Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III RC 99/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07 czerwca 2023 r.

Sąd Rejonowy w Chełmnie Wydział III Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący Sędzia Sławomir Lewandowski

Ławnicy: ----------------------

Protokolant starszy sekretarz sądowy Małgorzata Beska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2023 r. w C.

sprawy z powództwa:

- E. W.

przeciwko E. J. i J. J. (1)

o alimenty,

- małoletnich Z. J. i A. J.,

reprezentowanych przez rodzinę zastępczą P. W. (1) i B. W.,

przeciwko E. J. i J. J. (1)

o alimenty

1. umarza postępowanie odnośnie żądania zasądzenia alimentów na rzecz powódki E.

W. - w całości.

2. zasądza od pozwanej E. J. na rzecz małoletniej powódki Z. J. alimenty w kwocie 100 (stu) złotych miesięcznie, płatne do rąk rodziny zastępczej małoletniej powódki P. W. (1) i B. W. począwszy od dnia 04 sierpnia 2022 r. do dnia 15 - tego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie opóźnienia z zapłatą każdej raty do dnia jej zapłaty.

3. zasądza od pozwanego J. J. (1) na rzecz małoletniej powódki Z. J. alimenty w kwocie 100 (stu) złotych miesięcznie, płatne do rąk rodziny zastępczej małoletniej powódki P. W. (1) i B. W. począwszy od dnia 04 sierpnia 2022 r. do dnia 15 - tego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie opóźnienia z zapłatą każdej raty do dnia jej zapłaty.

4. zasądza od pozwanej E. J. na rzecz małoletniego powoda A. J. alimenty w kwocie 100 (stu) złotych miesięcznie, płatne do rąk rodziny zastępczej małoletniej powódki P. W. (1) i B. W. począwszy od dnia 04 sierpnia 2022 r. do dnia 15 - tego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie opóźnienia z zapłatą każdej raty do dnia jej zapłaty.

5. zasądza od pozwanego J. J. (1) na rzecz małoletniego powoda A. J. alimenty w kwocie 100 (stu) złotych miesięcznie, płatne do rąk rodziny zastępczej małoletniej powódki P. W. (1) i B. W. począwszy od dnia 04 sierpnia 2022 r. do dnia 15 - tego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie opóźnienia z zapłatą każdej raty do dnia jej zapłaty.

6. umarza postępowanie w części obejmującej żądanie zasądzenia alimentów od pozwanych E. J. i J. J. (1) na rzecz małoletnich Z. J. i A. J. za okres poprzedzający dzień 04 sierpnia 2022 r.

7. oddala powództwo odnośnie żądania zasądzenia alimentów od pozwanych E. J. i J. J. (1) na rzecz małoletnich Z. J. i A. J. w pozostałej części.

8. kosztami sądowymi obciąża Skarb Państwa.

9. znosi wzajemnie między stronami koszty procesu.

10. wyrokowi w punktach: drugim, trzecim, czwartym i piątym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 99/22

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 4 sierpnia 2022 roku B. W. oraz P. W. (1) wnieśli m.in. o zasądzenie od pozwanych: E. J. oraz J. J. (1) na rzecz małoletnich powodów – Z. J. i A. J., reprezentowanych przez rodziców zastępczych – alimentów w wysokości po 500,00 zł miesięcznie oraz na rzecz E. W. (poprzednio J.) w kwocie po 700,00 zł miesięcznie, płatnych do 15-go dnia każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat oraz zasądzenia od pozwanych kosztów procesu.

W treści uzasadnienia pozwu wskazano, iż wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu
z dnia 13 grudnia 2019 roku o sygn. akt I C 158/19 zasądzono od M. J. rentę alimentacyjną na rzecz małoletnich: A. J. i Z. J.
w wysokości po 500,00 zł miesięcznie, płatną z góry do rąk P. W. (1) i B. W.. Ponadto w wyroku zasądzono alimenty w kwocie po 700,00 zł miesięcznie
do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat na rzecz E. W..

Przedłożono również, że B. oraz P. W. (2) są rodzicami zastępczymi małoletnich powodów, zaś M. J. od 6 miesięcy nie wywiązuje się z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego na rzecz małoletnich dzieci oraz byłej żony. B. W. oraz P. W. (1) wskazali, iż dziadkowie małoletnich powodów ze strony ojca dysponują dostatecznym majątkiem, gdyż są właścicielami kilku nieruchomości, ponadto otrzymują dochody z tytułu emerytury. W treści uzasadnienia podano, że potrzeby dzieci związane są przede wszystkim z koniecznością pokrywania opłat szkolnych oraz przedszkolnych, a źródłem dochodów powodów są świadczenie z tytułu rodziny zastępczej,
a także 500 +. Wskazano ponadto, że rodzina zastępcza oprócz małoletnich wnuków ma na utrzymaniu córkę – E. W., która choruje na nowotwór, zatem koszty jej leczenia pokrywają znaczną część otrzymywanych dochodów.

W odpowiedzi na pozew z dnia 10 października 2022 roku pozwani E. J. oraz J. J. (1), działając przez pełnomocnika profesjonalnego wnieśli między innymi o oddalenie powództwa w całości, a także zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. W treści uzasadnienia wskazano, iż małoletni: Z. i A. J. są wnukami pozwanych, ponadto ich syn M. J. jest obowiązany do łożenia na rzecz dzieci w kwocie po 500,00 zł miesięcznie oraz na rzecz byłej żony E. W. w wysokości po 700,00 zł.

Pozwani zakwestionowali jednak zasadność zasądzenia alimentów na rzecz E. W. ze względu na brak legitymacji powodów, ponadto przedłożono, iż teściowie nie są zobligowani na mocy art. 128 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do alimentacji. W treści uzasadnienia przedstawiono, że nie zaszła żadna z przesłanek zasądzenia alimentów na rzecz małoletnich powodów, gdyż nie znajdują się oni w niedostatku, a sytuacja materialna, jak
i zdrowotna powodów nie uzasadnia obciążenia ich obowiązkiem alimentacyjnym. Niewywiązywanie się przez M. J. ze swojego zobowiązania uzasadniono faktem przejściowych trudności spowodowanych utratą pracy, a także koniecznością utrzymania pozostałych dzieci.

Pozwani podnieśli, iż powodowie nie wykazali, jakie wydatki są zobligowani ponosić na rzecz małoletnich oraz nie podali źródeł dochodu. Jak wskazano w uzasadnieniu – E. oraz J. J. (1) są osobami w podeszłym wieku, ponadto są schorowani i potrzebują pomocy najbliższych. Podano, że otrzymują oni rentę, są właścicielami 1 ha ziemi, którą dzierżawią, mieszkania w C., domu w miejscowości K. oraz pojazdu samochodowego.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew zostały przedłożone kwoty związane
z miesięcznym utrzymaniem, tj.:

- czynsz – 330,00 zł,

- gaz – 300,00 zł,

- prąd – 150,00 zł,

- podatek rolny – 380,00 zł,

- ubezpieczenie – 600,00 zł,

- telefon – 60,00 zł,

- lekarstwa – 300,00 zł,

- wizyty lekarskie – 200,00 zł/os.,

- dojazdy do lekarza – 200,00 zł.

Przedłożono także, iż małoletni powodowie odwiedzają pozwanych co najmniej raz
w miesiącu na czas trwania weekendu, a także wraz z nocowaniem podczas wakacji. Ponadto podano, że E. i J. J. (1) obdarowują wnuki prezentami, jednakże nie są
w stanie sprostać obowiązkom alimentacyjnym na ich rzecz.

W piśmie procesowym z dnia 16 stycznia 2023 roku pełnomocnik profesjonalny ustanowiony przez rodzinę zastępczą P. W. (1) i B. W. dla małoletnich powodów: Z. J. oraz J. J. (1) cofnął pozew
w zakresie zobowiązania pozwanych do świadczeń alimentacyjnych na rzecz E. W. i jednocześnie podtrzymał pozew o zasądzenie alimentów od pozwanych
na rzecz małoletnich powodów.

W treści uzasadnienia podano, iż M. J. nie wywiązuje się z ciążącego
na nim obowiązku alimentacyjnego wobec małoletnich dzieci, jak i byłej żony. Wskazano, że dokonuje on niewielkich wpłat, celem uniknięcia postępowania karnego. Ponadto jak przestawiono, B. W. sprawuje pieczę nad wnukami oraz opiekuje się córką E. W., która choruje na nowotwór. Nie może zatem podjąć zatrudnienia. Pełnomocnik powodów wskazał, iż rodzina utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę P. W. (1) w wysokości 2 363,56 zł, świadczenia 500 + oraz świadczenia rodziny zastępczej w kwocie 1 570,00 zł. Podano, że do miesięcznych kosztów utrzymania należą:

- czynsz – 1 199,08 zł,

- opłaty do SM – 362,55 zł,

- prąd – 200,00 zł,

- rata kredytu – 320,00 zł,

- Internet – 110,00 zł,

- TV – 95,00 zł,

- telefon – 60,00 zł,

- obiady małoletniej Z. – 80,00 zł,

- przedszkole małoletniego A. – 400,00 zł,

- lekarstwa małoletniego A. – 250,00 zł – 300,00zł,

- żywność małoletniego A. – 400,00 zł,

- środki higieniczne małoletniego A. – 50,00 zł,

- rozrywka i edukacja małoletniego A. – 100,00 zł,

- wizyty lekarskie małoletniej Z. – 200,00 zł,

- żywność małoletniej Z. – 400,00 zł,

- rozrywka i edukacja małoletniej Z. – 100,00 zł.

Na rozprawie w dniu 18 stycznia 2023 roku (k. 118v) strona powodowa cofnęła wniosek względem alimentów na rzecz E. W. oraz odnośnie do zaległych roszczeń,
na co pozwani wyrazili zgodę.

W piśmie procesowym z dnia 30 stycznia 2023 roku (k. 119-121), jak i na rozprawie
z dnia 20 lutego 20023 roku strona pozwana, działając przez pełnomocnika, podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

Na rozprawie przeprowadzonej dnia 20 kwietnia 2023 roku (k. 185v) Sąd Rejonowy
w C. zobowiązał pełnomocników powodów do zajęcia stanowiska co do sposobu zasądzenia od pozwanych dochodzonych pozwem na rzecz małoletnich alimentów.

W piśmie procesowym pełnomocnika małoletnich powodów z dnia 25 kwietnia 2023 roku wniesiono o zasądzenie od E. J. na rzecz małoletnich: Z. J. oraz A. J. alimentów w kwocie po 250,00 zł na rzecz każdego z nich, płatnych do 15-go dnia każdego miesiąca z góry, do rąk rodziców zastępczych wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek braku płatności którejkolwiek z rat, a także od J. J. (1) na rzecz małoletnich: Z. J. oraz A. J. alimentów w kwocie po 250,00 zł na rzecz każdego z nich, płatnych do 15-go dnia każdego miesiąca z góry, do rąk rodziców zastępczych wraz z ustawowymi odsetkami na wypadek braku płatności którejkolwiek z rat.

W dalszym toku postępowania strony podtrzymywały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnia powódka Z. J., urodzona (...) w Ś. oraz małoletni powód A. J., urodzony (...) w B. pochodzą ze związku małżeńskiego M. J. oraz E. W. (poprzednio J.).

Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Chełmnie z dnia 27 kwietnia 2018 roku
w sprawie o sygn. akt III Nsm 63/18 ograniczono władzę rodzicielską M. J. i E. W. nad małoletnimi: Z. J. oraz A. J. poprzez umieszczenie w rodzinie zastępczej u P. W. (1) i B. W..

Związek małżeński E. W. oraz M. J. został rozwiązany przez rozwód z winy powoda wyrokiem Sądu Okręgowego w Toruniu z dnia
13 grudnia 2019 roku o sygn. akt I C 158/19. W niniejszym wyroku Sąd pozostawił w mocy postanowienie Sądu Rejonowego w Chełmnie z dnia 27 kwietnia 2018 roku o sygn. akt III Nsm 63/18 w zakresie pkt. 1 i 2. Sąd Okręgowy w Toruniu zobowiązał obie strony do ponoszenia kosztów utrzymania i wychowania małoletnich dzieci stron i zasądził od M. J. na rzecz małoletniej Z. J. oraz małoletniego A. J. rentę alimentacyjną w kwocie po 500,00 zł miesięcznie na każde dziecko, płatne z góry do rąk P. W. (1) i B. W.. Jednocześnie Sąd zasądził od M. J. na rzecz E. W. alimenty w wysokości po 700,00 zł miesięcznie wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w przypadku uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat.

