Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 sierpnia 2024 roku

Sąd Rejonowy w Człuchowie I Wydział Cywilny w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 14 sierpnia 2024 roku w Człuchowie

na rozprawie

sprawy

z powództwa (...) Wierzytelności Niestandaryzowanego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W.

przeciwko A. Z.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt I C 179/24 upr

UZASADNIENIE

Powód - (...) wierzytelności Niestandaryzowany Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, wniósł do Sądu Rejonowego w Człuchowie w dniu 19 kwietnia 2024 roku pozew przeciwko A. Z. o zapłatę kwoty 2.110,51 złotych z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 21 grudnia 2023 roku do dnia zapłaty z tytułu pożyczki udzielonej pozwanej na podstawie umowy pożyczki z dnia 3 października 2022 roku wskazując, że na sumę tę składają się następujące kwoty, a mianowicie kwota 1.911,98 złotych z tytułu sumy niespłaconego kapitału pożyczki oraz prowizji, kwota 25,27 złotych z tytułu sumy niespłaconych odsetek kapitałowych i kwota 173,26 złotych z tytułu sumy skapitalizowanych odsetek za opóźnienie oraz wniósł o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych, w tym zwrot 17,00 złotych tytułem uiszczonej opłaty skarbowej za pełnomocnictwo, a także na postawie art. 505 ³⁷ § 2 k.p.c. kosztów zastępstwa procesowego w elektronicznym postępowaniu upominawczym - wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.

W uzasadnianiu wskazał, że poprzednik prawny powoda wniósł przeciwko pozwanemu w dniu 21 grudnia 2023 roku pozew o zapłatę do rozpoznania w elektronicznym postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego w Lublinie, który w dniu 3 lutego 2024 roku umorzył postepowanie w sprawie. Zaznaczył, że w dniu 3 października 2022 roku strona pozwana będąca konsumentem w myśl ustawy o kredycie konsumenckim, zawarła z pożyczkodawcą umowę pożyczki na okres 30 dni, na mocy której udostępniona została jej kwota 1.500,00 złotych. Powód wskazał, że ogólne warunki udzielonej stronie pozwanej pożyczki zostały wyrażone w treści umowy ramowej pożyczki, natomiast szczegółowe warunki w postaci określenia wysokości finansowania, opłat i prowizji, należności odsetkowych, terminów i sposobu wypłaty pożyczki, terminów i sposobu spłaty pożyczki określał odrębny dokument umowy pożyczki zawarty przez stronę pozwaną za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość. Pożyczkobiorca wraz z umową otrzymywał formularz informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego, umowę ramową pożyczki, formularz odstąpienia. Powód podkreślił, że w przewidzianym terminie strona pozwana nie skorzystał z prawa odstąpienia, tym samym w sposób wyraźny, nie budzący wątpliwości zaakceptowała zapisy umowy pożyczki. Ponadto wywodził on, że umowa pożyczki została zawarta drogą elektroniczną oraz spełnia warunki przewidziane w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 roku o prawach konsumenta, albowiem pożyczkodawca zawarł z konsumentem w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie. Wyjaśnił, że w związku z tym, że umowa pożyczki została wygenerowana elektronicznie, a następnie przesłana do strony pozwanej na trwałym nośniku na wskazany przez nią adres poczty elektronicznej, a do pozwu został załączony wydruk dokumentu elektronicznego, dowód z tych dokumentu nie został uwierzytelniony przez stronę powodową, ponieważ na stronie powodowej nie ciąży obowiązek uwierzytelniania wydruków dokumentów wygenerowanych w postaci elektronicznej.

Powód podniósł nadto, że umowa pożyczki zawierana jest pomiędzy pożyczkodawcą a pożyczkobiorcą poprzez stronę internetową (...)., a właścicielem domeny internetowej (...) jest V. PL (...). z o.o. z siedzibą w W.. Ponadto umowa pożyczki o treści odpowiadającej treści regulaminu, została wygenerowana w formie elektronicznej przy wykorzystaniu formularza, po przeprowadzeniu rejestracji i utworzeniu profilu użytkownika na stronie www.viasms.pl. (...) także, że umowa pożyczki zawierana jest pomiędzy pożyczkodawcą a pożyczkobiorcą na skutek łącznego wypełnienia przez pożyczkobiorcę formularza następującymi danymi dotyczącymi przyszłego pożyczkodawcy: imię i nazwisko, numer PESEL, seria i numer dowodu osobistego lub paszportu, obywatelstwo, numer telefonu komórkowego, adres zameldowania oraz adres do korespondencji, adres poczty elektronicznej, oraz zapoznania się przez pożyczkobiorcę z udostępnionymi na stronie viassms.pl wzorcami umownymi, z regulaminem, wzorem umowy o utworzenie profilu, oraz wyrażenia przez pożyczkobiorcę zgody (akceptacji) zasad przetwarzania danych osobowych w procesie rejestracji przy wypełnianiu formularza oraz złożenia przez pożyczkobiorcę oświadczenia woli zawarcia umowy o utworzenie profilu poprzez wprowadzenie tak wypełnionego formularza do systemu informatycznego pożyczkodawcy za pomocą strony internetowej (...) praz wciśnięcie przycisku „wyślij” na stronie internetowej. W celu złożenia, po raz pierwszy wniosku o pożyczkę, pożyczkodawca wymagał od strony pozwanej zarejestrowania konta użytkownika na stronie internetowej (...), poprzez prawidłowe wypełnienie formularza internetowego i udostępnienie pożyczkodawcy przez stronę pozwaną danych osobowych, w tym numeru rachunku bankowego, na który miała zostać przelana udzielona pożyczka. Rachunek bankowy strony pozwanej na etapie rozpatrywania wniosku o udzielenie pożyczki po raz pierwszy został zweryfikowany za pomocą usługi (...) poprzez wyciąg z rachunku bankowego pożyczkobiorcy bądź za pomocą przelewu kwoty 0,01 zł na rachunek bankowy pożyczkodawcy. Wskazane czynności posłużyły pożyczkodawcy do weryfikacji danych (numer rachunku bankowego, dane osobowe posiadacza rachunku bankowego), pozwalających upewnić się, że osoba wnioskująca o pożyczkę jest posiadaczem rachunku bankowego, ma do niego aktualnie dostęp, oraz nie popełniła błędu w jego numerze. Podkreślił, że wskazane czynności zostały w całości wykonane przez stronę pozwaną, tym samym dysponowała ona aktywnym Profilem Klienta, który umożliwił jej zawarcie umowy pożyczki, w zakresie dochodzonego roszczenia. Powód wskazał również, że umowa została zawarta wskutek zbadania zdolność kredytowej za pomocą dostępnych pożyczkodawcy środków weryfikacyjnych oraz potwierdzeniu zapisów umowy pożyczki przez stronę pozwaną za pomocą aktywnego Profilu Klienta. Pożyczka została udzielona w momencie dokonania przelewu kwoty pożyczki zgodnie z dyspozycją pożyczkobiorcy - dniem zawarcia umowy pożyczki był dzień dokonania przelewu na konto strony pozwanej.

Powód zaznaczył również, że złożenie wniosku w wyżej opisany sposób stanowiło potwierdzenie, że pożyczkobiorca wyraża chęć otrzymania pożyczki zgodnie z postanowieniami umowy oraz, że w pełni zapoznał się z ramową umową pożyczki wyraża zgodę na jej treść, jak również uznaje jej treść za wiążącą oraz, że niezwłocznie po podjęciu decyzji przez pożyczkodawcę, wymaga od niego wykonania zobowiązań umownych, tj. przelania pożyczki na rachunek bankowy pożyczkobiorcy. Po zaakceptowaniu wniosku o pożyczkę pożyczkodawca przesyłał na adres poczty elektronicznej pożyczkobiorcy podany w formularzu rejestracyjnym stosowne dokumenty związane z zawieraną umową oraz umowę pożyczki.

Powód wskazał, że zgodnie z warunkami udzielenia pożyczki określonym w umowie pożyczki (...) z dnia 3 października 22 roku w § 2 umowy wraz z umową ramową, zaakceptowanymi przez stronę pozwaną, strona pozwana zobowiązała się do zapłaty kwoty pożyczki, która oprócz kapitału składała się także z prowizji określonej w Formularzu Informacyjnym w wysokości 411,98 złotych oraz odsetek kapitałowych w wysokości 25,27 złotych. Podkreślił, że wyżej wymienione kwoty, nie przekraczają dopuszczalnej przez zapisy ustawy o kredycie konsumenckim maksymalnej wysokości wynagrodzenia za korzystanie z kapitału, na który składają się pozaodsetkowe koszty kredytu oraz odsetki kapitałowe.

Powód zaznaczył także, że w odniesieniu do umów zawieranych poza lokalem przedsiębiorstwa wymagane jest dla skuteczności umowy przekazania konsumentowi jej treści zamiast na papierze na innym trwałym nośniku danych, którym każdorazowo może być adres mailowy, czy też potwierdzenie za pomocą informacji dostępnych w koncie klienta założonym przez pożyczkodawcę w serwisie pożyczkowym. Przekazanie informacji, o których mowa powyżej, wymaga przekazania informacji w sposób odpowiadający rodzajowi użytego do zawarcia umowy środka porozumiewania na odległość. Tym samym wraz z pozwem zostały przedłożone elektroniczne wydruki umów pożyczkowych stanowiące odwzorowanie ich elektronicznej wersji zapisanej na platformie pożyczkodawcy.

Powód wywodził, że w przypadku zawarcia przez strony odpłatnej umowy pożyczki, wynagrodzenie pożyczkodawcy winno być wyraźnie określone w umowie, co zostało w sposób jasny, klarowny i kompletny dokonane w umowie pożyczki, z której powód wywodzi swoje roszczenie. Zwyczajowo formę wynagrodzenia za korzystanie z cudzego kapitału stanowią odsetki, ewentualnie zapłata prowizji. Zdaniem powoda - wszelkie opłaty z tytułu przedmiotowej umowy pożyczki ustalone zostały zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Jednocześnie wartość prowizji była ustalana proporcjonalnie do okresu kredytowania oraz wysokości udostępnionego kapitału. Powód zauważył, że strona pozwana wychodziła z inicjatywą zawarcia umowy pożyczki, wybierając jej wysokość oraz okres kredytowania, tym samym wybierając także kwotę prowizji. Tym samym zarówno kwota pożyczki, jak i dalsze koszty związane z jej udzieleniem były w całości zaakceptowane przez stronę pozwaną.

