Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2023 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie Wydział III Cywilny

w składzie:

Przewodniczący – Sędzia Sądu Rejonowego Anna Szarek

Protokolant – stażysta Łukasz Jezierski

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2023 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G.

przeciwko J. K.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt III C 117/22

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 28 kwietnia 2023 roku

W dniu 18 sierpnia 2021 roku Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) z siedzibą w G. wniosła przeciwko J. K. pozew o zapłatę kwot: 11.198,16 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 19 marca 2021 roku do dnia zapłaty oraz 1.907,54 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także złożyła wniosek o zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazała, że J. K. nie uregulowała zadłużenia z tytułu opłat za korzystanie z lokalu mieszkalnego położonego w G. przy ulicy (...). Kwota zadłużenia wynosi: 11.198,16 zł – tytułem używania lokalu wraz ze zużytą wodą wg stanu na dzień 5 sierpnia 2021 roku, 1.907,54 zł – tytułem not odsetkowych za regulowanie opłat ze zwłoką wg stanu na dzień 5 sierpnia 2021 roku.

Dnia 3 września 2021 roku starszy referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Szczecin – Centrum w Szczecinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem pozwu (sygn. akt I Nc 1499/21).

J. K. w sprzeciwie od nakazu zapłaty zarzuciła niewykazanie wysokości oraz zasadności roszczenia, wskazując, iż Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) z siedzibą w G. nie przedstawiła żadnych dokumentów księgowych, a przedstawione przez nią „rozliczenie czynszowe” nie może stanowić dowodu na powyższe.

W replice z dnia 31 maja 2021 roku Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) z siedzibą w G. podtrzymała dotychczasowe stanowisko w sprawie, wskazując, iż podstawą dochodzenia kwoty wskazanej w „rozliczeniu czynszowym” są dołączone do pisma uchwały organów spółdzielni, wyciągi z taryfy ciepła, uchwały (...) rady miasta, zaświadczenie prezydenta G. oraz pisma (...) sp. z o.o. w G., a także taryfy T. (...) wraz z fakturami za zużycie energii elektrycznej. Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) z siedzibą w G. wskazała, że zgodnie z zasadami rachunkowości oraz normami wynikającymi z ustawy – Prawo spółdzielcze, a także ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych rozliczenia czynszowe są dokonywane indywidualnie dla poszczególnych lokali, a ich zewnętrznym przejawem jest właśnie rozliczenie czynszowe wykazujące faktyczny i wymagalny poziom zadłużenia właściciela lokalu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

J. K. w okresie od dnia 21 lutego 2019 roku do dnia 18 marca 2021 roku zajmowała lokal mieszkalny położony w G. przy ul. (...).

Niesporne.

W dniu 11 października 2019 roku Prezydent Miasta G. wydał zaświadczenie potwierdzające, że z dniem 1 stycznia 2019 roku prawo użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiącej własność Miasta G. położonej w G. przy ul. (...) dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (...) oznaczonej geodezyjnie jako działa nr (...), obręb T., przekształciło się w prawo własności.

Dowód:

- zaświadczenie Prezydenta Miasta G. z dnia 11 października 2019 roku, k. 65-66.

Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. w G. sporządziła wyciąg z „Taryfy dla ciepła” obowiązującej od 1 marca 2019 roku, zatwierdzonej decyzją Prezesa URE z dnia 8 lutego 2019 roku, w którym wskazano: ceny za zamówioną moc cieplną, cenę ciepła, cenę nośnika ciepła, stawkę opłaty stałej za usługi przesyłowe, stawkę opłaty zmiennej za usługi przesyłowe, z podziałem na grupy odbiorców.

W piśmie z dnia 13 lutego 2019 roku Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. w G. poinformowało odbiorców ciepła o wprowadzeniu od 1 marca 2019 roku nowej taryfy.

Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. w G. sporządziła wyciąg ze zmiany „Taryfy dla ciepła” obowiązującej od 1 września 2019 roku, zatwierdzonej decyzją Prezesa URE z dnia 5 sierpnia 2019 roku, w którym wskazano: ceny za zamówioną moc cieplną, ratę miesięczną ceny za zamówiona moc cieplną, cenę ciepła, cenę nośnika ciepła, z podziałem na grupy odbiorców.

