Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 kwietnia 2023 r.

Sąd Rejonowy w Opocznie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: Sędzia Zofia Michałowska

Protokolant: sekr. sąd. Magdalena Domagała

po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2023 r. w Opocznie na rozprawie

sprawy z powództwa A. K.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w

W.

o zapłatę kwoty 5.783,37 zł

zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki A. K. kwotę 5.084,28 (pięć tysięcy osiemdziesiąt cztery 28/100) złote wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 29 kwietnia 2021 r. do dnia zapłaty;

oddala powództwo w pozostałej części;

zasądza od pozwanego (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki A. K. kwotę 2.486,41 (dwa tysiące czterysta osiemdziesiąt sześć 41/100) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 203/22

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 29 marca 2022 r. (data nadania) powódka A. K. – reprezentowana przez pełnomocnika radcę prawnego – wnosiła o zasądzenie od pozwanego (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 5.783,37 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 29 kwietnia 2021 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu podniesiono, iż w wyniku zdarzenia drogowego w dniu 27 marca 2021 r. uszkodzony został pojazd marki C. o nr rej. (...) należący do B. R.. Odpowiedzialność pozwanego jako ubezpieczyciela OC sprawcy szkody jest bezsporna.

Podano, że celowe i ekonomicznie uzasadnione koszty przywrócenia pojazdu marki C. o nr rej. (...) do stanu sprzed szkody z dnia 27 marca 2021 r. ustalone na zlecenie powódki wynoszą 8.086,38 zł brutto.

W ocenie powódki wypłacone przez pozwanego odszkodowanie nie jest adekwatne do zakresu poniesionej przez poszkodowaną szkody, a co za tym idzie nie realizuje kompensacyjnej roli tej instytucji (art. 361 k.c. w zw. z art. 822 § 1 k.c.). Wskazano, że dochodzona pozwem kwota 5.783,37 zł stanowi różnicę miedzy wypłaconym przez pozwanego odszkodowaniem a kosztami przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody.

/vide: - pozew wraz z uzasadnieniem i załącznikami k. 3 – 21/

W odpowiedzi na pozew z dnia 21 kwietnia 2022 r. (data nadania) pozwany (...) S.A. z siedzibą w W. – reprezentowany przez pełnomocnika radcę prawnego – wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17,00 zł.

Pełnomocnik pozwanego podniósł zarzut braku legitymacji procesowej czynnej kwestionując, aby umowy przelewu wierzytelności z dnia 18.10.2021 r. oraz 20.10.2021 r. zostały podpisane przez osoby uprawnione i upoważnione do ich podpisu w imieniu stron tych umów.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew podniesiono, iż pozwany przyznaje, że posiadacz pojazdu, którego kierujący w dniu 27 marca 2021 r. spowodował kolizję z pojazdem marki C. o nr rej. (...) miał zawartą, obejmującą datę zdarzenia, polisę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów. Szkoda została zgłoszona pozwanemu w dniu 28 marca 2021 r.

Pozwany przyznał, że na podstawie zgłoszenia szkody przeprowadził postępowanie likwidacyjne i w jego wyniku dokonał wypłaty odszkodowania na rzecz poszkodowanego w kwocie 2.303,02 zł tytułem kosztów naprawy. Odszkodowanie objęło koszty napraw elementów pojazdu uszkodzonych w zdarzeniu. Wskazano, że w kalkulacji powoda objęto również inne uszkodzenia, niezwiązane ze zdarzeniem. Zdaniem pozwanego powyższa kwota zapewnia możliwość przywrócenia pojazdu do stanu sprzed szkody biorąc zwłaszcza pod uwagę fakt, że uszkodzony pojazd był pojazdem ponad 9 – letnim.

Pozwany argumentował, że akceptacja tak wyliczonego odszkodowania oznaczała jego wypłatę i zakończenie procesu obsługi szkody. Od poszkodowanego nie wymaga się wówczas dokumentowania poniesionych wydatków, czy też faktycznej naprawy uszkodzonego pojazdu.

Pozwany nie kwestionował stanowiska, zgodnie z którym poszkodowany nie ma obowiązku podejmowania naprawy uszkodzonego pojazdu. Niemniej jednak ustalając hipotetyczne koszty takiej naprawy nie można, zdaniem pozwanego, ignorować istoty obowiązku naprawienia szkody spoczywającego w tym procesie na pozwanym.

