Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 kwietnia 2023 roku

Sąd Rejonowy w Sopocie Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Anna Olszewska-Kowalska

Protokolant: sekr. sąd. Magdalena Trąbicka-Patron

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia o 2023 roku w S.,

na rozprawie

sprawy

z powództwa T. P.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w S.

o zapłatę

I.  zasądza na rzecz powoda T. P. od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. kwotę 28.437 (dwadzieścia osiem tysięcy czterysta trzydzieści siedem) złotych z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 30 listopada 2021 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza na rzecz powoda T. P. od pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. kwotę 7.367 (siedem tysięcy trzysta sześćdziesiąt siedem) złotych wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty - tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym (...) (cztery tysiące czterysta dwadzieścia osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego

III.  zwraca od Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Sopocie na rzecz pozwanej (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w S. kwotę 32,45 zł (trzydzieści dwa złote czterdzieści pięć groszy) tytułem nadpłaconej zaliczki na poczet kosztów wynagrodzenia biegłego sądowego.

Sygn. akt I C 115/22

UZASADNIENIE

Powód T. P. domagał się zasądzenia od pozwanego (...) S.A. w S. kwoty 28.437,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 30 listopada 2021 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazano, że w 25 września 2021 r. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd powoda. Sprawca szkody uznał swoją odpowiedzialność i wskazał numer polisy OC. W toku postępowania likwidacyjnego pozwany oszacował szkodę na kwotę 8.451,74 zł i taką też kwotę przyznał tytułem odszkodowania. Tymczasem z opinii prywatnego rzeczoznawcy wynika, że koszt naprawy pojazdu wynosi 6.423,12 euro brutto. Powód przesłał pozwanemu uzyskaną opinię, którą pozwany zweryfikował i wskazał, że koszty uzasadnione w jego ocenie wynoszą 5.041,44 euro brutto – w przeliczeniu na złotówki - 23.374,63 zł (kurs euro z 15 listopada 2021 r. 1 euro = 4,6365 zł). Mimo powyższej weryfikacji, pozwany nie wypłacił powodowi kwoty przewyższającej kwotę przyznanego dotąd odszkodowania. W związku z uszkodzeniem lewego boku pojazdu i niesprawnością drzwi, powód zobowiązany był odholować samochód na terytorium Niemiec, a koszt holowania wyniósł 5.532,00 zł. Powód zmuszony był także wynająć pojazd zastępczy na czas 5 dni. Łączny koszt najmu pojazdu wyniósł 1.280,00 zł. Na dochodzoną pozwem kwotę składają się zatem: koszty naprawy pojazdu w kwocie 29.676,74 zł, 1.280 zł tytułem najmu pojazdu, 5.532,00 zł tytułem holowania oraz kwota 400 zł stanowiąca koszt opinii prywatnej, pomniejszone o wypłacone dotychczas odszkodowania, czyli kwota łączna 28.437,00 zł. (pozew – k. 4-7)

Nakazem zapłaty z dnia 25 lutego 2022 r. Referendarz sądowy Sądu Rejonowego w Sopocie uwzględnił żądanie pozwu. (nakaz zapłaty – k. 61)

Od powyższego nakazu zapłaty pozwany złożył sprzeciw, wnosząc o oddalenie pozwu w całości oraz zasądzenie od powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wskazano, że brak jest podstaw do żądania przez powoda zwrotu kosztów naprawy pojazdu według cen obowiązujących na rynku niemieckim. Co najmniej od 25 września 2021 r. do 16 listopada 2012 r. pojazd przebywał na terenie Polski i powód cały czas poruszał się nim, albowiem pojazd był jezdny. W ocenie pozwanego, pojazd mógł i winien być naprawiony w Polsce. Pozwany zakwestionował także koszt naprawy wynikający z prywatnej ekspertyzy, bowiem koszty te zostały zawyżone. W przypadku uznania roszczenia powoda w zakresie kosztów naprawy na rynku niemieckim za zasadne powód winien otrzymać kwotę netto a nie brutto, bowiem zgodnie z prawem niemieckim nie przedstawiając faktury za naprawę można żądać jedynie odszkodowania w kwocie netto. Pozwany wskazał, że za zasadne może zostać uznane tylko jedno z roszczeń w zakresie holowania bądź usprawnienia pojazdu. Pojazd winien był bowiem albo zostać usprawniony tak, aby nie wymagał holowania lub też winien był być holowany, a następnie naprawiony. Koszt holowania nie był celowy i ekonomicznie uzasadniony. (sprzeciw – k. 64-66)

W toku dalszego postepowania strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie. (pismo procesowe z dnia 13.04.2022 r. – k. 82-83v, pismo procesowe z dnia 19.04.2022 r. – k. 87)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 września 2021 r. w R. doszło do kolizji drogowej, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki M. (...) o nr rej. (...) stanowiący własność powoda T. P..

Powód na stałe zamieszkuje i pracuje w Niemczech. W dacie zdarzenia był w odwiedzinach u rodziców w P..

Sprawca szkody ubezpieczony był w zakresie odpowiedzialności OC w (...) S.A. w S..

(okoliczności niesporne, nadto dowód: zeznania powoda T. P. – k. 102-104)

Bezpośrednio po zdarzeniu, powód kontaktował się z pozwanym w celu uzyskania informacji o dalszym postępowaniu. Pracownik pozwanego przekazał powodowi numer telefonu do firmy partnerskiej pozwanego, która reprezentuje jego interesy w Niemczech. Pracownik firmy partnerskiej zaproponował powodowi, by likwidacja została przeprowadzona przez pozwanego. Pracownik poinformował powoda, że szkoda zostanie wyliczona w oparciu o warunki niemieckie.

Powód zgłosił szkodę w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń. W dniu 26 października 2021 r. pozwany potwierdził zgłoszenie szkody. W dniu 28 października 2021 r. poinformowano powoda o zleceniu oględzin uszkodzonego pojazdu.

Decyzją z dnia 15 listopada 2021 r. pozwany uznał swoją odpowiedzialność i poinformował o przyznaniu odszkodowania tytułem naprawy pojazdu w kwocie 8 451,74 zł brutto.

Powód przesłał pozwanemu prywatną opinię rzeczoznawcy określającą faktyczny koszt naprawy pojazdu, którą pozwany zweryfikował i wskazał, że koszty uzasadnione w jego ocenie wynoszą 5.041,44 euro brutto – w przeliczeniu na złotówki 23.374,63 zł. Mimo powyższej weryfikacji, pozwany nie wypłacił powodowi kwoty przewyższającej kwotę przyznanego dotąd odszkodowania.

Decyzją z dnia 09 grudnia 2021 r. pozwany poinformował o braku podstaw do wypłaty odszkodowania obejmującego koszty wynajmu pojazdu zastępczego.

Pomimo wszczętego postępowania odwoławczego, pozwany podtrzymał dotychczasowe stanowisko zarówno co do zasadności wynajmu pojazdu jak i kosztów naprawy.

(dowód: zgłoszenie szkody – k. 12-14, wiadomość e-mail – k. 15, decyzja – k. 34, 46-47, 48-48v, 49-49v, wiadomość e-mail – k. 35-36, zweryfikowana kalkulacja – k. 37-43v, protokół – k. 44-45, zeznania powoda T. P. – k. 102-104)

W celu ustalenia rzeczywistej wartości szkody, powód skorzystał z usług prywatnego rzeczoznawcy, który sporządził kosztorys naprawy uszkodzonego pojazdu i określił go na kwotę 6 423,12 euro brutto (5.397,58 euro netto).

W dniu 06 października 2021 r. Kancelaria rzeczoznawcza mgr inż. M. G. wystawiła fakturę VAT na łączną kwotę 400 zł tytułem wykonania powyższej kalkulacji naprawy.

(dowód: opinia wraz z kalkulacją naprawy – k. 16-33, faktura VAT – k. 29)

W związku z uszkodzeniem lewego boku pojazdu powoda, niesprawnością drzwi oraz mechanizmu otwierania i zamykania okna po stronie lewej pojazdu, poszkodowany zdecydował się na skorzystanie z usługi holowania oferowanej przez firmę (...) z siedzibą w P.. Uszkodzony pojazd został w dniu 16 listopada 2021 r. przetransportowany z P. do miejsca zamieszkania powoda tj. do Niemiec. Uszkodzony pojazd nie nadawał się do bezpiecznej jazdy. Powód zdecydował się na holowanie pojazdu do Niemiec, bo zamierzał dokonać naprawy pojazdu w Niemczech w sieci partnerskiej M., gdzie pojazd dotąd był serwisowany. Naprawa poza siecią partnerską wiązała się z utratę zniżek.

W dniu 16 listopada 2021 r. firma (...) z siedzibą w P. wystawiła rachunek nr (...) w kwocie 5.532,00 zł tytułem wykonanej usługi holowania pojazdu.

Powód orientował się co do cen holowania oferowanych przez inne firmy na terenie Polski i ta zlecona firmie jego żony wydała się najkorzystniejsza i najtańsza. Z uwagi na ciężar pojazdu powoda (1,8 t.) koszt normalnej usługi to kwota w granicach 10.000 zł.

Uszkodzony pojazd naprawiony został w Niemczech.

(dowód: rachunek – k. 56, pokwitowanie – k. 57, zeznania powoda T. P. – k. 102-104)

W dniu 18 listopada 2021 r. powód zawarł z firmą (...) z siedzibą w P. umowę najmu pojazdu osobowego marki M. (...) o nr rej. (...), za stawką dobową najmu w kwocie 256,00 zł brutto. Okres najmu pojazdu zastępczego trwał od 18 listopada 2021 r. do 22 listopada 2021 r. (5 dni), co odpowiadało okresowi naprawy pojazdu. W czasie dokonywania naprawy powód przebywał w Polsce, bowiem chciał powiązać podróż służbową z koniecznością pomocy schorowanym rodzicom.

W dniu 18 listopada 2021 r. firma (...) z siedzibą w P. wystawiła rachunek nr (...) w kwocie 1.280,00 zł tytułem wynajmu pojazdu zastępczego.

Powód orientował się w zakresie cen za najem pojazdu zastępczego obowiązujących na terenie Niemiec. Dzienny koszt najmu pojazdu wynosił ok. 140 euro. W związku z uzyskanymi informacjami, powód zdecydował się na najem pojazdu od firmy prowadzonej przez swoją żonę na terenie P., uznająć że będzie to tańsze rozwiązanie niż wypożyczenia samocchodu na terenie Niemiec i nie będzie musiał wracać z G. do F. żeby zwrócić auto. Powód wypożyczył taki sam model samochodu, jak ten który uległ uszkodzeniu, kierując się potrzebami związanymi z pracą.

(dowód: umowa najmu – k. 50-55, rachunek – k. 56, zeznania powoda T. P. – k. 102-104)

Technicznie i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy uszkodzeń pojazdu marki M. o nr rej. (...) powstałych w wyniku zdarzenia z dnia 25 września 2021 r., pozwalające na przywrócenie pojazdu do stanu sprzed szkody, z uwzględnieniem średnich stawek stosowanych przez warsztaty naprawcze na terenie miejsca zamieszkania powoda za roboczogodzinę prac blacharskich, mechanicznych i lakierniczych, zgodnie z technologią naprawy producenta oraz przy uwzględnieniu kwalifikacji i weryfikacji przez biegłego uszkodzeń ujętych w kosztorysie powoda i pozwanego wynosi 5 410,65 euro netto, przy uwzględnieniu wymiany lewych przednich drzwi pojazdu. W razie dokonania jedynie naprawy przednich drzwi pojazdu, koszt naprawy wynosi 4 354,21 euro netto.

Celowy i uzasadniony czas najmu pojazdu zastępczego uwzględniający technologiczny czas naprawy pojazdu oraz czynności organizacyjne wynosi 7 dni roboczych.

Stawka dobowa najmu pojazdu zastępczego w segmencie E na terenie miejsca zamieszkania powoda kształtowała się w zakresie od 150,78 euro do 226 euro (z podatkiem VAT w ilości obowiązującej na terenie Niemiec).

Wysokość stawek w serwisach naprawczych na terenie Niemiec umiejscowionych w miejscowości zamieszkania powoda dla prac blacharskich wynosi od 100 do 130 euro, dla prac lakierniczych od 100 do 140 euro. Stawka powoda przyjęta w kalkulacji nr (...) w wysokości 100 netto euro dla prac blacharskich i 110 netto euro dla prac lakierniczych mieści się w przedziale stawki rynkowej w miejscu zamieszkania powoda.

(dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu techniki motoryzacyjnej K. R. wraz z załącznikami – k. 138-176, uzupełniająca opinia biegłego sądowego wraz z załącznikami – k. 201-216)

Sąd zważył co następuje:

Ustalając stan faktyczny w przedmiotowej sprawie Sąd oparł się na dowodach w postaci omówionych wyżej dokumentów. Sąd uwzględnił przedłożone przez powoda rachunki oraz umowę najmu pojazdu zastępczego. Prawdziwość dokumentów nie była przez żadną ze stron kwestionowana. Sąd również nie znalazł podstaw do kwestionowania ich wiarygodności z urzędu.

Sąd dał wiarę dowodom w postaci korespondencji stron w toku postępowania likwidacyjnego dołączonej do pism procesowych oraz znajdującej się w aktach postępowania likwidacyjnego. Na ich podstawie Sąd ustalił przebieg postępowania likwidacyjnego, w szczególności datę zgłoszenia szkody i zakres uwzględnienia żądania powoda w toku postępowania likwidacyjnego przez pozwanego ubezpieczyciela. Powyższe dokumenty nie były kwestionowane przez żadną ze stron pod względem ich autentyczności i wiarygodności.

Sąd zaliczył w poczet materiału dowodowego prywatną ekspertyzę sporządzoną na zlecenie powoda jak i kalkulację sporządzoną przez pozwanego w toku postępowania likwidacyjnego. Niemniej jednak dokumenty te stanowią ekspertyzy prywatne, które nie mogły być uznane za opinię biegłego w rozumieniu art. 278 k.p.c., powinny być zatem traktowane tylko jako przedstawienie przez powoda czy pozwanego ich stanowisk procesowych w przedmiotowej sprawie.

Sąd uznał za wiarygodne w całości zeznania powoda T. P., były one konkretne, spójne i szczegółowe. Powód wyjaśnił okoliczności zdarzenia, opisał uszkodzenia pojazdu, w sposób logiczny wyjaśnił powody, dla których zdecydował się na naprawę pojazdu na terenie Niemiec jak i wskazał dlaczego zdecydował się na najem i holowanie pojazdu w firmie (...) z siedzibą w P.. Brak było podstaw aby odmówić tym zeznaniom wiarygodności.

W zakresie ustalenia wartości szkody poniesionej przez powoda, w szczególności uzasadnionych kosztów naprawy pojazdu powoda jak i zasadności zwrotu żądnych przez powoda kosztów najmu pojazdu zastępczego, Sąd oparł się na opinii biegłego sądowego - (...). Biegły sądowy sporządził w niniejszej sprawie opinie – główną oraz uzupełniającą, odnoszącą się do zarzutów pozwanego, w której wyliczył dwa warianty kosztów naprawy uszkodzonego pojazdu. Pierwszy wariant uwzględniał koszt wymiany lewych przednich drzwi pojazdu (5 410,65 euro netto), natomiast drugi – jedynie naprawę tych drzwi (4 354,21 euro netto). Sąd oparł się na pierwszym z wariantów wydanej opinii, o czym będzie mowa w dalszej części uzasadnienia.

W ocenie Sądu, w świetle tak ocenionego materiału dowodowego, powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Sąd zważył, iż stan faktyczny między stronami był niesporny, a mianowicie co do zajścia kolizji drogowej z dnia 25 września 2021 r., ubezpieczenia sprawcy kolizji od odpowiedzialności cywilnej w pozwanym zakładzie ubezpieczeń, niesporna była także odpowiedzialność pozwanego zakładu ubezpieczeń za zdarzenie z dnia 25 września 2021 r.

Spór stron dotyczył wysokości należnego powodowi odszkodowania.

Z uwagi na spór stron co do określenia wartości szkody, Sąd dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu motoryzacji i szkód komunikacyjnych w celu wykazania ustalenia zakresu i rozmiaru uszkodzeń pozostających w związku ze zdarzeniem opisanym w uzasadnieniu pozwu, zakresu prac niezbędnych do wykonania w celu przywrócenia pojazdu powoda (M. (...) nr rej (...)) do stanu sprzed zdarzenia z dnia 25.09.2021 r., ilości, rodzaju i ceny materiału i sprzętu niezbędnych do wykorzystania w celu przywrócenia pojazdu powoda stanu sprzed zdarzenia, ilości i kosztu roboczogodzin niezbędnych do wykonania naprawy pojazdu powoda, a także na okoliczność ustalenia zasadności najmu pojazdu zastępczego odpowiadającego klasie pojazdu powoda oraz uzasadnionego i celowego kosztu najmu pojazdu zastępczego.

Wskazać należy, iż zgodnie z przepisem art. 822 § 1 k.c. w wyniku zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia. Zgodnie z art. 824 k.c. oraz art. 13 ust 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz.U.2022.2277 t.j.) – w obowiązkowych ubezpieczeniach odpowiedzialności cywilnej odszkodowanie wypłaca się w granicach odpowiedzialności cywilnej podmiotów objętych ubezpieczeniem, nie wyżej jednak niż do wysokości sumy gwarancyjnej ustalonej w umowie. Pozwany jako ubezpieczyciel odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu ponosi zatem co do zasady odpowiedzialność w granicach odpowiedzialności cywilnej sprawcy szkody. Świadczenie z ubezpieczenia majątkowego, jakim jest ubezpieczenie będące podstawą powództwa złożonego w niniejszej sprawie, ma charakter odszkodowawczy, a pojęcie szkody należy rozumieć tak samo jak w innych przypadkach odpowiedzialności odszkodowawczej. Odszkodowanie służy naprawieniu szkody i w celu jego ustalenia należy stosować, w braku innych przepisów szczególnych oraz braku szczególnych postanowień umownych, ogólne zasady prawa zobowiązań dotyczące odszkodowania (tj. przede wszystkim art. 361 – 363 k.c.). Zgodnie z art. 361 § 2 k.c. naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Wysokość odszkodowania powinna ściśle odpowiadać rozmiarom wyrządzonej szkody, odszkodowanie zatem nie może być wyższe lub niższe od szkody poniesionej przez poszkodowanego. Wysokość należnego poszkodowanemu odszkodowania winna odpowiadać kosztom przywrócenia uszkodzonego pojazdu do stanu pierwotnego, sprzed zdarzenia stanowiącego przyczynę powstałej w majątku poszkodowanego szkody. Naprawa samochodu i rzeczywiste poniesienie kosztów z tego tytułu nie jest warunkiem koniecznym dla dochodzenia odszkodowania (por. wyrok SN z dnia 16 maja 2002 r., sygn. akt V CKN 1273/00, LEX nr 55515). W przypadku gdy samochód uszkodzony w wyniku kolizji drogowej nie został poddany naprawie, wysokość odszkodowania ustala się na podstawie przewidywanych kosztów naprawy i według cen z daty ich ustalania (por. wyrok SN z dnia 16 stycznia 2002 r., sygn. akt IV CKN 635/00, LEX nr 78370). W każdym jednak wypadku osoba odpowiedzialna za szkodę obowiązana jest zwrócić poszkodowanemu wszelkie celowe, ekonomicznie uzasadnione wydatki, już poniesione lub których poniesienie byłoby niezbędne, w sytuacji, gdy naprawa pojazdu nie została dokonana, w celu przywrócenia stanu poprzedniego samochodu, do których to wydatków zaliczyć należy także koszt nowych części i innych materiałów, jeżeli ich użycie było niezbędne do naprawienia uszkodzonej rzeczy (por. wyrok SN z dnia 20 października 1972 r., sygn. akt II CR 425/72, OSNC z 1973 r., nr 6, poz. 111).

Z zasady pełnego odszkodowania wynika obowiązek uwzględnienia przy ustalaniu odszkodowania indywidualnej sytuacji poszkodowanego. Jeżeli zatem zamieszkuje on za granicą i tam naprawił bądź zamierza naprawić uszkodzony pojazd, to odszkodowanie powinno uwzględniać ceny towarów i usług w miejscu zamieszkania poszkodowanego. Takiemu stanowisku dał wyraz Sąd Najwyższy w licznych orzeczeniach m.in. w uchwale z dnia 19 marca 1998 roku III CZP 72/97, OSNC 1998/9/133. Sąd Rejonowy pogląd ten aprobuje.

Biegły sądowy szczegółowo przeanalizował kalkulację naprawy powoda, pozwanego oraz sposób weryfikacji kalkulacji naprawy powoda dokonanej na zlecenie pozwanego przez W. F. z działu (...) Komunikacyjnych E. Hestia a następnie w oparciu o analizę materiału dowodowego, w tym akt szkody biegły wskazał, że koszty naprawy w kalkulacji powoda zostały oszacowane w sposób prawidłowy. Nadto wysokość stawek w serwisach naprawczych na terenie Niemiec umiejscowionych w miejscowości L. dla prac blacharskich wynoszą od 00 do 130 euro (bez podatku VAT), dla prac lakierniczych od 10 do 140 euro (bez podatku VAT). Stawka przyjęta przez powoda w kalkulacji nr (...) w wysokości 100 euro netto dla prac blacharskich i 110 euro netto dla prac lakierniczych mieści się w przedziale stawki rynkowej w miejscu zamieszkania powoda.

W wyniku weryfikacji nie zakwestionowano zatem żadnej pozycji łącznie ze stawkami za roboczogodziny obowiązującymi w miejscu zamieszkania powoda. Sąd zważył, że pozwany zarzucił biegłemu niezasadne zakwalifikowanie drzwi przednich do wymiany, zamiast do naprawy. Biegły w opinii uzupełniającej ustosunkował się do tego zarzutu, wskazują że jedynie wymiana drzwi zagwarantuje przywrócenie stanu pojazdu do stanu sprzed szkody. W ocenie Sądu skoro wysokość należnego poszkodowanemu odszkodowania winna odpowiadać kosztom przywrócenia uszkodzonego pojazdu do stanu pierwotnego, sprzed zdarzenia stanowiącego przyczynę powstałej w majątku poszkodowanego szkody, należało przyjąć, że technicznie i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy uszkodzeń pojazdu marki M. o nr rej. (...) powstałych w wyniku zdarzenia z dnia 25 września 2021 r., wynoszą 5.410,65 euro netto, przy uwzględnieniu wymiany lewych przednich drzwi pojazdu.

W ocenie Sądu nie ma istotnego znaczenia okoliczność podniesiona przez pozwanego, że powód wynajął samochód zastępczy na terenie Polski. Powód takie działanie logicznie uargumentował, wynajął samochód zastępczy na okres 5 dni (uzasadniony czas najmu pojazdu zastępczego wg biegłego to 7 dni), za cenę 256 zł/doba najmu. Przedział cenowy dobowej stawki najmu pojazdu w analogicznym segmencie kształtował się w miejscu zamieszkania powoda w zakresie od 150,78 euro do 226 euro. Zatem koszt najmu pojazdu zastępczego w kwocie 1280 zł nie jest wygórowany i należy uznać go za uzasadniony.

Za uzasadnione Sąd uznał również koszty holowania pojazdu 5.532 zł. Z dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy wynika, że pojazd powoda posiadał aktualne badania techniczne oraz był pojazdem jezdnym. Jednak – jak wyjaśniał powód pozwanemu na etapie postępowania likwidacyjnego a następnie przed Sądem - samochód bezpośrednio po uszkodzeniu nie nadawał się do samodzielnej jazdy ponieważ odkształcone drzwi blokowały prawidłowe zamknięcie szyby oraz prawidłowe funkcje zamykania i otwarcia drzwi. Mając na uwadze powyższe oraz możliwość mandatu oraz utratę niemieckiego badania technicznego (...) przez kontrolę Policji w Niemczech powód zlecił holowanie pojazdu do miejsca zamieszkania w Niemczech.

Zaznaczyć także trzeba, po powód – jak wynika z akt szkody – nie ma możliwości odliczenia podatku VAT, nie jest zatem zasadna argumentacja pozwanego, że powodowi należy się odszkodowanie w kwocie netto.

Powód domagał się również zwrotu kosztów wyceny technicznej – prywatnej ekspertyzy wykonanej na zlecenie powoda przed wytoczeniem powództwa w celu oszacowania wartości szkody. W ocenie Sądu roszczenie to zasługiwało na uwzględnienie. Sąd zważył, iż w orzecznictwie przyjmuje się, że wysokość należnego powodowi odszkodowania winna również obejmować koszty sporządzenia kalkulacji kosztów naprawy (kosztów ekspertyzy wartości pojazdu sprzed szkody i pojazdu uszkodzonego) wykonanej na zlecenie poszkodowanego (por. uchwała SN z dnia 18 maja 2004 r., sygn. akt III CZP 24/04, OSNC z 2005 r., nr 7-8, poz. 117). Każdy ma bowiem prawo dbać o swoje interesy i zabezpieczać je w sposób najbardziej według siebie właściwy. W szczególności poszkodowany ma prawo dokonać oceny rozmiaru szkody oraz tego, jakie koszty są w przybliżeniu konieczne do jej likwidacji, zwłaszcza w sytuacji, gdy odszkodowanie już przyznane mu przez ubezpieczyciela w sposób znaczny odbiega od wysokości przewidywanych przez niego kosztów związanych z usunięciem szkody. Ocena rozmiaru szkody, w zależności od woli poszkodowanego, może być przeprowadzona wyłącznie we własnym zakresie, ale może też, w przypadkach, w których niezbędna jest wiedza specjalistyczna, a strona takowej nie posiada, zasięgnąć porady profesjonalnego podmiotu. Okoliczność, iż zasięgnięcie opinii jest odpłatne, nie może w takiej sytuacji przemawiać za niedopuszczalnością zaliczenia kosztów jej sporządzenia do wysokości należnego powodowi odszkodowania, skoro uzyskana przez niego opinia rozstrzygała o zasadności kierowanego przez niego roszczenia.

Odpowiedzialność ubezpieczyciela obejmuje zarówno bezpośrednie skutki zdarzenia w ramach normalnego związku przyczynowego, jak i również pośrednie działania, skutkujące powstaniem uszczerbku majątkowego po stronie powoda, a który ma związek ze zdarzeniem powodującym szkodę. Jak podaje się w orzecznictwie, „ograniczenie przepisem art. 361 § 1 k.c. odpowiedzialności zobowiązanego do odszkodowania jedynie do normalnych następstw działania, z którego szkoda wynikła nie oznacza, by cytowany wyżej przepis ograniczał odpowiedzialność zobowiązanego wyłącznie do bezpośrednich następstw działania tego zobowiązania” (por. wyrok SN z dnia 30 października 1972 r., sygn. akt III CRN 162/72, LEX nr 7175).

Sąd zważył, iż w niniejszej sprawie powód poniósł wydatki na poczet prywatnej ekspertyzy w celu dochodzenia odszkodowania od ubezpieczyciela z tytułu OC. Było to niezbędne w celu oszacowania roszczenia powoda w treści pozwu. Błąd oszacowania roszczenia może dla powoda pociągać negatywne konsekwencje finansowe, np. w postaci obciążenia kosztami procesu. Dlatego zasięgnięcie prywatnej ekspertyzy przez powoda przed wytoczeniem powództwa było celowe i uzasadnione dla dochodzenia jego praw. Zlecenie wykonania wskazanej opinii było skutkiem tylko i wyłącznie faktu zaistnienia wypadku drogowego. Powód, dążąc do zabezpieczenia swoich interesów, z pewnością nie zmierzał do powiększenia szkody. Jego działania nie naruszały ani porządku prawnego, ani zasad współżycia społecznego. W niniejszym przypadku poniesienie kosztów sporządzonej na potrzeby dochodzenia roszczenia kalkulacji kosztów określenia wartości szkody częściowej stanowi normalne, zwykłe, typowe następstwo szkody. Wydatek ten jest zatem uzasadniony z punktu widzenia prawidłowej likwidacji szkody. Jego poniesienie zostało wykazane dokumentami w postaci opinii prywatnej i faktury. Dlatego Sąd uwzględnił żądanie powoda co do zwrotu kosztów sporządzenia tej oceny technicznej w kwocie 400 zł.

Odnośnie żądania przez powoda zasądzenia na jego rzecz odsetek należy wskazać, iż stosownie do treści art. 481 §§ 1 i 2 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.

W przedmiotowej sprawie pozwany opóźnił się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego w postaci zapłaty odszkodowania na rzecz powoda. Stosownie bowiem do treści art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni, licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o wypadku. Nadto, stosownie do treści ust. 2 tego przepisu, w przypadku gdyby wyjaśnienie w terminie, o którym mowa w ust. 1, okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, odszkodowanie wypłaca się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego. Z ustaleń Sądu wynika, iż szkoda została zgłoszona w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń w dniu 26 października 2021 r. (akta szkody - płyta CD) r. Żądanie odsetek od dnia 30 listopada 2021 r. należało zatem uznać za zasadne.

Z powyższych względów na rzecz powoda należało zasądzić kwotę żądaną pozwem. Za uzasadnione koszty Sąd uznał 29.676,74 zł koszt naprawy w przeliczeniu na PLN, 1280 zł koszt najmu pojazdu zastępczego, (...) koszt holowania do Niemiec, 400 zł koszt opinii prywatnej. Pozwany wypłacił już na rzecz powoda kwotę 8451,74 zł, należało zatem zasądzić od pozwanego na rzecz powoda kwotę 28.437 zł

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art 98 par 1 k.p.c., zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik sprawy. Powód poniósł następujące koszty postępowania: 1422 zł - opłata od pozwu, 17 zł - opłata od pełnomocnictwa, 4428 zł - koszty zastępstwa procesowego (wg złożonej przez powoda faktury), 1500 zł - zaliczka na koszty opinii biegłego, w sumie 7367 zł.

Na podstawie art. 80 ust. 1 w zw. z art. 84 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 1125), Sąd niewykorzystaną zaliczkę uiszczoną na poczet kosztów wynagrodzenia biegłego sądowego 32,45 zł (koszty opinii (...), zaliczka powoda 1500 zł – wykorzystana w całości, zaliczka pozwanego 1500 – wykorzystana w całości, zaliczka pozwanego 800 zł – wykorzystana do kwoty 767,55 zł) nakazał zwrócić pozwanemu.