Sygn. akt I C 1023/23
Strona powodowa (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. pozwem z 11 sierpnia 2019r. domagała się zasądzenia od pozwanego kwoty 3420,04 zł wraz z odsetkami umownymi w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP, ale nie więcej niż w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 3393,07 zł od dnia 11 marca 2018 r. oraz kosztami postępowania. W uzasadnieniu wskazano, że powód w dniu 11 czerwca 2014 r. udzielił pozwanemu kredytu na podstawie umowy o przyznanie limitu kredytowego oraz wydanie i korzystanie z karty kredytowej nr (...), w ramach której pozwany otrzymał limit w wysokości 5000 zł. Umowa miała charakter odnawialny, to znaczy istniała możliwość jej odnowienia na kolejne takie same okresy do mementu jej wypowiedzenia przez jedną ze stron umowy. Pozwany był zobowiązany do spłaty kredytu zgodnie z comiesięcznymi wyciągami generowanymi do powoda na podstawie zawartej umowy. Mimo wezwań i monitów pozwany nie wywiązał się z obowiązku spłaty. Umowa została wypowiedziana pismem z 14 listopada 2017r., a całość zobowiązania stała się wymagalna z dniem 11 marca 2018r. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się następujące kwoty: 3393,07 zł – należność główna, 26,97 zł odsetki umowne za okres od 11 czerwca 2014r. do dnia wystawienia wyciągu z ksiąg rachunkowych banku.
Strona powodowa pismem z 3 grudnia 2019r. cofnęła pozew ze zrzeczeniem się roszczenia w zakresie kwoty 1500 zł, z uwagi na dokonane przez pozwanego wpłaty. Jednocześnie wniosła o zasądzenie 2062,32 zł wraz z dalszymi odsetkami umownymi liczonymi od 1975,38 zł od 1 grudnia 2019r. do dnia zapłaty.
Sąd Rejonowy w Kłodzku 11 grudnia 2019r., w sprawie I Nc 4746/19 wydał nakaz zgodnie z żądaniem pozwu.
Pozwany R. K. nieznany z miejsca pobytu reprezentowany przez kuratora adw. K. S. w sprzeciwie od nakazu zapłaty wniósł o oddalenie powództwa i przyznanie kuratorowi ustanowionemu dla pozwanego wynagrodzenia w kwocie 1107 zł. W uzasadnieniu sprzeciwu kurator zauważył, że strona powodowa pismem z 3 grudnia 2019r. cofnęła pozew i zrzekła się roszczenia w zakresie kwoty 1500 zł, co nie zostało uwzględnione przez Sąd. Ponadto kurator zauważył, że pozwany, zgodnie z przedłożonym przez stronę powodową zestawieniem wpłat, w 2019r. dokonał wpłat w wysokości 3000 zł.
Na rozprawie Kurator oświadczył, że udało mu się nawiązać kontakt telefoniczny, w którym pozwany potwierdził swój adres, wskazał że wie o terminie rozprawy oraz możliwości udziału w rozprawie on – line, lecz podał, że jest zawodowym kierowcą i rzadko bywa w domu.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Pozwany R. K. 11 czerwca 2014 r. zawarł z (...) Bank (...) S.A. we W. umowę o kartę kredytową (...), w ramach której Bank przyznał pozwanemu limit kredytowy do kwoty 5000 zł, dla korzystania z którego otworzył i prowadził rachunek karty kredytowej nr (...), zwany rachunkiem karty oraz wydał kartę kredytową (...) Agricole V. Standard. W dniu zawarcia umowy (...) wynosiło 19,19%, a całkowita kwota do spłaty 5491,80 zł, w tym przyznany limit 5000 zł i całkowity koszt kredytu 491,80 zł, w tym odsetki umowne 443,80 zł i opłata za korzystanie z rachunku karty w kwocie 48 zł rocznie. Zgodnie z §9 umowa została zawarta na okres jednego roku do 11 czerwca 2015r., przy czym Bank będzie odnawiał umowę na kolejne roczne okresy, o ile posiadacz nie wypowie umowy najpóźniej na 30 dni przed upływem okresu na jaki została zawarta albo nie zajdą inne zdarzenia, określone w regulaminie wykluczające możliwość odnowienia umowy.
Pozwany korzystał z karty kredytowej, dokonywał transakcji bezgotówkowych w oraz wypłacał gotówkę z bankomatów, zarówno w Polsce jak i za granicą. Pozwany korzystał z karty do dnia wypowiedzenia umowy tj. do 11 marca 2018r.
Strona powodowa pismem z 26 września 2017r. wezwała pozwanego do uregulowania zaległości wymagalnych na dzień wezwania 1109,72 zł.
Umowa została wypowiedziana pismem z 14 listopada 2017r. z 61 dniowym okresem wypowiedzenia. Na dzień 14 listopada 2017r. należności banku wynosiły 4272,41 zł, w tym kapitał 3964,39 zł.
Pozwany po rozwiązaniu umowy dokonał następujących wpłat:
- 28 stycznia 2019r. – 500 zł;
- 18 lutego 2019r. – 500 zł;
- 18 marca 2019r. – 500 zł;
- 30 kwietnia 2019r. – 500 zł,
- 10 czerwca 2019r. – 500 zł;
- 24 czerwca 2019r. – 500 zł.
Strona powodowa 15 kwietnia 2019r. wystawiła wyciąg z ksiąg rachunkowych Banku, stwierdzając istnienie zadłużenia R. K. w wysokości 3420,04 zł, w tym należność główna 3393,07 zł i 26,97 zł odsetki za okres od 11 czerwca 2014r. do dnia wystawienia wyciągu.
Dowód:
umowa o kartę kredytową k. 16 – 19;
tabela opłat i prowizji k. 20 – 21;
regulamin przyznawania i korzystania z limitu kredytowego (…) k. 22 – 24;
lista transakcji na rachunku pozwanego k. 25 – 30;
wykaz podejmowanych działań windykacyjnych k. 31;
przedegzekucyjne wezwania do zapłaty k. 32;
wypowiedzenie umowy kredytu k. 33;
potwierdzenia doręczeń k. 34 i 35;
lista wyciągów k. 123;
lista transakcji obciążeniowych k. 123v – 124.
wyciąg z ksiąg rachunkowych banku z dnia 15 kwietnia 2019 r. k. 15.
W tak ustalonym stanie faktycznym, Sąd zważył co następuje:
Zgodnie z art. 203 k.p.c. i art. 355 k.p.c. postępowanie należało umorzyć w części obejmującej cofnięte żądanie pozwu. W pozostałym zakresie powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.
Z dokumentów przedłożonych przez stronę powodową wynika, że pozwany zawarł ze stroną powodową umowę o kartę kredytową z limitem odnawialnym na 5000 zł oraz, że nie dokonał spłaty całości zadłużenia. Strona powodowa wykazała szczegółowo przedłożonymi dokumentami, że pozwany w czasie trwania umowy dokonał transakcji obciążeniowych łącznie na 21461,10 zł, w tym czasie naliczono odsetki umowne na łączną kwotę 2060,11 zł oraz opłaty na 924,91 zł. Jednocześnie pozwany do 18 marca 2018r. spłacił łącznie 21026,08 zł, z tego 18068,03 zł zaliczono na spłatę kapitału, 569,19 zł na odsetki karne, 1463,95 zł odsetki umowne i 924,91 zł opłaty.
Na dzień wystawienia wyciągu z ksiąg rachunkowych banku tj. 15 kwietnia 2019r. zadłużenia R. K. wynosiło 3420,04 zł, w tym należność główna 3393,07 zł i 26,97 zł odsetki za okres od 11 czerwca 2014r. do dnia wystawienia wyciągu. Wyliczenie to obejmowało trzy wpłaty pozwanego dokonane w styczniu, lutym i marcu 2019r. Wyliczenie nie obejmowało natomiast wpłat 1500 zł dokonanych po wystawieniu wyciągu z ksiąg rachunkowych banku. Strona powodowa cofnęła pozew co do kwoty 1500 zł i zrzekła się roszczenia.
Strona powodowa przedłożonymi dokumentami wykazała, że do zapłaty pozostała kwota 2062,32 zł wraz z dalszymi odsetkami liczonymi od kwoty 1975,38 zł z tytułu należności głównej od dnia 1 grudnia 2019 r., zgodnie z umową w wysokości czterokrotności stopy kredytu lombardowego NBP, nie przekraczającymi maksymalnych odsetek ustawowych wyznaczonych przepisem art. 481§2 1 k.c. Kurator ustanowiony dla pozwanego nieznanego z miejsca pobytu, wnosząc o oddalenie powództwa, wskazał że udało mu się nawiązać telefoniczny kontakt z pozwanym, że pozwany zamieszkuje pod wskazanym w pozwie adresem, lecz jest kierowcą zawodowym i rzadko przebywa w miejscu zamieszkania. Pozwany nie stawił się jednak na rozprawie, nie wziął też udziału w rozprawie on – line. Nie kwestionował on swojego zadłużenia względem strony powodowej.
W ocenie Sądu dokumenty przedłożone przez stronę powodową były wiarygodne i pozwalały na ustalenie, że pozwany zalegał wobec powoda ze spłatą kredytu i kosztów jego obsługi w łącznej kwocie 2062,32 zł. Skoro pozwany zawarł ze stroną powodową umowę o kartę kredytową, na podstawie której uzyskał limit kredytowy do 5000 zł i otrzymał kartę kredytową, to zobowiązany był spłacać zadłużenie zgodnie z wystawionymi przez powodowy Bank wyciągami. Do umowy załączono regulamin i tabelę opłat, stanowiące integralną jej część (art. 109 ust. l i 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe). Zgodnie z postanowieniami umowy brak terminowej spłaty zadłużenia skutkował wypowiedzeniem umowy. Wobec wypowiedzenia umowy przez Bank i upływu terminu wypowiedzenia należność stała się wymagalna w całości. Obowiązkiem pozwanego było dokonanie spłaty zadłużenia niezwłocznie po wezwaniu. Jak wynika z treści dołączonych do pozwu dokumentów, pozwany nie spłacił w całości zaciągniętego zobowiązania. W związku z tym zgodnie ogólnymi zasadami wyrażonymi w art. 353 k.c. i art. 354 k.c. pozwany jako dłużnik powinien spełnić świadczenie zgodnie z treścią zobowiązania. Pozwany z obowiązku tego w całości nie wywiązał się, co uprawniało wierzyciela do naliczania należnych odsetek umownych, odsetek karnych oraz innych kosztów wymienionych w regulaminie i cennikach banku.
Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.
O kosztach postępowania orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c, w myśl którego strona przegrywająca proces zobowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw. Zważywszy, że strona powodowa w całości wygrała proces, pozwanego obciążał obowiązek zwrotu jej kosztów postępowania. Na poniesione przez stronę powodową koszty postępowania w łącznej wysokości 1269,39 zł, składały się opłata sądowa od pozwu w kwocie 100,- zł oraz zaliczka w kwocie 1107 zł z tytułu kosztów zastępstwa procesowego pozwanego reprezentowanego przez kuratora, 17 zł opłata skarbowa od pełnomocnictwa, 40 zł wydatki związane z ustaleniem adresu pozwanego, 3,69 zł koszty notarialnego potwierdzenia podpisu, 1,70 zł opłaty za przelew. Jednocześnie Sąd przyznał kuratorowi ustanowionemu dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego wynagrodzenie w kwocie 1107 zł (tj. 900 zł + VAT).
Z/ Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć kuratorowi pozwanego. (...) dni.