/vide: - odpowiedź na pozew wraz z uzasadnieniem k. 25 – 34/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 marca 2021 r. miała miejsce kolizja drogowa, w wyniku której uszkodzeniu uległ samochód marki C. o nr rej. (...), w dacie szkody będący własnością B. R.. Sprawca przedmiotowego zdarzenia posiadał wykupione ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej w pozwanym (...) S.A. z siedzibą w W..

/bezsporne: - uzasadnienie pozwu k. 3v – 5/

Poszkodowana B. R. zgłosiła szkodę pozwanemu, który w toku postępowania likwidacyjnego ustalił koszt naprawy przedmiotowego pojazdu na łączną kwotę 2.303,01 zł i odszkodowanie w takiej kwocie wypłacił poszkodowanej.

/dowód: - ustalenie wysokości szkody k. 10 – 12,

- decyzja z dnia 30.03.2021 r. k. 9/

Na mocy umowy przelewu wierzytelności z dnia 18 października 2021 r. poszkodowana B. R. przeniosła na rzecz (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. swoją wierzytelność w stosunku do (...) S.A. z siedzibą w W. wynikającą ze szkody w pojeździe C. o nr rej. (...) z dnia 27 marca 2021 r. zarejestrowaną pod numerem (...).

Następnie przedmiotowa wierzytelność została przelana na powódkę A. K. na podstawie umowy cesji wierzytelności zawartej w dniu 20 października 2021 r. z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P..

Na zlecenie powódki A. K. niezależny rzeczoznawca wykonał kalkulację naprawy pojazdu marki C. o nr rej. (...) i wyliczył jej koszt na kwotę 8.086,38 zł brutto.

/dowód: - umowa przelewu wierzytelności z dnia 18.10.2021 r. k. 13 – 14,

- umowa cesji wierzytelności z dnia 20.10.2021 r. k. 15 – 16,

- kalkulacja naprawy k. 17 – 20/

Wykonanie naprawy według kalkulacji wykonanej przez stronę pozwaną w toku postępowania likwidacyjnego nie przywróciłoby przedmiotowego pojazdu do stanu sprzed szkody. Pozwany nie określił rodzaju lakieru jaki zostałby zastosowany do naprawy, jak również pominął elementy jednorazowe, które według technologii naprawy muszą zostać wymienione podczas dokonywania napraw blacharsko – lakierniczych.

Wykonanie naprawy w celu przywrócenia przedmiotowego pojazdu do stanu sprzed szkody, zgodnie z technologią producenta pojazdu marki C., to koszt 7.387,29 zł brutto.

Wartość bazowa pojazdu na miesiąc marzec 2021 r. wynosiła 33.150,00 zł. Zastosowanie korekt z tytułu pierwszej rejestracji i wyposażenia powiększyła wartość pojazdu do kwoty 37.700,00 zł.

Wartość przedmiotowego pojazdu w stanie uszkodzonym wyniosła 32.400,00 zł.

/dowód: - opinia pisemna biegłego sądowego z zakresu techniki

motoryzacyjnej mgr inż. P. W. z załącznikami

k. 67 – 106/

W dacie zdarzenia przedmiotowy pojazd marki C. o nr rej. (...) stanowił własność B. R., był zaś użytkowany przez jej syna D. R. i to on zajmował się procesem jego naprawy. Naprawa była przeprowadzona w warsztacie w C. w okresie ok. tygodnia, dwóch po zdarzeniu. Wypłacone przez pozwanego odszkodowanie nie pokryło kosztów naprawy. Zapłata za naprawę nastąpiła w gotówce, nie było możliwości odliczenia podatku VAT. Stan techniczny pojazdu przed szkodą był dobry, był to pojazd bezwypadkowy, sprowadzony ze Szwajcarii. Po naprawie pojazd został sprzedany.

/dowód: - zeznania świadka B. R. skrócony protokół

rozprawy z dnia 14.09.2022 r. k. 52 – 52v nagranie koperta

k. 53/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyżej powołane dowody, które są w przekonaniu Sądu zasługujące na wiarę.

Sąd zważył, co następuje:

Zdaniem Sądu, powództwo zasługuje na uwzględnienie w przeważającej części.

W myśl art. 415 k.c. kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

Zgodnie z przepisem art. 436 §1 k.c. samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody ponosi odpowiedzialność za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch tegoż środka.

W świetle art. 822 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony.

