Sygn. akt IX U 505/22
Decyzją z dnia 11 sierpnia 2022 roku znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił D. P. prawa do świadczenia rehabilitacyjnego, powołując się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 25 lipca 2022 roku, z którego wynikało, iż stan zdrowia ubezpieczonej nie uzasadniał przyznania tego świadczenia.
D. P., składając odwołanie od tej decyzji wskazała, iż pozostaje niezdolna do pracy, co wynika z konsultacji neurochirurga.
W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania w całości wywodząc jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, nadto zaś wskazując, iż Komisja Lekarskiej ZUS uznała ubezpieczoną za zdolną do pracy.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
D. P. urodziła się w dniu (...). Z wykształcenia jest aparatową przetwórstwa mleczarskiego, a ostatnio wykonywaną pracą jest praca w charakterze pomocy nauczyciela w przedszkolu publicznym.
Niesporne , nadto wnioski i świadczenie rehabilitacyjne w aktach organu.
Ubezpieczona została uznana za niezdolną do pracy oraz przyznano jej świadczenie rehabilitacyjne na okres od 31 stycznia 2022 roku do dnia 30 maja 2022 roku w związku z jej ogólnym stanem zdrowia.
Niesporne , nadto dowód: orzeczenie lekarza orzecznika ZUS – k. 3 akt organu, decyzja ZUS z dnia 17 marca 2022 r. – k. 4 akt organu.
U ubezpieczonej rozpoznano chorobę krążka międzykręgowego szyjnego z uszkodzeniem rdzenia kręgowego.
Niesporne , nadto dowód: karta informacyjna – k. 5 dokumentacji lekarskiej w aktach organu.
W dniu 7 grudnia 2021 roku ubezpieczona przeszła zabieg mikrodiscektomii krążków międzykręgowych C4-C5, C5-C6, C6-C7.
Niesporne , nadto dowód: karta informacyjna – k. 5 dokumentacji lekarskiej w aktach organu.
W dniu 27 lipca 2022 roku Komisja Lekarska ZUS uznała ubezpieczoną za zdolną do pracy
w zgodnej ze swoim wykształceniem i kwalifikacjami zawodowymi, uznając, że nie ma podstaw do przedłużenia świadczenia rehabilitacyjnego. Uznano, że schorzenie D. P. wymaga stałej opieki specjalistycznej, odpowiedniej farmakoterapii oraz okresowej rehabilitacji, jednak nie powoduje ograniczenia w zarobkowaniu, a stany zaostrzeń dolegliwości mogą być leczony w ramach zwolnienia lekarskiego.
Dowód : opinia lekarska z dnia 25 lipca 2022 r. – k. 28 dokumentacji lekarskiej w aktach organu.
U D. P. rozpoznaje się świeżo przebyty zabieg operacyjny na kręgosłupie szyjnym z wykonaniem microdicectomii kręgów od C4 do C7 z założeniem implantów, a także zespół bólowy kręgosłupa szyjnego wykazany w badaniach klinicznych po maju 2022 roku oraz w badaniu klinicznym wykonanym przez biegłych. Nie doszło do poprawy stanu jej zdrowia, zespół bólowy szyi nasilił się. Jest ona nadal niezdolna do pracy na okres dalszych 8 miesięcy, a przy redukcji masy ciała i zachowaniach prozdrowotnych rokuje jej odzyskanie.
Dowód : opinia biegłych z zakresu neurologii B. M. oraz ortopedii A. K. – k. 30-36
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999r. o świadczeniach pieniężnych
z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jednolity Dz. U. z 2022 r. poz. 1732), zwanej dalej ustawą zasiłkową, świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie przez niego zdolności do wykonywania zatrudnienia. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy (art. 18 ust. 2 ustawy zasiłkowej). Prawo do świadczenia rehabilitacyjnego uwarunkowane jest zatem łącznym zaistnieniem dwóch przesłanek - dalszą niezdolnością do pracy po wyczerpaniu zasiłku chorobowego oraz rokowaniem odzyskania zdolności do pracy w wyniku kontynuowania leczenia lub rehabilitacji leczniczej w okresie dwunastu miesięcy. Zarówno zasiłek chorobowy, jak i świadczenie rehabilitacyjne stanowią świadczenia krótkookresowe niezbędne wówczas, gdy ubezpieczony na pewien tylko, stosunkowo niedługi okres, utracił możliwość zarobkowania, w sytuacji natomiast, gdy niezdolność do pracy trwa dłuższy czas, ale według wiedzy medycznej w przyszłości istnieją rokowania odzyskania zdolności do wykonywania zatrudnienia, ubezpieczonemu, przy spełnieniu innych warunków określonych przepisami, przysługuje prawo do renty z tytułu okresowej (częściowej albo całkowitej) niezdolności do pracy.
Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy,
w szczególności dokumentacji medycznej. Prawdziwości i rzetelności sporządzenia tych dokumentów strony nie kwestionowały, również Sąd nie znalazł podstaw, aby odmówić im tych przymiotów. Stąd też, stały się one miarodajne dla poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie.
Bezspornym pozostaje, iż ubezpieczona wyczerpała okres zasiłku chorobowego do dnia 30 stycznia 2022 roku oraz pobierała w okresie od 31 stycznia 2022 roku do dnia 30 maja 2022 roku świadczenie rehabilitacyjne (cztery miesiące).
Sporną kwestią pozostawała natomiast ocena stanu zdrowia ubezpieczonej po wykorzystaniu czteromiesięcznego okresu pobierania świadczenia rehabilitacyjnego. W związku z rozbieżnymi stanowiskami stron procesu, co do faktu odzyskania przez ubezpieczonego zdolności do pracy, Sąd uznał za celowe dopuszczenie dowodu z opinii biegłych sądowych posiadających wiadomości specjalne z zakresu ortopedii i neurologii.
Odmawiając odwołującej się prawa do dalszego świadczenia rehabilitacyjnego organ rentowy wskazał, że jest już ona zdolna do pracy po 30 maja 2022 roku.
Jednakże z wydanej w sprawie na zlecenie sądu opinii biegłych sądowych z zakresu ortopedii A. K. oraz neurologii B. M. wynika, że D. P. po wykorzystaniu 4 miesięcy świadczenia rehabilitacyjnego, tj. po dniu 30 maja 2022 roku pozostawała nadal niezdolna do wykonywania pracy z uwagi na przebyty zabieg mikrodiscektomii krążków międzykręgowych i zwiększony zespół bólowy kręgosłupa szyjnego.
Według biegłych ocena kliniczna neurologiczna stanu zdrowia wykazywana przez specjalistę
z zakresu neurochirurgii z dnia 4 kwietnia 2022 roku nie wykazywała poprawy stanu zdrowia. Świadczył
o tym występujący zespół bólowy i dolegliwości bólowe barku lewego, nasilenie zespołu bólowego szyi, kwalifikacja na dalsze turnusy rehabilitacyjne oraz wskazania do termolezji stawów kręgosłupa szyjnego. Biegli wskazali na potrzebę przedłużenia świadczenia rehabilitacyjnego po 30 maja 2022r. o dalsze 8 miesięcy ze względu na istniejące naruszenia funkcji i sprawności odwołującej się oraz na to, że rehabilitacja rokowała poprawę stanu zdrowia i możliwość dalszego funkcjonowania zawodowego na rynku pracy.
Opinia biegłych jest jasna, pełna i spójna, a jej wnioski w sposób choć zwięzły, to logicznie
i przekonująco umotywowane. Żadna ze stron nie wniosła do niej zarzutów.
W rezultacie powyższych rozważań Sąd uznał sporządzoną przez biegłych sądowych opinię za
w pełni rzetelną i wiarygodną. Opinia jest pełna i spójna, zawiera w sposób logiczny i przekonujący umotywowane wnioski, a nadto wydana została przez specjalistów o wieloletnim doświadczeniu klinicznym i specjalnościach odpowiednich do schorzeń ubezpieczonej, po jej badaniu podmiotowym i przedmiotowym oraz prawidłowej analizie dotyczącej jej dokumentacji medycznej. Sąd stwierdził, że opinii nie dyskwalifikują odmienne od przedstawionych przez Komisję Lekarską ZUS wnioski, co do stanu zdrowia ubezpieczonej, albowiem biegli w bezpośrednim badaniu ubezpieczonej mieli szansę ocenić stan zdrowia oraz zdolność do pracy D. P. i na tej podstawie orzec o jej niezdolności do pracy. W konsekwencji Sąd uznał opinię biegłych za miarodajną dla podjęcia rozstrzygnięcia w sprawie.
W konsekwencji Sąd uznał za udowodnione, że ubezpieczona D. P. była nadal niezdolny do pracy, natomiast jej stan rokował poprawę, zatem zachodziła konieczność przyznania ubezpieczonej świadczenia rehabilitacyjnego na okres 8 miesięcy w celu podjęcia dalszego leczenia.
Mając na uwadze powyższe sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c. uznał odwołanie jako w pełni uzasadnione.
1. (...)
2. (...),
3. (...)
10.07.2023 r.