Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 czerwca 2024 r.

Sąd Rejonowy w Jędrzejowie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2024 r. w Jędrzejowie na rozprawie

sprawy z powództwa W. J. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...)

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz powoda W. J. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w K. kwotę 2322,23 zł (dwa tysiące trzysta dwadzieścia dwa złote 23/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 lutego 2023 roku do dnia zapłaty

II.  oddala powództwo w pozostałej części

III.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna w W. na rzecz powoda W. J. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w K. kwotę 732,34 zł (siedemset trzydzieści dwa złote 34/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu

IV.  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Jędrzejowie tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych od:

1)  powoda W. J. prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...) w K. kwotę 200,69 zł (dwieście złotych 69/100) z kwoty zasądzonej w pkt I wyroku

2)  pozwanego Towarzystwa (...) Spółka Akcyjna w W. kwotę 208,88 zł (dwieście osiem złotych 88/100)

Sygn. akt I C 132/23

UZASADNIENIE

Wyroku z dnia 28 czerwca 2024 roku

W dniu 24 marca 2023 roku do tut. Sądu wpłynął pozew W. J. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Wypożyczalnia Samochodów (...) W. J. w K. przeciwko Towarzystwu (...) Spółka Akcyjna w W. o zapłatę kwoty 4504,86 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 15 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty oraz zwrot kosztów procesu. W uzasadnieniu swego żądania strona powodowa wskazała, że kwota 3094 zł stanowi uzupełniające odszkodowanie w związku wynajmem pojazdu zastępczego dla J. C., kwota 115 zł uzupełniające odszkodowanie związane z parkowaniem uszkodzonego samochodu, kwota 1003,86 zł uzupełniające odszkodowanie związane z holowaniem uszkodzonego samochodu oraz przejazdem holownika i kwota 292 zł uzupełniające odszkodowanie związane z rozładunkiem i załadunkiem uszkodzonego pojazdu do holowania. Strona powodowa nadto wskazała, że strona pozwana przyznała w postępowaniu likwidacyjnym jedynie kwotę 5118 zł, która nie zrekompensowała w całości szkody. Nadto strona powodowa wskazała, że nabyła wierzytelność wskazaną w pozwie w drodze umowy przelewu wierzytelności.

Nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym z dnia 9 marca 2023 roku Sąd uwzględnił powództwo (k. 34).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty 19 kwietnia 2023 roku strona pozwana wniosła
o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu, wskazując na niezasadność żądania oraz, że kwota odszkodowania wypłacona w ramach postępowania szkodowego stanowiła całkowitą rekompensatę szkody związanej z uszkodzeniem samochodu J. C. (k. 40 - 43).

Sąd zważył co następuje:

W dniu 12 listopada 2022 roku samochód należący do J. C. został uszkodzony w wyniku kolizji z samochodem posiadającym ubezpieczenie OC w (...) S.A. Sprawcą kolizji był kierujący samochodem posiadającym ubezpieczenie w (...) S.A.

Z miejsca zdarzenia w J. samochód został sholowany na parking w D., gdzie J. C. oczekiwał na decyzję strony pozwanej w zakresie odszkodowania. Po zakończeniu postępowania szkodowego, J. C. zlecił powodowi przewiezienie na lawecie samochodu z D. do warsztatu w C..

Laweta powoda do holowania znajdowała się w K. i stamtąd musiała przejechać pusta do J., a następnie do D. na parking z uszkodzonym pojazdem, następnie pusta wróciła z D. do K., następnie wyjechała pusta z K. do D. po uszkodzony pojazd, a z nim pojechała do warsztatu w C. i wreszcie z C. wróciła pusta do K..

Na parkingu samochód J. C. stał 23 dni.

Poszkodowany J. C. korzystał także z najmu pojazdu zastępczego u powoda przez okres 26 dni, w tym zakresie powód i J. C. zawali umowę najmu pojazdu zastępczego ustalając stawkę 280 zł za każdą dobę. Najem trwał od 12 listopada do 8 grudnia 2022 roku.

W związku ze świadczonymi przez powoda dla J. C. usługami, po upływie okresu najmu pojazdu zastępczego, powód wystawił fakturę VAT na kwotę 9622,86 zł brutto z terminem płatności na 24 stycznia 2023 roku.

W fakturze wskazano, że parking wyniósł 23 dni ze stawką 36,59 zł netto dzień, łącznie 1035 zł brutto; najem pojazdu zastępczego wyniósł 26 dni ze stawką 200 zł netto, łącznie 6396 zł brutto; dojazd holownika z K. do (...) km 7 zł netto/km, łącznie 292,74 zł brutto; przejazd z samochodem z J. na parking w (...) km 8 zł netto/km, łącznie 551,04 zł brutto; załadunek i rozładunek (2x) 246 zł x 2, łącznie 492 zł; powrót holownik z D. do (...) km 7 zł netto /km, łącznie 223,86 zł; dojazd holownika z K. do (...) km 7 zł netto/km, łącznie 223,86 zł brutto; holowanie samochodu z D. do (...)km 8 zł netto/ km, łącznie 305,04 zł brutto i powrót holownika z C. do (...) km 7 zł netto/km łącznie 103,32 zł brutto.

