Sygn. akt III Cz 9/14
Dnia 23 stycznia 2014 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:
Przewodniczący – Sędzia SO Magdalena Hupa – Dębska (spr.)
Sędziowie: SO Andrzej Dyrda
SR (del.) Anna Hajda
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 stycznia 2014 r. w Gliwicach
sprawy z wniosku wierzyciela M. J.
przeciwko małżonkowi dłużniczki – J. C.
o nadanie klauzuli wykonalności
na skutek zażalenia wierzyciela
na postanowienie Sądu Rejonowego w Gliwicach
z dnia 4 października 2013 r., sygn. akt II Co 4509/13
postanawia:
oddalić zażalenie.
SSR (del.) Anna Hajda SSO Magdalena Hupa-Dębska SSO Andrzej Dyrda
Sygn. akt III Cz 9/14
1
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Gliwicach oddalił wniosek wierzyciela M. J. o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużniczki K. J. C.. Sąd Rejonowy przeszkody dla uwzględnienia wniosku upatrywał w tym, że wirzyciel nie dołączył do wniosku dokumentów urzędowych lub prywatnych wykazujących, że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała z czynności prawnej dokonanej za zgodą małżonka dłużnika. Wskazał, że dla nadania klauzuli wykonalności w trybie art. 787 k.p.c. niezbędne jest między innymi przedłożenie przez wierzyciela wnoszącego o nadanie klauzuli, oryginału dokumentu urzędowego lub prywatnego podpisanego przez małżonka dłużnika, z którego wynika udzielenie zgody na dokonanie czynności prawnej, bez względu na to, w jakiej formie została dokonana czynność prawna, z której wynika zobowiązanie dłużnika. Wierzyciel takiego dokumentu nie przedstawił, zatem wskutek niespełnienia przesłanek z art. 787 k.p.c. wniosek oddalono.
Z zażaleniem na to postanowienie wystąpił wierzyciel, domagając się jego zmiany poprzez orzeczenie zgodnie z wnioskiem i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania. Zarzucił mu obrazę art. 787 k.p.c. przez błędną wykładnię i przyjęcie, że dokument prywatny,
o którym mowa w treści wskazanego przepisu musi pochodzić od małżonka dłużniczki. Podniósł, że przedstawił dokumenty prywatne, zawierające oświadczenia wierzyciela oraz M. N. potwierdzające fakt, że mąż dłużniczki wiedział o zaciągniętych przez nią zobowiązaniach oraz wyraził na te czynności prawne zgodę, spełniając tym samym wymogi
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Przyjmując za prawidłowe ustalenia Sądu pierwszej instancji, należy podzielić również jego argumentację, iż do wniosku o nadanie klauzuli wykonalności przeciwko małżonkowi dłużnika wierzyciel winien dołączyć dokument wykazujący, że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała z czynności prawnej dokonanej za zgodą małżonka dłużniczki, o czym stanowi art. 787 k.p.c.
Odnosząc się do zarzutu wierzyciela, jakoby przedłożone przez niego dokumenty wykazywały powyższą okoliczność, należy wskazać, iż zgodnie z art. 245 k.p.c., dokument prywatny stanowi dowód tego, że osoba, która go podpisała, złożyła oświadczenie zawarte
w dokumencie. Przedłożone przez wierzyciela dokumenty prywatne stanowią zatem jedynie dowód tego, że wierzyciel oraz M. N. złożyli oświadczenia, iż zaciągane u nich przez K. C. pożyczki były pobierane za zgodą i wiedzą jej męża, o czym wiedzą z zapewnień dłużniczki, która twierdziła również, że zaciąga je na zaspokojenie potrzeb rodziny. Powyższe dokumenty w żadnej mierze nie wykazują, czego wymaga norma art. 787 k.p.c., że stwierdzona tytułem egzekucyjnym wierzytelność powstała z czynności prawnej dokonanej za zgodą małżonka dłużniczki. Świadczą jedynie o tym, iż sporządzający je oświadczyli, iż dłużniczka tak ich zapewniała, co nie stanowi dowodu na okoliczność istotną dla rozpoznania niniejszej sprawy.
Wierzyciel zatem nie wykazał w sposób przewidziany w art. 787 k.p.c. faktu dokonania czynności prawnej za zgodą małżonka dłużniczki, co słusznie skłoniło Sąd Rejonowy do oddalenia wniosku.
Zażalenie wierzyciela jako bezzasadne podlegało zatem oddaleniu stosownie do art. 385 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.
SSR (del.) Anna Hajda SSO Magdalena Hupa-Dębska SSO Andrzej Dyrda