W piśmie z dnia 9 sierpnia 2019 roku Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. w G. poinformowało odbiorców ciepła o wprowadzeniu od 1 września 2019 roku nowej taryfy.

Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. w G. sporządziła wyciąg z „Taryfy dla ciepła” obowiązującej od 1 marca 2020 roku, zatwierdzonej decyzją Prezesa URE z dnia 10 lutego 2020 roku, w którym wskazano: ceny za zamówioną moc cieplną, cenę ciepła, cenę nośnika ciepła, stawkę opłaty stałej za usługi przesyłowe, stawkę opłaty zmiennej za usługi przesyłowe, z podziałem na grupy odbiorców.

W piśmie z dnia 12 lutego 2020 roku Przedsiębiorstwo (...) Sp. z o.o. w G. poinformowało odbiorców ciepła o wprowadzeniu od 1 marca 2020 roku nowej taryfy.

Dowód:

- wyciąg z „Taryfy dla ciepła” (...) Sp. z o.o., k. 50;

- pismo (...) Sp. z o.o. z dnia 13 lutego 2019 roku, k. 50 verte;

- pismo (...) Sp. z o.o. z dnia 9 sierpnia 2019 roku, k. 54.;

- wyciąg ze zmiany „Taryfy dla ciepła” (...) Sp. z o.o., k. 54 verte;

- pismo (...) Sp. z o.o. z dnia 12 lutego 2020 roku, k. 60;

- wyciąg z „Taryfy dla ciepła” (...) Sp. z o.o., k. 60 verte.

Zarząd Przedsiębiorstwa (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w G. poinformowała, że na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Państwowego Gospodarstwa (...) ogłoszona została zatwierdzona taryfa dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków. Wskazano, że zatwierdzona przez organ regulacyjny taryfa wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia, czyli od dnia 25 maja 2018 roku na okres 3 lat obowiązuje na terenie m.in. gminy G.. Zgodnie z przedstawioną tabelą, taryfa zbiorowego zaopatrzenia w wodę jest uzależniona od zużytego m sześc. wody z podziałem na grupy taryfowe.

Dowód:

- pismo Zarządu Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. w G. z dnia 18 maja 2018 r., k. 67.

W dniu 21 lutego 2019 roku Rada Nadzorcza Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. podjęła uchwałę nr 3/2019 w sprawie opłat na pokrycie kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G., zgodnie z którą stawka opłaty na pokrycie kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi będzie wynosić dla nieruchomości położonych przy ulicy (...) kwoty: 2,08 zł m kw. powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego (dla członków spółdzielni), 2,35 zł m kw. powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego (dla osób niebędących członkami spółdzielni).

W dniu 27 lutego 2020 roku Rada Nadzorcza Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. podjęła uchwałę 2/2020 w sprawie opłat na pokrycie kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G., zgodnie z którą stawka opłaty na pokrycie kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi będzie wynosić dla nieruchomości położonych przy ulicy (...) kwoty: 2,47 zł m kw. powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego (dla członków spółdzielni), 2,76 zł m kw. powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego (dla osób niebędących członkami spółdzielni). W treści uchwały wskazano, że uchwała weszła w życie z dniem podjęcia, a z dniem 31 maja 2020 roku moc utraciła Uchwała Rady Nadzorczej Nr (...) z dnia 21 lutego 2019 roku.

W dniu 17 września 2020 roku Rada Nadzorcza Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. podjęła uchwałę 14/2020 w sprawie ustalenia odpisu na fundusz remontowy, zgodnie z którą z dniem 1 września 2020 roku ustalono opłatę na rzecz funduszu remontowego w wysokości 1,50 zł za m. kw. W treści uchwały wskazano, że uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia z mocą obowiązującą od dnia 1 września 2020 roku.

Dowód:

- uchwała nr 3/2019 z dnia 21 lutego 2019 roku, k. 49;

- uchwała nr 2/2020 z dnia 21 lutego 2019 roku, k. 61-62;

- uchwała nr 14/2020 z dnia 17 września 2020 roku, k. 61-63.

