Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2024r.

Sąd Rejonowy w Kaliszu w I Wydziale Cywilnym, w składzie:

Przewodniczący: sędzia Michał Włodarek

Protokolant: Anna Dulas

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 marca 2024r. w K.

sprawy z powództwa Wspólnoty Mieszkaniowej (...) C w K. (NIP (...))

przeciwko pozwanemu A. B. (PESEL (...))

o zapłatę

oddala powództwo w całości.

sędzia Michał Włodarek

Sygn. akt I C 1037/23

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2023r. powódka Wspólnota Mieszkaniowa K. 24C w K. skierowała do tut. Sądu w stosunku do pozwanego A. B. żądanie zasądzenia kwoty 810,43zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi:

- od kwoty 314,95zł od dnia 13 października 2020r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 337,84zł od dnia 11 listopada 2020r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 157,64zł od dnia 25 kwietnia 2023r. do dnia zapłaty,

a ponadto kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka podniosła, iż pozwany był właścicielem lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w K. przy ul. (...), który wchodził w zasób Wspólnoty Mieszkaniowej K. 24C w K.. W dniu 16 listopada 2020r. pozwany dokonał sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Przed dokonaniem tej czynności prawnej w dniu 18 września 2020r. pozwany uzyskał od powódki zaświadczenie o braku zaległości w opłatach za lokal z zastrzeżeniem, że całkowite rozliczenie zaliczek i kosztów za rok 2020 nastąpi do końca 30 kwietnia 2021r.

Powódka wskazała, iż z dokonanych przez stronę powodową wyliczeń pozwany z tytułu nieuiszczonych opłat zalega na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej za rok 2020 kwotę 810,43zł.

W odpowiedzi na pozew pozwany A. B. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powódki na jego rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany zakwestionował powództwa zarówno co do zasady jak i co do wysokości wskazując, że nie zostało ono udowodnione, a przedstawione dowody budzą wątpliwość w szczególności, że dotyczą historycznych rozliczeń, kiedy pozwany nie był już właścicielem lokalu mieszkalnego, z którego posiadaniem wiąże się obowiązek ponoszenia kosztów.

W piśmie procesowym z dnia 21 grudnia 2023r. powódka ograniczyła żądanie pozwu i wniosła o zasądzenie od pozwanego na jej rzecz kwoty 629,59zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi:

- od kwoty 1,00zł od dnia 11 września 2020r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 313,95zł od dnia 13 października 2020r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 157,00zł od dnia 11 listopada 2020r. do dnia zapłaty,

- od kwoty 157,64zł od dnia 25 kwietnie 2023r. do dnia zapłaty,

a ponadto kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W odpowiedzi na dokonaną zmianę powództwa pozwany podtrzymał swoje stanowisko dotychczasowe stanowisko procesowe.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny.

Pozwany A. B. był właścicielem nieruchomości stanowiącej lokal mieszkalny nr (...) położony w K. przy ul. (...) wchodzącego w skład Wspólnoty Mieszkaniowej K. 24C w K. wraz z udziałem w gruncie oraz częściach budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli lokali, dla którego Sąd Rejonowy w Kaliszu VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą Kw nr (...).

W dniu 16 listopada 2020r. pozwany dokonał sprzedaży przedmiotowej nieruchomości.

W dacie tej czynności prawnej pozwany legitymował się zaświadczeniem Wspólnoty Mieszkaniowej K. 24C z dnia 18 września 2020r. o niezaleganiu z zapłatą należnych od niego opłat obciążających przedmiotową nieruchomość. W dokumencie tym zastrzeżono, iż całkowite rozliczenie zaliczek i kosztów (kosztów zarządu i mediów za rok 2020) za w/w lokal nastąpi do dnia 30 kwietnia 2021r.

( kopia fragmentu aktu notarialnego k. 10, kopia zaświadczenia k. 12, dokumenty akt KW nr KZ1A/00092211/1)

Po dokonaniu przez powódkę rozliczenia kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz zaliczek uiszczanych na pokrycie tych kosztów, a także rozliczeń z innych tytułów na rzecz nieruchomości wspólnej za rok 2020r. ustalono, że pozwany posiada zaległości na rzecz Wspólnoty Mieszkaniowej w łącznej w wysokości 810,43zł.

( kopia dokumentacji księgowej i rozliczeniowej k. 11, 12, 46-47, ostateczne przedsądowe wezwanie do zapłaty k. 14-15)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje.

Powództwo jako niezasadne i nieudowodnione podlegało oddaleniu w całości.

Stosownie do treści art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (Dz. U. 2021.1048 – t.j. ze zm.) właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, jest obowiązany utrzymywać swój lokal w należytym stanie, przestrzegać porządku domowego, uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, korzystać z niej w sposób nieutrudniający korzystania przez innych współwłaścicieli oraz współdziałać z nimi w ochronie wspólnego dobra.

Na podstawie art. 15 ust. 1 w/w ustawy na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, natomiast na podstawie art. 29 ust. 1 w/w ustawy zarząd lub zarządca, któremu zarząd nieruchomością wspólną powierzono w sposób określony w art. 18 ust. 1, jest obowiązany prowadzić dla każdej nieruchomości wspólnej, określoną przez wspólnotę mieszkaniową, ewidencję pozaksięgową kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz zaliczek uiszczanych na pokrycie tych kosztów, a także rozliczeń z innych tytułów na rzecz nieruchomości wspólnej.

Według art. 548 § 1 kc z chwilą wydania rzeczy sprzedanej przechodzą na kupującego korzyści i ciężary związane z rzeczą oraz niebezpieczeństwo przypadkowej utraty lub uszkodzenia rzeczy.

Mając na względzie powyższe należy wywieść, iż wbrew stanowisku powódki, fakt, że okresem obrotowym i sprawozdawczym wspólnoty mieszkaniowej jest rok kalendarzowy, to nie oznacza to rozliczenia zaliczek z poprzednim właścicielem.

Rozliczenie roczne następuje poprzez sporządzenie przez zarząd lub zarządcę sprawozdania przedstawianego właścicielom lokali do zatwierdzenia.

Wszelkie rozliczenia następują jednak w stosunku do aktualnych właścicieli lokali, a nie ich poprzedników prawnych. Po rozliczeniu powstaje prawo do nadpłaty lub zobowiązanie do dopłaty, a uprawnionym z tytułu nadpłaty lub zobowiązanym z tytułu niedopłaty jest aktualny właściciel lokalu. Uprawnienie do zwrotu zaliczek nie ma bowiem charakteru osobistego, tylko jest związane z własnością lokalu.

Tak więc Wspólnota Mieszkaniowa powinna rozliczać się ze swoim aktualnym członkiem, bo na niego z chwilą wydania lokalu przeszły wszelkie korzyści i ciężary związane z lokalem.

Niezależnie od powyższego powództwo należy uznać za nieudowodnione co do wysokości.

Zaofiarowany bowiem przez stroną powodową źródłowy materiał dowodowy, który ma charakter szczątkowy i posiada postać kopii i wydruków systemowych bez przedstawienia w tym zakresie stosownej uchwały i dokumentu indywidualnej kartoteki lokalu pozwanego obejmującej ewidencję kosztów zarządu nieruchomością wspólną oraz zaliczek uiszczanych na pokrycie tych kosztów, a także rozliczeń z innych tytułów na rzecz nieruchomości wspólnej, jest niewystarczający do ustalenia wysokości długu obciążającego lokal mieszkalny nr (...) położony w K. przy ul. (...) za rok 2020.

W tym miejscu należy wskazać, iż obowiązkiem powoda było w ramach procesu przed Sądem przytoczenie okoliczności faktycznych, z których wywodzi roszczenia (art. 187 § 1 pkt 2 kpc) i wskazanie na dowody, których przeprowadzenie potwierdzi zasadność jego twierdzeń o faktach (art. 232 kpc i art. 6 kc).

Zgodnie z zasadami procesu cywilnego ciężar gromadzenia materiału dowodowego spoczywa na stronach (art. 232 kpc., art. 3 kpc, art. 6 kc), czemu powód w ramach niniejszego postępowania nie sprostał.

Jego istota sprowadza się do ryzyka poniesienia przez stronę ujemnych konsekwencji braku wywiązania się z powinności przedstawienia dowodów. Skutkiem braku wykazania przez stronę prawdziwości twierdzeń o faktach istotnych dla sprawy jest tylko to, że twierdzenia takie zasadniczo nie będą mogły leżeć u podstaw sądowego rozstrzygnięcia. Strona, która nie udowodni przytoczonych twierdzeń, utraci korzyści, jakie uzyskałaby aktywnym działaniem (por. wyrok s.apel w Białymstoku z dnia 28 sierpnia 2014r. w sprawie o sygn. akt I ACa 286/14, opubl. LEX nr 1511625).

W świetle powyższego oświadczenie strony powodowej zawarte w jej piśmie procesowym z dnia 21 grudnia 2023r. wobec wymagań określonych w art. 203 § 1 – 2 i § 4 kpc a contrario, nie mogło wywołać skutku z art. 355 kpc.

Z podanych, co powyżej względów, orzeczono jak w sentencji wyroku.

sędzia Michał Włodarek