Pismem z dnia 14 listopada 2022 roku strona pozwana powiadomiła J. C. o zasadach najmu pojazdów zastępczych i możliwości skorzystania z oferty firm współpracujących z (...) S.A. oraz wysokości stawek związanych z tym najmem (127 zł brutto).

W wyniku postępowania szkodowego strona pozwana przyznała w dniu 19 stycznia 2023 roku kwotę 3032 zł brutto zł z tytułu najmu pojazdu zastępczego, uznając 26 dni najmu i stawkę 127 zł za dobę; kwotę 200 zł z tytułu rozładunku i załadunku; kwotę 696 zł brutto za 116 km holowania łącznie i 6 zł /km; kwotę 920 zł brutto za 23 dni parkingu i stawkę 40 zł brutto/ dzień.

Stawki rynkowe związane z wynajmem pojazdów zastępczych z daty 2022 roku mieszczą się w granicach od 119 zł brutto do 186,18 zł brutto; koszty holowania 4,5 – 8 zł netto; dojazdu pustej lawety 4 zł – 7 zł netto; koszty rozładunku i załadunku samochodu do holowania 90 zł netto – 250 zł netto; koszt parkingu od 10 – 30 zł netto.

J. C. zawarł z powodem w dniu 31 stycznia 2023 roku umowę cesji wierzytelności w związku ze zdarzeniem drogowym z dnia 12 listopada 2022 roku nr akt szkody W 202211142167 - 0 obejmującą koszt najmu pojazdu zastępczego, holowania i obsługi szkody

Dowód: umowa cesji wierzytelności (k. 28 ), pełnomocnictwo (k. 101), faktura (k.12), umowy najmu pojazdu zastępczego (k. 14, 15), pisma (k. 18, 27, 48-52, 86), korespondencja mailowa (k. 19 – 25, 53 -58, 74 – 76, 143-154), oświadczenie co do chronologii zdarzeń (k. 26), zeznania świadka J. C. (k. 173 – 174 + nagranie rozprawy z dnia 25 lipca 2023 roku), opinia biegłego M. S. (k. 176-187, 206-209, 213 – 214, 265 – 277).

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jest zasadne częściowo.

Zgodnie z przepisem art. 805 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W niniejszej sprawie niespornym było to, że sprawca kolizji z samochodem należącym do J. C. posiadał ubezpieczenie OC w (...) S.A.

Zgodnie z przepisem art. 361 kc zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda powstała; naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógł osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Szkodą jest powstała wbrew woli poszkodowanego różnica między obecnym jego stanem majątkowym a stanem jaki zaistniałby gdyby nie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę (OSNCP 1964 rok nr 7-8 poz. 128).

Stratą jest pomniejszenie majątku poszkodowanego, które polega bądź na uszczupleniu pasywów (zniszczenie, utrata lub uszkodzenie określonych składników) albo przybyciu pasywów (np. powstanie nowych zobowiązań).

Zgodnie z przepisem art. 363 kc naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej; jeżeli szkoda ma być naprawiona w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona wg cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba, że szczególne okoliczności wymagają ustalenia odszkodowania przy uwzględnieniu cen z innej chwili.

Wybór sposobu naprawienia szkody spoczywa na osobie poszkodowanego, przy czym należy zaznaczyć, że nie jest wykluczone połączenie dwóch sposobów naprawienia szkody, a mianowicie przywrócenie stanu poprzedniego i zapłata odpowiedniej kwoty pieniężnej, albowiem w przypadku naprawienia szkody chodzi o doprowadzenie do całkowitej jej likwidacji, a czasami restytucja naturalna nie jest możliwa (wyrok z dnia 3 lutego 1971 roku III CRN 450/70 OSNCP 1971 nr 11 poz. 205).

Jeżeli chodzi o zwrot kosztów najmu pojazdu zastępczego, to niesporna była między stronami ilość dni najmu, a mianowicie 26, a sporna była wysokość stawki za jeden dzień najmu.

Sąd przyjął średnią stawkę na rynku w kwocie 188,19 zł brutto, co dało łącznie 4892,94 zł, według ustaleń poczynionych w oparciu o wiarygodną opinię biegłego M. S., uznając stawkę strony powodowej za wygórowaną, a pozwanej za zbyt niską i nie znajdująca poparcia na rynku. Co prawda strona pozwana poinformowała poszkodowanych o wysokości stawek, ale miało to charakter ogólny. Nadto samochód J. C. utracił jezdność nagle, a zatem skorzystanie z oferty ubezpieczyciela nie było możliwe.

