Sygn. akt I Cgg 3/20
Dnia 22 kwietnia 2021 roku
Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny w składzie:
Przewodnicząca: Sędzia Leokadia Krośniak – Cebulska
Protokolant: Anna Olejnik-Alencynowicz
po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2021 roku w Gliwicach
sprawy z powództwa A. K., I. K.
przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w K.
o naprawienie szkody
1. zasądza od pozwanej na rzecz powodów solidarnie kwotę 105.436,23 (sto pięć tysięcy czterysta trzydzieści sześć 23/100) zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 16 stycznia 2020 r. do dnia zapłaty,
2. w pozostałym zakresie oddala powództwo,
3. zasądza od pozwanej na rzecz powodów solidarnie kwotę 4.590 (cztery tysiące pięćset dziewięćdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego,
4. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Gliwicach nakazuje pobrać kwotę 9.865 (dziewięć tysięcy osiemset sześćdziesiąt pięć) zł od pozwanej oraz nakazuje ściągnąć kwotę 1.740,75 (jeden tysiąc siedemset czterdzieści 75/100) zł z roszczenia zasądzonego na rzecz powodów tytułem zwrotu opłaty od pozwu i kosztów opinii biegłego.
Sędzia Leokadia Krośniak – Cebulska
Sygn. akt I Cgg 3/20
I. K. i A. K. wnieśli o zasądzenie od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej solidarnie na ich rzecz kwoty 124.388,11 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty oraz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.
W uzasadnieniu wskazali, że są właścicielami nieruchomości położnej w P. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy w Gliwicach prowadzi księgę wieczystą o numerze (...). Powstanie szkód w budynku mieszkalnym w postaci jego wychylenia, a w konsekwencji utraty jego wartości związane jest z ruchem zakładu górniczego pozwanej. Pozwana wykonała pomiary pochylenia budynku powodów, jednak nie złożyła propozycji ugody. Wobec wyczerpania normy art. 151 ustawy z dnia 9 czerwca 2011r. prawo geologiczne i górnicze powodowie wystąpili z pozwem.
Pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów postępowania.
W uzasadnieniu nie zakwestionowała istnienia związku przyczynowego pomiędzy szkodami na nieruchomości powódki a ruchem zakładu górniczego, jednakże ich istnienie i zakres wymagały szczegółowego ustalenia. Dlatego też wniosła o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego ds. budownictwa i szacowania nieruchomości.
Ostatecznie w piśmie z dnia 17 lutego 2021r. powodowie wnieśli o zasądzenie odszkodowania w łącznej kwocie 105.436,23 zł.
Sąd ustalił:
Powodowie są właścicielami nieruchomości położnej w P. przy ul. (...), dla której Sąd Rejonowy w Gliwicach prowadzi księgę wieczystą o numerze (...).
Powodowie złożyli wniosek o naprawienie szkód, o których powzięto wiedzę w roku 2018 w postaci pochylenia budynku mieszkalnego i utraty jego wartości. W dniu 7 maja 2019 r. sporządzono notatkę służbową z oględzin budynku mieszkalnego powodów.
Do dnia wniesienia pozwu pozwana nie złożyła powodom żadnej propozycji w przedmiocie naprawienia szkody chociaż od skierowania przez poszkodowanych roszczenia wobec przedsiębiorcy upłynęło 30 dni.
(dowody: okoliczności bezsporne a nadto wniosek k. 6, notatka służbowa k. 10, uzupełnienie wniosku powodów k. 11)
Z opinii biegłego sądowego z zakresu budownictwa i szkód górniczych wynika, iż budynek mieszkalny powodów został wybudowany zgodnie z zatwierdzonym projektem i pozwoleniem budowlanym. Budynek jest dobrze utrzymany, prowadzona jest w nim prawidłowa gospodarka remontowa. Wad projektowych i wykonawczych nie dopatrzono się. Według biegłego całkowity koszt naprawy szkód górniczych po uwzględnieniu uwag pozwanej wynosi 105.436,23 zł brutto.
(dowody: opinia k. 49-174, opinie uzupełniające k. 194-195 i k. 217-221)
Powyższe ustalenia faktyczne poczyniono na podstawie dokumentów złożonych do akt których prawdziwości ani autentyczności nikt nie kwestionował oraz opinii biegłego. Opinia ostatecznie nie była przez strony kwestionowana.
Sąd zważył co następuje:
Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.
Zgodnie z art. 144 ust. 1 i art. 146 ust 1 ustawy Prawo geologiczne i górnicze z dnia 9 czerwca 2011r. (Dz. U. 2020.1064) właściciel nie może sprzeciwić się zagrożeniom spowodowanym ruchem zakładu górniczego, który jest prowadzony zgodnie z ustawą. Może on jednak żądać naprawienia wyrządzonej tym ruchem szkody, na zasadach określonych ustawą. Odpowiedzialność za szkodę ponosi przedsiębiorca prowadzący ruch zakładu górniczego, wskutek którego wystąpiła szkoda. Zgodnie z art. 145, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, do naprawiania szkód, o których mowa w art. 144 ust. 1 i 2 (spowodowane ruchem zakładu górniczego), stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. Pozwana odpowiada zatem na zasadzie ryzyka (art. 435 k.c. w zw. z art. 145 p.r.g.g. z 2011 roku), tj. niezależnie od winy oraz za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła (art. 361 § 1 k.c. w zw. z art. 145 p.r.g.g). W myśl art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże, gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągało za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu.
Powodowie ostatecznie wnieśli o naprawienie szkody poprzez wypłatę odszkodowania w kwocie 105.436,23 zł wyliczonej przez biegłego sądowego z uwzględnieniem podatku VAT w odpowiedniej stawce. Kwota wyliczona przez biegłego nie była przez nikogo kwestionowana. W pozostałym zakresie Sąd powództwo oddalił.
O odsetkach orzeczono z mocy art. 481 k.c. zgodnie z żądaniem strony powodowej . Jak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 września 2020r., w sprawie IV CSK 181/19 ( LEX nr 3061036) możliwe jest żądanie zapłaty odsetek należnych od odszkodowania pieniężnego naliczonych od daty poprzedzającej wyrokowanie o tym odszkodowaniu, pod warunkiem wykazania, że odszkodowanie w wysokości, od której obliczane są odsetki, było już należne w dacie, od której poszkodowany domaga się odsetek. Nie ulega wątpliwości, że żądana kwota odszkodowania była znana pozwanej co najmniej od maja 2019 r. Biegły sądowy jedynie skorygował jej wysokość.
O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 k.p.c. przyjmując, że powodowie wygrali sprawę w 85 %. Na koszty złożyły się: opłata od pozwu w kwocie 6.220 zł, koszty opinii biegłego w kwocie 5.385,75 zł, koszty zastępstwa prawnego w łącznej kwocie 10.800 zł zgodnie z § 2 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015. w sprawie opłat za czynności radców prawnych. Powodowie byli zwolnieni od kosztów sądowych z mocy ustawy więc ponieśli jedynie koszty zastępstwa prawnego w kwocie 5.400 zł. Pozwana poniosła koszty zastępstwa prawnego w kwocie 5.400 zł. Skoro strona powodowa wygrała sprawę w 85 % należy jej się zwrot kosztów zastępstwa prawnego od pozwanej w kwocie 4.590 zł. Pozostałą część kosztów w kwocie 11.605,75 zł tymczasowo poniósł Skarb Państwa. W związku z powyższym strona powodowa na podstawie art. 113.1 pkt 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych powinna zwrócić 15% tych kosztów tj. 1.740,75 zł a pozwana 85 % w kwocie 9.865 zł .
Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji.
Sędzia Leokadia Krośniak – Cebulska