Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 października 2023 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Ligoń-Krawczyk

Protokolant: sekretarz sądowy Monika Górczak

po rozpoznaniu w dniu 19 września 2023 r. w Warszawie

na rozprawie sprawy z powództwa (...) sp. z o.o. z siedzibą w J.

przeciwko (...) S.A. (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od (...) S.A. (...) z siedzibą w W. na rzecz (...) sp. z o.o. z siedzibą w J. kwotę 248.093,16 (dwieście czterdzieści osiem tysięcy dziewięćdziesiąt trzy i 16/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 2 lutego 2018 roku do dnia zapłaty,

II.  ustala, że powód wygrał proces w 100%, a pozwany przegrał proces w 100% i pozostawia rozliczenie kosztów postępowania referendarzowi sądowemu po uprawomocnieniu się niniejszego wyroku.

Sygn. akt I C 1542/19

UZASADNIENIE

Spółka (...) spółka z o.o. z siedzibą w J. wniosła przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 248.093,16 złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 2 lutego 2018 roku do dnia zapłaty. Jednocześnie powódka wniosła o zasadzenie kosztów procesu. (pozew k. 3-147 akt sprawy)

W uzasadnieniu pozwu strona powodowa podniosła, iż dochodzi zapłaty żądanej kwoty z tytułu umowy ubezpieczenia pojazdu zawartej pomiędzy stronami obejmującej: obowiązkowe ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu mechanicznego OC, ubezpieczenie na wypadek uszkodzenia, zniszczenia lub utraty pojazdu (AC) oraz ubezpieczenie następstw nieszczęśliwego wypadku (NNW) na kwotę 292.000 złotych brutto. W poprzedzającym zawarcie umowy ubezpieczenia mailu, ubezpieczający wskazał zabezpieczenia przeciwkradzieżowe pojazdu w postaci autoalarmu oraz immobilizera oraz przekazał kopię faktury zakupu, w której zostało opisane wyposażenie samochodu. Umową z dnia 6 grudnia 2017 roku samochód został przekazany przez powodową spółkę do korzystania pracownikowi spółki O. O. Tego samego dnia pojazd został odebrany przez przedstawiciela spółki z salonu autoryzowanego w R.. Z samochodu w dniu 6 do 7 grudnia 2018 roku korzystała pracownica O. O.. Wieczorem w dniu 7 grudnia 2017 roku samochód ten zaparkowała przed posesją w której mieszka i zamknęła go przy użyciu kluczyków. W dniu 8 grudnia 2017 roku w godzinach rannych D. O., mąż pracownicy stwierdził kradzież samochodu. Fakt ten zgłosił na komisariacie Policji. Jednocześnie tego samego dnia telefonicznie zgłoszono szkodę ubezpieczycielowi. W dniu 3 stycznia 2018 roku zgłoszono kradzież ubezpieczycielowi pisemnie, a w dniu 19 stycznia 2018 roku przekazano komplet dwóch kluczyków oraz kopię dowodu rejestracyjnego i oryginał faktury. W dniu 9 stycznia 2018 roku rozwiązano umowę leasingu. Na podstawie wystawionych przez firmę leasingową faktur powódka zapłaciła w dniu 11 lipca 2018 roku na jej rzecz kwotę 231.738,23 złotych. Ponad to dokonała zapłaty na rzecz firmy leasingowej kwoty 6.353,92 złote, 1,01 złoty oraz na rzecz salonu w którym zakupiono samochód kwoty 10.000 złotych. W związku z rozwiązaniem umowy leasingu oraz zapłatą na rzecz finansującego ww. kwot zawarto cesję wierzytelności, na podstawie której powodowa spółka nabyła od (...) S.A. wierzytelność o wypłatę odszkodowania z tytułu szkody powstałej w związku z kradzieżą pojazdu. Przed wniesieniem sprawy do sądu toczyło się postępowanie likwidacyjne. Pozwany ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania podnosząc, iż przedstawione do badania kluczyki są niesprawne, z zapisu kluczyka wynika, iż samochód był ostatni raz aktywowany dzień wcześniej niż data jaką podaje jego użytkownik, tymczasowy dowód rejestracyjny samochodu został zagubiony w niewiadomych okolicznościach, nie zostały potwierdzone aktywacje zamontowanych fabrycznie systemów przeciwkradzieżowych, tym samym całość zgromadzonej w toku postępowania likwidacyjnego dokumentacji pozwala na przypisanie ubezpieczającemu rażącego niedbalstwa. Wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy został załatwiony odmownie. W związku z powyższym pozwany został pismem z dnia 14 grudnia 2018 roku wezwany do zapłaty. Strona powodowa podniosła, iż nie zgadza się ze stanowiskiem pozwanego twierdząc, iż ustalenie na podstawie art. 827 kc, czy wyrządzenie szkody powstało w wyniku działania umyślnego czy też rażącego niedbalstwa może nastąpić po stwierdzeniu, że umowa ubezpieczenia nałożyła na ubezpieczonego określoną powinność połączoną z obowiązkiem nałożonym w tym przepisie. Jednocześnie w związku ze złożoną przez pozwanego w toku postępowania propozycją ugody, zdaniem strony powodowej doszło do niewłaściwego uznania długu a tym samym odpowiedzialności pozwanego.

