Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Słubicach z dnia 7 grudnia 2022 r.

Powód J. T. domagał się zasądzenia na swoją rzecz od pozwanego Przedsiębiorstwa Handlowo-Usługowego (...), T. B., (...) spółki jawnej z siedzibą w S. kwoty 6.020,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 31.05.2022 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia oraz zasądzenia od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia. Wskazał, że zatrudniony był w pozwanej spółce od 29.06.2018 r. na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony. W dniu 26.04.2022 r. złożył pozwanej spółce wypowiedzenie umowy o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia. W trakcie biegu terminu wypowiedzenia pozwana spółka w dniu 30.05.2022 r. wręczyła powodowi oświadczenie o rozwiązaniu z powodem umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia, z winy powoda z powodu „ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracowniczych polegającego na nagminnym nienaliczaniu marży przy sprzedaży części i akcesoriów samochodowych lub jej zaniżaniu.” Przedmiotowa przyczyna rozwiązania z powodem stosunku pracy jest nierzeczywista. Powód osiągał bardzo dobre wyniki sprzedaży, a ewentualne rabaty stosował by zachęcić klientów do zakupu, nawiązać z klientami szersze relacje handlowe bądź zapobiec utracie klientów. Zdarzało się również, że powód nie naliczał marży na produkty sprzedawane stałym klientom pozwanej, osobom bliskim wspólników pozwanej spółki i pracowników. Powyższe działania powoda jako sprzedawcy odbywały się za zgodą pozwanej spółki. Wysokie wyniki sprzedaży powoda i generowany dzięki nim większy przychód pozwanej rekompensowały stosowanie niższej marży. Dyscyplinarne rozwiązanie z pracownikiem stosunku pracy mogą uzasadniać jedynie szczególnego rodzaju zawinione uchybienia pracownika, które spowodowały zagrożenie interesu pracodawcy. W przedmiotowej sprawie tego rodzaju przesłanki niezwłocznego rozwiązania z powodem przez pozwaną stosunku pracy nie wystąpiły.

Pozwane Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe (...), T. B., (...) spółka jawna z siedzibą w S. wniosło o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powoda na swoją rzecz kosztów postępowania wg norm przepisanych, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się orzeczenia w przedmiocie kosztów postępowania. Podniosła, że do obowiązków zatrudnionego na stanowisku sprzedawcy powoda należało zamawianie części samochodowych z hurtowni, obsługa klientów detalicznych sklepu pozwanej, wystawianie dokumentów księgowych takich jak faktury i paragony. Realizowana przez powoda sprzedaż oferowanych przez pozwaną produktów miała następować wg ceny uwzględniającej marżę ustaloną przez pozwanego pracodawcę. Pozwana ustaliła marże na poszczególne kategorie produktów, określając procent ich ceny hurtowej, który należy doliczyć do wartości zakupionych w hurtowni towarów. W okresie od 01.01.2022 r. do 31.05.2022 r. przedmiotowe marże wynosiły: 40 % - na części i akcesoria samochodowe oraz chemię, 20 % - na akumulatory, oleje i płyny (za wyjątkiem olejów firmy (...), na które marża wynosiła 10 %), 2-5 % - na opony.

Sprawa została rozpoznana na zasadach ogólnych. Na podstawie art. 15 zzs ¹ ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 02.03.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem (...)19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych sprawę rozpoznano w składzie jednego sędziego.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód J. T. został zatrudniony w sklepie prowadzonym przez pozwane Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe (...), T. B., (...) spółkę jawną z siedzibą w S. w dniu 04.04.2018 r., początkowo na podstawie umowy o pracę zawartej na okres próbny, a od dnia 01.07.2018 r. – na czas nieokreślony, na stanowisku sprzedawcy, w pełnym wymiarze czasu pracy. Do obowiązków powoda należało m.in.: przyjmowanie dostarczonego towaru na stan magazynowy, wycena i zaopatrzenie towaru w etykiety cenowe, sprzedaż części zamiennych i akcesoriów samochodowych, obsługa kasy fiskalnej i terminalu płatniczego, wydawanie klientom paragonów, faktur i rachunków, wykonywanie raportów ze sprzedaży i przedstawianie ich pozwanej spółce, doradztwo w zakresie wyboru części oraz budowanie stałych relacji handlowych z klientami.

Dowód:

- akta osobowe

Powód został zapoznany z warunkami pracy, zasadami jej wykonywania i wdrożony do obowiązków przez innych pracowników pozwanej spółki zatrudnionych na stanowiskach równorzędnych ze stanowiskiem pracy powoda, sprzedawców – T. K. i M. B.. Poinformowali oni powoda, że na sprzedawane w sklepie produkty należy naliczyć marże: 40 % - na części i akcesoria samochodowe, 20% - na artykuły eksploatacyjne np. oleje (z wyjątkiem olejów firmy (...), na które marża wynosiła 5 %), 10%-20% - na akumulatory oraz kilka złotych – na opony. Natomiast przy sprzedaży asortymentu o wartości wyższej niż 1.000,00 zł, zamiast marż w ww. wysokościach należało doliczyć do hurtowej ceny zakupu towaru od 150,00 zł do 200,00 zł. Oprócz sklepu pozwana spółka prowadziła także warsztat samochodowy. Klienci korzystający z jego usług za zakupione jednocześnie w pozwanej spółce części i akcesoria samochodowe płacili ceny z marżami niższymi, niż wyżej opisane. T. K. i M. B., wdrażając powoda do pracy zaznaczyli również, że w zakresie wysokości naliczanych marż każdego klienta należy traktować indywidualnie i można obniżyć powyższe marże na towary sprzedawane klientom stałym bądź wskazującym na możliwość nabycia takiego samego towaru w innym miejscu za niższą cenę. Zdarzało się, że w obecności powoda T. K. obniżał cenę sprzedawanego klientowi towaru o 50%. Pozwana nie określiła na piśmie zasad naliczania marż na poszczególne kategorie produktów i ich wysokości. Zdarzało się, że świadek W. H., również zatrudniony w pozwanej spółce na stanowisku sprzedawcy, miał wątpliwości odnośnie wysokości marży, którą należy naliczyć na dany produkt. Pytał wówczas o zdanie powoda lub M. B..

Pozwana spółka organizowała akcje promocyjne dotyczące np. kosmetyków samochodowych, wycieraczek do samochodu. Produkty w promocji składane były w koszyku i oznakowane jako promocyjne. W roku 2022 takie promocje nie były organizowane.

Dowody:

- zeznania świadka W. H. (godz. 00:02:32, 00:11:21 rozprawy w dniu 09.11.2022 r., k-121),

- przesłuchanie powoda J. T. (godz. 01:05:07, 01:16:38, 01:35:49, 01:42:26 rozprawy w dniu 09.11.2022 r., k-122-123),

- przesłuchanie za pozwaną spółkę (...) (godz. 00:06:52, 00:15:07, 00:33:03 rozprawy w dniu 07.12. (...)., k-139-140).

Od 2020 r. na stanowisku sprzedawcy, oprócz powoda, zatrudniony był świadek W. H.. W 2022 r. sprzedaży dokonywał również kierownik serwisu warsztatu samochodowego - M. B.. Każdy ze sprzedawców, przyjmując towar z hurtowni i wprowadzając towar na stan sklepu, wprowadzał produkty do systemu elektronicznego, w którym uwidaczniał m.in. cenę hurtową oraz wysokość naliczonej przez siebie na dany produkt marży. Sprzedawcy nie mieli własnych indywidualnych haseł do systemu elektronicznego. Każdy ze sprzedawców mógł zalogować się do systemu i wprowadzić zmiany np. w wysokości wprowadzonych już do systemu marż (również przez innego sprzedawcę) i dokonać sprzedaży towaru z marżą inną niż pierwotnie wprowadzona. Mogli również zalogować się w systemie i prowadzić sprzedaż pod nazwiskiem innego sprzedawcy. Ponadto w razie przyjęcia towaru po niższej cenie hurtowej i wprowadzenia takiej ceny do systemu elektronicznego, a następnie zamówienia kolejnej partii danego rodzaju towarów po wyższej cenie hurtowej i wprowadzenia jej do systemu elektronicznego, system automatycznie generował ową wyższą cenę hurtową również dla towarów już widniejących w systemie, a wprowadzonych do niego wcześniej, z ceną niższą. W chwili dokonywania sprzedaży produktu sprzedawca nie widział w elektronicznym systemie sprzedażowym marży, która została naliczona na dany produkt. Sprawdzenie jej wysokości wymagało wykonania dodatkowych działań w systemie elektronicznym.

Dowody:

- zeznania świadka W. H. (godz. 00:28:39 rozprawy w dniu 09.11.2022 r., k-121v),

- przesłuchanie powoda J. T. (godz. 01:05:07, 02:21:15 rozprawy w dniu 09.11.2022 r., ., k-122-123, godz. 00:01:03, 00:06:00 rozprawy w dniu 07.12.2022 r., k-139)

- przesłuchanie za pozwaną spółkę (...) (godz. 00:53:52 rozprawy w dniu 07.12. (...)., k-140).

Wg przedłożonego przez pozwaną spółkę (...) operatorów-sprzedaż” dotyczącego sprzedaży i wysokości marż w dniu sprzedaży przypisanych do powoda J. T. w okresie od 01.01.2022 r. do 31.05.2022 r. (k-43), powód w dniu 05.01.2022 r. sprzedał produkt oznaczony jako pompa sprzęgła z marżą „4,03 %”. W dniu 07.01.2022 r. sprzedał przewód intercoolera z marżą 26,33 %, olej Elf E. (...)/40 z marżą 9,44 %,, łożysko koła z marżą 1,94 %, filtr oleju z marżą 64,04%. W dniu 10.01.2022 r. sprzedał olej (...)+ z marżą 0,16 %, zestaw przewodów z marżą 4,41 %. W dniu 13.01.2022 r. sprzedał pasek klinowy poniżej wartości jego ceny nabycia (o 23,18 %). W dniu 15.01.2022 r. sprzedał linki hamulca ręcznego z marżami „1,02%”, czujnik temperatury spalin poniżej wartości jego ceny nabycia (o „19,79 %”). W dniu 20.01.2022 r. sprzedał pompę z marżą „0,83%”. W dniu 21.01.2022 r. sprzedał filtr oleju, przewód hamulcowy, złączkę przewodu hamulcowego, bezpieczniki płaskie m., żarówkę, podkładkę miedzianą z marżami odpowiednio: 104,34 %, 136,18 %, 239,58 %, 146,46 % , 161,29 %, 170 % . W dniu 01.02.2022 r. sprzedał dwa amortyzatory z marżami po „8,07%”. W dniu 08.02.2022 r. sprzedał tarczę hamulcową z marżą „4,44 %”. W dniu 10.02.2022 r. sprzedał wahacze z marżami „0,33 %” i „0,89%”. W dniu 25.02.2022 r. sprzedał amortyzator z marżą „0,01 %”. W dniu 26.02.2022 r. sprzedał zestaw rozrządu i zestaw łożyska koła z piastą z marżami odpowiednio: „1,58%” i „0,37%”. W dniu 02.03.2022 r. sprzedał przegub zewnętrzny poniżej wartości jego ceny nabycia przez pozwaną (o „34,71 %”). W dniu 09.03.2022 r. sprzedał cewkę z marżą „2,42%”. W dniu 11.03.2022 r. sprzedał łożysko podpory wału poniżej wartości ceny nabycia (o „18,23 %”). W dniu 15.03.2022 r. sprzedał filtr paliwa z marżą „101,24%”. W dniu 18.03.2022 r. sprzedał cewkę zapłonową, tłumik końcowy i łożysko koła z marżami odpowiednio: „0,13%”, „0,52%” i „0.56%”. W dniu 29.03.2022 r. sprzedał alternator z marżą „8,46%”. W dniu 30.03.2022 r. sprzedał cewkę zapłonową, końcówkę drążka kierowniczego z marżami odpowiednio: „3,78%” i „0,18%” oraz poniżej ceny zakupu – pompkę płynu do spryskiwaczy, osłonę przegubu, narzędzia lakiernicze i przewód hamulcowy. W dniu 07.04.2022 r. sprzedał olej Elf C. S., pasek wielorowkowy-taśmę, filtr oleju, filtr paliwa z marżami odpowiednio: 65,65%, 74,46%, 83,15%, 126,63%. W dniu 11.04.2022 r. sprzedał olej silnikowy 1 L z marżą 0,74%, filtr oleju i osłonę przegubu poniżej ceny zakupu – odpowiednio o 43,39% i 15,65 %. W dniu 13.04.2022 r. sprzedał amortyzator poniżej wartości jego ceny nabycia przez pozwaną (o „34,03%”). W dniu 14.04.2022 r. sprzedał poniżej wartości ceny nabycia: uszczelkę pokrywy zaworów (o „31,38%”), olej C. (...) M. (o „17,22%”), popychacz zaworu (o „19,77%”). W dniu 25.04.2022 r. sprzedał miskę oleju poniżej wartości jej ceny nabycia (o „22,48%”). W dniu 05.05.2022 r. sprzedał rozrząd, olej silnikowy, olej S. (...) z marżami odpowiednio: 0,93%, 0,08 %, 9,20 %. W dniu 10.05.2022 r. sprzedał tłumik układu wydechowego o „21,05%” poniżej wartości ceny nabycia. W dniu 12.05.2022 r. sprzedał sprzęgło o „40,32%” poniżej wartości ceny nabycia. W dniu 18.05.2022 r. sprzedał akumulator o „31,69%” poniżej wartości ceny nabycia.

W dniu 02.02.2022 r. powód kupił w pozwanej piastę koła i gazową tył za cenę 152,51 zł z marżą 0,02 zł. W dniu 14.03.2022 r. powód kupił w pozwanej ściągacze tapicerki, klucz do filtra oleju i sprzęgło za cenę 383,01 zł z marżą 0,40 zł. W dniu 18.03.2022 r. powód kupił w pozwanej łożysko koła, odświeżacz powietrza, zestaw naprawczy opon, płyn do mycia, piankę do tapicerki, piankę do szyb, preparat do uszczelek, vinet, ściereczkę do tapicerki i cewkę zapłonową za cenę 396,98 zł, niższą od ceny zakupu ww. produktów przez pozwaną o 0,68 zł. W dniu 07.05.2022 r. powód sprzedał A. T. cztery opony letnie za cenę 879,99 zł z marżą wynoszącą 3,44 zł (k-46).

Wg przedłożonego przez pozwaną spółkę (...) operatorów-sprzedaż” dotyczącego sprzedaży i wysokości marż w dniu sprzedaży przypisanych do świadka W. H. w okresie od 01.01.2022 r. do 31.05.2022 r. (k-44), świadek w dniu 16.02.2022 r. sprzedał produkt oznaczony jako „lampa kierunkowskazu przód” poniżej wartości ceny nabycia produktu przez pozwaną spółkę (o „1,68%”). W dniu 17.02.2022 r. świadek sprzedał zestaw łożysk koła i łożysko koła również poniżej wartości cen nabycia ww. produktów przez pozwaną spółkę (o „36,55%” i „40,69 %), łącznie za cenę niższą o 60,64 zł niż cena nabycia. W dniu 10.01.2022 r. świadek sprzedał miskę olejową z marżą 0,57 %. W dniu 11.01.2022 r. świadek sprzedał m.in.: przełącznik podnośnika z marżą 0,50 %, olej silnikowy (...) F. z marżą 0,71 %, świecę poniżej wartości ceny nabycia produktu przez pozwaną spółkę (o „5,66%” ). W dniu 12.01.2022 r. świadek sprzedał akumulator V. (...) z marżą 5,38 %. W dniu 26.01.2022 r. świadek sprzedał olej M. (...) 5L 8100 za marżą 7,87 %. W dniu 17.02.2022 r. świadek sprzedał pompę cieczy chłodzącej z marżą 1,21 %. Tego samego dnia świadek sprzedał śrubę głowicy O. poniżej wartości jej ceny nabycia przez pozwaną (o „7,08 %”). W dniu 22.02.2022 r. świadek sprzedał poduszkę silnika poniżej wartości jej ceny nabycia przez pozwaną (marża „-40,61 %”). W dniu 25.02.2022 r. świadek sprzedał akumulator 95AH/830 z marżą 7,41 %. W dniu 02.03.2022 r.świadek sprzedał olej silnikowy 1 L z marżą 14,12 %. W dniu 04.03.2022 r. świadek sprzedał łącznik stabilizatora O. (...) i czujnik poniżej wartości cen nabycia ww. produktów przez pozwaną spółkę (o „42,57%” i „40,52 %). W dniu 07.03.2022 r. świadek sprzedał tarczę hamulcową poniżej wartości ceny nabycia (o „95,75 %”). W dniu 15.03.2022 r. świadek sprzedał olej Elf E. (...) poniżej wartości ceny nabycia (o „26,38 %”). W dniu 24.03.2022 r. świadek sprzedał klocki hamulcowe i tarcze hamulcowe poniżej wartości ceny nabycia (odpowiednio o „43,42 %”, „40,68 %”, „39,43 %”, „39,55 %”). W dniu 25.03.2022 r. świadek sprzedał olej T. (...)/30 5L poniżej wartości ceny nabycia (marża wyniosła „-17,55 %”). W dniu 16.04.2022 r. świadek sprzedał odbój amortyzatora poniżej wartości ceny nabycia (o „34,20 %”). W dniu 30.04.2022 r. świadek sprzedał reperaturkę zacisku hamulcowego, klocki hamulcowe i zestaw naprawczy zacisku poniżej wartości ceny nabycia (odpowiednio o: „56,32 %”, „24,74 %”, „69,24 %”). W dniu 20.05.2022 r. świadek sprzedał świecę zapłonową i przewód zapłonowy RC- (...) C. (...) poniżej wartości ceny nabycia (odpowiednio o: „26,91 %”, „29,96 %”). W dniu 27.05.2022 r. świadek sprzedał pasek wielorowkowy i łożysko (...) poniżej wartości ceny nabycia (odpowiednio o: „40,14 %”, „25,77 %”).

Powyższe raporty nie wskazują, które produkty zostały sprzedane klientowi, który korzystał również z usługi warsztatowej, a które – klientom dokonującym jedynie zakupów w sklepie.

Dowody:

- raporty z Rankingu operatorów i Ranking podsumowujący (k-43-44, 46),

- przesłuchanie za pozwaną spółkę (...) (godz. 00:40:19 rozprawy w dniu 07.12. (...)., k-140).

Powód złożył pozwanej spółce wypowiedzenie umowy o pracę w dniu 26.04.2022 r. z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia. Pozwana spółka w dniu 30.05.2022 r. rozwiązała z powodem stosunek pracy bez zachowania okresu wypowiedzenia na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. z powodu ciężkiego naruszenia przez powoda podstawowych obowiązków pracowniczych polegającego na nagminnym nienaliczaniu marży przy sprzedaży części i akcesoriów samochodowych lub jej zaniżaniu.

Dowód:

- akta osobowe.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo jest uzasadnione.

W myśl art. 52 § 1 pkt 1 k.p. pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych.

Zgodnie z art. 60 k.p. jeżeli pracodawca rozwiązał umowę o pracę w okresie wypowiedzenia z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu umów o pracę bez wypowiedzenia, pracownikowi przysługuje wyłącznie odszkodowanie. Odszkodowanie przysługuje w wysokości wynagrodzenia za czas do upływu okresu wypowiedzenia.

Dyscyplinarne rozwiązanie przez pracodawcę stosunku pracy z pracownikiem nie stanowi zwykłego zakończenia więzi pracowniczej pomiędzy pracodawcą i pracownikiem. Dopuszczalne jest jedynie w sytuacji dopuszczenia się przez pracownika działań lub zaniechań o charakterze bezprawnym, zawinionym przez pracownika oraz naruszających interes pracodawcy. Przedmiotowe działania bądź zaniechania pracownika winny być w sposób konkretny i odpowiadający stanowi rzeczywistemu wskazane w pisemnym oświadczeniu pracodawcy o rozwiązaniu z pracownikiem stosunku pracy. Ciężar dowodu w zakresie wykazania okoliczności uzasadniających niezwłoczne rozwiązanie z pracownikiem stosunku pracy przed sądem pracy spoczywa na pracodawcy.

W przedmiotowej sprawie pozwane Przedsiębiorstwo Handlowo-Usługowe (...), T. B., (...) spółka jawna z siedzibą w S. nie wykazało, aby powód J. T. w sposób przez siebie zawiniony naruszył swoje podstawowe obowiązki pracownicze. Pozwana spółka nie sprecyzowała wielkości marży na wszystkie sprzedawane przez siebie kategorie produktów ani nie określiła wyraźnych zasad ewentualnych odstępstw od wskazanej przez siebie wysokości marż i ich zakresu. W odpowiedzi na pozew oraz w trakcie przesłuchania działającego za pozwaną E. Z. wskazała, że marża na opony wynosiła od 2% do 5%. Świadek W. H. zeznał natomiast, że ceny opon zaokrąglało się jedynie do pełnej kwoty. Działający za pozwaną E. Z. najpierw zeznał w trakcie przesłuchania, że nie można było obniżyć marży poniżej progów minimalnych wskazanych m.in. w odpowiedzi na pozew, a następnie stwierdził, że w zależności od wartości produktu można było „obciąć końcówkę”. Jednocześnie świadek W. H. zeznał, że dopuszczalne było określenie marży poniżej wskazanych przez świadka marż minimalnych, ale „niewiele”. Pozwana nie sprecyzowała jednak zakresu, o który można było obniżyć marże.

Ponadto jak wskazał E. Z. obniżenie marż poniżej podanych przez pozwaną w odpowiedzi na pozew progów minimalnych dozwolone było jedynie wobec stałych klientów korzystających jednocześnie z usług warsztatowych pozwanej. Świadek W. H., wskazując na możliwość obniżenia ceny stałemu klientowi, nie ograniczył natomiast kręgu uprawnionych stałych klientów wyłącznie do tych, na rzecz których pozwana jednocześnie wykonywała usługi warsztatowe.

Przede wszystkim jednak przedłożone przez pozwaną raporty Rankingu operatorów -sprzedaży nie stanowią dowodu, że powód J. T. umyślnie bądź z rażącym niedbalstwem, nie uwzględniając wyżej wskazanych orientacyjnych progów marż handlowych, wprowadzał do systemu elektronicznego pozwanej produkty z marżami znacznie niższymi lub bez marży. Jak wynika z przesłuchania stron wszyscy sprzedawcy mieli w systemie elektronicznym dostęp do produktów i marż wprowadzonych do systemu przez każdego sprzedawcę i możliwość dokonania zmiany wysokości marży wprowadzonej przy przyjęciu towaru przez innego sprzedawcę. Przedłożone przez pozwaną raporty dotyczą natomiast marż z chwili sprzedaży, w której wysokość marży mogła nie odpowiadać wysokości pierwotnie wprowadzonej. Jak zeznał świadek W. H. wysokość marży nie była widoczna przy zwykłej obsłudze klienta polegającej na sprzedaży produktu. Sprawdzenie jej wysokości wymagało wykonania dodatkowych działań w systemie elektronicznym. Ponadto jak zeznał powód sprzedawcy nie mieli indywidualnych haseł dostępu do elektronicznego systemu sprzedaży i każdy ze sprzedawców mógł pracować w systemie pod nazwiskiem innego sprzedawcy. Działający za pozwaną E. Z. nie wykazał, aby nie było to możliwe. Ponadto, jak wskazał powód i do czego pozwana się nie odniosła, przy wprowadzeniu do systemu kolejnej partii produktów nabytych za cenę wyższą niż produkty tego rodzaju wcześniej przez pozwaną zakupione i widniejące już w systemie z niższą ceną, system automatycznie przypisywał wyższą cenę również produktom wprowadzonym z cenami niższymi. Istotną w sprawie okolicznością jest również to, że przedmiotowe raporty nie określają, która sprzedaż była realizowana na rzecz klienta korzystającego także z warsztatu (a tym samym uprawnionego wg działającego za pozwaną E. Z. do niższej marży), a która – jedynie na rzecz klientów sklepu.

Okolicznością niepozbawioną znaczenia dla oceny wykonywania przez powoda obowiązków pracowniczych jest fakt, że przedstawione przez pozwaną raporty dotyczące świadka W. H. wskazują na realizowanie również przez świadka sprzedaży z marżami niższymi niż wskazane w odpowiedzi na pozew, bez takich marż, a nawet – poniżej wartości cen zakupu produktów przez pozwaną spółkę. Przedmiotowa okoliczność nie usprawiedliwiałaby ewentualnych nieprawidłowych zachowań powoda, ale może co najmniej wskazywać, że zasady ustalania wysokości marż i ich obniżania, wbrew twierdzeniom pozwanej, nie były jasne ani sztywne.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art. 52 § 1 pkt 1 k.p. w zw z art. 60 k.p. zasądzono od pozwanego Przedsiębiorstwa Handlowo-Usługowego (...), T. B., (...) spółki jawnej z siedzibą w S. na rzecz powoda J. T. kwotę 6.020,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 31.05.2022 r. do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia. Zasądzona kwota odszkodowania nie przekracza wysokości wynagrodzenia za czas do upływu okresu wypowiedzenia, tj. dwóch miesięcy, liczonego jak ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy, zgodnie z przedłożonym przez pozwaną wyliczeniem (k-79).

Na podstawie art. 98 § 1 i § 1 ¹ k.p.c. w zw. z § 9 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności adwokackie zasądzono od pozwanej na rzecz powoda kwotę 180,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.