Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 listopada 2023 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Anna Lisowska

Protokolant: st. sekr. sąd. Judyta Masłowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 listopada 2023 roku

sprawy z powództwa (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą we W.

przeciwko S. W.

o zapłatę

o r z e k a:

I.  Zasądza od pozwanej S. W. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą we W. kwotę 3 231,48 zł (trzy tysiące dwieście trzydzieści jeden złotych 48/100) z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od kwoty 2 528,07 zł (dwa tysiące pięćset dwadzieścia osiem złotych 7/100) od dnia 13.08.2021r. do dnia zapłaty.

II.  Zasądza od pozwanej S. W. na rzecz powoda (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą we W. kwotę 756,88 zł (siedemset pięćdziesiąt sześć złotych 88/100) tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za czas od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 170/22

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2021 roku (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą we W. wytoczyła powództwo przeciwko S. W. o zapłatę kwoty 3 231,48 złotych z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 2 528,07 złotych od dnia 13 sierpnia 2021 roku do dnia zapłaty. Nadto powódka wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanej kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w dniu 12 lutego 2018 roku między stronami zawarta została – w trybie szybkiego podpisu w formie elektronicznej – umowa kredytu na zakup towarów/usług o numerze (...) z pakietem ubezpieczeniowym (ubezpieczenie na życie dla pożyczkobiorcy). Kwota udzielonego kredytu wyniosła łącznie 2 661,13 złotych. Pozwana zobowiązała się do spłaty kredytu, z odsetkami umownymi ustalanymi według zmiennej stopy procentowej jednak nie wyższymi od odsetek maksymalnych, w 20 miesięcznych ratach w wysokości po 133,06 złotych, począwszy od 12 lipca 2018 roku. Pozwana spłaciła tylko pierwszą ratę i całkowicie zaprzestała dokonywania spłaty kredytu. W związku z opóźnieniami w spłacie, powódka wzywała pozwaną – pisemnie i telefonicznie - do zapłaty zaległości, jednak bezskutecznie. Zobowiązanie pozwanej stało się wymagalne z dniem następującym po upływie terminu płatności ostatniej raty wynikającej z umowy, tj. 13 lutego 2020 roku.

Powódka wskazała, że na dochodzoną pozwem należność składa się:



2 528,07 zł – niespłacony kapitał pożyczki,



703,41 zł – skapitalizowane odsetki umowne w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie naliczone od dnia 13.08.2018r. do dnia 12.08.2021r.

Na wniosek powódki, zarządzeniem z dnia 22 sierpnia 2023 roku Przewodniczący ustanowił dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej S. W. kuratora w osobie E. B. będącej pracownikiem Sądu Rejonowego w Piszu.

W odpowiedzi na pozew kurator wniósł o oddalenie powództwa w całości. Z ostrożności procesowej wniósł o nie obciążanie pozwanej kosztami procesu.

Sąd ustalił, co następuje:

W dniu 12 lutego 2018 roku pomiędzy (...) Bank (...) Spółką Akcyjną z siedzibą we W., a S. W. zawarta została – w trybie szybkiego podpisu w formie elektronicznej – umowa kredytu na zakup towarów o numerze (...) z pakietem ubezpieczeniowym (ubezpieczenie na życie dla pożyczkobiorcy). Kwota udzielonego kredytu wyniosła łącznie 2 661,13 złotych. Będące przedmiotem umowy środki finansowe zostały przeznaczone na pokrycie ceny zakupu Konsoli i gier oraz na pokrycie składki ubezpieczenia.

S. W. zobowiązała się do spłaty kredytu, z odsetkami umownymi ustalanymi według zmiennej stopy procentowej jednak nie wyższymi od odsetek maksymalnych, w 20 miesięcznych ratach w wysokości po 133,06 złotych, począwszy od 12 lipca 2018 roku. Pozwana spłaciła tylko pierwszą ratę i całkowicie zaprzestała dokonywania spłaty kredytu. W związku z opóźnieniami w spłacie, Bank wzywał pozwaną – pisemnie i telefonicznie - do zapłaty zaległości, jednak bezskutecznie.

Umowa przewidywała, że w razie opóźnienia w spłacie, należność z tego tytułu będzie stawała się zadłużeniem przeterminowanym, od którego kredytodawcy należne będą odsetki w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie (pkt 28 umowy).

(dowód: umowa kredytu z załącznikami k. 22-34; potwierdzenie wypłaty składki ubezpieczeniowej k. 35; harmonogram spłaty k. 36; regulamin k. 11-11v; formularz informacyjny k. 12v-14v; karta produktu k. 15v-17v; szczególne warunki ubezpieczenia k. 18-20v; pliki wykazujące poszczególne etapy zawierania przez strony umowy w trybie szybkiego podpisu k. 155-161; wezwanie do zapłaty wraz z dowodem doręczenia k. 37-38v)

Zadłużenie S. W. z tytułu ww. umowy kredytu z dnia 12 lutego 2018 roku wynosi 3 231,48 złotych, w tym:



2 528,07 zł – niespłacony kapitał pożyczki,



703,41 zł – skapitalizowane odsetki umowne w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie naliczone od dnia 13.08.2018r. do dnia 12.08.2021r.

(dowód: wyciąg z ksiąg banku k. 39; zestawienie odsetek k. 154)

Sąd zważył, co następuje:

Powódka wykazała istnienie zobowiązania oraz zasadność roszczenia.

Odpowiedzialność pozwanej względem strony powodowej wynika z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011r. o kredycie konsumenckim (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1083). Zgodnie z powołanym przepisem, przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255 550 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi. Ponadto zgodnie z treścią art. 78a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, przepisy ustawy stosuje się do umów kredytu i pożyczki pieniężnej, zawieranych przez bank zgodnie z przepisami ustawy z dnia 12 maja 2011r. o kredycie konsumenckim, w zakresie nieuregulowanym w tej ustawie.

Zgodnie zaś z treścią art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2020r., poz. 1996), przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Z definicji kredytu można wysnuć wniosek, iż umowa ma charakter dwustronnie zobowiązujący, gdyż kredytodawca zobowiązany jest do udzielenia kredytu, a później uprawniony jest do otrzymania spłaty, natomiast kredytobiorca ma uprawnienie do otrzymania przedmiotu kredytu i obowiązany jest do późniejszej spłaty.

Z przedłożonej przez powódkę umowy kredytu, dokumentów potwierdzających zawarcie przedmiotowej umowy w trybie szybkiego podpisu w formie elektronicznej oraz wyciągu z ksiąg bankowych, wynika jednoznacznie, że strony łączyła umowa kredytu na zakup towarów o numerze (...) z pakietem ubezpieczeniowym, zawarta 12 lutego 2018 roku, z której warunków pozwana nie wywiązała się w całości. Spłaciła wyłącznie pierwszą ratę i zaprzestała spłaty zadłużenia. Ostatnia rata stała się wymagalna 13 lutego 2020 roku. Opóźnienie w spłacie uprawniło powódkę do pobierania od poszczególnych wymagalnych rat kredytu odsetek umownych w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie.

Strona pozwana nie przedłożyła żadnych dowodów, które podważałyby poczynione przez Sąd ustalenia w niniejszej sprawie. Kurator ograniczył się do ogólnego domagania się oddalenia powództwa, a zgodnie z treścią art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne.

Sąd z urzędu ustalił, iż roszczenie powódki nie uległo przedawnieniu. Wskazać należy, iż zgodnie z treścią art. 118 k.c., jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej, termin przedawnienia wynosi sześć lat, a dla roszczeń o świadczenia okresowe oraz roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej - trzy lata. Jednakże koniec terminu przedawnienia przypada na ostatni dzień roku kalendarzowego, chyba że termin przedawnienia jest krótszy niż dwa lata.

Nie ulega wątpliwości, że udzielanie pożyczek i kredytów mieści się w zakresie działalności gospodarczej prowadzonej przez instytucje je udzielające, dlatego termin przedawnienia roszczeń wynikających z tego rodzaju umów wynosi 3 lata. Termin ten liczony jest od dnia wymagalności roszczenia.

W judykaturze ugruntowany jest pogląd, zgodnie z którym, w przypadku umów pożyczki/kredytu poszczególne raty przedawniają się po upływie trzech lat licząc od dnia, w którym rata powinna zostać spłacona zgodnie z zawartą umową, w związku z czym okres przedawnienia biegnie tu oddzielnie w stosunku do każdej z rat. Jedynie w przypadku wypowiedzenia umowy przez kredytodawcę, np. w związku z nie spłacaniem zobowiązania, całość zobowiązania staje się wymagalna z datą rozwiązania umowy pożyczki/kredytu.

W niniejszym przypadku, pierwsza nie zapłacona przez pozwaną rata kredytu (według harmonogramu rata nr 2) stała się wymagalna w dniu 13 sierpnia 2018 roku, a ostatnia w dniu 13 lutego 2020 roku. Przedmiotowe powództwo zostało wytoczone w dniu 27 sierpnia 2021 roku (data wniesienia pozwu w EPU, sygn. akt VI Nc-e 1234942/21), a zatem stwierdzić należy, że nie doszło do przedawnienia roszczenia w odniesieniu do którejkolwiek z wymagalnych rat przedmiotowej umowy kredytu.

W związku z powyższym Sąd nie miał wątpliwości aby uznać zasadność roszczenia pozwu. Zdaniem Sądu, wysokość zobowiązania pozwanej została należycie przez powódkę udokumentowana, a strona przeciwna nie przedstawiła dowodów kwestionujących wyliczenia powódki.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie przepisów art. 720 § 1 k.c., postanowień umowy kredytu z dnia 12 lutego 2018 roku oraz art. 481 k.c. Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 3 231,48 złotych z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od kwoty 2 528,07 złotych od dnia 13 sierpnia 2021 roku do dnia zapłaty.

O kosztach procesu Sąd rozstrzygnął w oparciu o przepis art. 98 k.p.c., zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. W tym przypadku jest to kwota 860,67 złotych, na którą składa się: kwota 200 złotych tytułem zwrotu opłaty sądowej od pozwu, kwota 17,00 złotych tytułem zwrotu opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa, kwota 3,69 złotych tytułem zwrotu kosztów notarialnego poświadczenia za zgodność z oryginałem pełnomocnictwa (k. 7-7v), kwota 179,98 złotych (106,66 zł + 73,32 zł) tytułem zwrotu kosztów nieskutecznego doręczenia korespondencji pozwanej za pośrednictwem komornika (k. 62 i 127), kwota 100 złotych tytułem zwrotu opłaty od zażalenia oraz kwota 360 złotych uiszczona przez powódkę tytułem zaliczki na poczet wynagrodzenia kuratora ustanowionego dla nieznanej z miejsca pobytu pozwanej.

Jednakże Sąd na skutek omyłki rachunkowej zasądził od pozwanej na rzecz powódki kwotę 756,88 złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.