Jeżeli chodzi o koszty parkingu, to niesporna była ilość dni parkingu czyli 23, sporna była jedynie stawka za dzień. Sąd przyjął wysokość odszkodowania w tym zakresie na kwotę 40 zł brutto, zgodnie ze stanowiskiem strony pozwanej. Co prawda stawka ta była większa od stawki obowiązującej na rynku, ale skoro strona pozwana ustaliła taką stawkę to należało ją uznać za przyznaną. Stawka strony powodowej była natomiast jeszcze wyższa i jako nie mieszcząca się w stawkach rynkowych została przez Sąd odrzucona.

Zatem należność z tytułu parkingu wyniosła 920 zł.

Jeżeli chodzi o koszty załadunku i rozładunku, to Sąd przyjął tu wysokość kwot wskazanych w fakturze, albowiem przyjęte przez powoda stawki miesiły się w stawkach rynkowych, co wynika z wiarygodnej opinii biegłego.

Z tego tytułu uzasadniony był zwrot kwoty 246 zł x 2 = 492 zł.

Jeżeli chodzi o koszty holowania uszkodzonego samochodu i przejazdu lawety „na pusto”, to Sąd przyjął tu wartości wskazane w fakturze. Jeżeli chodzi stawki 7 zł netto (bez uszkodzonego samochodu) i 8 zł brutto ( z uszkodzonym samochodem), to stawki te miesiły się w stawkach rynkowych co wynika z wiarygodnej opinii biegłego.

Jeżeli chodzi o przejazdy, to w ocenie Sądu wszystkie one były z uzasadnione. Istotne jest bowiem to, że w ramach odpowiedzialności OC ubezpieczyciela mieszczą się wszelkie należności związane z powstałą szkodą. Gdyby zatem nie szkoda w samochodzie J. C., to laweta powoda nie musiałaby przejeżdżać pusta z miejsca stałego postoju (K.) do miejsca szkody (J.), następnie z uszkodzonym samochodem z miejsca szkody (J.) na parking (D.), następnie pusta z parkingu (D.) do miejsca stałego postoju (K.), a potem znów pusta z miejsca stałego postoju na parking (D.), z uszkodzonym samochodem z parkingu (D.) do warsztatu (C.) i pusty powrót z warsztatu (C.) do miejsca stałego postoju (K.), ale mogła stać w K. i wtedy nie powstałyby koszty związane z jej przejazdami. Zatem rozliczenie wszystkich przejazdów celem powrotu do stanu wyjściowego były uzasadnione. Pomiędzy przejazdem pierwszym a ostatnim były aż 23 dni, a zatem brak było podstaw do oczekiwania lawety na parkingu na transport uszkodzonego samochodu do warsztatu.

W związku z tym należna kwota wyniosła łącznie 1640,82 zł.

Łącznie zatem suma wskazanych wyżej kwot tytułem należnego odszkodowania wyniosła 7945,76 zł. Od tej kwoty odjęto kwotę 5118 zł przyznaną w ramach postepowania szkodowego, co ostatecznie dało kwotę 2322,23 zł zasądzoną w pkt I wyroku. Odsetki zasądzono od dnia 7 lutego 2023 roku mając na uwadze wezwanie do zapłaty z dnia 30 stycznia 2023 roku i bezskuteczny upływ terminu wskazanego w tym piśmie (k. 27).

W pkt II oddalono powództwo w pozostałym zakresie jako niezasadne.

O kosztach procesu orzeczono w pkt III na podstawie art. 98 § 1, 1 ¹ kpc w zw. z art. 100 kpc i art. 108 kpc.

Strona powodowa wygrała w 51 % w stosunku do swych żądań, a strona pozwana w 49 % i w ocenie Sądu koszty procesu winny być między stronami rozliczone przy uwzględnieniu tego wyniku procesu.

Strona powodowa poniosła w niniejszej sprawie następujące koszty procesu w łącznej kwocie 2317 zł:

- opłata od pozwu w kwocie 400 zł

- kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa

- wydatek w kwocie 1000 zł na poczet opinii biegłego

- kwota 900 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika ustalona na podstawie § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie.

Zatem z tej kwoty należy się stronie powodowej kwota 1181,67 zł.

Strona pozwana poniosła w niniejszej sprawie następujące koszty procesu w łącznej kwocie 917 zł:

- kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa

- kwota 900 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika ustalona na podstawie § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych

Zatem z tej kwoty należy się stronie pozwanej kwota 449,33 zł.

Po zminusoaniu obu kwot otrzymano kwotę 732,34 zł, którą zasądzono w pkt III.

W pkt IV orzeczono na mocy art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Nieuiszczone koszty sądowe w niniejszej sprawie wyniosły 1215,24 zł, a związane były z wynagrodzeniem biegłego, które nie zostały w całości pokryte z uiszczonych zaliczek (zostały uiszczone do kwoty 1000 zł).

W ocenie Sądu strony winny ponieść niedopłatę w kwocie 215,24 zł stosunkowo do wyniku procesu.