Sygn. akt I C 137/23
Dnia 13 maja 2024 r.
Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 maja 2024 r. w G. sprawy z powództwa R. M. przeciwko Towarzystwu (...) S.A. w W.
o zapłatę
I. zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. w W. na rzecz powoda R. M. kwotę 23.740,54 zł (dwadzieścia trzy tysiące siedemset czterdzieści złotych pięćdziesiąt cztery grosze) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 14 listopada 2020 r. do dnia zapłaty;
II. w pozostałym zakresie powództwo oddala;
kosztami procesu obciąża w strony w stosunku proporcjonalnym: 12% (dwanaście procent) kosztów przysługuje pozwanemu, zaś 88% (osiemdziesiąt osiem procent) – powodowi, pozostawiając szczegółowe wyliczenie referendarzowi sądowemu po uprawomocnieniu się niniejszego wyroku.
Sygn. akt I C 137/23
Stan faktyczny
R. M. jest właścicielem samochodu osobowego V. (...) nr rej. (...).
O. ść bezsporna
Przed szkodą pojazd był w stanie oryginalnym.
D. ód: zeznania powoda
W dniu 13 października 2020 r. wieczorem (ok. godz. 20) media elektroniczne informowały i ostrzegały przed zbliżającym się znacznym pogorszeniem pogody w T., w tym o spodziewanej wichurze.
D. ód: wydruk ze strony T..pl, k. 92
Powód zaparkował w/w pojazd na terenie zielonym, pod dużym drzewem i w dniu 14 października 2020 r. dostrzegł, że jedna z gałęzi tego drzewa spadła na jego pojazd powodując szereg uszkodzeń.
O. ści bezsporne
Wichura w dniu 14 października 2020 r. spowodowała w T. wiele zgłoszeń związanych ze złamaniem drzew, w tym na trakcje kolejową.
O. ści bezsporne
Teren, na którym doszło do uszkodzenia pojazdu powoda jest zarządzany przez (...) Spółdzielnię Mieszkaniową w G., która posiadała zawartą umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w pozwanym towarzystwie ubezpieczeń. Pozwany po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego nie stwierdził, aby w/w podmiot ponosił winę za stan drzewa, które uszkodziło pojazd powoda.
O. ści bezsporne
Drzewo, z którego spadł konar na samochód poszkodowanego (wierzba biała odmiany (...)) było objęte zgnilizną brunatną w miejscu pęknięcia tego konaru, co było widoczne z daleka dla obserwatora z uwagi na nienaturalnie wyrosły pęk (pióropusz) licznych pionowo wyrastających odrostów i rozgałęzionych pędów.
D. ód: opinia biegłej dendrolog, k. 193-200, 236-238, 263-264
Rynkowy koszt przywrócenia stanu poprzedniego pojazdu poszkodowanego po przedmiotowej szkodzie wyniósłby 25.892,55 zł (brutto).
D. ód: opinia biegłego D. F., k. 291-349
Koszt przygotowania na zlecenie poszkodowanego wyceny (kosztorysu) naprawy wyniósł 500 zł i powód ten wydatek poniósł.
Dowód: faktura, k. 45
Ocena dowod ów
Opinia biegłej dendrolog (jako całość – wraz z uzupełnieniem pisemnym i ustnym na rozprawie) jest jasna, pełna i wewnętrznie niesprzeczna. Biegła jednoznacznie wyjaśniła, że przyczyną odłamania się konara, który spadł na samochód powoda była choroba drzewa (zgnilizna brunatna), a nieprawidłowy stan drzewa w tym miejscu drzewa był łatwy do obserwacji dla administratora terenu, gdyż ta patologia spowodowała nienaturalny w kształcie i intensywności rozrost pobliskich pędów. Jak stwierdziła wprost biegła – było to widoczne z daleka.
Opinia biegłego D. F. (jako całość) jest jasna, pełna i wewnętrznie niesprzeczna. Sąd ostatecznie przyjął za podstawę wyrokowania ustalenie kosztów przywrócenia stanu poprzedniego przy uwzględnieniu średnich cech usług z rynku lokalnego oraz części zamiennych oryginalnych, nowych (typu O), albowiem nie ma żadnych dowodów, że pojazd przed szkodą był w stanie nieoryginalnym. Pozostałe warianty można w tym kontekście traktować jako czysto ilustracyjne.
Zeznania powoda są wiarygodne, przy czym nie wnoszą istotnych elementów do stanu faktycznego.
Dokumentacja fotograficzna wykonana po szkodzie jest wiarygodna i przejrzysta.
Kwalifikacja prawna
Zarządca terenu (ubezpieczona spółdzielnia mieszkaniowa) ponosi pełną winę za powstałe zdarzenie, gdyż drzewo, pod którym był zaparkowany pojazd poszkodowanego było chore i było to widoczne z daleka – co logicznie i przekonująco wyjaśniła biegła dendrolog. Administratorzy terenów mieszkaniowych muszą stale obserwować i kontrolować drzewa w obrębie nieruchomości, gdyż ich zły stan może zagrażać bezpieczeństwu ludzi i mienia; jeżeli personel administratora nie posiada w tym zakresie niezbędnej wiedzy, jego obowiązkiem jest zaangażowanie odpowiednich specjalistów. W tym kontekście bez znaczenia pozostaje fakt, że pojazd był zaparkowany poza wyraźnie wyznaczonym miejscem parkingowym, skoro administrator nie ogrodził ani nie oznakował w sposób wyraźny tego miejsca jako objętego zakazem parkowania. Wichura była więc tylko jednym z czynników sprawczych powstałego skutku; nie można zasadnie twierdzić, że odłamanie się konara wynikało z siły wyższej, skoro w tym miejscu drzewo było chore i było to widoczne z daleka. Gdyby nie ta wichura i tak zapewne odłamałoby się później.
Koszt przywrócenia stanu poprzedniego Sąd ustalił w oparciu o powszechnie stosowane w orzecznictwie sądowym kryteria. Ostateczna decyzja o wyborze wariantu przyjętego przez sąd (spośród zaproponowanych przez biegłego) jest najbliższa tym właśnie kryteriom. Jednak – określenie przez powoda w pozwie parametrów granicznych wyliczenia szkody jest elementem powołanej podstawy faktycznej powództwa (konkretnie chodzi o stawki usług naprawczych – w pozwie powołano się na nieco niższe niż średnie rynkowe) wiąże Sąd przy wyrokowaniu (zgodnie z art. 321 k.p.c.), dlatego też zasądzono w tym zakresie kwotę 23.240,54 zł ( vide k. 311-311 opinii biegłego D. F.).
Koszt wykonania prywatnego kosztorysu jest także elementem szkody (niezbędny wydatek poszkodowanego), gdyż powód nie jest specjalistą w szacowaniu kosztów napraw samochodów, a ustalenie takiego choćby szacunkowego kosztu jest naturalnie powiązane z określeniem roszczenia przeciwko ubezpieczycielowi. Wysokość tego kosztu odpowiada stawkom rynkowym (500 zł).
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w punkcie I. sentencji na mocy art. 415 k.c. w zw. z art. 822 § 1 k.c. w zw. z art. 363 k.c. w zw. z art. 817 § 1 k.c. w zw. z art. 481 § 1 i § 2 k.c.
Powództwo w pozostałym zakresie jako częściowo zawyżone w odniesieniu do kosztu naprawy pojazdu – oddalono w punkcie II. na mocy art. 321 k.p.c.
Koszty
W punkcie III. sentencji określono zasadę rozkładu kosztów stron zgodnie z art. 100 k.p.c., czyli proporcją wygranej/przegranej, pozostawiając szczegółowe wyliczeni referendarzowi – zgodnie z art. 109 k.p.c.