Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: I C 120/23 upr

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 lutego 2024 r.

Sąd Rejonowy w Jędrzejowie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Katarzyna Wysoczyńska

Protokolant:

Dagmara Smerdzyńska

po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2024 roku w Jędrzejowie na rozprawie

sprawy z powództwa K. R. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w J.

przeciwko (...) Spółka Akcyjna w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz powoda K. R. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w J. kwotę 947,50 zł (dziewięćset czterdzieści siedem złotych 50/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 października 2021 roku do dnia zapłaty od kwoty 910,60 zł (dziewięćset dziesięć złotych 60/100) i od kwoty 36,90 zł (trzydzieści sześć złotych 90/100) od dnia 2 marca 2022 roku do dnia zapłaty

II.  oddala powództwo w pozostałej części

III.  zasądza od pozwanego (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz powoda K. R. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w J. kwotę 649,94 zł (sześćset czterdzieści dziewięć złotych 94/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu

IV.  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Jędrzejowie tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych od:

1)  K. R. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w J. kwotę 70,81 zł (siedemdziesiąt złotych 81/100) z zasądzonej na jego rzecz w pkt I wyroku kwoty

2)  (...) Spółka Akcyjna w W. kwotę 301,87 zł (trzysta jeden złoty 87/100)

Sygn. akt I C 120/23

UZASADNIENIE

Wyroku z dnia 22 lutego 2024 roku

W dniu 10 stycznia 2023 roku do tut. Sądu wpłynął pozew K. R. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą A. K. R.
w J. przeciwko (...) Spółka Akcyjna w W. o zapłatę kwoty 1.156.60 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 5 października 2021 roku do dnia zapłaty od kwoty 910,60 zł i od dnia 7 października 2021 roku od kwoty 246 zł oraz zwrot kosztów procesu. W uzasadnieniu swego żądania strona powodowa wskazała, że kwota 910,60 zł stanowi uzupełniające odszkodowanie za uszkodzenie samochodu marki S. (...), a kwota 246 zł koszt wynajmu pojazdu zastępczego. Strona powodowa nadto wskazała, że strona pozwana przyznała
w postępowaniu likwidacyjnym jedynie kwotę 3394,47 zł tytułem odszkodowania, która nie zrekompensowała w całości szkody, a nie przyznała żadnej kwoty tytułem najmu pojazdu zastępczego. Nadto strona powodowa wskazała, że nabyła wierzytelność
związaną z odszkodowaniem za uszkodzenie przedmiotowego pojazdu i najem pojazdu zastępczego w drodze umowy przelewu wierzytelności.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 27 marca 2023 roku Sąd uwzględnił powództwo (k. 37).

W dniu 20 lipca 2023 roku strona powodowa cofnęła pozew co do kwoty 196,80 zł, przyznając, że strona pozwana wypłaciła tą kwotę w ramach rozliczenia najmu pojazdu zastępczego.

Postanowieniem z dnia 20 lipca 2023 roku umorzono postępowanie co do kwoty 196,80 zł (k. 93).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty 13 kwietnia 2023 roku strona pozwana wniosła
o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu, wskazując na niezasadność żądania oraz, że kwota odszkodowania wypłacona w ramach postępowania szkodowego stanowiła całkowitą rekompensatę szkody, nadto wskazała, że wypłacono także kwotę 196,80 zł tytułem kosztów najmu pojazdu zastępczego, za dwa dni w kwocie 98,40 zł brutto dzień (k. 45 - 47).

Sąd zważył co następuje:

W dniu 4 sierpnia 2021 roku samochód marki S. (...) należący do K. P. i H. P. został uszkodzony w wyniku kolizji z samochodem posiadającym ubezpieczenie OC w (...) S.A. Sprawcą kolizji był kierujący samochodem posiadającym ubezpieczenie w (...) S.A.

Samochód został naprawiony w warsztacie powoda, który po naprawie wystawił fakturę (...) na kwotę 4305,07 zł.

Poszkodowany K. P. korzystał także z najmu pojazdu zastępczego u powoda przez okres 2 dni (1 do 3 września 2021 roku). Z tego tytułu powód wystawił fakturę (...) na kwotę 246 zł (123 zł doba).

Szkoda została zgłoszona w dniu 6 sierpnia 2021 roku. W wyniku postępowania szkodowego strona pozwana przyznała w dniu 7 października 2021 roku kwotę 3394,47 zł tytułem odszkodowania za uszkodzenie pojazdu S. (...) nr rej. (...), a w dniu 2 marca 2022 roku kwotę 196,80 zł z tytułu najmu pojazdu zastępczego.

Strona powodowa powiadomiła poszkodowanych o wysokości stawek za najem pojazdów wg stawek (...).

K. P. i H. P. zawarli z powodem umowy przelewu wierzytelności w związku ze zdarzeniem drogowym z dnia 4 sierpnia 2021 roku w samochodzie S. (...) nr rej. (...) nr akt szkody PL (...) obejmującą zwrot kosztów naprawy i koszt najmu pojazdu zastępczego.

Wartość szkody w samochodzie S. (...) wyniosła 4305,07 zł brutto. Średnia stawka najmu za pojazdy klasy jak uszkodzony wyniosła w dacie szkody 116,85 zł brutto.

Dowód: umowy przelewu wierzytelności (k. 13, 14), kosztorys (k. 16 – 21, 26-31), faktury (k. 22, 32), umowa najmu pojazdu zastępczego (k. 33 - 34), pisma (k. 24, 35, 134), zgłoszenie szkody (k. 50 – 51), korespondencja mailowa (k. 53 – 56, 78 -80), zeznania świadka K. P. (k. 94 – 94v + nagranie rozprawy z dnia 20 lipca 2023 roku), opinia biegłego M. S. (k. 181-195).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jest zasadne częściowo.

Zgodnie z przepisem art. 805 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W niniejszej sprawie niespornym było to, że sprawca kolizji z samochodem S. (...) posiadał ubezpieczenie OC w (...) S.A.

Zgodnie z przepisem art. 361 kc zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda powstała; naprawienie ]szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógł osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Szkodą jest powstała wbrew woli poszkodowanego różnica między obecnym jego stanem majątkowym a stanem jaki zaistniałby gdyby nie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę (OSNCP 1964 rok nr 7-8 poz. 128).

Stratą jest pomniejszenie majątku poszkodowanego, które polega bądź na uszczupleniu pasywów (zniszczenie, utrata lub uszkodzenie określonych składników) albo przybyciu pasywów (np. powstanie nowych zobowiązań).

Zgodnie z przepisem art. 363 kc naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej; jeżeli szkoda ma być naprawiona w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona wg cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba, że szczególne okoliczności wymagają ustalenia odszkodowania przy uwzględnieniu cen z innej chwili.

Wybór sposobu naprawienia szkody spoczywa na osobie poszkodowanego, przy czym należy zaznaczyć, że nie jest wykluczone połączenie dwóch sposobów naprawienia szkody, a mianowicie przywrócenie stanu poprzedniego i zapłata odpowiedniej kwoty pieniężnej, albowiem w przypadku naprawienia szkody chodzi o doprowadzenie do całkowitej jej likwidacji, a czasami restytucja naturalna nie jest możliwa (wyrok z dnia 3 lutego 1971 roku III CRN 450/70 OSNCP 1971 nr 11 poz. 205).

W niniejszej sprawie w ocenie Sądu wartość szkody w pojeździe marki S. (...) wyniosła (...),07 Wartość tą ustalono w oparciu o wiarygodną opinię biegłego M. S.. Wartość ta była zgodna z wartością wskazaną w fakturze (...) roku, wystawionej po faktycznej naprawie uszkodzonego pojazdu.

Należy w tym miejscu wskazać, że Sąd nie zaakceptował szacunku dokonanego przez stronę pozwaną w ramach postępowania przedsądowego, albowiem został on sporządzony w sposób nieobiektywny i we własnym interesie (...) S.A. Szacunek ten dokonany prywatnie nie stanowił opinii biegłych w rozumieniu art. 278 kpc, a jedynie prywatne dokumenty w rozumieniu art. 253 kc (wyrok SN z dnia 2 lutego 2011 roku II CSK 323/10 lex 738542). Jego wiarygodność zdaniem Sądu została obalona w sposób jednoznaczny przez wiarygodną opinię biegłego M. S., który zrozumiale przedstawił swe stanowisko, a Sąd je zaakceptował w całości.

Dodać należy, że w przypadku oddalenia powództwa i uznania, zgodnie z twierdzeniami strony pozwanej, że kwota wypłaconego ostatecznie niespornego odszkodowania stanowiła całkowite naprawienie szkody, doszłoby do pokrzywdzenia strony powodowej, która wstąpiła w prawa właściciela pojazdu marki S. (...), albowiem kwota wypłaconego do tej pory odszkodowania nie rekompensowała w całości szkody w tym pojeździe. Należy zważyć, że ubezpieczyciel, w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu, powinien ustalić odszkodowanie w kwocie, która zapewnia przywrócenie w całości pojazdu do stanu sprzed zdarzenia wyrządzającego szkodę (wyrok SN z dnia 20 października 1972 roku II CR 425/72 , OSNCP 1973, nr 6, poz. 111; uchwała SN 7 dnia 12 kwietnia 2012 roku III CZP 80/11, OSNC 2012, nr 10, poz. 112).

Ostatecznie Sąd ustalił, na podstawie wiarygodnej opinii biegłego M. S., że należne odszkodowanie za uszkodzenie samochodu S. (...) wyniosło 4305,07 zł. Od kwoty tej odjęto przyznaną już kwotę 3394,42 zł, otrzymując ostatecznie kwotę 910,60 zł, którą zasądzono w pkt I wyroku.

Odsetki ustawowe za opóźnienie zasądzono od dnia 7 października 2021 roku przy uwzględnieniu daty przyznania niespornej kwoty odszkodowania.

Jeżeli chodzi o zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego, to kwotę to ustalono łącznie na 233,70 zł, przy przyjęciu 2 dni i stawki 116,85 zł za jeden dzień brutto (ilość dni niesporna była). Wysokość stawki ustalono jako średnią przy uwzględnieniu wiarygodnej opinii biegłego M. S., uznając stawkę strony powodowej za wygórowaną, a pozwanej za zbyt niską i nie znajdująca poparcia na rynku. Co prawda strona pozwana poinformowała poszkodowanych o wysokości stawek (...), ale miało to charakter ogólny, z akt szkodowych nie wynikało, jakie konkretnie firmy mogły zaoferować poszkodowanym ten najmem, czy znajdowały się one na terenie J., tak jak firma powoda i miejsce zamieszkania poszkodowanych.

Ostatecznie zatem ustalono wysokość kwoty należnej z tytułu najmu pojazdu zastępczego na kwotę 233,70 zł, a od tej kwoty odjęto kwotę 196,80 zł przyznano w ramach postepowania szkodowego, co ostatecznie dało kwotę 36,90 zł zasądzoną w pkt I wyroku. Odsetki zasądzono od dnia 2 marca 2022 roku kiedy faktycznie przyznano tą niesporną kwotę, odmawiając przyznania pozostałej kwoty należnej z tytułu najmu pojazdu zastępczego.

W pkt II oddalono powództwo ponad uznane żądanie.

O kosztach procesu orzeczono w pkt III na podstawie art. 98 § 1, 1 1 kpc w zw. z art. 100 kpc i art. 108 kpc.

Strona powodowa wygrała w 81 % w stosunku do swych żądań, a strona pozwana w 19 % (uwzględniono tutaj przegrana powoda co do kwoty cofniętego żądania, albowiem zapłata nastąpiła przed wytoczeniem powództwa) i w ocenie Sądu koszty procesu winny być między stronami rozliczone przy uwzględnieniu tego wyniku procesu.

Strona powodowa poniosła w niniejszej sprawie następujące koszty procesu w łącznej kwocie 987 zł:

- opłata od pozwu w kwocie 200 zł

- kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa

- wydatek w kwocie 500 zł na poczet opinii biegłego

- kwota 270 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika ustalona na podstawie § 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych.

Zatem z tej kwoty należy się stronie powodowej kwota 799,47 zł.

Strona pozwana poniosła w niniejszej sprawie następujące koszty procesu w łącznej kwocie 787 zł:

- kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa

- kwota 270 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika ustalona na podstawie § 2 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych

- kwota 500 zł tytułem zaliczki na biegłego.

Zatem z tej kwoty należy się stronie pozwanej kwota 149,53 zł.

Po zminusoaniu obu kwot otrzymano kwotę 649,94 zł, którą zasądzono w pkt III.

W pkt IV orzeczono na mocy art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Nieuiszczone koszty sądowe w niniejszej sprawie wyniosły 1372,68 zł, a związane były z wynagrodzeniem biegłego, które nie zostały w całości pokryte z uiszczonych zaliczek (zostały uiszczone do kwoty 1000 zł).

W ocenie Sądu strony winny ponieść niedopłatę w kwocie 372,68 zł stosunkowo do wyniku procesu.