Zdaniem strony powodowej pozwany oparł swoje ustalenia na raporcie dotyczącym stanu kluczyków wybiórczo przyjmując, iż klucze były całkowicie niezdolne do wymiany poprawnych komunikatów autoryzacji z systemem zabezpieczenia pojazdu, co zdaniem pozwanego świadczy o tym, że pojazd był niewłaściwie zabezpieczony. Jak podniosła strona powodowa w chwili wydania kluczy ubezpieczycielowi były one sprawne bowiem w chwili ich przekazania nie odnotowano by nosiły one widoczne ślady ingerencji (otwierania). Niezależnie od powyższego, jeśli kluczyki byłyby niesprawne jeszcze w czasie korzystania z samochodu nie byłoby możliwe nie tylko jego zamknięcie, ale i uruchomienie. Osobowy materiał dowodowy potwierdza, iż samochód ten był wykorzystywany przez jego posiadacza do momentu kradzieży. Z tych względów zdaniem strony powodowej do uszkodzenia kluczyków musiało dojść już po ich przekazaniu pozwanemu.

Ponad to strona powodowa podniosła, iż umowa została zawarta przez przedstawiciela pomimo, że w dacie jej zawarcia samochód nie posiadał systemu zabezpieczająco-lokacyjnego. O braku tego zabezpieczenia przedstawiciel wiedział i mając na uwadze postanowienia ow nie wprowadzono, ani udziału własnego, ani nie zawyżono składki.

W odpowiedzi na pozew pismem datowanym na dzień 27 stycznia 2020 roku pozwany ubezpieczyciel wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów postępowania. (odpowiedź na pozew k. 173 akt sprawy)

Strona pozwana odnosząc się do twierdzeń strony powodowej podtrzymała swoje stanowisko co do braku podstaw uwzględnienia szkody opierając się na tych samych zarzutach i argumentach które zostały podniesione w odmowie wypłaty odszkodowania wydanej w toku postępowania likwidacyjnego. Jednocześnie powołując się na informacje udzielone przez pracownika salonu twierdził, iż usługa (...) nie została aktywowana w salonie przy odbiorze samochodu. Ponad to zdaniem pozwanego z informacji tych wynika, iż działa ona po 30 minutach od jej aktywowania. Aktywacja tej usługi mogła przyczynić się do lokalizacji skradzionego samochodu i odnalezienia go przez Policję.

