Sygnatura akt I C 264/23
Dnia 20 października 2023 r.
Sąd Rejonowy w Kamiennej Górze I Wydział Cywilny w następującym składzie:
Przewodniczący: SSR Marek Dziwiński
Protokolant: Anna Lasko
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2023 r. w K.
sprawy z powództwa Kancelarii (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W.
przeciwko K. M.
o zapłatę
powództwo oddala;
zasądza od strony powodowej Kancelarii (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. na rzecz pozwanego K. M. kwotę 917,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 900,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia orzeczenia do dnia zapłaty.
Strona powodowa Kancelaria (...) Sp. z o.o. z siedzibą we W. wniosła o zasądzenie od pozwanego K. M. kwoty 1.911,98 zł z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie od dnia 4 lipca 2019 r. do dnia zapłaty. Wniosła także o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Uzasadniając swoje żądanie strona powodowa podała, że pozwany zawarł w dniu 3 czerwca 2019 r. z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. w formie dokumentowej umowę pożyczki pieniężnej nr (...). Podała dalej, że na wniosek pozwanego została mu wypłacona kwota pożyczki, która wraz z należnymi odsetkami oraz prowizją miał zostać zwrócona w terminie określonym w zawartej umowie. Strona powodowa wskazała dalej, że na stronie internetowej pożyczkodawcy, pozwany utworzył konto użytkownika podając wymagane dane (m. in. adres e-mail, imię i nazwisko, numer PESEL, numer i serię dowodu osobistego). Strona powodowa podała, ze pożyczkodawca po weryfikacji wniosku potwierdził zawarcie umowy i przekazał kwotę pożyczki na rachunek bankowy pozwanego. Strona powodowa podniosła, że pozwany nie wywiązał się w pełni ze swojego zobowiązania i do zwrotu pozostała suma 1.911,98 zł.
Strona powodowa podała, że pożyczkodawca dokonał przelewu wierzytelności z wyżej omawianej umowy pożyczki na rzecz E. B. (...) z siedzibą w L. , a ten podmiot z kolei przelał wierzytelność na rzecz strony powodowej.
Pozwany K. M. wniósł o oddalenie powództwa i zasądzenie od strony powodowej na jego rzecz kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
Uzasadniając swoje stanowisko pozwany zaprzeczył jakoby był zobowiązany do zapłaty na rzecz strony powodowej kwoty 1.911,98 zł w związku z umową pożyczki nr (...) z dnia 3 czerwca 2019 r., w szczególności zaprzeczył jakoby strona powodowa nabyła w sposób ważny i skuteczny wierzytelność dochodzoną pozwem.
Sąd zważył co następuje:
Strona powodowa powołała się w pozwie na treść dokumentów i wniosła o dopuszczenie dowodów z tych dokumentów, gdy faktycznie nie dołączyła do pozwu żadnych dokumentów potwierdzających zawarcie z pozwanym umowy pożyczki, ani też dokumentów, które by potwierdzały przelew na jej rzecz wierzytelności ze wskazywanej przez nią umowy.
Pozwany zaprzeczył okolicznościom podnoszonym w uzasadnieniu pozwu. W tej sytaucji w pełni znajduje zastosowanie rzymska zasad prawna wyrażająca się w paremii: ei incumbit probatio, qui dicit, non qui negat (tego obciąża dowód, kto twierdzi, nie tego kto przeczy) . Kodeks cywilny w art. 6 określa zasadę ciężaru dowodu: ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Jak podkreśla się w doktrynie „materialnoprawne konsekwencje nieudowodnienia istotnych faktów w postępowaniu cywilnym to nic innego, jak przegranie sprawy przez stronę w następstwie nieudowodnienia faktu, z którym prawo wiąże korzystne dla tej strony konsekwencje prawne – tzn. (w pewnym uproszczeniu) fakt ten stanowi przesłankę jej roszczenia (wówczas następstwem nieudowodnienia jest oddalenie powództwa)…” (patrz Kodeks cywilny Tom I komentarz. art. 1-449 11 pod redakcją Macieja Gutowskiego, Wydawnictwo CH BECK, Warszawa 2016 , str. 56, teza 3 do art. 6 k.c.).
Skoro strona powodowa nie podołała obowiązkom dowodowym to na podstawie przepisu art. 6 k.c. jej powództwo podlegał oddaleniu.
O kosztach procesu orzeczono na podstawie przepisu art. 98 k.p.c. Na koszty te składały się: 900,00 zł – wynagrodzenie radcy prawnego (§ 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – Dz. U. z 2018 r. poz. 265) i 17,00 zł – opłata skarbowa od pełnomocnictwa.