dowodem.

Odnosząc się natomiast do łączących strony postępowania umów ubezpieczeniowych, należy wskazać, iż zapisy Tabeli norm oceny procentowej trwałego inwalidztwa wskutek nieszczęśliwego wypadku pozwalały na jednoznaczne obliczenie procentowego uszczerbku zdrowia powoda. Jeżeli w wyniku wypadku z dnia 8 sierpnia 2015 r. ostrość wzroku wynosiła w oku prawym 0,5, a w oku lewym 1,0 to uszczerbek na zdrowiu z tego tytułu należało ocenić na 12,5 %, a z tytułu zawężonego pola widzenia w oku prawym, które wynosiło 10 ^◦ na 25 %.

Pozwana wskazywała, że takie ustalenie procentowe stopnia inwalidztwa powoda było nielogiczne, z uwagi na to, że sumaryczny procent powyższych uszczerbków, tj. 37,5 % przewyższa wartość 35 %, stanowiąca wartość amputacyjną dla całkowitej ślepoty jednego oka.

Z powyższą argumentacją nie sposób się nie zgodzić, jednakże Sąd jest obowiązany do uwzględnienia zapisów umownych, wiążących strony, zgodnie z art. 353 ¹ k.c. Strony w zawartej umowie wyraziły obopólną zgodę na wskazane jednoznaczne parametry uszczerbku. Przywoływana Tabela zawierała określone procenty uszczerbku za dane parametry i po ich zsumowaniu uzyskano jednoznaczny wynik 37,5 %.

Ubezpieczyciel – jako profesjonalny uczestnik obrotu oraz autor ogólnych warunków ubezpieczenia – ma obowiązek sformułować je precyzyjnie. W sytuacji, gdy zapisy są niejasne i budzą wątpliwości, co do poszczególnych postanowień tych warunków, należy jest interpretować na korzyść ubezpieczającego. Doprowadzenie do sytuacji, w której niekorzystne konsekwencje wadliwej i niedbałej redakcji tych postanowień obciążałyby ubezpieczających byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia
2 września 1998 r., III CKN 605/97, Lex nr 1215932).

Reasumując, powód zawierając umowę ubezpieczenia z pozwaną spółką zgodził się na zaoferowanie przez pozwaną warunki oraz stawki za poszczególne rodzaje uszczerbków. Natomiast pozwana spółka po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego winna wypłacić powodowi odszkodowanie zgodnie z umówionymi stawkami za procentowy uszczerbek na zdrowiu.

Mając na uwadze, iż powód dochodził kwoty 473.600,00 zł za 41 % uszczerbek na zdrowiu, natomiast w wyniku przeprowadzonego postępowania ustalono, iż uszczerbek ten wynosił 37,5 %, Sąd zasądził na rzecz powoda kwotę 432.160,00 zł oddalając powództwo
w pozostałym zakresie, o czym orzeczono w pkt. I i II wyroku.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c. w zw. z art. 817 § 1 i 2 k.c., zgodnie z żądaniem pozwu. Sąd wprawdzie nie dysponował wiedzą na temat dokładnego terminu zgłoszenia szkody przez powoda, jednakże fakt, iż pozwana spółka w dniu 4 stycznia 2016 r. podjęła decyzje o wypłacie sum ubezpieczenia wskazuje, że roszczenie powoda
w zakresie odsetek znajduje oparcie w przytoczonych powyżej przepisach.

O kosztach procesu Sąd orzekł w trybie art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 98 § 1 i 3 k.p.c.
w zw. z art. 99 k.p.c. Rozstrzygnięcie w zakresie kosztów procesu wynika z zasady odpowiedzialności za wynik sprawy.

Wobec wygrania sprawy przez powoda w ponad 91 % zasadnym było obciążenie kosztami pełnomocnictwa strony pozwanej. Koszty poniesione przez stronę powodową
w powyższym zakresie obejmowały: koszty zastępstwa procesowego w kwocie 10.800,00 których wysokości ustalono na podstawie § 2 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz opłatę skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł.

Równocześnie Sąd uznał za zasadne stosunkowe rozdzielenie kosztów sądowych pozostawiając powoda przy poniesionych kosztach opłaty od pozwu w kwocie 2.000,00 zł miesięcznie oraz zasądzając od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 21.680,00 zł tytułem nieuiszczonego wpisu sądowego, w oparciu o treść art. 100 ust. 2 oraz art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

O przejęciu na rachunek Skarbu Państwa nieuiszczonych kosztów opinii biegłego orzeczono w oparciu o art. 83 ust. 2 w zw. z art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.