W piśmie procesowym z dnia 27 lutego 2020 roku pełnomocnik strony powodowej podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie, podnosząc, iż do uszkodzenia kluczy doszło po ich przekazaniu ubezpieczycielowi oraz brak jest jakiegokolwiek związku pomiędzy utratą dowodu rejestracyjnego a kradzieżą samochodu. Podstawą odmowy wypłaty odszkodowania nie może być brak dodatkowego zabezpieczenia pojazdu, bowiem w chwili zawierania umowy ubezpieczenia przedstawiciel pozwanego miał dostęp do szczegółowej specyfikacji samochodu. Ponad to fakt odstąpienia przedstawiciela strony powodowej od instruktażu pojazdu nie miał żadnego związku z kradzieżą. (pismo k. 207-208 akt sprawy)

W piśmie procesowym z dnia 16 czerwca 2020 roku strona pozwana podtrzymała dotychczasowe stanowisko w sprawie. Zdaniem pozwanego gołosłowne są twierdzenia strony powodowej o uszkodzeniu kluczyków po ich przekazaniu ubezpieczycielowi. Pozwany konsekwentnie stał na stanowisku, iż dowód rejestracyjny został pozostawiony w pojeździe, co stanowi rażące niedbalstwo w rozumieniu art. 827 § 1 kc. (pismo k. 212-214 akt sprawy)

W piśmie procesowym z dnia 25 września 2020 roku strona powodowa zgłosiła dalsze wnioski dowodowe, podtrzymując dotychczasowe stanowisko w sprawie. (pismo k. 226-246 akt sprawy)

W piśmie procesowym z dnia 12 listopada 2020 roku pełnomocnik pozwanego podtrzymując dotychczasowe stanowisko zarzucił, iż brak urządzenia zabezpieczająco-lokacyjnego oznacza, iż w zakresie ryzyka kradzieży zakład ubezpieczeń nie ponosi odpowiedzialności, natomiast w zakresie innych wypadków ubezpieczeniowych i ryzyk umowa ubezpieczenia jest ważna i w pełni skuteczna. (pismo k. 248-250 akt sprawy)

Do zamknięcia postępowania strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 10 listopada 2017 roku została zawarta umowa leasingu samochodu marki (...) pomiędzy (...) spółka z o.o. z siedzibą w J., a (...) S.A. z siedzibą w P.. Wartość ofertową pojazdu wskazano na 237.398,37 złotych netto. (umowa k. 28-32, faktura k. 39 akt sprawy)

Przedstawiciel spółki (...) spółka z o.o. z siedzibą w J. kontaktując się z pośrednikiem ubezpieczyciela mailowo, w sprawie ustalenia warunków umowy ubezpieczenia pojazdu, dołączył do korespondencji dokumenty pojazdu w postaci kopii dowodu rejestracyjnego pojazdu i faktury. Decyzję o zawarciu umowy ubezpieczenia z uwagi na wartość pojazdu podjął pracownik oddziału pozwanego ubezpieczyciela i na tej podstawie pośrednik przygotował polisę. (korespondencja mailowa k. 47-54, zeznania świadka B. B. protokół k. 252-252v, zeznania świadka M. W. protokół k. 253v-254 akt sprawy)

W dniu 6 grudnia 2017 roku zawarto pomiędzy (...) spółka z o.o. w J. a (...) S.A. (...)umowę ubezpieczenia samochodu (...) umowa ta zawierała ubezpieczenie OC, AC osobowe ze stałą sumą ubezpieczenia, NNW, ubezpieczenie Assistance AC i OC. (polisa k. 55 akt sprawy)

Pojazd posiadał fabryczny alarm antywłamaniowy, immobilizer i 2 kluczyki. (faktura k. 54 akt sprawy)

Zamontowanie dodatkowego systemu lokalizacji (...) było w dacie zakupu samochodu za dodatkową odpłatną usługą. System (...) działa po 30 minutach od jego aktywacji na otwartym terenie. System ten nie zapobiega kradzieży a informuje o położeniu samochodu. Kilka dni po odbiorze samochodu z serwisu, P. O. i funkcjonariusz Policji zgłosili się i aktywowano system (...)(notatka sporządzona w toku postępowania likwidacyjnego k. 202, zeznania świadka G. K. protokół k. 252v-253 akt sprawy)

Zgodnie z § 10 ust. 4 pkt 2 li. b owu – (...) nie odpowiada za szkody powstałe na skutek kradzieży pojazdu, jego części lub wyposażenia dodatkowego w wyniku niezabezpieczenia pojazdu zgodnie z postanowieniami niniejszych owu (tj. poprzez nieuruchomienie zabezpieczeń przeciwkradzieżowych określonych w § 9) po jego opuszczeniu, jeżeli brak zabezpieczenia był następstwem umyślnego lub rażąco niedbałego postępowania ubezpieczonego oraz szkoda była następstwem braku zabezpieczenia. (owu k. 63 akt sprawy)

Zgodnie z § 9 ust. 2 pkt 3 owu – pojazdy poza zabezpieczeniami przed kradzieżą przewidzianymi ich konstrukcją, muszą być wyposażone w następujące zabezpieczenia – pojazdy o wartości od 150.001 zł do 250.000 zł – co najmniej dwa różne samodzielne zabezpieczenia o których mowa w pkt 2 (pkt 2 tego ustępu paragrafu to – pojazdy o wartości od 20.001 zł do 150.000 zł – co najmniej jedno samodzielne zabezpieczenie, posiadające wymagany przepisami atest, tj. autoalarm lub elektroniczna blokada uruchomienia silnika (w tym immobilizer) lub mechaniczna blokada skrzyni biegów lub inne elektroniczne urządzenie zabezpieczające)

Zgodnie z § 9 ust. 2 pkt 4 owu – pojazdy o wartości powyżej 250.000 zł – co najmniej dwa różne zabezpieczenia o których mowa, w pkt 2 i urządzenie zabezpieczająco-lokacyjne z czynną funkcją monitoringu.

Zgodnie z § 9 ust. 4 owu – jeżeli pojazd nie spełnia wyżej opisanych wymogów odnośnie zabezpieczeń przed kradzieżą, dopuszcza się ubezpieczenie pojazdu z aktualnie zamontowanymi i sprawnymi zabezpieczeniami po wprowadzeniu udziału własnego lub przy zwyżce składki ustalanej na bazie indywidulanej oceny ryzyka.

Zgodnie z § 13 ust. 2 pkt 2 owu – w przypadku zgłoszenia przez ubezpieczonego szkody będącej następstwem kradzieży pojazdu ubezpieczający zobowiązany jest przekazać (...) dowód rejestracyjny pojazdu i kartę pojazdu, o ile była wydana na ubezpieczony pojazd albo dowód dopuszczenia pojazdu do ruchu, chyba że zostały utracone na skutek rozboju lub wymuszenia rozbójniczego, a jeżeli zostały utracone w innych okolicznościach - ubezpieczony zobowiązany jest do opisania tych okoliczności. (polisa k. 62 akt sprawy)

Umową z dnia 6 grudnia 2017 roku spółka (...) z siedzibą w J. przekazała swojemu pracownikowi O. O. samochód marki (...) celem odbywania przejazdów służbowych, jednocześnie upoważniając ją do wykorzystania go do celów prywatnych. (umowa k. 93-94 akt sprawy)

W dniu 6 grudnia 2017 roku około godziny 18.00 prezes zarządu powodowej spółki (...) odebrał z salonu (...) w R. przedmiotowy samochód. Nie wykupił aplikacji dotyczącej lokalizacji samochodu. Po jego odebraniu samochód przekazał O. O., pracownicy spółki a jednocześnie jego żonie, wraz z kluczykami i dokumentami. (zeznania świadka O. O. protokół k. 265, G. K. protokół k. 252v-253 akt sprawy) W dniu 7 grudnia 2017 roku z samochodu korzystała O. O.. Była na siłowni. Przed wyjściem na siłownię dowód rejestracyjny włożyła do kieszeni kurtki. Wieczorem spotkała się z koleżanką, pokazywała jej samochód. Do domu wróciła przed godziną 22.00 i zaparkowała samochód obok garażu przed mieszkaniem i zamknęła go. Kluczyki położyła w domu przy drzwiach. Dokumentów samochodu po ich włożeniu do kieszeni kurtki przed wyjściem na siłownię więcej nie widziała. (zeznania świadka O. O. protokół k. 265, J. N. protokół k. 265-266 akt sprawy)

Rano 8 grudnia 2017 roku D. O. stwierdził kradzież samochodu przekazanego O. O. i zdalne otwarcie jego samochodu również marki (...)(zeznania świadka O. O. protokół k. 265, B. B. protokół k. 252-252v, T. O. protokół k. 253-253v akt sprawy) Po stwierdzeniu kradzieży poinformował o tym fakcie Policję. Funkcjonariusze przybyli na miejsce zdarzenia. Tego samego dnia o godzinie 8.30 na Komisariacie Policji R. Ś. D. O. zgłosił kradzież samochodu marki (...) Sporządzono protokół ustnego zawiadomienia o przestępstwie i przesłuchano w charakterze świadka osobę zawiadamiającą. (protokół k. 95-99, poświadczenie k. 100 akt sprawy)

Postanowieniem z dnia 29 marca 2018 roku Prokurator Rejonowy (...) umorzył śledztwo w sprawie zaboru w celu przywłaszczenia w bliżej nieustalonym czasie nie wcześniej niż 7 grudnia 2028 roku i nie później niż 8 grudnia 2017 roku w R. po uprzednim przełamaniu zabezpieczenia elektronicznego samochodu m-ki (...) o nr rej. (...) o wartości (...) złotych na szkodę spółki (...) spółka z o.o., D. O. i O. O. i leasingodawcy Bank (...) S.A. tj. o czyn z art. 279 § 1 kk – wobec niewykrycia sprawcy oraz w sprawie usiłowania zaboru w celu przywłaszczenia w bliżej nieustalonym czasie, nie wcześniej niż 7 grudnia 2017 roku i nie później niż 8 grudnia 2017 roku w R. po uprzednim przełamaniu zabezpieczenia elektronicznego samochodu m-ki (...)o nr rej. (...)owartości (...) złotych, jednakże celu nie osiągnięto z uwagi na brak możliwości uruchomienia silnika na szkodę spółki (...) spółka z o.o. D. O. i O. O. oraz leasingodawcy Bank (...) S.A. tj. art. 13 § 1 kk w związku z art. 279 § 1 kk – wobec niewykrycia sprawców. (postanowienie k. 101-103 akt sprawy)

W dniu 3 stycznia 2018 roku przedstawiciel spółki (...) zgłosił szkodę – kradzież pojazdu u ubezpieczyciela. (zgłoszenie szkody k. 105-107 akt sprawy)

W dniu 19 stycznia 2018 roku przekazano protokolarnie 2 klucze do samochodu. (protokół k. 110 akt sprawy)

Klucze przekazane przez powoda pozwanemu działają prawidłowo i są oryginalnymi kluczykami od tego samochodu. Za ich pomocą możliwe było uruchomienie samochodu. Są sprawne technicznie i mechanicznie i elektronicznie. Nie jest możliwa kradzież uszkodzonymi elektronicznie kluczykami samochodu na tzw. walizkę. Przed dokonaniem kradzieży samochodu było możliwe zamknięcie przy ich pomocy samochodu. (opinia biegłego k. 307-311 akt sprawy)

Umowa leasingu przedmiotowego samochodu uległa rozwiązaniu w dniu 9 stycznia 2018 roku z uwagi na wystąpienie szkody kradzieżowej. (pismo k. 111 akt sprawy)

Z tytułu rozliczenia umowy spółka (...) z siedzibą w J. przelała w dniu 11 lipca 2018 roku na rzecz (...) S.A. kwotę 231.738,23 złote. (potwierdzenie przelewu k. 119 akt sprawy)

W dniu 9 kwietnia 2018 roku została zawarta pomiędzy (...) S.A. a (...) spółka z o.o. z siedzibą w J. umowa cesji wierzytelności o wypłatę szkody kradzieżowej powstałej w wyniku kradzieży samochodu (...) o nr rej. (...) który był własnością leasingodawcy, wobec zakładu (...). (umowa cesji k. 120-121 akt sprawy)

Pozwany ubezpieczyciel skierował do (...) S.A. propozycję zawarcia ugody. (propozycja ugodowa k. 122-127 akt sprawy)

Pismem z dnia 11 września 2018 roku skierowanym do powodowej spółki ubezpieczyciel odmówił wypłaty odszkodowania. (pismo k. 128-130 akt sprawy)

Pismem z dnia 14 września 2018 rok spółka ponownie zwróciła się o rozpoznanie szkody. (pismo k. 131 -132 akt sprawy)

W odpowiedzi pismem z dnia 20 listopada 2018 roku ubezpieczyciel podtrzymał swoje stanowisko. (pismo k. 133 akt sprawy)

Pismem z dnia 14 grudnia 2018 roku spółka wezwała ubezpieczyciela do zapłaty odszkodowania powstałej w wyniku kradzieży pojazdu w wysokości 248.093,16 złotych. (pismo k. 145 akt sprawy)

W wyniku kradzieży samochodu szkoda wyniosła 248.093,16 złotych. (okoliczność bezsporna)

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie dokumentów załączonych do akt sprawy których prawdziwości i wiarygodności nie kwestionowała żadna ze stron, a brak było podstaw do jej kwestionowania z urzędu.

Ustalając stan faktycznych sąd oparł się na zeznaniach świadków: B. B. (protokół k. 252-252v), G. K. (protokół k. 252v-253 akt sprawy), T. O. (protokół k. 253-253v akt sprawy), M. W. (protokół k. 253v-254 akt sprawy), O. O. (protokół k. 264-265 akt sprawy), J. N. (protokół k. 265-266 akt sprawy), M. P. (1) (protokół k. 266-267 akt sprawy), których relacje uznał za wiarygodne bowiem wzajemnie się uzupełniają i potwierdzają, a nadto znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowy zebranym w sprawie.

W toku postępowania nie dopuszczono dowodu z zeznań stron. Przedstawiciel powoda prezes zarządu spółki D. O. był wysłuchanych w trybie przesłuchania informacyjnego (przesłuchanie informacyjne k. 251-252 akt sprawy), jednak zebrany w sprawie materiał dowodowy był wystraczający do rozstrzygnięcia sporu i w świetle powyższego przeprowadzenie dowodu z zeznań stron było zbędne.

Postanowieniem z dnia 1 października 2021 roku na wniosek stron dopuszczono dowód z opinii biegłego z zakresu mechanoskopii na okoliczność ustalenia: czy komplet kluczy od skradzionego samochodu przekazany przez powoda pozwanemu i załączony do akt sprawy działa prawidłowo, czy klucze te mogły posłużyć do uruchomienia skradzionego samochodu, czy klucze są uszkodzone, a jeśli tak to w jakich okolicznościach i kiedy mogło dojść do ich uszkodzenia, w szczególności czy mogło dojść do ich uszkodzenia podczas kradzieży na tzw. walizkę lub podczas wykonywanych ekspertyz, czy uszkodzonymi kluczami możliwa byłaby kradzież na tzw. walizkę oraz czy przed dokonaniem kradzieży klucze te umożliwiały zamknięcie pojazdu. (postanowienie k. 277 akt sprawy)

Opinię w sprawie wydał biegły M. P. (2). (opinia biegłego k. 307-311 akt sprawy) W ocenie sądu opinia ta sporządzona zgodnie z metodologią przyjętą przy opracowywaniu tego rodzaju dokumentów w oparciu o ekspertyzę techniczną wydaną w specjalistycznej komórce firmy (...) w N. (...), stanowi pełnowartościowych dowód w sprawi. Brak jest bowiem jakichkolwiek zarzutów podważających wiarygodność tego dowodu, tym bardziej że żadna ze stron takich zarzutów nie formułowała. Z tych względów dowód z opinii prywatnej zawnioskowany przez stronę pozwaną i załączony do akt sprawy, której wnioski stały w sprzeczności z ustaleniami opinii biegłego sądowego, należało pominąć.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Pozew opierał się o łączącą strony umowę ubezpieczenia samochodu osobowego i w ramach tej umowy powód żądał zapłaty odszkodowania za powstałą szkodę w wyniku kradzieży przedmiotowego samochodu. Jako podstawę prawną strona powodowa słusznie wskazała art. 805 §1 kc i postanowienia umowy łączącej strony oraz stanowiące jej integralną część ogólne warunki ubezpieczenia.

W ocenie sądu przedstawione okoliczności sprawy w pozwie w pełni uzasadniały uwzględnienie żądania pozwu w całości.

Strona pozwana na której w tym wypadku ciążył obowiązek wykazania, iż w ramach łączącej strony umowy i w okolicznościach przedstawionych przez stronę powodową jest on zwolniony z odpowiedzialności za szkodę, pomimo podniesienia licznych zarzutów w powołaniu się na przepis art. 827 § 1 kc oraz postanowienia owu nie przekonała do swojego stanowiska.

Po pierwsze nieuzasadniony był zarzut strony pozwanej, iż przekazane przez stronę powodową kluczyki skradzionego samochodu były niesprawne, tym samym pojazd nie był prawidłowo zabezpieczony przed kradzieżą. Niezasadność tego zarzutu potwierdziło przeprowadzone postepowanie dowodowe w postaci przesłuchania świadka O. O. która konsekwentnie twierdziła i postępowaniu likwidacyjnym, jak i zeznając przez sądem, iż samochód zamknęła, ponad to dowód z opinii biegłego sądowego bez żadnych wątpliwości potwierdził, iż kluczyki do samochodu były sprawne.

Należy zgodzić się z stroną powodową, iż nieuzasadniony jest zarzut braku posiadania w samochodzie urządzenia zabezpieczająco-lokalizacyjnego z czynną funkcją monitoringu, który zgodnie z owu był wymagany z uwagi na wartość samochodu, a który to system w tym wypadku (...) nie został zakupiony i aktywowany w dniu odbioru, bowiem zgodnie z § 9 ust. 4 owu w przypadku braku realizacji wymogów w zakresie zabezpieczeń przeciwkradzieżowych dopuszcza się ubezpieczenie pojazdu z aktualnie zamontowanymi sprawnymi zabezpieczeniami po wprowadzeniu udziału własnego lub przy zwyżce składki ustalonej na bazie indywidualnej oceny ryzyka. Jak podnosiła strona powodowa w dacie zawierania umowy ubezpieczenia pojazd był wyposażony w immobiliser i alarm fabryczny i z takim wyposażeniem został przyjęty do ubezpieczenia przez pozwanego. Wypełniając formularz wniosku o objęcie ubezpieczeniem wskazano posiadanie przez pojazd ww. zabezpieczeń kradzieżowych i na podstawie tego wniosku oraz załączonych dokumentów, w tym faktury w które były wyszczególnione posiadane zabezpieczenia pozwany udzielił ochrony. Jak wskazała strona powodowa system (...) nawet gdyby w dniu odbioru pojazdu był aktywowany to nie zabezpieczyłby przed kradzieżą w rozumieniu postanowieniom owu.

Mając powyższe na względzie w ocenie sądu brak było podstaw do odmowy wypłaty odszkodowania, bowiem strona pozwana nie wykazała, iż nie odpowiada za szkodę z uwagi na niezabezpieczenie pojazdu w następstwie umyślnego działania lub rażącego niedbalstwa ubezpieczonego, a szkoda była następstwem braku tego zabezpieczenia. Jak słusznie podnosiła strona powodowa, pozwany nie udowodnił, iż do kradzieży doszło w wyniku umyślnego działania lub rażącego niedbalstwa ubezpieczonego. Samochód został prawidłowo zabezpieczony przy użyciu dostępnych w nim zabezpieczeń co potwierdzają relacje świadków i przeprowadzony dowód z opinii biegłego który wykluczył by kluczyki do samochodu były uszkodzone. Natomiast zarzut braku aktywacji zabezpieczenia (...) jest o tyle chybiony, iż samochód ten został ubezpieczony pomimo braku takiego zabezpieczenia. Zawarto umowę, pobrano składkę, (nie weryfikując czy samochód ten tego rodzaju zabezpieczenia posiada bowiem we wniosku była wyszczególniona jego charakterystyka) tym samym pozwany miał świadomość, iż zawiera umowę pomimo tego, iż samochód o takiej wartości tego zabezpieczenia nie posiada. Zgodnie z postanowieniami owu ubezpieczyciel mógł pobrać wyższą składkę lub wprowadzić udział własny a żadnego z tych warunków nie wprowadził i umowę zawarto. Niezależnie od powyższe jak przyznała w toku postępowania likwidacyjnego strona pozwana nawet gdyby zabezpieczenie to było aktywowane to nie uchroniłoby samochodu przed kradzieżą, ale umożliwiło by ewentualną jego lokalizację i odzyskanie samochodu przez Policję.

Nieuzasadnione jest również twierdzenie pozwanego, iż co prawda umowa ubezpieczenia łączyła strony, ale za wyjątkiem odpowiedzialności pozwanego za kradzież przedmiotu ubezpieczenia, bowiem jest one pozbawione logiki. Strony zawarły umowę, ustaliły jej postanowienia i wzajemne obowiązki. Z owu nie wynika by w przypadku braku dodatkowego ubezpieczenia odpowiedzialność jest wyłączona. W tym zakresie owu jedynie dopuszcza, iż z uwagi na tą okoliczność postanowienia umowy mogą być inaczej sformułowane, poprzez ustalenie wyższej składka lub wprowadzenie udziału własnego ubezpieczającego.

Brak jest również podstaw do przyjęcia, zgodnie z twierdzeniami pozwanego, iż dowód rejestracyjny został pozostawiony w samochodzie, bowiem jak wynika z ustaleń sądu posiadacz samochodu był nadal w posiadaniu polisy i jak zeznał doszło do utraty dowodu rejestracyjnego, tym samym twierdzenia pozwanego, iż doszło do kradzieży dowodu wraz z samochodem nie poparte żadnymi dowodami przez stronę pozwaną i są nieuzasadnione. Ponad to jak słusznie podnosi strona powodowa zaginięcie dokumentu potwierdzającego rejestrację pojazdu, które spowodowane było nienależytym jego zabezpieczeniem przez użytkowniczkę nie miało wpływu na powstanie szkody w postaci kradzieży auta, nawet gdyby hipotetycznie znajdował się w samochodzie, tym bardziej że był to dowód tymczasowy.

Z tych wszystkich względów brak było podstaw do przyjęcia, iż zachodziły przesłanki do odmowy wypłaty odszkodowania o których mowa w art. 827 § 1 kc i że ubezpieczający dopuścił się rażącego niedbalstwa, bowiem samochód w chwili kradzieży był należycie zamknięty i zabezpieczony przez dwa fabryczne zabezpieczenia w postaci alarmu antywłamaniowego oraz immobilizera, a zagubienie tymczasowego dowodu rejestracyjnego w okolicznościach niniejszej sprawy nie mogło doprowadzić do powstania szkody.

Pozwany w toku postepowania nie kwestionował legitymacji czynnej strony powodowej w związku z dokonana na jej rzecz cesji wierzytelności przez właściciela pojazdu – firmę leasingową, ani wysokości szkody, jak i żądania zapłaty odsetek, w tym daty wymagalności roszczenia (szkoda została zgłoszona 3 stycznia 2018 roku, tym samym winna być zlikwidowana najpóźniej do 30 dni tym samym od dnia 2 lutego 2018 roku ubezpieczyciel pozostawał w zwłoce), z uwagi na to, w tym zakresie sąd okoliczności te sąd uznał za bezsporne.

Z tych wszystkich względów orzeczono jak w sentencji wyroku – pkt I.

O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 kpc obciążając nimi w całości stronę przegrywającą proces – pozwanego i pozostawiając rozliczenie kosztów postępowania referendarzowi sądowemu po uprawomocnieniu się niniejszego wyroku. (pkt II wyroku)

SSO Ewa Ligoń-Krawczyk