Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 22 marca 2022 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie X Wydział Karny – Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia SO Hubert Zaremba (spr.)

Sędziowie: SO Grzegorz Miśkiewicz

SO Anna Bator- Ciesielska

Protokolant: sekr. sądowy Dominika Kryszkiewicz

po rozpoznaniu w sprawie M. L.

zażalenia pełnomocnika komornika sądowego

na postanowienie Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 stycznia 2022 roku

w przedmiocie zawieszenia w czynnościach M. L.– Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Jaworze

na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 22 marca 2018 roku o komornikach sądowych

postanawia:

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 5 stycznia 2022 roku Minister Sprawiedliwości, na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 22 marca 2018 roku o komornikach sądowych, zawiesił w czynnościach M. L.– Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Jaworze, w związku ze skierowaniem przez Ministra Sprawiedliwości przeciwko wyżej wymienionemu wniosku wszczynającego postępowanie dyscyplinarne przed Komisją Dyscyplinarną przy Krajowej Radzie Komorniczej.

Zażalenie na powyższe postanowienie złożył pełnomocnik komornika sądowego. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucił naruszenie:

1.  przepisów prawa materialnego przez błędną wykładnię przepisu art. 18 ust. 2 pkt 5 u.k.s. i błędne przyjęcie, że M. L. – Komornik przy Sądzie Rejonowym w Jaworze nie może pełnić funkcji komornika sądowego, pomimo iż nie została dotychczas wskazana ani jedna sprawa egzekucyjna lub ustalony jakikolwiek pokrzywdzony jego domniemanym działaniem polegającym na wydatkowaniu środków finansowych podlegających dokumentacji na działalność niezgodą z ich przeznaczeniem, doprowadzając do powstania zawinionego niedoboru finansowego,

2.  przepisów postepowania, które miały wpływ na wadliwą treść zaskarżonego postanowienia, a to przede wszystkim naruszenia zasady należytego uzasadnienia zastosowania niezwykle dolegliwego dla skarżącego środka w postaci zawieszenia go w czynnościach komornika sądowego.

Pełnomocnik komornika sądowego wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez jego uchylenie, ewentualnie uchylenie zaskarżanego postanowienia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Ministrowi Sprawiedliwości.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Wbrew stanowisku pełnomocnika, w realiach przedmiotowej sprawy, zaistniały przesłanki faktyczne i prawne warunkujące zawieszenie w czynnościach M. L.– Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Jaworze.

Stosownie do treści art. 18 ust. 2 pkt 5 u.k.s. Minister Sprawiedliwości może zawiesić komornika sądowego w czynnościach jeżeli, przeciwko komornikowi wszczęto postępowanie dyscyplinarne, w którym zażądano orzeczenia kary wydalenia ze służby komorniczej albo mimo braku wniosku orzeczono wobec komornika taką karę.

Na gruncie przedmiotowej sprawy ww. warunki zostały spełnione.

Minister Sprawiedliwości złożył wniosek wszczynający postępowanie dyscyplinarne wobec M. L., w którym zażądał orzeczenia kary wydalenia go ze służby komorniczej. We wniosku zarzucił komornikowi, iż pełniąc funkcję Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Jaworze dopuścił się rażącego i uporczywego naruszenia przepisów prawa oraz naruszenia powagi i godności urzędu, a także uchybił zasadom etyki zawodowej określonym w § 2 i 14 uchwały nr 1603/V Krajowej Rady Komorniczej z dnia 6 września 2016 r ze zm. w ten sposób, że wydatkował środki finansowe podlegające dokumentacji na działalność niezgodną z ich przeznaczeniem, doprowadzając do powstania zawinionego niedoboru finansowego w kwocie (...) zł.

Stanowiska Ministra Sprawiedliwości o zaistniałej konieczności zawieszenia w czynnościach M. L.– Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Jaworze nie są w stanie podważyć przytoczone w zażaleniu argumenty, w tym akcentowana przez pełnomocnika okoliczność braku wskazania przez Ministra Sprawiedliwości spawy egzekucyjnej, w której M. L. wydatkowałby wyegzekwowane środki w inny sposób, niż przekazując je wierzycielowi.

W kontekście podniesionych zarzutów stwierdzić przede wszystkim należy, wbrew stanowisku pełnomocnika, że w sprawie zachodzi wysokie prawdopodobieństwo popełnienia przez M. L. zarzuconego mu deliktu dyscyplinarnego. We wniosku wszczynającym postepowanie dyscyplinarne Minister Sprawiedliwości wskazał, jakie fakty i dowody przemawiają za sprawstwem ww. osoby.

Wszczęcie postępowania dyscyplinarnego sanowi, zaś, samodzielną przesłankę zawieszenia w czynnościach komornika sądowego w oparciu o przepis art. 18 ust. 2 pkt 5 u.k.s. Przeprowadzenie dowodów, które miałyby potwierdzić lub wykluczyć sprawstwo M. L. w odniesieniu do zarzuconego mu czynu stanowi, natomiast, przedmiot postępowania dyscyplinarnego.

Sąd Okręgowy nie podziela również sformułowanych przez pełnomocnika zarzutów dotyczących naruszenia przez Ministra Sprawiedliwości zasad należytego uzasadnienia zaskarżonego postanowienia.

Pisemne motywy zaskarżonego orzeczenia potwierdzają, że Minister Sprawiedliwości w sposób należyty wywiązał się z ciążącego na nim obowiązku właściwego sporządzenia uzasadnienia orzeczenia. Dokonał on wnikliwej analizy stanu faktycznego na gruncie przedmiotowej sprawy, jak również rozważył cel jakiemu ma służyć zastosowanie środka, o jakim stanowi art. 18 u.k.s., by finalnie dojść do słusznej konkluzji o potrzebie zawieszenia w czynnościach M. L.– Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Jaworze.

Konkludując – zarzuty podniesione przez komornika są chybione, zaś zaskarżone orzeczenie odpowiada prawu.

Z uwagi na powyższe, orzeczono jak na wstępie.