Sygn. akt VI Ka 260/23
Dnia 29 maja 2023 r.
Sąd Okręgowy w Jeleniej Górze w VI Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący – sędzia Robert Bednarczyk
Protokolant Joanna Szmel
przy udziale prokuratora Prokuratury Rejonowej w Lwówku Śląskim Łukasza Targońskiego
po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2023r.
sprawy A. M. (1) ur. (...) w K.
s. G. i H. zd. B.
oskarżonego z art. 190 § 1 kk
z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego i pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej
od wyroku Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim
z dnia 16 stycznia 2023 r. sygn. akt II K 435/21
I. zmienia zaskarżony wyrok wobec oskarżonego A. M. (1) w punkcie 1 części rozstrzygającej w ten sposób że ustala, iż przypisany w tymże punkcie czyn został przez oskarżonego popełniony w dniu 22 lutego 2021r.;
II. w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
III. na podstawie art. 636 § 2 kpk zasądza od oskarżonego A. M. (1) oraz od oskarżycielki posiłkowej A. P. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe za postępowanie odwoławcze w częściach po ½ i wymierza im opłaty w kwotach po 80 zł za postepowanie odwoławcze.
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
VI Ka 260/23 |
||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
||||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Rejonowego w Lwówku Śląskim z dnia 16 stycznia 2023r. w sprawie II K 435/21 |
||||||||||||||||||||
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☒ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||
☒ obrońca |
||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||
☒ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||
☒ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||||||||||
☒ |
co do kary |
|||||||||||||||||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||
1.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||
2. Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy |
||||||||||||||||||||
2.1. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||
2.1.1. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||
2.2. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||
2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||
2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||
. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||
Apelacja obrońcy 1. Obraza przepisu postępowania, która miała wpływ na treść orzeczenia a mianowicie naruszenie art. 7 k.p.k. poprzez dokonanie oceny wiarygodności wyjaśnień oskarżonego oraz zeznań pokrzywdzonej i świadka Z. M. wbrew zasadom prawidłowego rozumowania oraz doświadczenia życiowego albowiem zeznania świadków zawierają wewnętrzne sprzeczności, a nadto świadkowie pozostający w nieformalnym związku są zainteresowani korzystnym rozstrzygnięciem dla pokrzywdzonej, natomiast spójne i korespondujące z zebranym materiałem dowodowym wyjaśnienia oskarżonego nie zostały w istotnym dla rozstrzygnięcia sprawy zakresie uznane za wiarygodne, 2. Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał pływ na treść tego orzeczenia przez przyjęcie, iż oskarżony kierował agresję przeciwko pokrzywdzonej z powodu wymienienia jej nazwiska jako świadka kradzieży przez oskarżonego, podczas gdy sam świadek Z. M. stwierdził w swoich zeznaniach, iż nie jest to możliwe, gdyż pismo zostało złożone w tym samym dniu, kiedy miało dojść do ataku grabiami, a on sam nikomu nie mówił, że składa takie pismo ani jakiej treści, 3. Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, który miał wpływ na treść tego orzeczenia przez niedostrzeżenie przez Sąd I instancji, iż brak sytuacji konfliktowych wynikał z faktu, iż z końcem lutego 2023r. świadek Z. M. przestał być stróżem na terenie Ośrodka. Apelacja pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej rażąca niewspółmierność – łagodność środka karnego – w postaci nawiązki wymierzonej oskarżonemu na podstawie art. 46 § 2 k.k. na rzecz pokrzywdzonej w wysokości 200 zł, podczas gdy stopień społecznej szkodliwości, wzgląd na cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie winny być osiągnięte wobec oskarżonego, przemawiały za orzeczeniem surowszego środka kompensacyjnego w postaci nawiązki w granicach 10.000 zł. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||
Zarzuty, zawarte w apelacji obrońcy nie są zasadne. Przed przystąpieniem do ich analizy stwierdzić należy, że pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzona doszło do dwóch scysji z których pierwsza miała miejsce w dniu 3 lutego 2021r, druga zaś w dniu 22 lutego 2021r. Wprawdzie ani z treści zarzutu, ani z treści wyroku Sądu Rejonowego nie wynika, które z owych wydarzeń było przedmiotem osądu ( a przedmiotem takim było tylko jedno zdarzenie), niemniej jednak pisemne uzasadnienie zaskarżonego orzeczenia nie pozostawia wątpliwości, że dotyczy ono zajścia z dnia 22 lutego 2021r.Wprost wynika to z sekcji 1.1 fakt 2 formularza (k.82 odwrót). Niezbędne było zatem doprecyzowanie daty zdarzenia z utrzymaniem w mocy pozostałych ,zawartych w wyroku Sądu I instancji rozstrzygnięć. W związku z ustaleniem, o jakim mowa a odnoszącym się do daty zdarzenia za chybiony uznać należy zarzut 2 apelacji obrońcy. Skoro bowiem do inkryminowanego zajścia doszło w dniu 22 lutego 2021r. a opisane w tym zarzucie pismo zostało złożone w dniu 5 lutego 2021r (k.1), to oczywistym jest, że oskarżony mógł znać jego treść a co za tym idzie mogło ono być okolicznością wzmagającą intensywność konfliktu pomiędzy Z. M. a A. M. (1). Wbrew temu zarzutowi Sąd Rejonowy zasadnie ustalił (k.82), że źródłem konfliktu były kwestie związane z rozliczeniem za wykonywane przez Z. M. prace. Niezasadny jest także zarzut, opisany w punkcie I apelacji obrońcy, w jakim zarzucona została obraza art. 7 kpk. Dokonanie bowiem przez sąd odwoławczy nowej, odmiennej oceny dowodów jest uzasadnione tylko wówczas, gdy w wyniku kontroli odwoławczej stwierdzona zostanie dowolność oceny poczynionej przez sąd pierwszej instancji. Jeżeli ocena dokonana przez sąd pierwszej instancji jest zgodna z zasadami, o których mowa w art. 7 k.p.k., to pozostaje ona pod ochroną prawa i nie ma podstaw do jej zmiany w postępowaniu odwoławczym. Jeżeli sąd odwoławczy nie wykaże błędności oceny przeprowadzonych w sprawie dowodów, jakiej dokonał sąd pierwszej instancji, nie może tej oceny zmienić w postępowaniu odwoławczym nawet wówczas, gdyby to on orzekając w pierwszej instancji dowody te ocenił odmiennie ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 lutego 2018 r. III KK 286/17 LEX nr 2559388). Uchybień, o jakich mowa w przytoczonym judykacie Sąd Rejonowy się ustrzegł. Apelująca zdaje się suponować, że fakt istnienia konkubinatu pokrzywdzonej i Z. M. a priori uzasadnia powinność odmowy przydania waloru wiarygodności ich relacjom. Z żadnego jednak przepisu powinność taka nie wynika, co czyni opisana wyżej tezę nieprawdziwą. Z kolei bezspornym jest to, że zdarzenie z dnia 22 lutego 2021r. miało charakter dynamiczny i krótkotrwały, wiązało się również z emocjami po stronie wszystkich jego uczestników. Zupełnie zatem zrozumiałe są opisane w apelacji drobne i mało istotne różnice pomiędzy zeznaniami Z. M. i A. P.. Co więcej, gdyby relacje te były identyczne nawet w najdrobniejszych szczegółach, to zasadne byłoby podejrzenie o uzgodnieniu pomiędzy świadkami treści ich twierdzeń a to z kolei dałoby asumpt do negatywnej przynajmniej częściowo weryfikacji wiarygodności owych zeznań. Podnieść przy tym należy, że zdarzenie z dnia 22 lutego opisywali tylko oskarżony, pokrzywdzona i Z. M., nie zaś A. M. (2) i K. W.. Oskarżony twierdził przy tym, że zdarzenie to, mające postać napaści z bronią palną, uderzania go po głowie i groźbach podpalenia widziała również jego żona. Skoro A. M. (2) nic o tym w swoich zeznaniach nie powiedziała, to znaczy że oskarżony w swoich wyjaśnieniach nie podał prawdy. Wykluczyć przy tym należy braki pamięci po stronie żony oskarżonego w powyższej materii, bowiem z opisu, jaki A. M. (1) podał wynika, że rzekomy atak na jego osobę miał charakter nader drastyczny a skoro tak, to zostałby on, przynajmniej częściowo zapamiętany przez A. M. (2). Z jednej zatem strony Sąd Rejonowy dysponował spójnymi zeznaniami pokrzywdzonej i jej konkubenta, z drugiej zaś odosobnionymi wyjaśnieniami oskarżonego. Słusznie w tej sytuacji Sąd ten przydał walor wiarygodności zeznaniom wskazanych świadków. Co więcej, opisali oni zgodnie przebieg zdarzenia z dnia 3 lutego 2021r, jakie potwierdzone zostały dowodem obiektywnym w postaci dokumentacji medycznej. Jest to element dodatkowo wskazujący na wiarygodność omawianych relacji a zarazem wskazujący na uzasadniona obawę ze strony A. P. spełnienia werbalizowanych przez oskarżonego w dniu 22 lutego 2021r. gróźb. W tej sytuacji nie sposób uznać, by Sąd Rejonowy uchybił art. 7 kpk, co czyni podniesiony w tej materii zarzut niezasadnym. Zarzut III apelacji obrońcy nie jest do końca zrozumiały. Wskazana w nim okoliczność ma wszak charakter bezsporny, podobnie jak i to, że w związku z opuszczeniem przez jedną ze stron konfliktu dotychczasowego miejsca pobytu konflikty te ustały. Z pewnością taka sama sytuacja zaistniałaby, gdyby to oskarżony zmienił miejsce pobytu, co przecież nie świadczyłoby o tym, że to on spór dotychczas istniejący kreował. Bezzasadny w stopniu oczywistym jest podniesiony w apelacji pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej zarzut. Jego autor nie podjął nawet próby wykazania, z jakiego powodu przyznana A. P. kwota jest rażąco niska i z jakich powodów należałoby ją 50-krotnie podwyższyć. Żadna miarą nie uzasadnia tego rodzaj i natężenie doznanej przez pokrzywdzoną traumy, brak jest przy tym jakiegokolwiek dowodu, by negatywne następstwa skierowanych przeciwko niej gróźb uzasadniały przyznanie jej finansowej rekompensaty w kwocie wyższej, niż określona przez Sąd Rejonowy. Rekompensata taka ma wszak charakter wyłącznie restytucyjny co oznacza, że nie może przerodzić się źródło nawet jednorazowego dochodu. |
||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||
Na podstawie art. 427 § 1 k.p.k. obrońca wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uniewinnienie oskarżonego. Pełnomocnik wniósł o: 1. zmianę zaskarżonego orzeczenia w pkt 2 poprzez orzeczenie nawiązki w kwocie 10.000 zł, 2. zasądzenie od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego, kosztów reprezentacji udzielonej przez profesjonalnego pełnomocnika przed Sądami I i II instancji – według norm przepisanych. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny ☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||
Podniesione w apelacjach zarzuty nie okazały się zasadne a co za tym idzie również zawarte w nich, korelujące z zarzutami wnioski zasadne nie są. |
||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||
1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||
5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||
Zaskarżony wyrok został utrzymany w mocy w całości za wyjątkiem korekty daty popełnionego czynu |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu I instancji jest wolny od uchybień, opisanych w apelacji i nie zawiera on również uchybień, o jakich mowa w art. 439 kpk i art. 440 kpk.. |
||||||||||||||||||||
5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||||
Zmiana dotyczyła daty popełnienia przez oskarżonego zarzucanego mu czynu. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||
Powody zostały przedstawione wyżej. |
||||||||||||||||||||
5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||
5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||
1.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||
4.1. |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||
5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||
5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||
III |
Bezzasadność obu wywiedzionych apelacji sprawiła, że zastosowanie ma art. 7, 8 i 13 ust.2 ustawy z dnia 23. 06 1973r. o opłatach w sprawach karnych oraz art. 636 § 2 kpk. Sąd nie stwierdził podstaw do odstąpienia od obciążania stron kosztami procesu za postepowanie odwoławcze w częściach równych ani też do odstąpienia od obciążania ich opłatą. Rozstrzygnięcie to, zgodnie z art. 636 § 1 kpk, gdzie mowa jest o kosztach procesu i art. 616 § 1 kpk oznacza, że każdy z apelujących ponosi we własnym zakresie wyłożone przez siebie koszty adwokackie. |
|||||||||||||||||||
7. PODPIS |
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
|||||
Podmiot wnoszący apelację |
Obrońca, oskarżyciel posiłkowy |
|||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
||||||
1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||
☒ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||
☒ w części |
☐ |
co do winy |
||||
☒ |
co do kary |
|||||
☐ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||
1.3.2. Podniesione zarzuty |
||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||
☒ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||
☐ |
||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||
1.4. Wnioski |
||||||
☐ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |