Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 359/23

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Zgorzelcu z dnia 7 marca 2023 r., sygn. akt II K 475/22

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca oskarżonego

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

I. obraza przepisów postępowania mająca wpływ na treść orzeczenia, tj.: art. 7 k.p.k. i 410 k.p.k. poprzez oparcie rozstrzygnięcia wyłącznie na tej części materiału dowodowego, która zawiera tezy oskarżenia, bez wszechstronnego rozważenia wszystkich istotnych okoliczności sprawy, a nadto dowolną ocenę dowodów skutkującą wydaniem nieprawidłowego, nadmiernie surowego wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

II. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia co do pkt. I i II części wstępnej wyroku, mający wpływ na treść tego orzeczenia poprzez ustalenie, iż w stosunku do oskarżonego nie zachodzą przesłanki określone w art. 60 § 2 k.k., zaś oskarżony uprawiał oraz posiadał ziela konopi inne niż włókniste tzw. marihuany nie dla celów uśmierzenia bólu chorej na nowotwór konkubiny, podczas gdy prawidłowe ustalenie stanu faktycznego skutkowałoby takim właśnie rozstrzygnięciem i tym samym wymierzeniem kary w niższym wymiarze.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

III. rażącej niewspółmierności orzeczonej wobec oskarżonego G. M. kary łącznej 10 miesięcy pozbawienia wolności wobec zastosowania przez Sąd I instancji wadliwych kryteriów jej wymiaru w sytuacji, gdy prawidłowa ocena okoliczności dotyczących jej wymiaru uzasadnia orzeczenie kary łącznej w niższej wysokości przy zastosowaniu art. 60 § 2 k.k. za czyny opisane w pkt. I i II części wstępnej wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. I – Ad. III

W rozpoznawanej sprawie Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej oceny materiału dowodowego. Oskarżony przyznał się częściowo do zarzucanych mu czynów, a mianowicie do hodowli marihuany i posiadania jej suszu, zastrzegając, że jego konkubina M. S. kilka razy zapaliła marihuanę, która przynosiła jej ulgę w chorobie nowotworowej. Nie przyznał się natomiast do posiadania amunicji, wywodząc, że na jej temat nic nie wie, zaś dostęp do garażu mieli także jego ojciec i brat. Wyjaśnienia oskarżonego, co do motywów, dla których hodował krzaki konopi i posiadał jej susz nie zasługiwały na danie im wiary. Po pierwsze, wyjaśnienia oskarżonego są sprzeczne z zeznaniami M. S. co do częstotliwości, w jakiej świadek miała zażywać narkotyk. Po drugie, kontakt oskarżonego z narkotykami nie jest incydentalny, ponieważ jak wynika z jego karty karnej był on już karany sądownie za przestępstwo związane z posiadaniem narkotyków. Także ilość i przemysłowe warunki hodowanej przez oskarżonego konopi przeczy temu, aby miała ona być przeznaczona na potrzeby jego chorej partnerki. Przeczy temu również zachowanie oskarżonego w chwili zatrzymania i niechęć udostępnienia garażu w celu przeszukania przez funkcjonariuszy policji. Z kolei konieczność przystosowania przez oskarżonego garażu do hodowli marihuany, dokonanie w nim specjalistycznych przeróbek przeczy temu, aby garaż ten udostępniał innym członkom swojej rodziny, tj. ojcu i bratu, którzy skorzystali z prawa do odmowy składania zeznań. Prawidłowo przy tym Sąd Rejonowy stwierdził, że wszystkie te okoliczności wskazują na to, że ujawniona przez funkcjonariuszy policji amunicja do broni palnej stanowiła, wbrew twierdzeniom oskarżonego, jego własność. Podzielić należało w tej mierze rozważania Sądu, że posiadana przez oskarżonego amunicja do broni palnej, miała związek z rozpoczętą przez niego nielegalną działalnością. Wszakże gdyby oskarżony hodował marihuanę wyłącznie na potrzeby jego chorej konkubiny i nie posiadał nielegalnie amunicji, nie miałby on takich oporów, aby udostępnić garaż funkcjonariuszom policji. Odnośnie zaś opinii chemicznej i balistycznej, to dowody te nie były kwestionowane przez strony. Ustalenia Sądu Rejonowego były więc prawidłowe. Znajdowały one oparcie w przeprowadzonych dowodach ocenionych zgodnie z dyspozycją art. 7 k.p.k. Oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona wszystkich zarzucanych mu przestępstw, zaś jego wina nie budzi w tych okolicznościach najmniejszych wątpliwości.

