Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 czerwca 2023 roku

Sąd Rejonowy w Toruniu, I Wydział Cywilny, w składzie

Przewodniczący: Sędzia Magdalena Glinkiewicz

Protokolant: sekr. sąd. Katarzyna Stysiek

po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2023 roku w Toruniu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W.

przeciwko (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  oddala powództwo w całości;

II.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 917 zł (dziewięćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 242/23

UZASADNIENIE

Powód (...) Sp. z o.o. wniósł pozew przeciwko (...) S.A. o zapłatę kwoty 18 265,21 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 13 stycznia 2022 roku do dnia zapłaty, wnosząc również o zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazano, że powód dokonał naprawy pojazdu na rzecz poszkodowanej H. T. (1) w ramach ubezpieczenia AC. Poszkodowana zawarła z powodem umowę cesji oraz upoważniła powoda do odebrania należnego poszkodowanemu odszkodowania od Ubezpieczyciela – (...). Powód wystawił fakturę na kwotę 18 265,21 zł, która nie została w całości opłacona, do zapłaty pozostała kwota 4.218,07 zł. Termin płatności faktury przypadał na dzień 12 stycznia 2022 r., wobec czego powód żąda odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 13 stycznia 2022 r. do dnia zapłaty.

Referendarz Sądowy w Sądzie Rejonowym w Toruniu wydał w dniu 16 grudnia 2022 roku nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, uwzględniając w całości powództwo.

Pozwany (...) S.A. w W. wniósł w terminie sprzeciw od nakazu, w którym wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu.

Pozwany na wstępie zarzucił brak legitymacji procesowej stronie powodowej, gdyż w aktach szkody oraz w załącznikach do pozwu brak jest umowy cesji, a jednostronne oświadczenie cedenta, że przenosi swoje prawo na cesjonariusza nie przenosi wierzytelności, wobec czego w ocenie pozwanego nie doszło do skutecznego przelewu wierzytelności. Pozwany z ostrożności procesowej wskazał, iż nie kwestionuje co do zasady swojej odpowiedzialności oraz potwierdza fakt wypłaty kwoty 14 047,14 zł tytułem odszkodowania, jednakże podtrzymuje swoje stanowisko zawarte w toku postępowania likwidacyjnego co do wysokości odszkodowania. Zdaniem pozwanego wypłacone odszkodowanie za naprawę pojazdu w całości kompensuje powstałą szkodę. Podniósł również, że poszkodowany nie próbował skorzystać z zaproponowanych przez pozwanego rozwiązać, nie współpracował z pozwanym, a więc swoim zachowaniem przyczynił się do powiększenia rozmiaru szkody. Pozwany zaproponował poszkodowanemu bezgotówkową organizacje naprawy uszkodzonego pojazdu zapewniając pełne pokrycie kosztów z tego tytułu, a zdaniem pozwanego poniesione przez poszkodowanego koszty nie były celowe i ekonomicznie uzasadnione. Pozwany podniósł również, iż uszkodzony pojazd został wyprodukowany w 2015 roku i nie sposób przyjąć, aby jego restytucja wymagała użycia wyłącznie części oryginalnych.

Sąd ustalił co następuje:

H. T. (1) jest współwłaścicielką pojazdu marki F. (...) o nr rej. (...). Samochód został zakupiony w salonie w Polsce. Uszkodzenie pojazdu nastąpiło z winy poszkodowanej w dniu 25 listopada 2021 r., samochód został obtarty. Poszkodowana korzystała z usług serwisu (...) Sp. z o.o. wcześniej, samochód przechodził tam naprawy. Samochód nie posiadał wcześniejszych szkód w miejscu powstania szkody z dnia 25 listopada 2021 roku. Samochód został naprawiony.

Bezsporne, a nadto dowód: zeznania H. T. (1) k. 65 - 65v

H. T. (1) upoważniła spółkę (...) do świadczenia ubezpieczeniowego przysługującą w związku ze szkodą samochodu marki F. (...) nr rej. (...) z dnia 25 listopada 2021 r., zawarła również z powyższym podmiotem umowę cesji, mocą której przeniosła wierzytelność z tytułu odszkodowania AC na spółkę (...) Sp. z o.o. Właścicielki pojazdu, H. T. (1) i J. F. upoważniły (...) sp. z o.o. do zgłoszenia szkody, wobec czego nie kontaktowały się z ubezpieczycielem w toku postępowania likwidacyjnego.

