Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 sierpnia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Jędrzejowie I Wydział Cywilny w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 27 sierpnia 2024 roku w Jędrzejowie na rozprawie

sprawy z powództwa H. K. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą Kancelaria (...) z siedzibą w K.

przeciwko Towarzystwu (...) z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki H. K. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą Kancelaria (...) z siedzibą w K. kwotę 3126,65 zł (trzy tysiące sto dwadzieścia sześć złotych 65/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 12 czerwca 2021 roku do dnia zapłaty

II.  oddala powództwo w pozostałej części

III.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) z siedzibą w W. na rzecz powódki H. K. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą Kancelaria (...) z siedzibą w K. kwotę 1089,78 zł (jeden tysiąc osiemdziesiąt dziewięć złotych 78/100) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu

IV.  nakazuje pobrać na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Jędrzejowie tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych od:

1)  powódki H. K. prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą Kancelaria (...) z siedzibą w K. kwotę 91,08 zł (dziewięćdziesiąt jeden złoty 08/100) z zasądzonej w pkt I kwoty

2)  pozwanego Towarzystwa (...) z siedzibą w W. kwotę 184,92 zł (sto osiemdziesiąt cztery złote 92/100)

Sygn. akt I C 171/23

UZASADNIENIE

Wyroku z dnia 27 sierpnia 2024 roku

W dniu 11 maja 2024 roku do tut. Sądu wpłynął pozew H. K. prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą Kancelaria (...) w K. przeciwko Towarzystwu (...) w W. o zapłatę kwoty 4326,22 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 2 marca 2021 roku do dnia zapłaty tytułem uzupełniającego odszkodowania za uszkodzenie pojazdu A. nr rej (...) i kwoty 300 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 17 czerwca 2021 roku do dnia zapłaty tytułem kosztu sporządzenia prywatnej opinii oraz zwrot kosztów procesu.
W uzasadnieniu swego żądania strona powodowa wskazała, że strona pozwana przyznała
w postępowaniu likwidacyjnym jedynie kwotę 2390,71 zł, która nie zrekompensowała
w całości szkody, a wierzytelność przeciwko stronie pozwanej nabyła w drodze umowy przelewu wierzytelności zawartej z poszkodowanym właścicielem pojazdu.

Nakazem zapłaty z dnia 17 maja 2023 roku tut. Sąd uwzględnił powództwo (k. 27).

W dniu 2 czerwca 2023 roku strona pozwana złożyła sprzeciw od wydanego nakazu zapłaty, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu, wskazując na niezasadność żądania oraz, że kwota wypłacona poszkodowanemu w ramach postępowania szkodowego stanowiła całkowitą rekompensatę jego szkody, a koszty opinii prywatnej albowiem nie były to koszty konieczne związane ze szkodą (k. 32 - 36).

Sąd zważył co następuje:

W dniu 13 lutego 2021 roku samochód marki A. nr rej. (...) należący do K. W. został uszkodzony w wyniku kolizji z samochodem posiadającym ubezpieczenie OC w Towarzystwie (...) w W.. Sprawcą kolizji był kierujący samochodem posiadającym ubezpieczenie
w (...).

W wyniku postępowania szkodowego strona pozwana wypłaciła poszkodowanemu kwotę 2390,71 zł.

Wartość szkody w samochodzie A. (...) wyniosła 5517,36 zł przy uwzględnieniu zamiennych części oryginalnych cechowanych logiem producenta, części jakości Q oraz stawki za roboczogodzinę w warsztacie na rynku lokalnym. Samochód A. (...) w dacie szkody był już samochodem powypadkowym, w którym dokonano napraw nietechnologicznych.

W dniu 3 kwietnia 2021 roku strona powodowa i K. W. zawarli umowę cesji, na podstawie której strona powodowa nabyła wierzytelność przeciwko Towarzystwu (...) związane z uszkodzeniem pojazdu marki A. (...) na skutek kolizji z dnia 12 lutego 2021 roku.

Powódka zleciła opracowanie kosztorysu naprawy pojazdu a. (...)
Sp. z o.o., która w dniu 31 maja 2021 roku wystawiła fakturę na kwotę 369 zł za opracowanie kosztorysu.

Pismem z dnia 9 czerwca 2021 roku powódka wezwała stronę pozwana do zapłaty kwoty 4626,22 zł.

Pismem z dnia 11 czerwca 2021 roku strona pozwana odmówiła przyznania dodatkowej kwoty odszkodowania.

Dowód: zgłoszenie szkody (k. 56 - 60 ), zdjęcia (k. 139 - 237), protokół szkody (k. 64-65), kosztorysy (k. 20-24, 70-82,85 – 87, 99-102, 118-125), pisma (k. 17 – 19, 62- 63 ), umowa (k. 8 – 13), korespondencja mailowa (k. 15), faktura (k. 16), opinia biegłego M. S. (k. 253 – 271, 292 - 309)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo jest zasadne częściowo.

Zgodnie z przepisem art. 805 § 1 kc przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.

W niniejszej sprawie niespornym było to, że sprawca kolizji z samochodem A. (...) posiadał ubezpieczenie OC w Towarzystwie (...)

Zgodnie z przepisem art. 361 kc zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda powstała; naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógł osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Szkodą jest powstała wbrew woli poszkodowanego różnica między obecnym jego stanem majątkowym a stanem jaki zaistniałby gdyby nie nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę (OSNCP 1964 rok nr 7-8 poz. 128).

Stratą jest pomniejszenie majątku poszkodowanego, które polega bądź na uszczupleniu pasywów (zniszczenie, utrata lub uszkodzenie określonych składników) albo przybyciu pasywów (np. powstanie nowych zobowiązań).

Zgodnie z przepisem art. 363 kc naprawienie szkody powinno nastąpić według wyboru poszkodowanego bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej; jeżeli szkoda ma być naprawiona w pieniądzu, wysokość odszkodowania powinna być ustalona wg cen z daty ustalenia odszkodowania, chyba, że szczególne okoliczności wymagają ustalenia odszkodowania przy uwzględnieniu cen z innej chwili.

Wybór sposobu naprawienia szkody spoczywa na osobie poszkodowanego, przy czym należy zaznaczyć, że nie jest wykluczone połączenie dwóch sposobów naprawienia szkody, a mianowicie przywrócenie stanu poprzedniego i zapłata odpowiedniej kwoty pieniężnej, albowiem w przypadku naprawienia szkody chodzi o doprowadzenie do całkowitej jej likwidacji, a czasami restytucja naturalna nie jest możliwa (wyrok z dnia 3 lutego 1971 roku III CRN 450/70 OSNCP 1971 nr 11 poz. 205).

W niniejszej sprawie w ocenie Sądu wartość szkody w pojeździe marki A. (...) wyniosła 5517,36 zł brutto. Wartość tą ustalono w oparciu o wiarygodną opinię biegłego M. S., mając na uwadze to, że samochód był samochodem powypadkowym, w którym dokonano szeregu napraw i nie znajdowały się nim już z wszystkie części oryginalne, a także wykonano na nim nieprofesjonalne lakierowanie.

Sąd nie zaakceptował szacunków dokonanych przez obie strony w ramach postępowania przedsądowego, albowiem każda ze stron sporządziła je we własnym interesie, stąd istotna rozbieżność pomiędzy tymi szacunkami. Szacunki dokonane przez strony prywatnie nie stanowiły opinii biegłych w rozumieniu art. 278 kpc, a jedynie prywatne dokumenty w rozumieniu art. 253 kc (wyrok SN z dnia 2 lutego 2011 roku II CSK 323/10 lex 738542). Ich wiarygodność zdaniem Sądu została obalona w sposób jednoznaczny przez wiarygodną opinię biegłego M. S., który zrozumiale przedstawił swe stanowisko, a Sąd je zaakceptował w całości.

Z tych też względów Sąd uznał za niezasadny zwrot prywatnego kosztorysu, albowiem był on jednostronnie korzystny dla powódki, a nadto jego ustalenia nie zostały potwierdzone przez biegłego i nie były podstawą rozstrzygnięcia.

Dodać należy, że w przypadku oddalenia powództwa i uznania, zgodnie z twierdzeniami strony pozwanej, że kwota wypłaconego ostatecznie niespornego odszkodowania stanowiła całkowite naprawienie szkody, doszłoby do pokrzywdzenia powódki, która nabyła od poszkodowanego wierzytelność związaną z odszkodowanie we wskazanym pojeździe, albowiem kwota wypłaconego do tej pory odszkodowania nie rekompensowała w całości szkody w jego pojeździe. Nadto należy dodać, że strona pozwana nie wykazała w sposób wiarygodny, że całkowita kwota odszkodowania wyniosła jedynie kwotę 2390,71 zł (kwota ostatecznego odszkodowania jakie zostało wypłacone).

Należy zważyć, że ubezpieczyciel, w ramach ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadacza pojazdu, powinien ustalić odszkodowanie w kwocie, która zapewnia przywrócenie w całości pojazdu do stanu sprzed zdarzenia wyrządzającego szkodę (wyrok SN z dnia 20 października 1972 roku II CR 425/72 , OSNCP 1973, nr 6, poz. 111; uchwała SN 7 dnia 12 kwietnia 2012 roku III CZP 80/11, OSNC 2012, nr 10, poz. 112).

Istotne jest i to, że naprawa uszkodzonego pojazdu nie jest warunkiem wypłaty odszkodowania, a znaczenie ma sam fakt powstania szkody, albowiem obowiązek jej naprawienia poprzez wypłatę stosownej kwoty powstaje z chwilą wyrządzenia samej szkody (uchwała SN z dnia 17 maja 2007 roku III CZP 140/06 OSNC 2006 nr 10). Bez znaczenia jest to, czy doszło do naprawy samochodu, albowiem właściciel pojazdu nie ma obowiązku naprawiania uszkodzonego samochodu, nadto naprawa nie jest równoznaczna z przywróceniem jego stanu sprzed szkody, a przecież Sąd ustalając wysokość odszkodowania ma na uwadze to, aby właśnie przywrócić taki stan jaki by istniał gdyby szkody nie było.

Ostatecznie Sąd ustalił, na podstawie wiarygodnej opinii biegłego M. S., że należne odszkodowanie za uszkodzenie samochodu A. (...) wyniosło 5517,36 zł. Od kwoty tej odjęto przyznaną już kwotę 2390,71 zł, otrzymując ostatecznie kwotę 3126,65 zł, którą zasądzono w pkt I wyroku.

Odsetki ustawowe za opóźnienie zasądzono od dnia 12 czerwca 2021 roku przy uwzględnieniu pisma strony pozwanej z dnia 11 czerwca 2021 roku o odmowie przyznania uzupełniającego odszkodowania

W pkt II oddalono żądanie w pozostałym zakresie.

O kosztach procesu orzeczono w pkt III na podstawie art. 98 § 1, § 1 ¹ kpc w zw. z art. 100 kpc i art. 108 kpc.

Strona powodowa wygrała w 67 %, a pozwana w 33 % i w takim zakresie rozliczono koszty procesu.

Strona powodowa poniosła w niniejszej sprawie następujące koszty procesu w łącznej kwocie 2817 zł:

- opłata od pozwu w kwocie 400 zł

- kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa

- wydatek w kwocie 600 zł na poczet opinii biegłego

- kwota 1800 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika ustalona na podstawie § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackich.

Zatem powódce należała się kwota 1887,39 zł.

Strona pozwana poniosła w niniejszej sprawie następujące koszty procesu w łącznej kwocie 2417 zł:

- kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa

- wydatek w kwocie 600 zł na poczet opinii biegłego

- kwota 1800 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika ustalona na podstawie § 2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackich.

Zatem pozwanemu należała się kwota 797,61 zł.

Po zminusowaniu wskazanych kwot otrzymano 1089,78 zł zasadzona w pkt III wyroku.

W pkt IV orzeczono na mocy art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Koszty sądowe w niniejszej sprawie wyniosły 1476 zł, a związane były z wynagrodzeniem biegłego i zostały pokryte z zaliczek do kwoty 1200 zł.

Pozostała kwota 276 zł winna być pokryta przez strony przy uwzględnieniu wyniku procesu.