Sporządzono projekt uchwały Rady Miasta G. o zmianie uchwały w sprawie wyboru metody ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia wysokości tej opłaty (druk nr 81; projektodawca prezydent miasta), zgodnie z którym miesięczna stawka opłaty za gospodarowanie odpadam komunalnymi zbieranymi i odbieranymi w sposób selektywny dla lokali mieszkalnych jest zależna od m kw. powierzchni.

Sporządzono projekt uchwały Rady Miasta G. w sprawie ustalenia wysokości stawek podatku od nieruchomości obowiązujących na terenie miasta G.(druk nr 170; projektodawca prezydent miasta), zgodnie z którym roczna stawka podatku od nieruchomości należna od budynków lub ich części jest zależna od m kw. powierzchni użytkowej.

W dniu 30 lipca 2020 roku Rada Miasta G. podjęła uchwałę Nr XVII/337/2020 o zmianie uchwały w sprawie wyboru metody ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia wysokości tej opłaty, zgodnie z którą miesięczna stawka opłaty za gospodarowanie odpadam komunalnymi zbieranymi i odbieranymi w sposób selektywny dla lokali mieszkalnych jest zależna od m kw. powierzchni. W treści uchwały wskazano, że wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia z mocą obowiązywania od dnia 1 października 2020 roku.

Dowód:

- projekt uchwały Rady Miasta G. (druk nr 81), k. 51-53, k. 57-59;

- projekt uchwały Rady Miasta G. (druk nr 170), k. 55-56;

- uchwała Nr XVII/337/2020 Rady Miasta G. z dnia 30 lipca 2020 roku, k. 64.

Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) w G. sporządziła wydruk dla konta 501-7-2, zgodnie z którym na podstawie dokumentów rozliczeniowych wystawionych w okresie od dnia 28 lutego 2019 roku do dnia 31 grudnia 2019, w styczniu 2019 roku, zużyto energię elektryczną na łączną kwotę 1.013,06 zł.

Dowód:

- wydruk, k. 68.

W dniu 26 lutego 2019 roku, tytułem sprzedaży energii elektrycznej, (...) Sp. z o.o. w G. wystawiła Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. fakturę VAT nr (...) na kwotę 164,61 zł. Faktura dotyczy odczytu licznika nr (...).

W dniu 24 kwietnia 2019 roku, tytułem sprzedaży energii elektrycznej, (...) Sp. z o.o. w G. wystawiła Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. fakturę VAT nr (...) na kwotę 140,29 zł. Faktura dotyczy odczytu licznika nr (...).

W dniu 24 kwietnia 2019 roku, tytułem sprzedaży energii elektrycznej, (...) Sp. z o.o. w G. wystawiła Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. fakturę VAT nr (...) na kwotę 142,03 zł. Faktura dotyczy odczytu licznika nr (...). Płatność faktury została ustalona na dzień 15 maja 2019 roku.

W dniu 10 czerwca 2019 roku, tytułem sprzedaży energii elektrycznej, (...) Sp. z o.o. w G. wystawiła Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. fakturę VAT nr (...) na kwotę 142,35 zł. Faktura dotyczy odczytu licznika nr (...). Płatność faktury została ustalona na dzień 1 lipca 2019 roku.

W dniu 10 czerwca 2019 roku, tytułem sprzedaży energii elektrycznej, (...) Sp. z o.o. w G. wystawiła Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. fakturę VAT nr (...) na kwotę 132,47 zł. Faktura dotyczy odczytu licznika nr (...). Płatność faktury została ustalona na dzień 1 lipca 2019 roku.

W dniu 12 sierpnia 2019 roku, tytułem sprzedaży energii elektrycznej, (...) Sp. z o.o. w G. wystawiła Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. fakturę VAT nr (...) na kwotę 147,00 zł. Faktura dotyczy odczytu licznika nr (...). Płatność faktury została ustalona na dzień 2 września 2019 roku.

W dniu 12 sierpnia 2019 roku, tytułem sprzedaży energii elektrycznej, (...) Sp. z o.o. w G. wystawiła Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. fakturę VAT nr (...) na kwotę 148,17 zł. Faktura dotyczy odczytu licznika nr (...). Płatność faktury została ustalona na dzień 2 września 2019 roku.

W dniu 10 października 2019 roku, tytułem sprzedaży energii elektrycznej, (...) Sp. z o.o. w G. wystawiła Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. fakturę VAT nr (...) na kwotę 144,68 zł. Faktura dotyczy odczytu licznika nr (...). Płatność faktury została ustalona na dzień 31 października 2019 roku.

W dniu 10 października 2019 roku, tytułem sprzedaży energii elektrycznej, (...) Sp. z o.o. w G. wystawiła Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. fakturę VAT nr (...) na kwotę 140,61 zł. Faktura dotyczy odczytu licznika nr (...). Płatność faktury została ustalona na dzień 31 października 2019 roku.

W dniu 10 października 2019 roku, tytułem sprzedaży energii elektrycznej, (...) Sp. z o.o. w G. wystawiła Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. fakturę VAT nr (...) na kwotę 143,52 zł. Faktura dotyczy odczytu licznika nr (...). Płatność faktury została ustalona na dzień 27 grudnia 2019 roku.

W dniu 5 grudnia 2019 roku, tytułem sprzedaży energii elektrycznej, (...) Sp. z o.o. w G. wystawiła Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. fakturę VAT nr (...) na kwotę 136,54 zł. Faktura dotyczy odczytu licznika nr (...). Płatność faktury została ustalona na dzień 27 grudnia 2019 roku.

Dowód:

- faktura VAT nr (...), k. 69;

- faktura VAT nr (...), k. 70;

- faktura VAT nr (...), k. 71;

- faktura VAT nr (...), k. 72;

- faktura VAT nr (...), k. 73;

- faktura VAT nr (...), k. 74;

- faktura VAT nr (...), k. 75;

- faktura VAT nr (...), k. 76;

- faktura VAT nr (...), k. 77;

- faktura VAT nr (...), k. 78;

- faktura VAT nr (...), k. 79.

W dniu 5 sierpnia 2021 roku Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) z siedzibą w G. sporządziła „rozliczenie czynszowe”, w treści którego wskazała, że zaległość J. K. z tytułu opłat za użytkowanie lokalu położonego w G. przy ulicy (...) w okresie od 21 lutego 2019 roku do dnia 18 marca 2021 roku wynosi kwotę 11.198,16 złotych, zaś odsetki ustawowe od należności głównej wynoszą kwotę 1.907,54 złotych.

Dowód:

- rozliczenie czynszowe z dnia 5 sierpnia 2021 roku, k. 8.

Pismem z dnia 5 sierpnia 2021 roku Spółdzielnia Mieszkaniowa (...) z siedzibą w G. wezwała J. K. do zapłaty kwoty 13.105,70 złotych tytułem zaległości w opłatach za użytkowanie lokalu, w terminie 3 dni od dnia otrzymania pisma, pod rygorem skierowania sprawy na drogę postępowania sądowego.

Wezwanie do zapłaty zostało nadane w dniu 5 sierpnia 2021 roku.

Dowód:

- wezwanie do zapłaty z dnia 5 sierpnia 2021 roku wraz z potwierdzeniem nadania, k. 11-12.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 4 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 roku o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz.U. z 2018 r. poz. 845 ze zm.), członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (ust. 1). Zgodnie natomiast z art. 4 ust. 1 ¹ tej ustawy osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, są obowiązane uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5. Właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5 (art. 4 ust. 4).

Wobec treści zarzutów zgłoszonych przez stroną pozwaną spór w niniejszej sprawie koncentrował się wokół zasadności powództwa oraz wysokości opłat, którymi powodowa spółdzielnia obciążyła pozwaną. Powinnością strony powodowej było w tej sytuacji wykazanie żądania tak co do samej zasady, jak i co do wysokości (art. 6 k.c.).

W tym miejscu należy wskazać, że zasadą postępowania cywilnego jest kontradyktoryjność tego postępowania, która wyraża się w tym, że proces cywilny toczy się w formie sporu dwóch przeciwstawnych stron przed niezawisłym i bezstronnym sądem, a strony przedstawiają swoje twierdzenia i zarzuty o faktach mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie w związku z żądaniem i podstawą faktyczną oznaczoną w pozwie przez powoda, a na potwierdzenie faktów przedstawiają dowody. Oznacza to również, iż rzeczą Sądu nie jest wyręczanie strony powodowej w poszukiwaniu podstawy faktycznej i prawnej jej żądania, a rola Sądu w postępowaniu kontradyktoryjnym sprowadza się wyłącznie do oceny zasadności twierdzeń stron, przy uwzględnieniu określonego przez powoda przedmiotu sprawy i przedstawionych przez niego dowodów.

Zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Z powołanego przepisu wynika jedna z naczelnych zasad procesu sądowego polegająca na tym, że dowód wykazania prawdziwości określonego faktu obciąża tego, kto się na dany fakt powołuje dla uzasadnienia dochodzonego przed sądem prawa. Ciężar udowodnienia okoliczności przytoczonych przez powoda w uzasadnieniu treści pozwu spoczywał więc na powodzie. Strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Nierealizowanie przez stronę wspomnianego „obowiązku” naraża ją na niekorzystne skutki procesowe swoich działań, w postaci przegrania procesu sądowego. Podkreślić bowiem należy, iż nie jest dowodem samo twierdzenie, że pozwana winna spełnić na rzecz powoda określone świadczenie pieniężne. Ponadto, zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Sądu Najwyższego, rzeczą Sądu nie jest zarządzenie dochodzeń w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie, ani też Sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zamierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy, których wykazanie obciąża strony procesu, stosownie do treści art. 232 k.p.c.

W orzecznictwie za utrwalony należy uznać pogląd, zgodnie z którym, jeżeli członek spółdzielni mieszkaniowej kwestionuje obciążenie go opłatami związanymi z używaniem lokalu, to nie ma on obowiązku udowodnienia, jaka powinna być prawidłowa wysokość tych opłat, lecz obowiązek wykazania tej okoliczności spoczywa na spółdzielni mieszkaniowej (vide wyrok Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 17 listopada 2004 roku, sygn. akt
IV CK 220/04).

W świetle stanowiska procesowego pozwanej, powodowa spółdzielnia, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, winna była wykazać wysokość i zasadność poszczególnych opłat stanowiących żądanie pozwu. W tym zakresie koniecznym jest przedstawienie dowodów z dokumentów źródłowych pozwalających na kontrolę prawidłowości oszacowania wielkości kosztów eksploatacji nieruchomości, to jest takich, które w sposób obiektywny pozwalałyby na stwierdzenie wysokości kosztów poniesionych na utrzymanie nieruchomości np. rachunków, faktur (vide wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie - V Wydział Cywilny z dnia 4 marca 2014 r., sygn. akt VI ACa 935/13).

Wobec treści zarzutów zgłoszonych przez stronę pozwaną przedłożony przez stronę powodową dokument prywatny „rozliczenie czynszowe” (k. 8) nie mógł stanowić wystarczającej podstawy do uwzględnienia powództwa, albowiem nie sposób na jego podstawie zweryfikować prawidłowości kwot w nim wpisanych i sposobu w jaki wyliczenie tych kwot zostało dokonane. Należy dodatkowo zauważyć, że dokument prywatny nie korzysta z domniemania zgodności z prawdą złożonych w nim oświadczeń, a formalna moc dowodowa tego dokumentu nie przesądza jego mocy materialnej.

Celem wykazania zasadności i wysokości dochodzonego roszczenia strona powodowa przedłożyła także uchwały Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...)
w G. nr (...) z dnia 21 lutego 2019 roku oraz nr (...) z dnia 27 lutego 2020 roku w sprawie opłat na pokrycie kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi w zasobach Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G.. Zgodnie z treścią rzeczonych uchwał stawka opłaty na pokrycie kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi wynosiła dla nieruchomości położonych przy ulicy (...) kwoty: 2,47 zł za metr kwadratowy powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego (dla członków spółdzielni) oraz 2,76 zł za metr kwadratowy powierzchni użytkowej lokalu mieszkalnego (dla osób niebędących członkami spółdzielni). Strona powodowa nie wykazała jednak powierzchni użytkowej lokalu położonego przy ulicy (...) w G.. Sąd nie był więc w stanie powiązać powyższej opłaty z powierzchnią lokalu z którego korzysta pozwana, a w konsekwencji wyliczyć należnej opłaty na pokrycie kosztów gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Sąd nie był też w stanie ustalić, która opłata dotyczyła pozwanej, bowiem z żadnego dokumentu nie wynika, czy była ona członkiem powodowej spółdzielni. Ponadto, w treści uchwały nr 2/2020 wskazano, iż z dniem 31 maja 2020 roku traci moc uchwała nr 3/2019, zaś uchwała nr 2/2020 wchodzi w życie z dniem podjęcia. Powyższe oznacza, że w okresie od dnia 27 lutego 2020 roku do dnia 31 maja 2020 roku obowiązywały dwie uchwały Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. regulujące ten sam przedmiot.

Z kolei przedłożona uchwała Rady Nadzorczej Spółdzielni Mieszkaniowej (...)
w G. nr (...) w sprawie ustalenia odpisu na fundusz remontowy (k. 63) ustanowiła opłatę na rzecz funduszu remontowego w wysokości 1,50 zł za metr kwadratowy powierzchni użytkowej lokalu. Podobnie jak poprzednio, Sąd nie był w stanie powiązać powyższej opłaty z powierzchnią lokalu, z którego korzysta pozwana, a w konsekwencji wyliczyć należnej opłaty na rzecz funduszu remontowego. Ponadto, w treści uchwały wskazano, że wchodzi ona w życie z dniem podjęcia z mocą obowiązującą od dnia 1 września 2020 roku. § 3 uchwały jest wewnętrznie sprzeczny i może wprowadzać w błąd, co do daty jej wejścia w życie. Należy zauważyć, że wejście w życie i uzyskanie mocy przez akt prawny są zdarzeniami tożsamymi. Wejście w życie przepisu oznacza, że uzyskuje on moc prawną i w konsekwencji ma zastosowanie do określonych zdarzeń i stosunków. Akt prawny (przepis) nie może bowiem wejść w życie bez uzyskania przez niego mocy obowiązującej, a uzyskanie mocy obowiązującej oznacza jego wejście w życie.

Jeśli zaś chodzi o przedłożony wyciąg z taryfy dla ciepła Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. w G., obowiązujący od 1 marca 2019 roku i zatwierdzony decyzją Prezesa URE z dnia 8 lutego 2019 roku (k. 50), to potwierdza on jedynie ustalone ceny za zamówioną moc cieplną, cenę ciepła, cenę nośnika ciepła, stawkę opłaty stałej za usługi przesyłowe, stawkę opłaty zmiennej za usługi przesyłowe, z podziałem na grupy odbiorców. Taryfa ta została ustalona dla Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G.. Strona powodowa nie wykazała do jakiej grupy odbiorców należy i jaka część należnych opłat przypada na pozwaną. Trudno bowiem uznać, by pozwaną obciążała opłata miesięczna za zamówiona moc ciepła na poziomie ok. 10 tysięcy złotych, a opłata roczna na poziomie
ok. 120 tysięcy złotych.

W dalszej kolejności należy wskazać, że powodowa spółdzielnia przedłożyła projekt uchwały Rady Miasta G. o zmianie uchwały w sprawie wyboru metody ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia wysokości tej opłaty (druk nr 81,
k. 51-53, k. 57-59). Projektodawcą uchwały był Prezydent Miasta G., jednak należy podkreślić, iż projekt uchwały nie jest źródłem prawa. Zgodnie z art. 87 Konstytucji RP, źródłami powszechnie obowiązującego prawa Rzeczypospolitej Polskiej są (na obszarze działania organów, które je ustanowiły) akty prawa miejscowego. Nie są nimi projekty aktów prawa miejscowego. Jednak nawet przyjmując, iż przedłożony projekt uchwały jest źródłem prawa miejscowego, to miesięczna stawka opłaty za gospodarowanie odpadam komunalnymi zbieranymi i odbieranymi w sposób selektywny dla lokali mieszkalnych została uzależniona od metra kwadratowego powierzchni lokalu mieszkalnego, a powierzchnia lokalu przy ulicy (...) w G. jest nieznana. Sąd nie był w stanie powiązać powyższej opłaty
z powierzchnią lokalu z którego korzysta pozwana, a w konsekwencji wyliczyć należnej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Podobna konstatacja dotyczy przedłożonego projektu uchwały Rady Miasta G.
w sprawie ustalenia wysokości stawek podatku od nieruchomości obowiązujących na terenie miasta G. (druk nr 170, k. 55-56), którego projektodawcą również był Prezydent Miasta G.. Nawet jednak przyjmując, że rzeczona uchwała stanowi źródło prawa powszechnie obowiązującego na terenie Miasta G., to Sąd nie był w stanie powiązać powyższej opłaty z powierzchnią użytkową lokalu z którego korzysta pozwana, a w konsekwencji wyliczyć należnej rocznej stawki podatku od nieruchomości.