Dowód: oświadczenie i umowa cesji k. 14-14v, zeznania H. T. (1) k.65v

(...) Sp. z o.o. wystawił fakturę VAT nr (...) opiewającą na kwotę 18 265,21 złotych na rzecz H. T. (2) w związku z naprawą pojazdu marki F. (...) o nr rej. (...). Decyzją z dnia 9 lutego 2022 roku (...) przekazało do wypłaty kwotę 7 023,57 zł, a w dniu 28 lutego 2022 roku (...) dalszą kwotę 7 023,57 zł, łącznie wypłacając odszkodowanie w kwocie 14 047,14 złotych.

Dowód: faktura VAT k. 9, akta szkodowe na płycie DVD k.36

Spółka (...) wystosowała do (...) S.A. w dniu 28 lutego 2022 roku wezwanie do zapłaty pozostałej do rozliczenia kwoty z tytułu szkody nr (...).

Dowód: wezwanie do zapłaty k. 16

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w tym aktach szkodowych znajdujących się na płycie DVD oraz zeznań świadka H. T. (1). Autentyczność dowodów z dokumentów i akt szkodowych nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania, a również w ocenie Sądu brak było podstaw do ich zanegowania. Dowody te są wzajemnie niesprzeczne i kreują spójną wersję wydarzeń, wobec czego nie było podstaw ku temu, by odmówić im wiarygodności.

Sąd dał wiarę również zeznaniom świadka H. T. (1), gdyż jej zeznania były logiczne, świadek nie zajmowała się postępowaniem likwidacyjnym, gdyż chciała, aby naprawa odbyła się bezgotówkowo i przelała wierzytelność przysługującą jej z odszkodowania AC względem pozwanego na serwis (...) Sp. z o.o.

Strony nie kwestionowały zgromadzonego materiału dowodowego. Ustalony stan faktyczny był w znacznej mierze bezsporny między stronami. Pozwany nie kwestionował swojej odpowiedzialności, a jedynie wysokość odszkodowania, uznając że zapłacona przez niego kwota jest w pełni adekwatna, a pozwany nie wskazał okoliczności uzasadniających przewyższenie kosztów naprawy ponad wypłacone odszkodowanie. Ponadto, pozwany kwestionował legitymacje procesową strony powodowej i fakt zawarcia umowy cesji.

Sąd w pierwszej kolejności odniesie się do zarzutu braku legitymacji procesowej po stronie powodowej. Stosownie do treści art. 509 § 1 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią, chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Poszkodowana H. T. (1) przeniosła na (...) Sp. z o.o. wierzytelność dotyczącą należnego jej odszkodowania w związku ze szkodą powstałą na pojeździe marki F. (...) w dniu 25 listopada 2021 roku. (...) Sp. z o.o. oświadczyła, iż wierzytelność przyjmuje. Oświadczenie o przeniesieniu tejże wierzytelności i przyjęciu jej przez stronę powodową zostało podpisane przez osobę upoważnioną po stronie spółki (...) i przez H. T. (1). Wobec czego należy uznać, że pkt II pisma zatytułowanego (...) stanowi umowę cesji (k. 16v).

Zgodnie z art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie przy ubezpieczeniu majątkowym – określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku – art. 805 § 2 pkt 1 k.c.

Ubezpieczyciel wypłacił odszkodowanie w wysokości 14 047,14 złotych, a w odpowiedzi na wezwanie do zapłaty ubezpieczyciel podniósł, że rachunki przedstawione przez powoda przekraczają niezbędne i ekonomicznie uzasadnione koszty naprawy pojazdu oraz iż poszkodowany powinien współdziałać z zakładem ubezpieczeń przy wykonywaniu zobowiązania.

Należy wskazać, że powód nie przedstawił dowodów oprócz faktury VAT i kosztorysu, iż poniósł w związku z likwidacją szkody koszty w wysokości 18 265,21 złotych, a tym bardziej nie wykazał, iż były to koszty niezbędne i ekonomicznie uzasadnione do przywrócenia stanu poprzedniego. Na stronie powodowej zgodnie z art. 6 k.c. ciąży ciężar udowodnienia wysokości szkody. Strona powodowa nie odpowiedziała na sprzeciw pozwanego i na argumenty tam podniesione, a dotyczące wysokości szkody oraz współdziałania poszkodowanego z ubezpieczycielem. Poszkodowana zeznała, że samochód został przywrócony do stanu poprzedniego, ale nie wie ile kosztowała naprawa, gdyż miała ona zostać bezgotówkowo między warsztatem a ubezpieczycielem.

Wobec powyższego, Sąd stwierdza, że strona powodowa nie udowodniła swojego roszczenia co do wysokości i powództwo oddalił.

Sąd o kosztach procesu orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Wobec przegranej powoda, to powód obowiązany jest zwrócić koszty procesu stronie pozwanej wraz z odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty. Pozwany poniósł łącznie koszty w wysokości kwoty 917 złotych, na które złożyły się: 900 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika - § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej.