Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 13 czerwca 2023 roku

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Maciej Flinik

po rozpoznaniu w dniu 13 czerwca 2023 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania K. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.
z dnia 04.10.2022 roku; znak:(...)

w sprawie: K. W.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o dodatek pielęgnacyjny

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu K. W. prawo do dodatku pielęgnacyjnego od dnia 01.03.2020r. do 31.12.2023r.

2.  stwierdza, że organ rentowy ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji

Sędzia Maciej Flinik

Sygn. akt VI U 2389/22

UZASADNIENIE

( do pkt 2 sentencji wyroku )

W punkcie 2 sentencji wyroku sąd zgodnie z treścią przepisu art. 118 ust. 1a ustawy o emeryturach i rentach z FUS z urzędu orzekł w przedmiocie odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Zdaniem Sądu, biorąc pod uwagę całokształt okoliczności przedmiotowej sprawy zaistniały podstawy do stwierdzenia odpowiedzialności organu rentowego, pomimo uwzględnienia odwołania ubezpieczonego . Gdyby komisja lekarska ZUS ( a wcześniej lekarz orzecznik ) dokonali prawidłowej oceny stanu zdrowia ubezpieczonego oraz przekładania się tegoż stanu zdrowia na niezdolność ubezpieczonego do pracy i niezdolność do samodzielnej egzystencji, nie byłoby potrzeby inicjowania postępowania sądowego. Należy zauważyć , iż orzecznicy ZUS w sposób nieodpuszczalny zaniechali wskazania daty, od której powstała niezdolność ubezpieczonego do samodzielnej egzystencji . Ograniczyli się do podania , iż „ powstała po 1 marca 2020 r. , a istniała na dzień 13 maja 2022r. „ , co wymusiło poczynienie stosownych ustaleń w tym przedmiocie już na etapie postępowania sądowego. Tymczasem prawidłowe ustalenie daty powstania niezdolności do samodzielnej egzystencji możliwe było już w stadium postępowania administracyjnego . Pismo stanowiące odpowiedzi na zobowiązanie sądu ( z 15 grudnia 2022r. k. 18 akt sprawy ) jest w istocie uzupełnieniem przez organ rentowy braków orzecznictwa lekarskiego ZUS , za które odpowiedzialny jest nie kto inny, jak organ rentowy. Biegła onkolog powołana przez sąd wyraźnie zaznaczyła, że posiłkowała się dodatkowym w stosunku do organu rentowego materiałem dowodowym ( dokumentacją lekarską ) jedynie w zakresie ustalenia końcowej daty niezdolności ubezpieczonego do samodzielnej egzystencji, a nie jej daty początkowej , którą z powodzeniem mogli i powinni byli ustalić orzecznicy ZUS. Biegła wprost wskazała , że „ …podstawą uznania u ubezpieczonego niezdolności do pracy i niezdolności do samodzielnej egzystencji w kwestii ustalenia daty powyższych niezdolności były te same dowody , którymi dysponował organ rentowy w postępowaniu administracyjnym”( patrz opinia k. 36 akt sprawy ) . W tym stanie rzeczy orzeczono jak wyżej.

Sędzia Maciej Flinik