Powodowa spółdzielnia przedłożyła uchwałę Rada Miasta G. Nr (...)
z dnia 30 lipca 2020 roku o zmianie uchwały w sprawie wyboru metody ustalania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz ustalenia wysokości tej opłaty (k. 64), zgodnie z którą miesięczna stawka opłaty za gospodarowanie odpadam komunalnymi zbieranymi
i odbieranymi w sposób selektywny dla lokali mieszkalnych jest zależna od metra kwadratowego powierzchni. Podobnie jak już było wskazywane wyżej, Sąd nie był w stanie powiązać powyższej opłaty z powierzchnią użytkową lokalu z którego korzysta pozwana, a w konsekwencji wyliczyć należnej opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Także przedłożone pismo z dnia 18 maja 2018 roku Zarządu Przedsiębiorstwa (...) Sp. z o.o. w G. (k. 67) informujące, że na stronie Biuletynu Informacji Publicznej Państwowego Gospodarstwa (...) ogłoszona została zatwierdzona taryfa dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków nie wykazuje należnej od pozwanej opłaty za zużycie wody i odprowadzanie ścieków. Zgodnie bowiem z przedstawioną tabelą, rozliczenie za wodę i odprowadzenie ścieków jest uzależnione od zużytego metra sześciennego wody/ścieków z podziałem na grupy taryfowe. Strona powodowa nie wykazała żadnym dokumentem zużycia przez pozwaną wody oraz ilości odprowadzanych przez nią ścieków, a w konsekwencji Sąd nie był w stanie wyliczyć należnej opłaty za powyższe.

Z kolei przedłożonego wydruku Spółdzielni Mieszkaniowej (...) w G. dla konta 501-7-2 (k. 68), zgodnie z którym w styczniu 2019 roku zużyto energię elektryczną na łączną kwotę 1.013,06 zł nie sposób powiązać z lokalem mieszkalnym przy ulicy (...) w G.. Sąd, na podstawie dokumentów, którymi dysponował, nie był w stanie przypisać konta 501-7-2 do lokalu mieszkalnego zajmowanego przez pozwaną.

Również przedłożonych faktur VAT za sprzedaż energii elektrycznej (k. 69-79) nie sposób powiązać z lokalem mieszkalnym przy ulicy (...) w G., który zajmuje pozwana. Faktury te dotyczą odczytów dwóch liczników, mianowicie o numerach (...) i (...), przy czym strona powodowa nie wykazała, czy liczniki te są przypisane do rzeczonego lokalu albo w jakiej części należności objęte fakturami fakt obciążają pozwaną. Tym samym Sąd nie był w stanie ustalić, czy przedłożone faktury w rzeczywistości dotyczyły zużycia energii elektrycznej przez pozwaną oraz w jakim zakresie. Nadmienić przy tym należy, że mało prawdopodobne jest, by w jednym lokalu mieszkalnym były zamontowane dwa liczniki energii elektrycznej.

Na marginesie Sąd wskazuje, że strona powodowa nie przedłożyła żadnego dokumentu pozwalającego zweryfikować roszczenie odsetkowe, przy czym wobec niewykazania roszczenia głównego również roszczenie odsetkowe należało uznać za niewykazane.

Podsumowując, w świetle stanowiska procesowego pozwanej, powódka powinna wykazać nie tylko ogólną zasadę związaną z koniecznością uiszczania opłat eksploatacyjnych, ale i zasadność, a także wysokość dochodzonego roszczenia skierowanego przeciwko pozwanej. Ciężarowi temu nie podołała, dlatego Sąd oddalił powództwo.

Na podstawie art. 235 (2) § 1 pkt 4 k.p.c. Sąd pominął dowód z przesłuchania pozwanej.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w wyroku.