Przesłankami odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń wobec poszkodowanego są zatem z jednej strony przesłanki odpowiedzialności odszkodowawczej ubezpieczonego, z drugiej zaś strony – istnienie ważnej umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej pomiędzy sprawcą szkody a zakładem ubezpieczeń. W razie zaistnienia owych przesłanek, ubezpieczyciel odpowiada w zakresie odpowiedzialności sprawcy szkody.

Poza sporem pozostaje fakt, że sprawca kolizji, w wyniku której uszkodzeniu uległ pojazd marki C. o nr rej. (...) miał zawartą umowę obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przez ruch pojazdu z pozwanym (...) S.A. z siedzibą w W., co implikuje odpowiedzialność pozwanego na podstawie wyżej przytoczonych przepisów.

Wbrew twierdzeniom strony pozwanej, powódka w skuteczny sposób uzyskała wobec pozwanego roszczenie odszkodowawcze na skutek umowy przelewu wierzytelności z dnia 18 października 2021 r. zawartej między poszkodowaną B. R. a (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P., a następnie na podstawie umowy cesji wierzytelności zawartej w dniu 20 października 2021 r. pomiędzy (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w P. a powódką A. K., co znajduje podstawę prawną w art. 509 § 1 i 2 k.c. Zarzut braku legitymacji czynnej strony powodowej zgłoszony przez pełnomocnika pozwanego w odpowiedzi na pozew, jest w świetle powyższego niezasadny i całkowicie gołosłowny.

Jeśli chodzi o wysokość szkody w pojeździe marki C. o nr rej. (...), Sąd oparł się przy jej ustalaniu na sporządzonej na potrzeby niniejszego postępowania opinii biegłego sądowego z zakresu techniki motoryzacyjnej mgr inż. P. W.. W ocenie Sądu, biegły w sposób szczegółowy, spójny, precyzyjny i nie budzący wątpliwości dokonał wyceny wysokości celowych, koniecznych i ekonomicznie uzasadnionych kosztów naprawy przedmiotowego pojazdu, pozwalających na jego pełne przywrócenie do stanu sprzed szkody z dnia 27 marca 2021 r. z uwzględnieniem części oryginalnych sygnowanych logo producenta pojazdu w tzw. klasie jakości O oraz stawki za roboczogodzinę prac w wysokości 120,00 zł netto za prace blacharskie i stawki 120,00 zł netto za prace lakiernicze na kwotę 7.387,29 zł brutto. Stawki za roboczogodzinę prac w w/w wysokości zapewniały wykonanie naprawy zgodnie z technologią producenta pojazdu i występowały w dacie szkody na rynku lokalnym poszkodowanej w warsztatach nieautoryzowanych.

Uwzględniając dotychczas wypłacone przez stronę pozwaną odszkodowanie w kwocie 2.303,01 zł należna powódce kwota odszkodowania winna wynieść 5.084,28 zł i taką kwotę Sąd zasądził na rzecz powódki – punkt 1. sentencji wyroku.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 § 1 i 2 k.c., art. 455 k.c. i art. 817 § 1 k.c. zasądzając je – zgodnie z żądaniem pozwu – od daty, w której upłynął 30 – dniowy termin od dnia zgłoszenia szkody pozwanemu.

W pozostałej części Sąd oddalił powództwo jako niezasadne – punkt 2. sentencji wyroku.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c. Powódka wygrała proces w ok. 88%. Koszty poniesione przez stronę powodową wyniosły 3.208,44 zł (wynagrodzenie pełnomocnika wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 1.817,00 zł, opłata sądowa w kwocie 400,00 zł oraz połowa kosztów opinii biegłego sądowego w kwocie 991,45 zł). Koszty poniesione przez stronę pozwaną wynosiły 2.808,45 zł (wynagrodzenie pełnomocnika wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 1.817,00 zł oraz połowa kosztów opinii biegłego sądowego w kwocie 991,45 zł). Razem koszty procesu wyniosły 6.016,89 zł. Zgodnie z tą zasadą powódkę winny obciążać koszty w takim zakresie w jakim przegrała sprawę tj. 722,03 zł (6.016,89 zł x 12%). Skoro faktycznie strona powodowa poniosła koszty w wysokości 3.208,44 zł to należy jej się zwrot od pozwanego kosztów kwocie 2.486,41 złotych (3.208,44 zł – 722,03 zł), którą to kwotę Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki – punkt 3. sentencji wyroku.