Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

1 marca 2024 r.

Sąd Rejonowy Poznań – Stare Miasto w P., Wydział I Cywilny w składzie:

Przewodniczący: Asesor sądowy Michał Przybył

Protokolant: prot. sąd. P. D.

po rozpoznaniu 2 lutego 2024 r.

na rozprawie

w sprawie z powództwa (...) Państwowe spółka akcyjna z siedzibą w W.

przeciwko Miastu P.

o zapłatę

I.  Zasądza od pozwanego na rzecz powoda 26.904,07 zł (dwadzieścia sześć tysięcy dziewięćset cztery złote i siedem groszy) wraz z odsetkami za opóźnienie od kwoty:

a.  25.943,22 zł od 16 kwietnia 2022 r. do dnia zapłaty;

b.  960,85 zł od 19 kwietnia 2022 r. do dnia zapłaty;

II.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie.

III.  Kosztami procesu obciąża pozwanego w całości i z tego tytułu zasądza od pozwanego na rzecz powoda 4968 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od uprawomocnienia się wyroku.

Asesor sądowy Michał Przybył

UZASADNIENIE

Pozwem z 27.01.2023 r. powód (...) S.A w W. wniosło o zasądzenie od Miasta P. 27002,08 zł za okres od 1.01.2020 r. do 31.03.2022 r. wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i kosztami procesu.

W uzasadnieniu wskazano, że powód dochodzi zapłaty od gminy brakującej części przysługującego mu ostatniego czynszu pomniejszonej o wpłaty uzyskiwane od lokatora w wysokości przewidzianej przez gminę dla najmu socjalnego lokali.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o jego oddalenie i zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu wskazano, że powód nie wykazał zamieszkiwania w okresie spornym przez lokatora w lokalu, zamiaru wynajmu lokalu, własność nieruchomości (legitymację czynną powoda) oraz stawkę czynszu możliwą do uzyskania.

W dalszym toku postępowania strony podtrzymały swoje stanowiska.

STAN FAKTYCZNY:

Z. M. zamieszkiwała w okresie od 1.01.2020 r. do 31.03.2022 r. w lokalu przy ul. (...) w P.. Lokal ten należy do (...) Państwowych S.A. w W.. Z. M. uiszczała właścicielowi w ww. okresie opłaty za lokal w wysokości 2,45 zł za metr kwadratowych lokalu. Lokal ma 87,51 m2. Ostatnia stawka czynszu wynosiła 13,43 zł za metr kwadratowy lokalu. Wyrokiem Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z 16.03.2018 r. Z. M. została obowiązana do opuszczenia, opróżnienia i wydania lokalu powodowi, równocześnie przyznano je prawo do najmu socjalnego lokalu i wstrzymano wykonanie eksmisji do czasu złożenia oferty najmu socjalnego lokalu przez Miasto P.. Wyrok jest prawomocny od 14.12.2018 r.

Dowód: decyzja o przydziale lokalu (k. 29); opis przedmiotu i warunków najmu ( k. 31-34); wyrok eksmisyjny (k. 35-36); wypowiedzenie stawki czynszu (k. 38); noty księgowe (k. 43-70), wezwanie do zapłaty (k. 71-72); potwierdzenia odbioru not księgowych i wezwania do zapłaty (k. 99-100); zeznania świadka Z. M. (k. 129-130)

OCENA DOWODÓW:

Sąd ustalił fakty sprawy na podstawie zeznań świadka Z. M. oraz dokumentów przedłożonych przez strony do akt sprawy.

Sąd dał wiarę dokumentom i kopiom dokumentów, z których dowód został przeprowadzony, albowiem zasadniczo nie były one kwestionowane przez żadną ze stron i Sąd nie znalazł podstaw do ich zakwestionowania z urzędu. Fakt, że żadna ze stron nie kwestionowała treści kserokopii dokumentów znajdujących się w aktach sprawy pozwolił na potraktowanie tychże kserokopii jako dowodów pośrednich istnienia dokumentów o treści im odpowiadającej. Dokumenty prywatne korzystały z domniemania określonego w art. 245 k.p.c.

Zeznania świadka były spójne z dokumentami i wiarygodne. Świadek uczciwie przedstawiła swoją sytuację życiową oraz fakt zamieszkiwania i dokonywania płatności na rzecz powoda ww. okresie. Brak było podstaw do fałszowania przez nią obrazu rzeczywistości i tego Sąd nie dostrzegł.

