Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VII U 543/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gdańsku

VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSO Monika Popielińska

Protokolant: st. sekr. sądowy Małgorzata Wronkowska

po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2014 r. w Gdańsku

sprawy D. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

na skutek odwołania D. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G.

z dnia 11 lutego 2014 r. nr (...)

oddala odwołanie.

/ Na oryginale właściwy podpis. /

Sygn. akt VII U 543/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 lutego 2014 r. pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. na podstawie przepisów art. 57 i 58 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2013, 1440 j. t.) odmówił ubezpieczonej D. B. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy powołując się na fakt, że mimo, iż Lekarz Orzecznik orzeczeniem z dnia 10 stycznia 2014 roku uznał skarżącą za całkowicie niezdolną do pracy, to ubezpieczona nie spełnia wszystkich przesłanek niezbędnych do przyznania przedmiotowego świadczenia , bowiem w ostatnim dziesięcioleciu przed dniem nabycia uprawnień tj. przed dniem 08 stycznia 2014 roku skarżąca nie uwodniła 5 – letniego okresu składkowego.

Odwołanie od decyzji wniosła ubezpieczona D. B., wnosząc o uznanie , iż skarżącej przysługuje prawo do renty. Zaskarżonej decyzji ubezpieczona zarzuciła naruszenie przepisów dotyczących ustalania okresów składkowych przy ustalaniu prawa do renty.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko zaprezentowane w treści zaskarżonej decyzji. Jednocześnie pozwany nadmienił, iż w całym okresie podlegania ubezpieczeniu społecznemu wnioskodawczyni udowodniła jedynie 18 lat, 6 miesięcy i 14 dni okresów składkowych , wobec czego nie spełniła warunku określonego w art. 58 ust. 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. 2013, 1440 j. t.)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Ubezpieczona D. B. urodzona w dniu (...), wykonująca zawód opiekunki, w dniu 04 lutego 2014 roku złożyła u pozwanego organu ponowny wniosek o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

okoliczności bezsporne, vide: akta rentowe: wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy – k. 1-4,

Nie była to pierwsza próba uzyskania przedmiotowego świadczenia. Decyzją z dnia 14 sierpnia 2013 roku pozwany odmówił skarżącej prawa renty z tytułu niezdolności do pracy z uwagi na niespełnienie warunków nabycia tego prawa.

okoliczności bezsporne, vide: akta rentowe: decyzja pozwanego z dnia 14 sierpnia 2013 r. – k. 59

Mocą decyzji pozwanego z dnia 13 sierpnia 2013 roku ubezpieczona nabyła prawo do świadczenia rehabilitacyjnego, które wnioskodawczyni pobierała w okresie od 12 lipca 2013 roku do 07 stycznia 2014 roku.

okoliczności bezsporne, vide: akta rentowe: decyzja pozwanego z dnia 13 sierpnia 2013 r. – nienumerowana karta akt rentowych

W okresie od 02 lutego 2009 roku do 04 lutego 2014 roku wnioskodawczyni była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w P. na stanowisku opiekunki.

Od 11 stycznia 2013 roku do 11 lipca 2013 roku ubezpieczona przebywała na zwolnieniu lekarskim, od 12 lipca 2013 roku do 07 stycznia 2014 roku pobierała świadczenie rehabilitacyjne, a w okresie od 08 stycznia 2014 roku do 04 lutego 2014 roku skarżąca nie świadczyła pracy- były to usprawiedliwione dni niepłatne.

W dniu 04 lutego 2014 r. ubezpieczona zwróciła się do pracodawcy o rozwiązanie stosunku pracy na mocy porozumienia stron.

okoliczności bezsporne, vide: akta rentowe: świadectwo pracy z dnia 04 lutego 2014 r. – k. 7, akta osobowe ubezpieczonej – świadectwo pracy – k. C2, pismo wnioskodawczyni z dnia 04 lutego 2014 r. – k. C1