( dowód: odpisy skrócone aktu urodzenia małoletnich powodów – k. 4-5 akt; postanowienie
SR w Chełmnie z dnia 27 kwietnia 2018 roku o sygn. akt III Nsm 63/18 – k. 7 akt; wyrok
SO w Toruniu z dnia 13 grudnia 2019 roku, sygn. akt I C 158/19 – k. 6v akt)

B. W. oraz P. W. (1) są dziadkami ze strony matki
i jednocześnie rodziną zastępczą małoletnich powodów, zaś pozwani E. J. oraz J. J. (1) są dziadkami Z. i A. ze strony ojca.

( dowód: protokół rozprawy z dnia 20 marca 2023 roku – k. 181-183 akt)

W dacie wniesienia pozwu M. J. od 11 stycznia 2022 roku nie uiszczał na poczet alimentów regularnych kwot bądź w ogóle nie dokonywał wpłat. Dnia 5 stycznia 2022 roku dokonano zajęcia wierzytelności dłużnika M. J..

( dowód: postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia z dnia 25 kwietnia 2022 roku – k.117 akt)

Matka małoletnich powodów posiada orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności z uwagi na rozpoznanie u niej guza mózgu prawej półkuli. W dniu wniesienia pozwu zamieszkiwała ona wspólnie z małoletnimi powodami oraz rodzicami,
tj. B. oraz P. W. (1). Rodzina utrzymuje się z następujących dochodów:

- wynagrodzenie za pracę P. W. (1) – 2 363,56 zł,

- świadczenie 500+,

- świadczenie rodziny zastępczej – 1 570,00 zł,

- renta E. W. – 1 358,00 zł – w całości przeznaczana na rehabilitację oraz lekarstwa,

zatem miesięczny dochód rodziny kształtuje się na poziomie około 6 291,56 zł, zaś po odjęciu wysokości świadczenia 500 + oraz renty matki małoletnich powodów pozostaje kwota 3 933,56 zł.

( dowód: orzeczenie o stopniu niepełnosprawności – k. 117 akt; pasek płacowy wynagrodzenia P. W. – k. 117 akt; decyzja (...) z dnia 26 maja 2022 roku – k. 117 akt; decyzja ZUS-u z dnia 5 maja 2021 roku– k. 117 akt)

Miesięczne, stałe koszty utrzymania rodziny wynoszą około 4 000,00 zł, a składają się na nie:

- czynsz – 1 199,08 zł,

- opłata do SM – 362,55 zł,

- prąd – 200,00 zł,

- rata kredytu – 320,00 zł,

- Internet – 110,00 zł,

- TV – 95,00 zł,

- telefony – 60,00 zł,

- obiady małoletniej Z. – 80,00 zł,

- przedszkole małoletniego A. – 400,00 zł.

- lekarstwa małoletniego A. – 200,00 zł,

- odzież małoletnich – 100,00 zł,

- wyżywienie – łącznie 800,00 zł,

- środki higieniczne – 50,00 zł,

- edukacja oraz atrakcje – łącznie 200,00 zł.

Rodzina zastępcza małoletnich powodów nie posiada znacznego majątku, poza wnukami nie mają na utrzymaniu innych dzieci. Ojciec Z. i A. J. nieregularnie dokonywał wpłat na poczet ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego bądź nie dokonywał ich w ogóle. Pierwsze alimenty od dłuższego czasu M. J. uiścił 19 lipca 2022 roku.

( dowód: rachunki i potwierdzenia przelewu - k. 117 akt; potwierdzenie przelewu – k. 172 akt)

Pozwani J. J. (1) oraz E. J. otrzymują emeryturę, odpowiednio w wysokości 2 000,00 zł oraz 1 900,00 zł. Ponadto dzierżawią 1 ha ziemi,
w ramach czego otrzymują czynsz w kwocie 1 500,00 zł rocznie. Pozwani są właścicielami domu w miejscowości K., mieszkania w C., a także pojazdu mechanicznego.
Do sierpnia 2022 roku J. oraz E. J. wynajmowali połowę domu zlokalizowanego w miejscowości K. za kwotę 600,00 zł miesięcznie. Pozwani posiadają ponadto dwie lokaty w kwocie 5 000,00 zł oraz 2 000,00 zł i otrzymują z tytułu dopłaty
do ziemi kwotę 700,00 zł rocznie z Unii Europejskiej.

Na koszty miesięczne utrzymania pozwanych składają się:

- czynsz – 330,00 zł,

- gaz – 300,00 zł,

- prąd – 150,00 zł,

- podatek rolny – 380,00 zł,

- ubezpieczenie – 600,00 zł,

- telefon – 60,00 zł,

- lekarstwa – 300,00 zł,

- prywatne wizyty lekarskie – 200,00 zł/os.,

- dojazdy na wizyty lekarskie – 200,00 zł

( dowód: protokół rozprawy z dnia 20 marca 2023 roku – k.182v-183v; faktury oraz dowody wpłat – k. 67-78 akt, k. 85-96)

Stan faktyczny w niniejszej sprawie Sąd ustalił na podstawie wyżej powołanych dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony w toku postępowania i nadesłanych
na żądanie Sądu, których prawdziwość nie była przez strony kwestionowana i które nie budziły wątpliwości Sądu co do swej wiarygodności, a zatem brak było podstaw do odmowy dania
im wiary. Pozostałe dokumenty zgromadzone w aktach sprawy nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia, gdyż nie wnosiły do sprawy żadnych nowych i istotnych dla jej rozstrzygnięcia okoliczności.

Nadto należało uznać za wiarygodne zeznania rodziców zastępczych małoletnich powodów oraz pozwanych w takim zakresie, w jakim są spójne, logiczne i korespondują
z pozostałym materiałem zebranym w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Podstawę świadczeń alimentacyjnych stanowi art. 133 § 1 k. r. i o., zgodnie z którym rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania.

Zgodnie z brzmieniem treści art. 128 k.r. i o. obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo, zaś jego zakres limitowany jest z jednej strony przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, z drugiej zaś przez majątkowe
i zarobkowe możliwości zobowiązanego – jak wynika z art. 135 § 1 k.r. i o. W myśl § 2 w/w artykułu k.r. i o. wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego, wówczas świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu
w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Małoletnia Z. J. oraz A. J. są dziećmi M. J., zatem obowiązek jego partycypacji w kosztach ich utrzymania jest bezsporny. Małoletni nie posiadają bowiem żadnego majątku.

Zgodnie z treścią art. 132 k.r. i o. obowiązek alimentacyjny zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi lub gdy uzyskanie od niej na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania jest niemożliwe lub połączone
z nadmiernymi trudnościami. Przepis ten aktualizuje się dopiero wówczas, gdy zasadne jest umożliwienie obowiązanemu wyjścia z niedostatku. Zasądzenia obowiązku alimentacyjnego
w przypadku krewnych w dalszej kolejności nie można traktować w sposób tożsamy
z przesłankami leżącymi u podstaw zobowiązania w przypadku rodziców. Warunkiem sine qua non renty alimentacyjnej zasądzonej od dalszych krewnych jest niedostatek. Z kolei
w przypadku, gdy zobowiązanym do alimentacji jest rodzic, przesłanką do orzeczenia w tym przedmiocie jest w pierwszej kolejności niemożność samodzielnego utrzymania się przez dziecko.

Na zobowiązanych w dalszej kolejności spoczywa obowiązek świadczenia w granicach potrzeb niezaspokojonych przez zobowiązanych w pierwszej kolejności, a materializuje się on, gdy zostanie spełniona co najmniej jedna przesłanka wynikająca z treści art. 132 k.r. i o. Należy wskazać, iż w niniejszym postępowaniu prym wiedzie brak możliwości uczynienia zadość swojemu obowiązkowi lub uzyskania na czas potrzebnych uprawnionemu środków utrzymania bądź, gdy jest to połączone z nadmiernymi trudnościami. W takiej sytuacji obowiązek alimentacyjny spoczywający na zobowiązanym nie wygasa, lecz jednocześnie powstaje obowiązek alimentacji dalszych krewnych, którzy będą odpowiadać za własne zobowiązania, jednakże jedynie co do części niezaspokojonej.

W ocenie Sądu – na kanwie niniejszego postępowania – należało uwzględnić powództwo do kwot po 100,00 zł miesięcznie, na rzecz małoletnich powodów Z. J. i A. J., płatne do rąk rodziny zastępczej małoletnich P. i B. W. począwszy od dnia 4 sierpnia 2022 roku do dnia 15-go każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w razie opóźnienia z zapłatą każdej raty do dnia jej zapłaty. Rentę alimentacyjną zasądzono w wysokości po 100,00 zł oddzielnie od E. J., jak i J. J. (1) na rzecz każdego
z małoletnich powodów.

Z uwagi na wyżej poczynione rozważania należy uznać, iż ze strony zobowiązanego do alimentacji ojca Z. i A. J. nastąpił brak możliwości zadośćuczynienia swojemu obowiązkowi, ponieważ małoletni powodowie nie otrzymywali przysługujących im środków utrzymania na czas. M. J. nieregularnie dokonywał płatności na rzecz zasądzonych alimentów bądź w ogóle tego nie czynił. Konsekwencją takiego postępowania była konieczność zasądzenia alimentów od dalszych krewnych zgodnie z treścią art. 132 k.r. i o., zaś przesłanką do nałożenia zobowiązania – niedostatek uprawnionych. Nie jest wówczas istotne, czy małoletni powodowie nie mają żadnych środków na utrzymanie, gdyż należy jedynie wykazać, iż uzyskanie alimentów od osoby zobowiązanej w bliższej kolejności jest niemożliwe bądź połączone z nadmiernymi trudnościami.

Co do kwestii usprawiedliwionych potrzeb małoletnich powodów Sąd uznał, że należą do nich przede wszystkim środki pieniężne niezbędne do ich wyżywienia, ubrania, leczenia, edukacji przedszkolnej oraz szkolnej, zabawek, rozrywki oraz zachowania czystości. Zdaniem Sądu koszty utrzymania małoletnich powodów kształtują się na poziomie przekraczającym uzyskiwane przez rodzinę zastępczą dochody – w szczególności Sąd nie zaliczył do dochodów świadczenia 500 +. W dacie wniesienia pozwu istniała zatem możliwość dochodzenia roszczeń od dziadków małoletnich powodów ze strony ojca, gdyż alimenty nie były uiszczane przez M. J. bądź były opłacane jedynie częściowo, zaś egzekucja nie okazała się
w tym przypadku skuteczna. Biorąc pod uwagę usprawiedliwione potrzeby małoletnich powodów i jednocześnie możliwości majątkowe i zarobkowe zobowiązanych do alimentacji Sąd zasądził od pozwanych na rzecz Z. i A. J. rentę alimentacyjną, o czym orzeczono w punktach 2-5.

Sąd rozważył możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanych, w szczególności fakt, iż E. oraz J. J. (1) są emerytami w podeszłym wieku, zatem ich możliwości zarobkowe są bardzo ograniczone. Jednakże są właścicielami kilku nieruchomości, ponadto otrzymują dochody za dzierżawioną ziemię wraz z dopłatami unijnymi. Pozwani mają możliwość najmu mieszkania, tym samym możliwości majątkowe, których nie wykorzystują. Pozostało zatem uzasadnione zasądzenie alimentów, jednakże nie w żądanej wysokości więc przy uwzględnieniu całokształtu okoliczności Sąd powództwo w pozostałym zakresie oddalił,
o czym orzeczono w punkcie 7.

Z uwagi na cofnięcie powództwa w zakresie żądania zasądzenia alimentów na rzecz powódki E. W. Sąd w punkcie 1 umorzył postępowanie w całości.

W okresie od wniesienia pozwu, aż do rozstrzygnięcia ojciec małoletnich powodów zaczął dokonywać wpłat na rzecz Z. i A. J.. Przy dokonywaniu płatności tytułem alimentów na rzecz małoletnich powodów konieczne jest uwzględnienie tego, co zostało już opłacone. W związku z tym nie było zasadne nałożenie obowiązku alimentacyjnego wobec dziadków powodów ponadto do czego zobowiązany jest M. J. w okresie, co do którego nie byli oni do tego zobligowani, zatem Sąd orzekł o tym w treści punktu 6.

Na podstawie art. 102 k.p.c. w zw. z art. 96 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca
2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd kosztami sądowymi obciążył Skarb Państwa w punkcie 8 wyroku z uwagi na brak istnienia takiego obowiązku.

W punkcie 9 wyroku o kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. - znosząc je wzajemnie między stronami.

Stosownie do treści przepisu art. 333 § 1 pkt 1 k. p. c. w punkcie 10 Sąd nadał wyrokowi - w części zasądzającej alimenty - rygor natychmiastowej wykonalności.