OCENA PRAWNA:

Powództwo okazało się zasadne w przeważającej części.

Powód dochodził roszczenia z art. 18 ust. 3 ustawy o ochronie praw lokatorów. Artykuł ten stanowi, że: Osoby uprawnione do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu, jeżeli sąd orzekł o wstrzymaniu wykonania opróżnienia lokalu do czasu dostarczenia im takiego lokalu, uiszczają odszkodowanie w wysokości czynszu albo innych opłat za używanie lokalu, jakie byłyby obowiązane opłacać za zajmowany lokal, gdyby lokal ten wchodził w skład mieszkaniowego zasobu gminy, na podstawie umowy najmu socjalnego lokalu. Obowiązek pokrycia właścicielowi różnicy między wysokością odszkodowania, o której mowa w ust. 3, a wysokością odszkodowania uiszczanego przez byłego lokatora, ciąży na gminie.

Fakt ten ma kluczowe znaczenia dla ustalenia przesłanek odpowiedzialności. Zadaniem powoda jest wykazanie wyłącznie własności lokalu w spornym okresie, zamieszkiwania go przez osoby objęte wyrokiem eksmisyjnym z przyznanym prawem do najmu socjalnego lokalu oraz wysokości dotychczasowego czynszu obowiązującego między stronami stosunku najmu przed jego ustaniem.

Wszystkie powyższe fakty powód wykazał, własność lokalu była niesporna, nadto wynikała z załączonej dokumentacji lokalowej. Świadek potwierdziła swoje zamieszkiwanie w okresie 1.01.2020 do 31.03.2022 r. w lokalu, zaś wypowiedzenie stawki czynszu (k. 38) pochodzące z 2020 r. pozwoliło na ustalenie ostatniej obowiązującej przed eksmisją Z. M. stawki na kwotę 13,43 zł za metr kwadratowy lokalu. Z dołączonej informacji Urzędu Miasta P. (k. 41-42)wynika stawka za metr kwadratowy najmu socjalnego lokalu na kwotę 2,45 zł W konsekwencji pozwany był zobowiązany do skompensowania powódce różnicy(13,43 - 2,45 = 10,98 zł). Powyższa kwota daje 960,85 zł miesięcznie za lokal. Mnożąc te kwotę przed 27 miesięcy otrzymujemy wysokość należnej na rzecz powoda zapłaty łącznie 26904,07 zł.

Dlatego Sąd orzekł jak w pkt I wyroku.

W pozostałym zakresie Sąd nie uznał zmiany wysokości czynszu biorąc pod uwagę datę dokumenty (czerwiec 2020 r.) i niedopuszczalną już wtedy zmianę stawki czynszu. Zatem, Sąd oddalił powództwo, orzekając jak w pkt II wyroku.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie przywołanego art. 481 § 1 k.c. Skoro pozwany pozostawał w opóźnieniu ze spełnieniem świadczenia od wezwania do zapłaty i przesłania zbiorczo not księgowych przez powoda. Sąd uznał zatem roszczenie odsetkowe za zasadne i zasądził od pozwanego na rzecz powoda odsetki ustawowe za opóźnienie zgodnie z żądaniem pozwu.

Na marginesie należy wskazać, że bez znaczenia pozostawały zarzuty pozwanego dotyczące braku zamiaru wynajmu lokalu na wolnym rynku, czy niemożliwości uzyskania stawki 11,02 zł, albowiem nie była to sprawa z art. 18 ust. 5 u.o.p.l., gdzie te przesłanki występują. W przypadku żądania powoda w rozpoznawanej sprawie wystarczającym było wykazanie dotychczasowej stawki i uzyskiwanie od eksmitowanego lokatora jedynie opłat w wysokości odpowiadającej czynszowi za najem socjalny lokalu.

KOSZTY PROCESU:

O kosztach postępowania Sąd orzekł w punkcie drugim wyroku na podstawie art. 100 zd. 1 w zw. z art. 98 § 1 i 1 ¹ k.p.c. Powód uległ jedynie w nieznacznym zakresie (0,4%), zatem należało całością kosztów obciążyć pozwanego. Wobec tego, Sąd zasądził w pkt III wyroku od pozwanego na rzecz powoda 4986 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od uprawomocnienia się wyroku.

Na koszty procesu należne powodowi złożyły się: 1351 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa i 3600 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego (z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych).

Asesor sądowy Michał Przybył