Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 165/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1. 

V. I.

w okresie od dnia 1 kwietnia 2015 roku do dnia 6 października 2015 r. w W., zajmując się z racji pełnionych funkcji Prezesa Zarządu, sprawami gospodarczymi (...) sp. z o.o. z siedzibą w W., nie przechowywał w miejscu prowadzenia działalności gospodarczej lub innym wskazanym miejscu otrzymanych faktur i faktur korygujących z tytułu nabycia przez spółkę towarów i usług lub ich duplikatów zawierających podatek naliczony wykazany do odliczenia w deklaracjach VAT-7 za I, II i III kwartał 2013 r. w łącznej kwocie 3 614 590 zł, działając wbrew obowiązkowi wynikającemu z art. 112 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług,

tj. o czyn z art. 62 § 3 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

V. I. od dnia 8 listopada 2013 roku jest prezesem jednoosobowego zarządu (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.. Z racji pełnionej funkcji V. I. zajmował się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi ww. podmiotu gospodarczego.

Dokumentacja z akt KRS

30-45

częściowo zeznania J. S.

256,

149-150

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. przeprowadził trzy postępowania kontrolne wobec (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wypłacania podatku od towarów i usług za I, II i III kwartał 2013 r.

W toku prowadzonych postępowań kontrolnych organ podatkowy nie zdołał pozyskać dokumentacji dotyczącej sprzedaży odzwierciedlającej całą zadeklarowaną w deklaracjach VAT- 7K za I, II i III kwartał 2013 r. kwotę podatku naliczonego w łącznej kwocie 3 614 590 złotych. Wezwania do przekazania dokumentów zostały wysłane przez organ podatkowy w dniu 1 kwietnia 2015 r. (...) sp. z o.o. wszelką kierowaną do niej przez organ podatkowy korespondencję pozostawiała bez odpowiedzi pomimo prawidłowego i skutecznego jej doręczania.

informacja o nieprawidłowościach

1-3

decyzje podatkowe

5- 16

wezwania

52- 57

W okresie od 1 kwietnia 2015 roku do dnia 27 czerwca 2018 r. otrzymane przez spółkę faktury lub ich duplikaty stanowiące podstawę dokonanych w deklaracjach VAT-7K za I, II i III kwartał 2013 wyliczeń podatku naliczonego nie były przechowywane w siedzibie spółki, tj. w wirtualnym biurze znajdującym się przy Al. (...) w W.. Spółka w zgłoszeniu rejestracyjnym NIP-2 nie wykazała innego poza siedzibą miejsca prowadzenia działalności gospodarczej oraz miejsca do przechowywania dokumentacji rachunkowej, a mimo skutecznego doręczenia wezwań w toku postępowań kontrolnych nie ujawniła organowi podatkowemu w/w dokumentów.

decyzje podatkowe

5- 16

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Decyzje podatkowe

Dokument urzędowy, wydany przez właściwy organ w granicach jego kompetencji. Autentyczność nie budziła wątpliwości Sądu. Nie były również kwestionowane przez strony.

Informacje o nieprawidłowościach

Dokumentacja rejestrowa z akt KRS

Nie budziły wątpliwości Sądu. Nie kwestionowane przez strony.

Karta karna

Dokument urzędowy.

Częściowo zeznania J. S.

Sąd uznała zeznania tego świadka za wiarygodne w części, tj. w zakresie w jakim świadek wskazał, że zajmuje się zakładaniem, a następnie sprzedażą spółek prawa handlowego.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Zeznania J. S.

Sąd nie dał wiary zeznaniom J. S. w części, ponieważ zgodnie dokumentacją z akt rejestrowych KRS świadek zbył udziały w (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz oskarżonego w dniu 11 października 2015 r., a nie jak wskazał w dniu 24 października 2018 r. Ponadto świadek nie miał wiedzy o tym, jak funkcjonowała spółka po jej sprzedaży.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

V. I.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z treścią art. 62 § 3 k.k.s. odpowiedzialności karnoskarbowej podlega ten, kto wbrew obowiązkowi nie przechowuje wystawionej lub otrzymanej faktury lub rachunku, bądź dowodu zakupu towarów.

Czynność sprawcza polega więc na nieprzechowywaniu między innymi faktur, co należy rozumieć jako nieprzetrzymywanie ich w miejscu prowadzenia działalności, bądź w innym wskazanym organowi podatkowemu miejscu.

Obowiązek przechowywania przez podatnika ewidencji prowadzonych dla celów rozliczania podatku oraz wszystkich dokumentów, w szczególności faktur, związanych z tym rozliczaniem do czasu do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego nakłada art. 112 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W trakcie trwania postępowania kontrolnego otrzymane przez (...) sp. z o.o.
z siedzibą w W. faktury lub ich duplikaty stanowiące podstawę dokonanych
w deklaracjach VAT-7 za I, II i III kwartał 2013 wyliczeń podatku naliczonego nie były przechowywane w siedzibie spółki tj. w wirtualnym biurze znajdującym się przy
Al. (...) w W.. Spółka w zgłoszeniu rejestracyjnym NIP-2 nie wykazała innego poza siedzibą miejsca prowadzenia działalności gospodarczej oraz miejsca do przechowywania dokumentacji rachunkowej.

Niemożność uzyskania przez organ podatkowy otrzymanych przez (...) sp. z o.o.
z siedzibą w W. faktur lub ich duplikatów, w połączeniu z brakiem jakiejkolwiek aktywności ze strony spółki, która w trakcie postępowania kontrolnego nie przedstawiła ww. dokumentów prowadzi do wniosku, iż (...) sp. z o.o. w okresie od dnia 13 marca 2015 roku do dnia 6 października 2015 r. nie przechowywała otrzymanych faktur stanowiących podstawę dokonanych w deklaracjach VAT-7 za I, II i III kwartał 2013 wyliczeń podatku naliczonego. W związku z powyższym, zrealizowane zostały znamiona strony przedmiotowej przestępstwa skarbowego z art. 62 § 3 k.k.s.

Zakres odpowiedzialności karnoskarbowej rozszerza art. 9 § 3 k.k.s. W myśl tego przepisu za przestępstwo skarbowe odpowiada jak sprawca, także ten, kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. V. I. w trakcie prowadzonych postępowań kontrolnych (w okresie od dnia 13 marca 2015 roku do dnia 6 października
2015 r.) był prezesem jednoosobowego zarządu (...) sp. z o.o., a więc z mocy prawa był on umocowany do prowadzenia spraw spółki, w tym do zajmowania się jej sprawami gospodarczymi. Tym samym V. I. ponosi odpowiedzialność jak sprawca, albowiem z racji pełnionej funkcji to na nim spoczywał obowiązek określony w 112 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Czyn z art. 62 § 3 k.k.s. może być popełniony jedynie umyślnie, zarówno w zamiarze bezpośrednim, jak i ewentualnym. V. I. obejmując funkcję prezesa zarządu (...) sp. z o.o. (podatnika podatku VAT) miał świadomość ciążącego na nim obowiązku przechowywania faktur dla celów rozliczania podatku. Przy czym miesiąc po objęciu funkcji prezesa zarządu oskarżony opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, godząc się w ten sposób na to, że jego nieobecność może doprowadzić do zaniechania wymaganych prawem obowiązków, w tym przechowywania otrzymanych przez spółkę faktur VAT. Powyższe świadczy o tym, że oskarżony działał z zamiarem ewentualnym.

Reasumując oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa skarbowego 62 § 3 k.k.s. w zw. z art. 9 § 3 k.k.s.

Sąd wyeliminował z kwalifikacji prawnej czynu art. 6 § 2 k.k.s., mając na względzie, że przestępstwo skarbowe z art. 62 § 3 k.k.s. ma charakter trwały (G. Łabuda [w:] P. Kardas, T. Razowski, G. Łabuda, Kodeks karny skarbowy. Komentarz, wyd. III, Warszawa 2017, art. 62.) Oznacza to, że istotą tego przestępstwa jest utrzymywanie się stanu bezprawności, rozciągniętego w czasie. W takiej sytuacji stan bezprawia spowodowany jest jednym czynem (nieprzechowanie otrzymanych faktur), podczas gdy w przypadku czynu ciągłego z art. 6 § 2 k.k.s. jedność czynu wynika z powtarzających się zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności.

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

V. I.

1

Przy wymiarze kary Sąd kierował się dyrektywami określonymi w art. 12 § 1 i 2 k.k.s. oraz art. 13 § 1 k.k.s.

Stopień winy oskarżonego ocenić należało jako wysoki. Wiek, stopień dojrzałości
i doświadczenia oskarżonego wskazują na to, że jest on osobą, od której należy wymagać bezwzględnego przestrzegania prawa i niepodejmowania jakichkolwiek działań godzących w interes fiskalny Rzeczypospolitej Polskiej. Nie zachodziły przy tym okoliczności obniżające stopień winy, ani wyłączające bezprawność czynu.

Stopień społecznej szkodliwości ocenić należało jako znaczny. Przy tej ocenie Sąd uwzględnił okoliczności o charakterze przedmiotowym i podmiotowym, wyszczególnione w art. 53 § 7 k.k.s., w tym to, że:

- naruszonym dobrem prawnym jest wiarygodność dokumentów podatkowych, prawidłowe funkcjonowanie organów administracji publicznej oraz mienie Skarbu Państwa czyli istotne wartości, stojące wysoko w hierarchii dóbr chronionych prawem;

- obowiązek przechowywania dokumentów podatkowych jest podstawowym obowiązkiem finansowym ciążącym na podatniku;

- zadeklarowana łączna wysokość podatku naliczonego w deklaracjach podatkowych VAT- 7K wyniosła 3 614 590 złotych, przez co narażona na uszczuplenie należność publicznoprawna była wielkiej wartości;

- nieprzechowywanie dokumentów podatkowych rzutowało na przebieg trzech postępowań kontrolnych prowadzonych przez organ podatkowy;

- oskarżony działał z zamiarem ewentualnym, co obniża karygodność czynu.

Do okoliczności łagodzących Sąd zaliczył dotychczasową niekaralność oskarżonego.

Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności obciążających.

Czyn z art. 62 § 3 k.k.s. zagrożony jest karą grzywny do 180 stawek dziennych.

Dokonując wartościowania powyższych okoliczności Sąd wymierzył oskarżonemu karę 150 stawek dziennych grzywny.

Sąd stanął na stanowisku, że wskazany wyżej wymiar kary będzie dla oskarżonego wymiernie dolegliwy. Z jednej strony uświadomi oskarżonemu, że jego czyn spotkał się z właściwą reakcją wymiaru sprawiedliwości, zapobiegając ponownemu popełnieniu przestępstwa w przyszłości, osiągając wobec niego cele zapobiegawcze i wychowawcze. W szerszym aspekcie kara ta ma uświadomić społeczeństwu nieopłacalność zachowań niezgodnych z prawem, realizując w ten sposób cele prewencji ogólnej. Z drugiej natomiast strony wymierzona kara nie przekracza stopnia zawinienia oraz społecznej szkodliwości czynu przypisanego oskarżonemu.

Przy określeniu wysokości stawki dziennej grzywny Sąd kierował się treścią art. 23 § 3 k.k.s. Wskazać przy tym należy, że stawka dzienna nie może być niższa od jednej trzydziestej części minimalnego wynagrodzenia, ani też przekraczać jej czterystukrotności. Sąd mając na względzie to, że postępowanie toczyło się w trybie przepisów o postępowaniu w stosunku do nieobecnego, a co za tym idzie nie są Sądowi znane rzeczywiste dochody oskarżonego ustalił wysokość stawki dziennej na poziomie dolnej granicy przewidzianej przez 23 § 3 k.k.s. tj. w wysokości 120 złotych.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II. 

Sąd na podstawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. w zw. z art. 113 § 1 k.k.s. zasądził od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu kwotę 504 złotych powiększoną o stawkę należnego podatku od towarów i usług VAT tytułem kosztów nieopłaconej obrony udzielonej oskarżonemu z urzędu. Powyższa kwota wynika z § 17 ust. 1 pkt. 1 w zw. z § 17 ust. 2 pkt. 3 w zw. z § 4 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu.

Podstawą rozstrzygnięcia o kosztach sądowych był przepis art. 624 k.p.k., który stanowi wyjątek od zasady ponoszenia przez skazanego kosztów sądowych w przypadku wydania wyroku skazującego (art. 627 k.p.k.). Sąd zwolnił oskarżonego z obowiązku uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości. Za takim rozstrzygnięciem przemawiała specyfika postępowania w stosunku do nieobecnego oraz brak wiedzy Sądu w zakresie dochodów oskarżonego oraz jego warunków osobistych, rodzinnych, stosunków majątkowych oraz możliwości zarobkowych.

Podpis