Nietrafny był zarzut oparty na względnej przesłance odwoławczej z art. 438 pkt. 4 k.p.k. Wbrew twierdzeniom obrońcy Sąd Rejonowy prawidłowo ustalił okoliczności determinujące ocenę w zakresie stopnia winy, jak i społecznej szkodliwości czynów zarzucanych oskarżonemu. Sąd Rejonowy ustalając stopień społecznej szkodliwości uwzględnił przesłanki wskazane w art. 115 § 2 k.k. W tym zakresie prawidłowo zaakcentował, iż oskarżony działał w pełni umyślnie, w zamiarze bezpośrednim. Dodatkowo zauważyć należy, że oskarżony jest osobą dojrzałą i dysponującą odpowiednim doświadczeniem życiowym, które pozwalało na wyrobienie właściwego poglądu w przedmiocie posiadania i uprawiania krzewów konopi. Co więcej, był on już uprzednio karany za czyny podobne. Brak jest zatem w jego zachowaniu takich okoliczności, które istotnie znajdowałyby usprawiedliwienie dla jego działalności. Z całą zaś pewnością biorąc pod uwagę ilość ujawnionych u niego narkotyków, tj. 19,79 grama ziela konopi innych niż włókniste, jak również uprawę 31 krzaków konopi innych niż włókniste, nie sposób przyjąć, że jego działania podyktowane były chęcią uśmierzenia bólu śmiertelnie chorej konkubiny. Całkowicie niezrozumiałe są przy tym twierdzenia obrońcy oskarżonego, że sąd winien zastosować wobec oskarżonego nadzwyczajne złagodzenie kary na podstawie art. 60 § 2 k.k. Należy wskazać, że przepis ten zawiera trzy przesłanki które w szczególności uzasadniają zastosowanie nadzwyczajnego złagodzenia kary na określonej w nim podstawie, tj. pojednanie się pokrzywdzonego ze sprawcą, naprawienie szkody lub uzgodnienie sposobu naprawienia szkody; postawa sprawcy, zwłaszcza jego starania o naprawienie szkody lub zapobieżenie jej; w sytuacji gdy miało miejsce przestępstwo nieumyślne – fakt poniesienia przez sprawcę lub jego najbliższego uszczerbku w związku z popełnionym przestępstwem. Tymczasem w rozpoznawanej sprawie żadna z wymienionych w tym przepisie przesłanek nie została spełniona. W tych okolicznościach orzeczone wobec oskarżonego kary jednostkowe w pkt. 1, 2 i 3 części dyspozytywnej wyroku i kara łączna 10 miesięcy pozbawienia wolności są adekwatne do stopnia winy i społecznej szkodliwości przypisanych mu przestępstw, a nadto uwzględniają wszystkie dyrektywy określone w art. 53 k.k.

Wniosek

1. O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie wobec oskarżonego kary w jak najniższym możliwym wymiarze.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Ad. 1

Wobec uznania za chybione zarzutów apelacji brak było podstaw do nadzwyczajnego złagodzenia orzeczonej wobec oskarżonego kary łącznej, jak i kar jednostkowych. Orzeczone wobec oskarżonego kary uwzględniały dyrektywy ich wymiaru, a nadto zostały one ukształtowane w dolnych granicach wyznaczonych przez ustawę.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok został utrzymany wobec oskarżonego w mocy w całości.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

W sytuacji gdy zarówno ustalenia faktyczne przyjęte za podstawę wyroku, jak i wymierzone oskarżonemu kary jednostkowe i kara łączna, nie budzą najmniejszych wątpliwości co do swej trafności, zaskarżony wyrok utrzymano w mocy w całości.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

O kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k., a o opłacie na podstawie art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23 czerwca 1973r. (Dz.U.2023.123 t.j.) uznając, że oskarżony jest osobą młodą i zdolną do świadczenia pracy zarobkowej, a zatem będzie miał możliwość ich uiszczenia.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wymiar orzeczonych wobec oskarżonego kar jednostkowych i kary łącznej pozbawienia wolności; brak nadzwyczajnego złagodzenia kary na podstawie art. 60 § 2 k.k.

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana