Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 maja 2014 roku

Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Sajtyna

Protokolant: st. sekr. sądowy Anna Misztal

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Jerzego Piwko

po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2014 roku

sprawy K. K.

oskarżonego o przestępstwo z art.278 § 1 kk w zw. z art.64 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 29 stycznia 2014 roku sygn. akt II K 848/13

I.  zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

1.  wymierzoną oskarżonemu karę pozbawienia wolności obniża do 4 (czterech) miesięcy;

2.  na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk w zw. z art. 70 § 1 pkt 1 kk wymierzoną oskarżonemu karę pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 4 (cztery) lata, zobowiązując oskarżonego na podstawie art. 72 § 1 pkt 6 kk do poddania się w okresie próby leczeniu odwykowemu;

II.  w pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

III.zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. O. kwotę 516,60 (pięćset szesnaście 60/100) złotych tytułem wynagrodzenia za obronę świadczoną
z urzędu oskarżonemu w postępowaniu odwoławczym;

IV.zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa opłaty za obie instancje i wydatków poniesionych w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt IX Ka 524/14

UZASADNIENIE

K. K.został oskarżony o to, że w dniu 6 sierpnia 2013 roku w K.będąc już uprzednio skazanym wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 14 lipca 2010 roku sygn. akt IX K 356/10 za przestępstwo rozboju na karę 2 lat i 6 miesięcy pozbawiania wolności, za przestępstwo składania fałszywych zeznań na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, za przestępstwo rozboju na karę 3 lata pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania kary na okres próby wynoszący 4 lata, w ciągu 10 miesięcy i 26 dni po odbyciu kary 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności dokonał zaboru w celu przywłaszczenia laptopa marki A.nr seryjny (...)o wartości 2.000 złotych na szkodę R. K.,

tj. o przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k..

Sąd Rejonowy w Kielcach wyrokiem z dnia 29 stycznia 2014 roku w sprawie o sygn. akt II K 848/13 orzekł, co następuje:

I.  w ramach czynu zarzucanego w akcie oskarżenia uznał oskarżonego K. K.za winnego tego, że w dniu 6 sierpnia 2013 roku w K.dokonał zaboru w celu przywłaszczenia laptopa marki A.nr seryjny (...)o wartości 2.000 złotych stanowiącego własność jego brata R. K., przy czym czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej za umyślne przestępstwo podobne z art. 280 § 1 k.k. wyrokiem Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 16 czerwca 2008 roku, sygn. akt IX K 249/08, a kara ta została objęta wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 14 lipca 2010 roku w sprawie IX K 356/10 i orzeczona została kara łączna 2 lat i 8 miesięcy pozbawienia wolności, którą oskarżony odbył w okresie od 9 marca 2011 roku do 11 września 2012 roku, a na jej poczet zaliczono okres od 25 lutego 2008 roku do 16 czerwca 2008 roku, tj. popełnienia czynu stanowiącego przestępstwo z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i za to na podstawie przepisu art. 278 § 1 k.k. wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności;

II.  zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. O. kwotę 752,76 złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu K. K. z urzędu;

III.  na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego K. K. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 962,76 złotych tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 120 złotych tytułem opłaty od kary pozbawienia wolności.

Apelację od wyroku wniosła obrońca oskarżonego.

Na podstawie art. 425 § 1 i 2 k.p.k. i art. 444 k.p.k. obrońca zaskarżyła wyrok w całości i na podstawie art. 427 § 2 k.p.k. i art. 438 pkt 2 i 4 k.p.k. wyrokowi temu zarzuciła:

rażącą niewspółmierność kary pozbawiania wolności, znacznie przekraczającej stopień zawinienia, z przewartościowaniem okoliczności obciążających, z pominięciem okoliczności łagodzących: postawy oskarżonego, jego krytycznego stosunku wobec popełnionego przestępstwa, wyrażenia skruchy, sytuacji rodzinnej i właściwości osobistych oskarżonego oraz jego zachowania po popełnieniu czynu zabronionego i aktualnych relacji z pokrzywdzonym i treści opinii sądowo – psychiatrycznej; naruszenie treści art. 624 § 1 k.p.k. poprzez jego niezastosowanie i obciążenie oskarżonego w całości kosztami sądowymi, w sytuacji istnienia podstaw do uznania, że uiszczenie ich będzie dla oskarżonego uciążliwe z racji jego niskich dochodów i sytuacji rodzinnej i majątkowej.

Podnosząc powyższe zarzuty na podstawie art. 427 § 1 k.p.k. obrońca wniosła o zmianę wyroku i wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności w dolnej granicy ustawowego zagrożenia z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na stosowny okres próby oraz o zwolnienie oskarżonego od ponoszenia kosztów postępowania za obie instancje.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja obrońcy oskarżonego zasługuje na uwzględnienie, a podniesiony w niej zarzut rażącej niewspółmierności kary jest zasadny.

Zgodzić się należy z autorem apelacji, że wymierzona oskarżonemu kara razi swą surowością. Nie kwestionując podnoszonej przez sąd meriti okoliczności obciążającej oskarżonego, a więc jego wielokrotnej karalności i popełnienia przedmiotowego występku w warunkach powrotu do przestępstwa, nie można nie zwrócić uwagi, iż jest to jedyna okoliczność i to nie najważniejsza, która za orzeczeniem kary izolacyjnej przemawia.

Zdaniem Sądu Okręgowego sąd a quo w niedostatecznym stopniu uwzględnił charakter czynu jakiego dopuścił się oskarżony, a także postawę oskarżonego po popełnieniu przestępstwa, fakt pojednania się z pokrzywdzonym, który jest bratem oskarżonego, stosunek pokrzywdzonego do toczącego się postępowania i wreszcie to, że szkoda została naprawiona.

Przede wszystkim trzeba stanowczo stwierdzić, iż czyn oskarżonego charakteryzuje się nieznacznym stopniem społecznej szkodliwości. Wyraża się on w tym, iż zainteresowanymi były wyłącznie osoby z bliskiej rodziny oskarżonego, co wobec, wprawdzie nieskutecznego oświadczenia o chęci cofnięcia wniosku złożonego przez pokrzywdzonego, czyni ten stopień karygodności jeszcze niższym- skoro najbardziej zainteresowany utracił wolę ścigania tego czynu. W połączeniu z faktem odzyskania skradzionego mienia, to niezależnie od oceny właściwości i warunków osobistych sprawcy trudno uznać, aby kara 6 miesięcy pozbawienia wolności i to o charakterze „bezwzględnym”, czyniła zadość dyrektywom z art. 53 § 1 k.k.

Ponadto również po stronie oskarżonego zauważalne są pozytywne aspekty jego zachowania pozwalające na postawienie umiarkowanie pozytywnej prognozy. Szczere przyznanie się, opisanie okoliczności popełnienia czynu, wskazanie miejsca sprzedaży skradzionego laptopa, kontynuowanie leczenia psychiatrycznego przemawiają za uznaniem, iż wystarczającą represją karną będzie kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na czteroletni okres próby, z obowiązkiem poddania się leczeniu odwykowemu (art. 72 § 1 pkt 6 k.k.). Jej wymiar oznaczono w wysokości zgodnej z uzgodnieniami stron na etapie postępowania przygotowawczego.

Nie zasługuje natomiast na uwzględnienie zarzut obrazy art. 624 § 1 k.p.k. polegającej na niezastosowaniu tego przepisu. Wbrew stanowisku apelacji oskarżony na etapie postępowania przed Sądem Rejonowym dysponował odpowiednimi dochodami, które umożliwiały mu poniesienie kosztów wywołanych własnym postępowaniem. Ani sytuacja materialna, ani rodzinna nie przemawiały za zwolnieniem od kosztów sądowych.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy na podstawie art. 456 k.p.k. w zw. z art. 437 § 1 i 2 k.p.k. orzekł jak w dyspozytywnej części wyroku.

O opłacie za obie instancje i wydatkach postępowania odwoławczego Sąd Odwoławczy orzekł na zasadzie art. 624 § 1 k.p.k.- stosując zasadę słuszności, skoro co do zasady w całości uwzględnił apelację wniesioną na korzyść oskarżonego.

Wynagrodzenie na rzecz adw. B. O. tytułem nieopłaconej pomocy prawnej przed Sądem Okręgowym zasądzono w oparciu o § 14 ust. 2 pkt 4 w zw. z § 2 ust. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. „w sprawie opłat za czynności adwokackie …”

SSO Krzysztof Sajtyna

A.W