Powód wskazał że zobowiązanie, wynikające z zawartej przez strony umowy pożyczki z dnia 3 października 2022 roku pożyczkodawca wykonał, poprzez przekazanie zawnioskowanej kwoty, zgodnie z jej warunkami poprzez przelanie kwoty pożyczki ustalonej w umowie pożyczki na wskazany przez pozwaną numer rachunku bankowego. Pozwana natomiast nie wypełniła ciążącego na niej obowiązku zwrotu pożyczki w terminie, kwocie i wskazanej bezpośrednio w zapisach szczegółowych umowy pożyczki. Nadto w §2 ust. 2 lit. a) umowy pożyczki strony określiły odsetek umownych od niespłaconych należności w terminie w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie. Powód argumentował więc, że z uwzględnieniem postanowień art. 482 k.c. oraz tych postanowień umownych po stronie pożyczkobiorcy powstał obowiązek zapłaty dodatkowej kwoty, która podlega doliczeniu do zadłużenia - kwota skapitalizowanych odsetek umownych w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie wedle art. 481 § 2 ¹ k.c. tj. dwukrotność odsetek ustawowych za opóźnienie z tytułu nieterminowej płatności naliczanych od kwoty udzielonej pożyczki powiększonej o kwotę prowizji tj. od kwoty 1.911,98 złotych za okres od daty wymagalności tj. 1 sierpnia 2023 roku do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu, w wysokości 173,26 złotych. Wyjaśnił też, że suma dochodzonego roszczenia obejmuje wszelkie wpłaty dokonywane przez stronę pozwaną. Podkreślił, że pozwana nie dokonała żadnych wpłat.

W zakresie nabycia wierzytelności powód wskazał, że w dniu 19 września 2023 roku została zawarta umowa sprzedaży wierzytelności przysługującej spółce (...) sp. z o.o., będącej pożyczkodawcą, na mocy której (...) spółka z.o.o. stała się następcą prawnym, a tym samym uprawnionym do występowania z wszelkimi roszczeniami przysługującymi cedentowi względem strony pozwanej. Następnie w dniu 31 stycznia 2024 roku została zawarta umowa przelewu wierzytelności między (...) sp. z o.o. a powodem. Zgodnie z §1 ust. 3 lit. B przedmiotowej umowy wierzytelności wskazane w pakiecie B (w tym wierzytelność dochodzona w niniejszym postępowaniu) zostały przelane na rzecz powoda ze skutkiem, który nastąpił dla spraw, które w dniu zawarcia umowy były w toku postępowania sądowego a zakończyły się orzeczeniem nieuprawnionym do egzekucji roszczeń – w dniu wydania orzeczenia kończącego postępowanie w sprawie, dla spraw, które w dniu zawarcia umowy były w toku postepowań egzekucyjnych – w dniu wydania orzeczenia kończącego postępowanie egzekucyjne i dla pozostałych spraw – w dniu zawarcia umowy przelewu wierzytelności, to jest 31 stycznia 2024 roku.

O dokonaniu cesji wierzytelności, a tym samym zmianie wierzyciela powód z upoważnienia cedenta zawiadomił stronę w korespondencji wysłanej na adres e-mail strony pozwanej na tożsame dane adresowe wskazane w umowie pożyczki.

Pozwana – A. Z. nie zajęła stanowiska w sprawie, nie stawiła się na termin rozprawy i nie wniosła o przeprowadzenie rozprawy pod jej nieobecność.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wykorzystując środki komunikacji elektronicznej na odległość, świadczył usługi polegające na udzielaniu pożyczek na odległość.

Pożyczkodawca w opracowanym wzorcu umowy określającej warunki udzielania pożyczek gotówkowych w § 3 ust. 8, 9 i 10 umowy ustalił sposób zawierania umowy pożyczki, a mianowicie w zakresie pierwszej umowy w ustępie 8 określono, że do jej zawarcia za pośrednictwem Profilu dochodzi w ten sposób, że po wypełnieniu i wysłaniu Formularza oraz dokonaniu potwierdzenia polegającego na wpisaniu właściwego ciągu cyfr przekazanego pożyczkobiorcy za pomocą wiadomości SMS (co jest równoznaczne z zaproszeniem do złożenia przez pożyczkodawcę oferty w zakresie zawarcia umowy pożyczki oraz z zawarciem mowy Ramowej o treści przedstawionej pożyczkobiorcy w trakcie procesu rejestracji), pożyczkobiorca zostaje zarejestrowany w systemie teleinformatycznym pożyczkodawcy. O fakcie zarejestrowania oraz zawarcia umowy ramowej pożyczkobiorca zostaje poinformowany w drodze wiadomości elektronicznej, do której zostaje dołączona w formacie (...) treść zawartej umowy ramowej oraz formularz odstąpienia od umowy ramowej. Następnie po skorzystaniu z usługi identyfikacji, pożyczkodawca dokonuje identyfikacji pożyczkobiorcy. Rachunek bankowy pożyczkobiorcy, wskazany przez pożyczkobiorcę na potrzeby usługi identyfikacji, będzie stanowił rachunek, na który - w razie zawarcia umowy pożyczki - pożyczkodawca przeleje kwotę pożyczki do wypłaty. Następnie w przypadku pozytywnej identyfikacji pożyczkobiorcy, pożyczkodawca przystąpi do badania zdolności kredytowej pożyczkobiorcy, od której pozytywnego wyniku jest uzależnione wydanie decyzji kredytowej, na podstawie której pożyczkodawca złoży pożyczkobiorcy ofertę zawarcia umowy pożyczki na warunkach w niej określonych („decyzja”).

Pożyczkodawca przekaże decyzję w drodze wiadomości wysłanej pocztą elektroniczną oraz wiadomości SMS na adres poczty elektronicznej oraz numer telefonu wskazany w Formularzu. Decyzja kredytowa może zawierać ofertę udzielenia pożyczki w kwocie pożyczki do wypłaty nie wyższej niż wnioskowana przez pożyczkobiorcę. Wiadomość (wysłana pocztą elektroniczną), o której mowa w zdaniu poprzedzającym, będzie zawierać co najmniej: Formularz Informacyjny, projekt umowy pożyczki, treść umowy ramowej zawartej zgodnie z lit. a) lub informację zawierającą odnośnik do wiadomości elektronicznej zawierającej uprzednio zawartą (zgodnie z lit. a) umowę ramową(…). Po przesłaniu wiadomości elektronicznej zawierającej decyzję, pożyczkobiorca zobowiązany jest zapoznać się z przekazanym Formularzem Informacyjnym, projektem umowy pożyczki (oraz innymi wzorcami umownymi, które pożyczkodawca z uwagi na aktualnie obowiązującą ofertę produktową może załączyć do takiej wiadomości). Po zapoznaniu się z warunkami decyzji oraz dokumentami, o których mowa w zdaniu poprzedzającym, pożyczkobiorca będzie mógł złożyć oświadczenie o przyjęciu oferty pożyczkodawcy (zaakceptować jej warunki) poprzez potwierdzenie woli zawarcia umowy pożyczki za pomocą funkcjonalności Profilu. Przy czym przesłanie decyzji jest równoznaczne ze złożeniem przez pożyczkodawcę oferty zawarcia umowy pożyczki zgodnie z jej warunkami. Pożyczkobiorca może przyjąć ofertę pożyczkodawcy, jedynie w całości, bez zastrzeżeń i w terminie wskazanym w wiadomości zawierającej decyzję (równym okresowi obowiązywania Formularza Informacyjnego).

Pożyczkodawca wskazał, że każda kolejna umowa pożyczki zawierana jest w sposób analogiczny do procesu zawarcia pierwszej umowy pożyczki opisanego w § 3 ust. 8 (powyżej), z tą różnicą, iż w zakresie etapów określonych w lit. a) - b) zastosowanie ma procedura: opisana w lit. a) - b) poniżej, natomiast w zakresie pozostałych czynności składających się na zawarcie umowy pożyczki stosuje się lit. d) - e) wyżej określone. W konsekwencji po zalogowaniu się na stronie Profilu pożyczkobiorca wybiera parametry pożyczki, a następne składa wniosek o udzielenie pożyczki, wprowadzając go do systemu teleinformatycznego pożyczkodawcy za pomocą przycisku „weź pożyczkę” oraz potwierdzając tę czynność poprzez wpisanie właściwej sekwencji cyfr przesłanej pożyczkobiorcy za pomocą wiadomości SMS (co jest równoznaczne z zaproszeniem do złożenia przez pożyczkodawcę oferty zawarcia umowy pożyczki). W przypadku pozytywnej identyfikacji pożyczkobiorcy, pożyczkodawca przystąpi do badania zdolności kredytowej pożyczkobiorcy, od której pozytywnego wyniku jest uzależnione wydanie decyzji.

dowód z innych wniosków dowodowych: wydruk umowy pożyczki z dnia 3 stycznia 2022 roku k. 36 – 37v, wydruk umowy określającej warunki udzielania pożyczki gotówkowej k. 40 – 43.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. utworzył dokument zatytułowany „umowa pożyczki nr (...) zawarta w W. w dniu 3 października 2022 roku”, w której jako pożyczkobiorcę określono pozwaną – A. Z.. Ponadto z treści dokumentu wynikało, że pożyczka została udzielona pożyczkobiorcy na okres 30 dni, to jest do dnia 2 listopada 2022 roku, kwota pożyczki do wypłaty wynosiła 1.500,00 złotych, opłata za udzielenie pożyczki – 411,98 złotych, całkowity koszt pożyczki – 437,25 złotych, zatem kwota pożyczki do spłaty opiewała na sumę – 1.937,25 złotych. W treści umowy pożyczki pożyczkodawca określił rzeczywistą roczną stopę oprocentowania w wysokości 21472% oraz kwotę odsetek za okres pożyczki w stosunku dziennym w wysokości 0,84 złotych. Ponadto w zakresie odsetek pożyczkodawca wskazał, że odsetki za nieterminową spłatę pożyczkodawca naliczane i pobierane w przypadku opóźnienia pożyczkobiorcy w spłacie kwoty pożyczki do wypłaty lub opóźnienia pożyczkobiorcy w spłacie opłaty za udzielenie pożyczki w stosunku do terminów spłat wynikających z umowy pożyczki - w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie, według stanu na dzień zawarcia umowy pożyczki zgodnie z art. 481 kodeksu cywilnego w wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie równa się dwukrotności sumy 5,5 punktów procentowych oraz stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego (według stanu na dzień zawarcia umowy pożyczki wynosi ona 6,5%) w skali roku, przy czym określono, że według stanu na dzień zawarcia umowy pożyczki wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie wynosi 11,2%. Pożyczkodawca określił również, że według stanu na dzień zawarcia umowy pożyczki wysokość odsetek maksymalnych za opóźnienie jest zmienna: obniżenie lub podwyższenie następuje wyłącznie w przypadku zmiany stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i jest analogiczne do tej zmiany, tj. jej kierunku oraz wartości, i następuje w chwili wejścia w życie uchwały Rady Polityki Pieniężnej Narodowego Banku Polskiego zmieniającej wysokość stopy referencyjnej, w przypadku zmiany stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego informacja o zmianie wysokości stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego zostanie przekazana pożyczkobiorcy niezwłocznie na trwałym nośniku wysłanym pocztą elektroniczną.

Pożyczkodawca wskazał także w umowie, że odsetki umowne będą naliczane i pobierane od sumy kwoty pożyczki do wypłaty od pierwszego dnia okresu pożyczki do ostatniego dnia okresu pożyczki, w wysokości odsetek maksymalnych, według stanu na dzień zawarcia umowy pożyczki zgodnie z art. 359 kodeksu cywilnego wysokość odsetek maksymalnych równa się dwukrotności sumy 3,5 punktów procentowych oraz stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego (według stanu na dzień zawarcia Umowy Pożyczki wynosi ona 6,5%) w skali roku, przy czym oznaczano, że według stanu na dzień zawarcia umowy pożyczki wysokość odsetek maksymalnych wynosi 20,5%, zaś według stanu na dzień zawarcia umowy pożyczki wysokość odsetek maksymalnych jest zmienna: obniżenie lub podwyższenie następuje wyłącznie w przypadku zmiany stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i jest analogiczne do tej zmiany, tj. jej kierunku oraz wartości, i następuje w chwili wejścia w życie uchwały Rady Polityki Pieniężnej Narodowego Banku Polskiego zmieniającej wysokość stopy referencyjnej. Przy czym w przypadku zmiany stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego informacja o zmianie wysokości stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego zostanie przekazana pożyczkobiorcy niezwłocznie na trwałym nośniku wysłanym pocztą elektroniczną ( § 2 ust. 2 umowy).

W treści umowy pożyczki pożyczkodawca określił, że ma prawo zaliczyć otrzymywane od pożyczkobiorcy kwoty na poczet następujących wymagalnych należności w następującej kolejności, a mianowicie odsetki za nieterminową spłatę (które są naliczane na zasadach i w wysokości określonych w umowie pożyczki oraz w umowie ramowej), koszty sądowo-egzekucyjne, odsetki umowne, opłata za udzielenie pożyczki, kwota pożyczki do wypłaty (§ 2 ust. 11 umowy).

Pożyczkodawca wygenerował Formularz Informacyjny dotyczący kredytu konsumenckiego, w którym jak kredytodawca wskazany został (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W..

dowód z innych wniosków dowodowych: wydruk umowy pożyczki nr (...) k. 36 – 37v, wydruk formularza informacyjnego k. 38 – 39.

W dniu 31 sierpnia 2023 roku pożyczkodawca V. spółka z.o.o. w W. oraz (...) z siedzibą w T. zawarli umowę cesji wierzytelności nr 31/08/2023.

W dniu 19 września 2023 roku pomiędzy (...) z siedzibą w T. a (...) sp. z o.o. z siedziba w W. została zawarta umowa przelewu wierzytelności. Do umowy został przedłożony załącznik, z którego wynikało, że przedmiotem tej umowy była, między innymi, wierzytelność wynikająca z umowy pożyczki o numerze (...), która została udzielona w dniu 3 października 2022 roku, a wymagalność tej wierzytelności została ustalona na dzień 30 lipca 2023 roku. Z załącznika wynikało nadto, że kwota kapitału pierwotnego wynosiła 1.500,00 złotych, prowizja pierwotna – 411,98 złotych, odsetki pierwotne – 25,27 złotych. Natomiast kapitał pozostały do spłaty wynosił określono na kwotę 1.500,00 złotych, odsetki pozostałe do spłaty na kwotę – 25,27 złotych, a odsetki karne pozostałe do spłaty na kwotę 13,81 złotych.

W dniu 31 stycznia 2024 roku (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. zawarł z powodem – E. Wierzytelności Niestandaryzowany Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. umowę przelewu wierzytelności. Z załącznika numer 2 do umowy cesji wierzytelności z dnia 31 stycznia 2024 roku wynikało, że powód nabył, miedzy innymi, wierzytelność dłużnika A. Z. wynikającą z umowy numer (...). Saldo na dzień okazania, to jest na dzień 30 sierpnia 2023 roku, wynosiło kwotę 1.951,06 złotych.

W dniu 8 marca 2024 roku pomiędzy (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. a E. Wierzytelności Niestandaryzowany Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. zostało zawarte porozumienie, które stanowiło potwierdzenie przeniesienia własności wierzytelności, na podstawie umowy przelewu wierzytelności, zawartej w dniu 31 stycznia 2024 roku, oznaczonych w załączniku nr 2 do umowy, w zakresie wierzytelności wyodrębnionych do pakietu B.

dowód: umowa cesji wierzytelności z dnia 31 sierpnia 2023 roku wraz załącznikiem k. 18 – 21, umowa przelewu wierzytelności z dnia 19 września 2023 roku k. 23v, załącznik nr 3 do umowy przelewu wierzytelności z dnia 19 września 2023 roku k. 24, umowa przelewu wierzytelności z dnia 31 stycznia 2024 roku k. 27 – 28, załącznik numer 2 do umowy cesji wierzytelności z dnia 31 stycznia 2024 roku k. 33, porozumienie z dnia 8 marca 2024 roku k. 34, załącznik do porozumienia k. 35.

W dniu 28 lutego 2024 roku sporządzono zawiadomienie o przelewie wierzytelności adresowane do pozwanej, z którego wynikało, że na dzień sporządzenia zawiadomienia zadłużenie pozwanej wynosiło 2.849,20 złotych, która obejmowała należność (w tym koszty sądowe i/lub egzekucyjne) w wysokości 2.760,51 złotych oraz odsetki w wysokości 88,69 złotych.

dowód z innych wniosków dowodowych: wydruk zawiadomienia o przelewie wierzytelności k. 46 – 46v.

W dniu 21 grudnia 2023 roku – (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. wniósł pozew do elektronicznego postepowania upominawczego przeciwko pozwanej A. Z.. Sprawa została zarejestrowana pod sygnaturą VI Nc-e 1942310/23. Powód domagał się zapłaty kwoty 1.500,00 złotych tytułu kapitału pożyczki wymagalnej z dniem 30 lipca 2023 roku, kwoty 173,26 złotych tytułu odsetek za opóźnienie liczonych od wymagalnej niespłaconej należności głównej oraz wymagalnych niespłaconych kosztów pozakodeksowych wskazanych bezpośrednio w umowie, liczonych od dnia wymagalności do dnia poprzedzającego wniesienie - wymagalnych z dniem 21 grudnia 2023 roku, kwoty 411,98 złotych tytułem prowizji – wymagalnej z dniem 30 lipca 2023 roku i kwoty 25,27 złotych tytułem odsetek kapitałowych – wymagalnych z dniem 30 lipca 2023 roku.

porównaj: wyduka z systemu epu k. 16 – 17v.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie, mimo że pozwana – A. Z. - prawidłowo wezwana na termin rozprawy, nie stawiła się, nie zajęła stanowiska w sprawie i nie wniosła o przeprowadzenie rozprawy pod jego nieobecność. Uzasadniało to zatem, stosownie do treści art. 339§2 kpc, uwzględnienie podstawy faktycznej powoda i w konsekwencji wydanie wyroku zaocznego. Podkreślić jednak należy, że wydanie wyroku zaocznego może nastąpić tylko wówczas, gdy Sąd rozpoznający sprawę, nie ma żadnych uzasadnionych wątpliwości co do prawdziwości twierdzeń powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie. Niezależnie bowiem od ustalenia podstawy faktycznej Sąd jest zawsze zobowiązany rozważyć, czy żądanie pozwu jest zasadne w świetle norm prawa materialnego. Negatywny natomiast wynik takiej analizy powoduje wydanie wyroku zaocznego oddalającego powództwa, gdyż w tym zakresie nie obowiązuje domniemanie z art. 339 § 2 kpc (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 czerwca 1972 roku, III CRN 30/72, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 kwietnia 1973, III CRN 59/73). Dlatego też obowiązkiem strony powodowej jest dołączenie do pozwu dowodów, które umożliwią Sądowi weryfikacje twierdzeń pozwu pod kątem spełnienia przesłanek z art. 339 kpc. Brak bowiem jakichkolwiek dokumentów powoduje, że przytoczone okoliczności budzą wątpliwości co skutkuje oddaleniem powództwa - nawet przy biernej postawnie strony pozwanej - gdyż nie jest możliwym przyjęcie za prawdziwych twierdzeń pozwu. Tym bardziej, że z treści art. 3 k.p.c. wynika obowiązek stron i ich pełnomocników do przedstawiania dowodów istotnych w sprawie.

W niniejszej sprawie powód dochodził roszczenia z tytułu umowy pożyczki, wskazując, że na dochodzą należność składa się kwota udzielonej pożyczki, pozaodsetkowych kosztów oraz odsetek - wywodził bowiem, że nabył wierzytelność z tytułu takiej umowy, która zawarta została przez pierwotnego wierzyciela z pozwaną, przy czym pożyczkodawca wykonał swoje obowiązki z tej umowy, a pozwana swoich nie wykonała.

W świetle tak zakreślonej podstawy faktycznej żądania stwierdzić należało, że żądania odwołuje się do przepisu art. 720 § 1 k.c. w myśl którego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Kodeksowa definicja pożyczki wskazuje, że świadczeniem dającego pożyczkę jest przeniesienie na własność biorącego pożyczkę określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych co do gatunku i wykonanie tego świadczenia dający pożyczkę powinien udowodnić w procesie cywilnym.

Twierdzenia powoda odwołują się do zawarcia przez strony umowy pożyczki w drodze elektronicznej regulowanej przez ustawę z dnia 18 lipca 2002 roku o świadczenie usług drogą elektroniczną (Dz. U. z 2013 roku, Nr 1422 z póź zmian.). Rodzaj umowy i jej podmioty wskazują na potrzebę oceny stosunku prawnego stron w oparciu o przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2011 roku, Nr 126, poz. 715 z póżn. zmian. ) oraz ustawy z dnia 30 maja 2014 roku o prawach konsumenta (Dz.U. z 2014 r., poz. 827 z późn. zmian.).

Pożyczkę udzieloną w warunkach wywodzonych przez powoda kwalifikować należy jako kredyt konsumencki zawierany na odległość w rozumieniu art. 5 pkt 13 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim oraz art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 2014 roku o prawach konsumenta (stosowany do umów kredytu konsumenckiego jako usługi finansowej zawieranej na odległości w oparciu o art. 4 ust. 2 ustawy o prawach konsumenta).