W związku z wnioskiem ubezpieczonej stan jej zdrowia oceniany był przez lekarza orzecznika pozwanego, który w orzeczeniu z dnia 10 stycznia 2014 roku rozpoznając u skarżącej stan po udarze krwotocznym mózgu ( 01.2013 r.) z niedowładem połowicznym spastycznym prawostronnym, z plegią kończyny dolnej, z afazją ruchową, z niedowidzeniem połowicznym jednoimiennym, nadciśnienie tętnicze oraz postępujące zaburzenia funkcji poznawczych - uznał, iż wnioskodawczyni jest całkowicie niezdolna do pracy od 11 stycznia 2013 roku do stycznia 2015 roku.

okoliczności bezsporne, vide: akta rentowe: orzeczenie lekarza orzecznika pozwanego z dnia 10 stycznia 2014 r. – k. 13 dokumentacji medycznej oraz k. 3 akt rentowych

W ostatnim dziesięcioleciu przed dniem 11 stycznia 2013 roku skarżąca udowodniła okres składkowy i nieskładkowy w wymiarze 4 lata, 11 miesięcy i 5 dni.

W ciągu całego okresu podlegania ubezpieczeniu skarżąca udowodniła 18 lat, 6 miesięcy oraz 14 dni okresów składkowych.

dowód, vide: akta rentowe: karta przebiegu zatrudnienia – k. 25

Zaskarżoną w niniejszej sprawie decyzją z dnia 11 lutego 2014 r. pozwany Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w G. odmówił ubezpieczonej D. B. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy powołując się na fakt, że mimo, iż Lekarz Orzecznik pozwanego orzeczenia z dnia 10 stycznia 2014 roku uznał, iż skarżąca jest całkowicie niezdolna do pracy począwszy od 11 stycznia 2013 roku do stycznia 2015 roku – to ubezpieczona nie spełnia wszystkich przesłanek niezbędnych do przyznania przedmiotowego świadczenia bowiem w ostatnim dziesięcioleciu przed dniem nabycia uprawnień tj. przed dniem 08 stycznia 2014 roku skarżąca nie uwodniła 5 – letniego okresu składkowego.

okoliczność bezsporna, vide: akta rentowe: decyzja pozwanego z dnia 11 lutego 2014 r. – k. 17

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy, aktach osobowych wnioskodawczyni oraz w aktach ubezpieczeniowych pozwanego organu emerytalnego, których prawdziwość i rzetelność nie była przez żadną ze stron kwestionowana. Sąd również nie znalazł podstaw do podważenia jej wiarygodności z urzędu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

W świetle poczynionych ustaleń faktycznych odwołanie skarżącej D. B. nie zasługuje na uwzględnienie.

W myśl art. 57 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r. 1440 j. t.), dalej: ustawa, renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy,

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy,

3.  niezdolność do pracy powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu społecznemu lub nie później niż 18 miesięcy od ich ustania.

Zgodnie z treścią przepisu art. 58 ust. 1 warunek posiadania wymaganego okresu składkowego i nieskładkowego, w myśl art. 57 ust. 1 pkt 2, uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący łącznie co najmniej:

1)1 rok - jeżeli niezdolność do pracy powstała przed ukończeniem 20 lat;

2)2 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 20 do 22 lat;

3)3 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 22 do 25 lat;

4)4 lata - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 25 do 30 lat;

5)5 lat - jeżeli niezdolność do pracy powstała w wieku powyżej 30 lat.

Ustęp 2 cytowanego przepisu stanowi z kolei, że okres, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, powinien przypadać w ciągu ostatniego dziesięciolecia przed zgłoszeniem wniosku o rentę lub przed dniem powstania niezdolności do pracy; do tego dziesięcioletniego okresu nie wlicza się okresów pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej lub renty rodzinnej.

Zgodnie z ustępem 3 jeżeli ubezpieczony nie osiągnął okresu składkowego i nieskładkowego, o którym mowa w ust. 1, warunek posiadania wymaganego okresu uważa się za spełniony, gdy ubezpieczony został zgłoszony do ubezpieczenia przed ukończeniem 18 lat albo w ciągu 6 miesięcy po ukończeniu nauki w szkole ponadpodstawowej, ponadgimnazjalnej lub w szkole wyższej oraz do dnia powstania niezdolności do pracy miał, bez przerwy lub z przerwami nieprzekraczającymi 6 miesięcy, okresy składkowe i nieskładkowe.

Natomiast z brzemienia ustępu 4 wynika jednoznacznie, iż przepisu ust. 2 nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy, o którym mowa w art. 6, wynoszący co najmniej 25 lat dla kobiety i 30 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W ocenie Sądu Okręgowego zebrany w sprawie materiał dowodowy, w szczególności w postaci akt osobowych z tytułu zatrudnienia D. B. w Miejskim Ośrodku Pomocy Społecznej w P. nie daje postaw do twierdzenia, że odwołanie ubezpieczonej jest zasadne.

Analiza akt osobowych wnioskodawczyni w sposób jednoznaczny wskazuje, iż w dniu 04 lutego 2014 roku ubezpieczona wystąpiła z wnioskiem o rozwiązanie umowy o pracę za porozumieniem stron, od tego oświadczenia nie uchyliła się skutecznie, zatem do rozwiązania stosunku pracy doszło z datą wynikającą z treści oświadczeń woli stron a określonej w świadectwie pracy .

Wskazać przy tym należy, iż w okresie poprzedzającym rozwiązanie stosunku pracy ubezpieczona nie świadczyła pracy za wiedzą pracodawcy. Powyższe znajduje odzwierciedlenie w treści wystawionego w dniu 04 lutego 2014 roku świadectwa pracy wskazującego, iż w okresie od 08 stycznia 2014 roku do 04 lutego 2014 roku skarżąca nie wykonywała pracy, a przywołany powyżej okres został określony przez pracodawcę jako usprawiedliwiona nieobecność w pracy , bez prawa do wynagrodzenia. Za powyższy okres nie zostały opłacone składki na ubezpieczenie społeczne. W tym zakresie ubezpieczona nie wystąpiła z jakimkolwiek roszczeniem do pracodawcy.

W związku z powyższym w/w okres z całą pewnością nie może zostać uznany za okres składkowy w rozumieniu art. 6 ustawy. Nie jest to także okres niewykonywania pracy po ustaniu zatrudnienia, jeżeli za te okresy, na podstawie przepisów Kodeksu pracy, zostało wypłacone odszkodowanie uregulowany w art. 7 pkt 3 ustawy – zatem brak jest przesłanek pozwalających na przyjęcie, by był to okres nieskładkowy.

Podkreślić również należy, iż zarówno ubezpieczona jak i pracodawca nie poczynili żadnych starań, aby w sposób formalno- prawny uregulować okres nieświadczenia pracy przez ubezpieczoną od dnia 08 stycznia 2014 roku do 04 lutego 2014 roku. Zatem Sąd rozstrzygający sprawę jest związany ustaleniami poczynionymi na etapie postępowania odwoławczego.

Sąd nie neguje przy tym faktu, że stan zdrowia ubezpieczonej czyni ją całkowicie niezdolną do pracy od 11 stycznia 2013 roku do stycznia 2015 roku ( co w sposób niebudzący wątpliwości zostało przyznane przez lekarza orzecznika pozwanego w opinii lekarskiej z dnia 10 stycznia 2014 roku) – jednakże analiza karty przebiegu zatrudnienia nie daje podstaw do przyjęcia, by skarżąca spełniła przesłanki określone w art. 57 ustawy – bowiem nie legitymuje się 5 – letnim okresem ubezpieczeniowym w ostatnim dziesięcioleciu przypadającym przed dniem złożenia wniosku ( 04 lutego 2014 roku) lub powstaniem niezdolności do pracy (11stycznia 2013 roku), jak również na przestrzeni całego okresu podlegania ubezpieczeniu społecznemu wnioskodawczyni nie udowodniła 25 lat okresów składkowych – zatem nie spełnia wymogu określonego w art. 58 ust. 4 ustawy.

Mając na uwadze powyższe w związku z cytowanymi przepisami, na mocy art. 477 14 § 1 kpc. Sąd oddalił odwołanie ubezpieczonej uznając je za niezasadne.

SSO Monika Popielińska