Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

G., dnia 5 kwietnia 2023r

Sąd Rejonowy w Gdyni, I Wydział Cywilny

Przewodniczący: SSR Małgorzata Nowicka - Midziak

Protokolant : sekr. sąd. Iwona Górska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2023r

sprawy z powództwa A. B. i J. J.

przeciwko P. F.

z udziałem interwenienta po stronie pozwanej Gminy M. G.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

1.  pozbawia wykonalności wyrok Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 19 lipca 2010r wydany w sprawie o sygn. akt I C 1455/09, zaopatrzony w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 13 maja 2022r;

2.  koszty opłaty od pozwu, od uiszczenia której powódki zostały zwolnione, przejmuje na rachunek Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni;

3.  nie obciąża pozwanego kosztami procesu;

4.  przyznaje pełnomocnikowi z urzędu powódek radcy prawnej A. K. wynagrodzenie w kwocie 743,70 zł. (siedemset czterdzieści trzy złote siedemdziesiąt groszy) ze Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Gdyni.

Sygn. akt I C 263/22

UZASADNIENIE

Powódki A. B. oraz J. J. wniosły przeciwko P. F. pozew o pozbawienie w całości wykonalności wyroku wydanego przez Sąd Rejonowego w Gdyni dnia 19 lipca 2010 roku w sprawie o sygn. akt I C 1455/09, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 13 maja 2022 roku oraz zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu podały, że dnia 19 maja 2022 roku Komornik zawiadomił je o wszczęciu egzekucji i wezwał w trybie art. 1046 § 1 k.p.c. do dobrowolnego wykonania obowiązku wydania wierzycielowi (pozwanemu) wyżej wskazanej nieruchomości w terminie 15 dni od dnia otrzymania zawiadomienia. Podstawą tych czynności był wyżej opisany tytuł wykonawczy.

Zdaniem powódek nie zostały spełnione przesłanki do nadania klauzuli wykonalności przedmiotowemu orzeczeniu, albowiem złożona przez Gminę oferta jest nieskuteczna (nieprawidłowa), gdyż nie zawiera żadnych istotnych postanowień przyszłej umowy.

Oferta powinna określać przynajmniej istotne postanowienia umowy dotyczące m.in. oznaczenia lokalu, czasu trwania najmu i wysokości czynszu. W złożonej ofercie nie wskazano wysokości miesięcznego czynszu, jaki powódki zobowiązane byłyby płacić za lokal socjalny. Żadne pracownik Gminy nie sprecyzował tego w kontakcie telefonicznym. Nadto po udaniu się na miejsce, celem obejrzenia lokalu, okazało się, że budynek przy ul. (...), w którym miał być lokal socjalny, w rzeczywistości nie ma wskazanego w ofercie numeru 6.

(pozew – k. 3-5)

Pozwany w odpowiedzi na pozew domagał się oddalenia powództwa.

Jego zdaniem powódki wszczęły postępowanie w złej wierze, żeby opóźnić eksmisję, aby upłynęła ważność oferty na lokal socjalny. Miały bowiem 11,5 roku, aby się na to przygotować. Na wniosek pozwanego Gmina przedłużyła ważność oferty. Powódka A. B. dnia 29 marca 2022 roku, w obecności pracownika Zarządu (...), oglądała zaproponowany lokal socjalny przy ul. (...) w G., a więc bezpodstawnie pozwane kwestionują istnienie tego budynku. Zaproponowany lokal socjalny oddalony jest o 700 metrów od obecnego miejsca zamieszkania powódek. Pracownik Zarządu (...) udzieliła informacji o wysokości stawki czynszu, ale nie uzyskała odpowiedzi, czy powódki skorzystają z oferty. Powódki miały możliwość zwrócenia się do Gminy G. o udostępnienie projektu umowy najmu. Wysokość stawek czynszu w kwocie 2,25 zł/m ² wynika z załącznika nr 1 do zarządzenia nr (...) Prezydenta Miasta G. z dnia 26 maja 2021 roku w sprawie stawek czynszu najmu w lokalach mieszkalnych tworzących mieszkaniowy zasób Gminy M. G., a zasady najmu lokali socjalnych wynikają m.in. z prawa miejscowego obowiązującego również powódki, tj. z uchwały nr XXXIV/1127/21 Rady Miasta G. z dnia 27 października 2021 roku w sprawie Wieloletniego programu gospodarowania mieszkaniowym zasobem Gminy M. G. w latach 2022-2026. Natomiast opłaty eksploatacyjne są zmienne. Zaproponowany lokal spełnia wszystkie wymogi przewidziane w ustawie o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego.

Pozwany wniósł o odstąpienie od obciążania go kosztami procesu, albowiem nie może odpowiadać za treść oferty Gminy G..

(odpowiedź na pozew – k. 59-59v.)

Interwencję uboczną po stronie pozwanej zgłosiła Gmina M. G., wnosząc o oddalenie powództwa i zasądzenie na swoją rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

(interwencja – k. 73-73v.)

W piśmie z dnia 28 września 2022 roku powódki oświadczyły, że aktualnie na budynku znajduje się tabliczka z jego numerem 6, a także, że powódki otrzymały sprzeczne informacje dotyczące wysokości czynszu – w rozmowie telefonicznej pani zarządzająca budynkiem poinformowała, że czynsz będzie wynosił około 450 zł, natomiast podczas oglądania lokalu powiedziała, że koszty będą wynosić około 600 zł, a po roku, kiedy będzie inna kategoria, nawet 1.000 zł. Ponadto po przeprowadzonym remoncie zmieniła się powierzchnia lokalu i przykładowo łazienka nie ma deklarowanych 0,98 m ².

(pismo – k. 82-83)

W piśmie z dnia 31 października 2022 roku pozwany podał, że twierdzenia powódek o braku numeru budynku oraz mniejszej powierzchni lokalu nie zostały udowodnione. Nie mniej powierzchnia zaproponowanego lokalu jest ponad dwukrotnie większa niż wymagają tego przepisy. Rozbieżność w podawanej stawce czynszu jest bez znaczenia, albowiem po upływie okresu najmu lokalu socjalnego mógłby być wyższy. Gmina mając na celu szybkie zakończenie sprawy dnia 22 lipca 2022 roku złożyła kolejną ofertę powódkom na ten sam lokal. Potwierdziła w niej, że czynsz wyniesie 58,50 zł miesięcznie plus opłaty niezależne od wynajmującego.

(pismo – k. 92-92v.)

Gmina M. G. w piśmie z dnia 31 października 2022 roku podała, że zaproponowany lokal po remoncie ma wydzieloną łazienkę. Oferta jest zgodna z przepisem art. 22 ustawy o ochronie praw lokatorów (...). Absurdalne są twierdzenia o braku budynku nr (...), skoro powódka w nim była. Nawet brak tabliczki na budynku nie oznacza, że budynek nie istnieje. Żaden przepis ustawy nie nakłada wprost obowiązku Gminy dotyczącego wskazania w ofercie wysokości czynszu. Gmina zgadza się z pozwanym, że stawki czynszu wynikają z aktów prawa miejscowego. Wysokości czynszu jest zatem faktem powszechnie znanym.

Gmina złożyła pozwanym kolejną ofertę najmu socjalnego lokalu, ale powódki nie zgłosiły się celem podpisania umowy najmu, a zatem oferta wygasła z dniem 25 września 2022 roku.

(pismo – k. 93-94)

Ostatecznie Gmina M. G., na wniosek pozwanego, przedłużyła powódkom ofertę najmu lokalu do czasu zakończenia niniejszego procesu.

(zeznania pozwanego k. 140v)

Stan faktyczny:

Prawomocnym wyrokiem z dnia 19 lipca 2010 roku Sądu Rejonowego w Gdyni w sprawie o sygn. akt I C 1455/09 orzeczono o eksmisji powódek z lokalu mieszkalnego położonego w G. przy ul. (...), do którego prawo przysługuje pozwanemu P. F., ustalając jednocześnie uprawnienie aktualnych powódek do lokalu socjalnego.

Pismem z dnia 10 lutego 2022 roku Gmina M. G., w celu umożliwienia realizacji wyżej wskazanego wyroku, przesłała powódce A. B. ofertę zawarcia najmu lokalu socjalnego oznaczonego numerem 74, położonego w budynku przy ul. (...) w G.. Wskazano, że jest to lokal o łącznej powierzchni użytkowej 26,00 m ² i składa się z:

-

pokoju o powierzchni 14,74 m ²,

-

pokoju o powierzchni 6,11 m ²,

-

kuchni o powierzchni 2,25 m ²,

-

przedpokoju o powierzchni 1,92 m ²,

-

łazienki o powierzchni 0,98 m ².

Podano, że lokal usytuowany jest na IV piętrze, wyposażony jest w instalację elektryczną, wodno-kanalizacyjną i centralne ogrzewanie, a także, że lokal jest wyremontowany i gotowy do zasiedlenia.

Oferta była ważna przez 3 miesiące od daty odebrania pisma przez powódkę.

Wyjaśniono powódce, że zobowiązana jest zgłosić się w Zarządzie (...) położonym w G. przy ul. (...) w celu podpisania umowy najmu socjalnego lokalu, na czas określony tj. jednego roku oraz ustalenia terminu objęcia lokalu. Podano także telefony kontaktowe.

(dowód: oferta z dnia 10.02.2022r. – k. 8-8v.)

Powódka dokonała oględzin lokalu w obecności pracownika Zarządu (...) w G. K. K.. Powódka uzyskała informację jedynie o orientacyjnej wysokości czynszu, jaki będzie zobowiązana uiszczać w razie wynajęcia lokalu.

(dowód: zeznania świadka K. K. – k. 129-130, płyta – k. 131, zeznania powódki A. B. – k. 144-145, płyta – k. 148)

Wobec nieprzyjęcia przez powódki oferty najmu lokalu socjalnego zaproponowanego przez Gminę M. G. pozwany wystąpił o nadanie klauzuli wykonalności na wyrok eksmisyjny wydany dnia 19 lipca 2010 roku w sprawie o sygn. akt I C 1455/09, a po jego uwzględnieniu skierował do komornika wniosek o wszczęcie egzekucji przeciwko powódkom.

(dowód: zeznania pozwanego P. F. – k. 140v., płyta – k. 142)

Pismem z dnia 16 maja 2022 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Gdyni T. D. w sprawie o sygn. Km 625/22 zawiadomił o wszczęciu egzekucji w oparciu o uzyskany przez pozwanego tytuł wykonawczy, będący przedmiotem procesu i wezwał powódki do dobrowolnego wykonania obowiązku – wydania wierzycielowi zajmowanego przez nie lokalu – w terminie 15 dni od dnia otrzymania zawiadomienia.

(dowód: pismo z dnia 16.05.2022r. – k. 6-7v.)

Pismem z dnia 28 lipca 2022 roku Gmina M. G. Gmina M. G., w celu umożliwienia realizacji opisanego wyżej wyroku, przesłała powódkom A. B. oraz J. J. ponowną ofertę zawarcia najmu socjalnego lokalu oznaczonego numerem (...) położonego w budynku przy ul. (...) w G.. Wskazano, że jest to lokal o łącznej powierzchni użytkowej 26,00 m ² i składa się z:

-

pokoju o powierzchni 14,74 m ²,

-

pokoju o powierzchni 6,11 m ²,

-

kuchni o powierzchni 2,25 m ²,

-

przedpokoju o powierzchni 1,92 m ²,

-

łazienki o powierzchni 0,98 m ².

Podano, że lokal usytuowany jest na IV piętrze, wyposażony jest w instalację elektryczną, wodno-kanalizacyjną i centralne ogrzewanie, a także, że lokal jest wyremontowany i gotowy do zasiedlenia.

Oferta była ważna przez 1 miesiąc od daty odebrania pisma przez powódkę.

Wyjaśniono powódce, że zobowiązana jest zgłosić się w Zarządzie (...) położonym w G. przy ul. (...) w celu podpisania umowy najmu socjalnego lokalu, na czas określony, tj. jednego roku oraz ustalenia terminu objęcia lokalu. Podano także telefony kontaktowe.

W odróżnieniu do pierwszej oferty wskazano, że obecnie opłata czynszu za przedstawiony lokal wyniesie – 58,50 zł (przy wymiarze czynszu 2,25 zł/m ²) plus opłaty niezależnie.

Pisma odebrane zostały przez stronę powodową dnia 9 sierpnia 2022 roku oraz 25 sierpnia 2022 roku.

(dowód: oferta z dnia 28.07.2022r. – k. 84-85, k. 95-96, potwierdzenia odbioru – k. 97-98)

Sąd zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił po rozważeniu całego zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego w postaci dowodów z dokumentów przedłożonych przez strony, zeznań świadków oraz stron.

Oceniając zebrany materiał dowodowy Sąd nie znalazł podstaw, aby kwestionować autentyczność przedstawionych przez strony dokumentów, albowiem żadna ze stron nie podniosła w toku niniejszego postępowania zarzutów co do ich autentyczności tych dokumentów, a nadto wymienione powyżej dokumenty zostały podpisane i nie noszą żadnych znamion podrobienia czy przerobienia. Dodatkowo, Sąd miał na uwadze, że żadna ze stron nie zaprzeczyła, iż osoby podpisane pod wyżej wskazanymi dokumentami nie złożyły oświadczeń w nich zawartych.

W ocenie Sądu, brak było podstaw do kwestionowania zeznań świadka oraz stron, które były szczere, logiczne, spontaniczne i zbieżne, co w przekonaniu Sądu świadczy o ich zgodności z prawdą. Świadek K. K. nie potrafiła sprecyzować, czy udzieliła powódce A. B. szczegółowej i konkretnej informacji dotyczącej wysokości czynszu, jaki ta byłaby zobowiązana uiszczać w razie przyjęcia oferty Gminy M. G.. Z kolei powódka twierdziła, że nie uzyskała żadnej konkretnej informacji o wysokości czynszu, a jedynie wartość orientacyjną analogicznie do innych lokali w przedmiotowym budynku. Natomiast w przypadku zeznań pozwanego jego wiedza dotycząca okoliczności przedstawienia powódkom oferty najmu lokalu socjalnego była zasłyszana i nie było podstaw, aby w tym zakresie opierać ustalenia na pośredniej relacji.

Na podstawie art. 235 ² § 1 k.p.c. w zw. z art. 302 § 1 k.p.c. pominięto dowód z przesłuchania powódki J. J., albowiem nie stawiła się na rozprawie i nie usprawiedliwiła swojej nieobecności.

Powódki domagały się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w postaci prawomocnego wyroku eksmisyjnego Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 19 lipca 2010 roku wydanego w sprawie o sygn. akt I C 1455/09 i zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 13 maja 2022 roku.

Zdaniem powódek oferta najmu socjalnego lokalu w wykonaniu wyroku eksmisyjnego nie posiadała elementów istotnych, a zatem nie była skuteczna.

W tej sytuacji podstawę prawną roszczenia należało upatrywać w art. 840 § 1 pkt 1 k.p.c., zgodnie z którym dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności (...).

Zgodnie bowiem z art. 786 § 1 k.p.c. jeżeli wykonanie tytułu egzekucyjnego jest uzależnione od zdarzenia, które udowodnić powinien wierzyciel, sąd nada klauzulę wykonalności po dostarczeniu dowodu tego zdarzenia w formie dokumentu urzędowego lub prywatnego z podpisem urzędowo poświadczonym. Nie dotyczy to wypadku, gdy wykonanie jest uzależnione od równoczesnego świadczenia wzajemnego, chyba że świadczenie dłużnika polega na oświadczeniu woli.

W niniejszym wypadku nadanie klauzuli wykonalności było uzależnione od wykazania przez wierzyciela, że Gmina M. G. przedstawiła powódkom ofertę najmu lokalu socjalnego. Na gruncie komentowanego przepisu istotne jest, że świadczenie wzajemne wierzyciela według tytułu egzekucyjnego ma być spełnione wcześniej niż świadczenie dłużnika stwierdzone tym tytułem. Tylko w takiej sytuacji w postępowaniu klauzulowym sąd ocenia, czy świadczenie wzajemne zostało spełnione, co warunkuje nadanie klauzuli wykonalności.

W tej sytuacji niezbędne było ustalenie, czy oferta zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu z dnia 10 lutego 2022 roku była skuteczna.

Treść pisemnej oferty złożonej powódkom nie budziła wątpliwości. Została złożona do akt sprawy. Nie zawierała miesięcznego czynszu, jaki zobowiązane byłyby uiszczać powódki w razie przyjęcia oferty.

Zważyć należało, że zgodnie z treścią art. 66 § 1 k.c. oświadczenie drugiej stronie woli zawarcia umowy stanowi ofertę, jeżeli określa istotne postanowienia tej umowy. W ujęciu kodeksowym oferta jest stanowczym oświadczeniem woli zawarcia umowy składanym drugiej stronie, której treść określa jej istotne postanowienia. Oferta wywołuje skutki prawne w postaci powstania stanu związania oferenta zakomunikowaną ofertą. Oferta nie musi określać wszystkich warunków przyszłej umowy. Jedynym wymogiem treści oferty w świetle kodeksu cywilnego jest określenie istotnych postanowień umowy, której ma ona dotyczyć. Należy się zgodzić z P. M. (w: E. Gniewek, P. Machnikowski, Komentarz KC, 2017, art. 66, Nb 9), że nie da się w generalny sposób wyznaczyć minimum treściowego oferty: "w zasadzie umowa tworząca stosunek zobowiązaniowy powinna pozwalać na ustalenie przynajmniej podstawowych składników tego stosunku – podmiotów, treści świadczenia, jego przedmiotu i rozmiaru, jednakże dla stworzenia niektórych typów zobowiązań określenie przedmiotu i rozmiaru świadczenia w umowie nie jest konieczne, gdyż da się je określić na podstawie przepisów ustawy (np. wysokość wynagrodzenia w umowie o dzieło czy umowie zlecenia; por. art. 628 § 1 zd. 2 i art. 735 § 2 k.c.)". Ani orzecznictwo nie wnika in casu w essentialia negotii oferty, ani doktryna nie rozwija koncepcji minimalnej treści. Istotne jest więc to, czy oferta jest wystarczająco precyzyjna, a więc czy można z łatwością określić, co, komu, kiedy i za ile zostało zaoferowane (M. Załucki (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2023). Ponieważ najem jest umową odpłatną, podstawowy obowiązek najemcy stanowi zapłata czynszu (P. Zakrzewski, w: M. Habdas, M. Fras, Komentarz KC, t. 4, 2018, s. 381; K. Siwiec, Czynsz, s. 13; taż, Najem, s. 19). Wysokość czynszu musi być ustalona w momencie zawierania umowy najmu (M. Załucki (red.), Kodeks cywilny. Komentarz. Wyd. 3, Warszawa 2023).

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, zdaniem Sądu, obligatoryjnym elementem oferty Gminy M. G. było wskazanie przewidywanego czynszu, który powódki byłyby zobowiązane uiszczać po przyjęciu oferty i zawarciu umowy. Element ten wskazany został dopiero w ofercie z lipca 2022 roku, jednak nie miało to znaczenia dla rozstrzygnięcia. Klauzula wykonalności została nadana wyrokowi eksmisyjnemu w oparciu o pierwszą ofertę – tę niezawierającą stawki czynszu. Akceptant oferty winien mieć możliwość zapoznania się z pełną ofertą, aby ocenić, czy zamierza z tej oferty w ogóle skorzystać. Bez znaczenia pozostaje fakt, jak bardzo można oceniać złożoną ofertę za korzystną z punktu widzenia interesu akceptanta. Oczywistym jest zarówno to, że z używaniem lokalu na podstawie umowy najmu łączy się obowiązek zapłaty opłat eksploatacyjnych (zużycie wody, wywóz odpadów, ogrzewanie, itp.), jak również to, że są to koszty zmienne i możliwe do ustalenia jedynie orientacyjnie. Gmina M. G. nie miała więc obowiązku wskazywania konkretnej wysokości tych opłat w ofercie.

Zupełnie chybiony okazał się zarzut powódek dotyczący braku budynku, w którym miał znajdować się lokal. Skoro powódka A. B. oglądała ten lokal, to absurdalne wydaje się twierdzenie o nieistnieniu budynku, w którym ten lokal się znajdował. Nawet chwilowy brak oznaczenia budynku faktu tego nie zmienia. Brak tabliczki z oznaczeniem budynku nie stanowi wady lokalu.

Powódka nie zdołała również udowodnić, aby przedmiot umowy najmu różnił się od stanu faktycznego. W orzecznictwie ugruntowany jest pogląd, zgodnie z którym wydanie lokalu o powierzchni odmiennej niż wskazana w umowie stanowi wadę lokalu i może skutkować obniżeniem ceny zakupu lub czynszu najmu czy też odstąpieniem od zawartej umowy.

Jednak zgodnie z zasadami procesu cywilnego ciężar dowodu spoczywa na stronach (art. 232 k.p.c., art. 3 k.p.c., art. 6 k.c.). Jego istota sprowadza się do ryzyka poniesienia przez stronę ujemnych konsekwencji braku wywiązania się z powinności przedstawienia dowodów. Skutkiem braku wykazania przez stronę prawdziwości twierdzeń o faktach istotnych dla sprawy jest tylko to, że twierdzenia takie zasadniczo nie będą mogły leżeć u podstaw sądowego rozstrzygnięcia. Strona, która nie udowodni przytoczonych twierdzeń, utraci korzyści, jakie uzyskałaby aktywnym działaniem. Artykuł 6 k.c. określa reguły dowodzenia, tj. przedmiot dowodu oraz osobę, na której spoczywa ciężar udowodnienia faktów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia, przy czym sąd nie ma obowiązku dążenia do wszechstronnego zbadania wszystkich okoliczności sprawy oraz nie jest zobowiązany do zarządzania dochodzenia w celu uzupełnienia lub wyjaśnienia twierdzeń stron i wykrycia środków dowodowych pozwalających na ich udowodnienie. Nie ma też obowiązku przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (art. 232 k.p.c.), szczególnie gdy obie strony są reprezentowane przez fachowych pełnomocników, którym Sąd zakreślił terminy na złożenie wszystkich twierdzeń i dowodów pod rygorem utraty prawa powoływania ich w toku dalszego postępowania (art. 205 ³ § 1 i 2 k.p.c.). Obowiązek przedstawienia dowodów spoczywa na stronach (art. 3 k.p.c.), a ciężar udowodnienia faktów mających dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie (art. 227 k.p.c.) spoczywa na tej stronie, która z tych faktów wywodzi skutki prawne (wyrok SA w Białymstoku z 28.11.2019 r., I AGa 50/19, LEX nr 2944289). Sąd nie dąży do ustalenia prawdy materialnej, Sąd działa z urzędu w zakresie wskazanym w przepisach, a podstawą procesu cywilnego jest jego kontradyktoryjność.