Zgodnie bowiem z treścią art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550 złotych albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi. Za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności umowę pożyczki (art. 3 ust. 2 pkt 1). Co do zasady umowa o kredyt konsumencki powinna być zawarta w formie pisemnej, chyba że odrębne przepis przewidują inną szczególną formę (art. 29 ust. 1). Przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011 roku o kredycie konsumenckim w art. 5 pkt 13 przewidują - jak jeden ze sposobów zawarcia umowy - kredyt konsumencki zawierany na odległość. Zgodnie z tym przepisem jako taki kredyt rozumie się umowę o kredyt konsumencki zawieraną z konsumentem bez jednoczesnej obecności obu stron, przy wykorzystaniu środków porozumiewania się na odległość. Z kolei umowa o kredyt konsumenci - jako umowa dotycząca usług finansowych zawieranych na odległość w rozumieniu art. 4 ust. 2 ustawy o prawach konsumenta - stosownie do treści przepisu art. 2 pkt. 1 tej ustawy jest umową zawartą z konsumentem w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumienie się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie. Przepisy te przewidują szczególny sposób zawierania umowy o kredyt konsumenci – przy wykorzystaniu środków porozumienia na odległość. W świetle powyższego należy stwierdzić, iż zawarcie umowy kredytu konsumenckiego nie wymaga w takiej sytuacji zachowania formy pisemnej. Wydruk z systemu - jako dokument w rozumieniu art. 77 ³ k.c., to jest nośnik informacji umożliwiający zapoznanie się z jego treścią – stanowią środek dowodowy, który w zależności od cech i treści może być przedmiotem dowodu również w trybie art. 308 k.p.c.

Powód w sprawie wywodził swoją legitymacja procesową powołując się na kolejno zawierane umowy cesji – począwszy od zbycia wierzytelności przez pierwotnego wierzyciela tj. pożyczkodawcy.

Legitymacja procesowa to uprawnienie wypływające z prawa materialnego do występowania z konkretnym roszczeniem przeciwko innemu konkretnemu podmiotowi.

Zgodnie z treścią art. 509 k.c. przelew wierzytelności to umowa, na podstawie której dotychczasowy wierzyciel (cedent) przenosi wierzytelność ze swojego majątku do majątku osoby trzeciej (cesjonariusza). Przedmiotem przelewu może być co do zasady wierzytelność istniejąca, którą cedent może swobodnie rozporządzać. Wierzytelność, która ma stanowić przedmiot rozporządzenia, powinna być - dla oceny jej skuteczności - w dostateczny sposób oznaczona (zindywidualizowana). Dotyczy to przede wszystkim wyraźnego określenia stosunku zobowiązaniowego, którego elementem jest zbywana wierzytelność (por. Sąd Najwyższy w wyroku z 11 maja 1999 roku, III CKN 423/98), a zatem oznaczenie stron tego stosunku, świadczenia oraz przedmiotu świadczenia. Strony stosunku, świadczenie oraz przedmiot świadczenia muszą być oznaczone bądź przynajmniej możliwe do oznaczenia (oznaczalne) w momencie zawierania umowy przenoszącej wierzytelność. Tym bardziej, że przelew wierzytelności z art. 509 k.c. w relacji dłużnik cedowanej wierzytelności, a jej cesjonariusz, powoduje zmianę podmiotu, któremu dłużnik powinien spełnić świadczenie. Ponadto z chwilą dokonania cesji nabywca wierzytelności uzyskuje status wierzyciela. Nie można również przy tym pomijać faktu, że cesjonariusz nabywa w drodze przelewu tylko tyle praw, ile przysługiwało jego poprzednikowi prawnemu - cedentowi. Dlatego też nabywca wierzytelności musi przede wszystkim wykazać, że wierzytelności przysługiwała pierwotnemu wierzycielowi.

Zatem, w myśl art. 6 kc, to na powodzie spoczywał ciężar wykazania zarówno zasadności, ja i wysokości dochodzonego roszczenia. Ciężar udowodnienia faktu spoczywa bowiem na osobie, która z faktu tego wywodzi określone dla siebie skutki prawne, tym bardziej, że ciężar dowodu pozostaje w ścisłym związku z problematyką procesową dowodów i spełnia przy tym dwie zasadnicze funkcje. Po pierwsze dynamizuje postępowanie dowodowe w systemie obowiązywania zasady sporności (kontradyktoryjności) w procesie, po drugie określa wynik merytoryczny sporu (sprawy) w sytuacji krytycznej, gdy strona nie udowodni faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (por. K. Piasecki, Kodeks cywilny. Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz, Zakamycze, 2003 r.). Oznacza to zatem, że Sąd tylko wyjątkowo winien ingerować w przebieg postępowania dowodowego dopuszczając dowody z urzędu, które to uprawnienie wynika z treści przepisu art. 232 k.p.c. Ponadto, zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa, obowiązek wskazania dowodów potrzebnych dla rozstrzygnięcia sprawy, obciąża przede wszystkim strony (por. wyrok Sądu Najwyższego z 24 października 1996 r., III CKN 6/96, OSNC 1997/3/29), ponieważ Sąd został wyposażony jedynie w uprawnienie, a nie obowiązek, dopuszczenia dalszych jeszcze, nie wskazanych przez żadną ze stron, dowodów, kierując się przy tym własną oceną, czy zebrany w sprawie materiał jest - czy też nie jest - dostateczny do jej rozstrzygnięcia (art. 316 § 1 in principio k.p.c.). Dlatego też Sąd powinien korzystać z przewidzianego w art. 232 zd. 2 k.p.c. uprawnienia powściągliwie i z umiarem, pamiętając, że taka inicjatywa należy przede wszystkim do samych stron i że cały rozpoznawany spór jest ich sprawą, a nie sądu. Podkreślić również należy, że zasada kontradyktoryjności winna być całkowicie zachowana zwłaszcza wówczas, gdy strony korzystają z pomocy profesjonalnych pełnomocników.

W niniejszej sprawie powód przedstawił stan faktyczny sprawy, w taki sposób, iż wynikało z niego, że pomiędzy pozwaną o pożyczkodawcą doszło - za pomocą środków porozumiewania na odległość - do zawarcia umowy pożyczki w dniu 3 października 2022 roku, albowiem w treści uzasadniania pozwu szeroko odwoływał się do etapu zawierania umowy w zakresie rejestracji oraz weryfikacji pożyczkodawcy w celu utworzenia Profilu Klienta, natomiast co do zawierania samej umowy przedstawił twierdzenie, że umowa została zawarta wskutek zbadania zdolność kredytowej za pomocą dostępnych pożyczkodawcy środków weryfikacyjnych oraz potwierdzeniu zapisów umowy pożyczki przez stronę pozwaną za pomocą aktywnego Profilu Klienta. Wywodził nadto, że pożyczka została udzielona w momencie dokonania przelewu kwoty pożyczki zgodnie z dyspozycją pożyczkobiorcy, a dniem zawarcia umowy pożyczki był dzień dokonania przelewu na konto strony pozwanej. Argumentował, że złożenie wniosku stanowiło potwierdzenie, że pożyczkobiorca wyraża chęć otrzymania pożyczki zgodnie z postanowieniami umowy oraz, że w pełni zapoznał się z ramową umową pożyczki, wyraża zgodę na jej treść, jak również uznaje jej treść za wiążącą oraz, niezwłocznie po podjęciu decyzji przez pożyczkodawcę, wymaga od niego wykonania zobowiązań umownych, tj. przelania pożyczki na rachunek bankowy pożyczkobiorcy. Nadto zaakcentował, że po zaakceptowaniu wniosku o pożyczkę pożyczkodawca przesyłał na adres poczty elektronicznej pożyczkobiorcy podany w formularzu rejestracyjnym stosowne dokumenty związane z zawieraną umową, oraz umowę pożyczki.

Powyższe ogólne stwierdzenia, zawarte w pozwie, w ocenie Sądu, nie odnoszą się jednak do sytuacji rozpoznawanej sprawy. Z zaoferowanego bowiem w sprawie materiału dowodowego w postaci wydruków z systemu pożyczkodawcy absolutnie nie wynika aby pomiędzy pożyczkodawca a pozwaną doszło do zawarci umowy w dniu 3 października 2022 roku. W ocenie Sądu, sam fakt, że pozwana posiadała czy też nadal posiada konto u pożyczkodawcy nie może być bowiem odnoszone do składania oświadczeń woli dotyczących zawierania umowy o pożyczkę z dnia 3 października 2022 roku - powód winien był więc wykazać, że umowa ta faktycznie została zawarta, na skutek oświadczeń woli stron dokonanych w celu jej zawarcia. Natomiast w celu wykazania złożenia oświadczeń woli powód złożył jedynie wygenerowane w systemie pożyczkodawcy wydruki datowane na dzień 3 października 2022 roku, a mianowicie wydruk „umowa określająca warunki udzielania pożyczek gotówkowych”, w którym wskazana została procedura związana z zawieraniem umowy pożyczki – w szczególności określono jakie skutki w procesie zawierania umowy na odległość przypisać należy poszczególnym czynnościom realizowanym przez pożyczkodawcę i pożyczkobiorcę – najpierw umowy ramowej, następnie konkretnej umowy pożyczki, wydruk „umowy pożyczki nr (...)”, zawierający między innymi, informacje dotyczące przedmiotu umowy oraz kwoty pożyczki i warunków spłaty, a także nieopatrzony datą „Formularz Informacyjnego dotyczący kredytu konsumenckiego”, z którego wynikają jedynie dane pożyczkodawcy.

Powód nie przedłożył natomiast żadnego wiarygodnego dokumentu, z którego wynikałoby, że kwota wskazana w umowie pożyczki z dnia 3 października 2022 roku została faktycznie udostępniona pozwanej. Powód przedłożył jedynie wydruk w języku angielskim, z którego treści wynikają dane pozwanej, numer konta oraz nazwa banku, jak również informacje o spłatach innych pożyczek, a mianowicie pożyczki numer (...) i (...) i wypłacie pożyczki numer (...). Nie wynika natomiast z tego dokumentu aby pozwana otrzymała do dyspozycji kwotę pożyczki wskazaną w umowie z dnia 3 października 2022 roku.

Ponadto powód nie wykazał aby zawiadomienie o przelewie wierzytelności z dnia 28 lutego 2024 roku zostało skutecznie doręczone pozwanej. Nie przedłożył on bowiem nie tylko dowodu doręczenia tej korespondencji, ale nawet dowodu jej nadania do pozwanej.

Powyższe okoliczności miały o tyle istotne znaczenie, że powód już na etapie elektronicznego postępowania upominawczego powziął wiedzę, że brak jest podstaw do wydania nakazu zapłaty w tym postępowaniu. Dlatego też, skoro jest reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, to winien on przygotować materiał dowodowy w taki sposób aby nie budził on wątpliwości Sądu.

Wobec powyższego, skoro powód nie wykazał w toku niniejszego procesu, aby faktycznie pomiędzy pozwaną – A. Z. a pożyczkodawcą (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. – doszło do zawarcia umowy pożyczki w dniu 3 października 2022 roku, a tym samy aby wierzytelności wynikająca z tej umowy przysługiwała pierwotnemu wierzycielowi, to tym samym brak było podstaw do uwzględnienia roszczenia powoda.

Dlatego też Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.