Kluczowe dla rozstrzygnięcia fakty nie mogą opierać się wyłącznie na gołosłownych twierdzeniach strony i jej przekonaniu, które nie znajduje oparcia w zebranym w sprawie materiale dowodowym. Istotne dla rozstrzygnięcia okoliczności muszą zostać udowodnione (por. wyrok SA w Łodzi z 20.11.2019 r., III AUa 22/19, LEX nr 2764307).

Zaprzeczenie okolicznościom dokonane przez stronę procesową wywołuje ten skutek, że istotne dla rozstrzygnięcia sprawy fakty stają się sporne i muszą być udowodnione. W razie ich nieudowodnienia Sąd oceni je na niekorzyść strony, na której spoczywał ciężar dowodu, chyba że miał możność przekonać się o prawdziwości tych twierdzeń na innej podstawie.

Powódka A. B. twierdziła, że w wyniku pomiaru pomieszczeń podręczną miarką ustaliła, że powierzchnia lokalu jest mniejsza niż wskazano to w ofercie, a jako przykład podała, że łazienka ma większą powierzchnię niż 0,98 m ². Strona pozwana zaprzeczyła temu. Skoro powódka twierdziła, że powierzchnia łazienki jest inna niż deklarowana, to w związku z tym powierzchnia przynajmniej jednego innego pomieszczenia powinna być inna, nawet przy założeniu zmniejszenia powierzchni użytkowej na skutek postawienia dodatkowych ścian przy wydzielaniu łazienki. Brak takiego wskazania sugeruje raczej błąd pomiarowy po stronie wykonującej pomiar powódki, do którego łatwo może dojść przy wykonywaniu go samodzielnie. Nie wiadomo zresztą, o ile różni się powierzchnia deklarowana w ofercie, a ta wynikająca z pomiarów powódki.

Jeśli powódka zamierzała wykazać, że powierzchnia lokalu (poszczególnych jego pomieszczeń) faktycznie jest inna niż wskazana w ofercie winna złożyć wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego, co nie miało miejsca, mimo tego, że powódka reprezentowana była w sprawie przez kwalifikowanego pełnomocnika. Dlatego też twierdzenia powódki należało uznać za gołosłowne. Nie ma podstaw, aby twierdzić, że inwentaryzacja dokonana przez Gminę M. G. była błędna, a samodzielny pomiar powódki podręczną miarką wykonany został w sposób prawidłowy bez znaczących błędów pomiarowych.

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd doszedł również do przekonania, że powódki nie zostały w inny sposób niż pisemny poinformowane o wysokości czynszu. Pracownik Gminy M. G. co najwyżej orientacyjnie poinformował o wysokości czynszu, choć wystarczające byłoby wskazanie narzuconej zarządzeniem nr (...) Prezydenta Miasta G. z dnia 26 maja 2021 roku w sprawie stawek czynszu najmu w lokalach mieszkalnych tworzących mieszkaniowy zasób Gminy M. G. stawki wynoszącej 2,25 zł/m ².

Niezależnie jednak od powyższego należało wziąć pod uwagę, że o ile stosownie do treści art. 60 k.c. oferta może zostać złożona w dowolnej formie, o tyle na potrzeby postępowania klauzulowego dotyczącego wyroku eksmisyjnego istotne elementy umowy należy zawrzeć w pisemnej ofercie. Wynika to z ograniczonego zakresu kognicji postępowania klauzulowego i przytoczonej wyżej treści art. 786 § 1 k.c. W innym przypadku wierzyciel nie byłby w stanie złożyć dowodu ziszczenia się zdarzenia w postaci złożenia prawidłowej oferty najmu lokalu socjalnego.

Mając na uwadze powyższe Sąd w punkcie 1. wyroku na podstawie art. 840 § 1 k.c. uwzględnił powództwo w całości.