Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Sopocie, I Wydział Cywilny

Przewodniczący: SSR Anna Olszewska – Kowalska

Protokolant: sekr. sąd. Magdalena Trąbicka-Patron

po rozpoznaniu w dniu 27 marca 2024 roku w Sopocie,

na rozprawie

sprawy

z powództwa G. V. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W.

przeciwko M. K. (K.)

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego M. K. na rzecz powoda G. V. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. kwotę 4642,80 zł (cztery tysiące sześćset czterdzieści dwa złote osiemdziesiąt groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 05 maja 2016 roku do dnia zapłaty,

II.  zasądza od pozwanego M. K. na rzecz powoda G. V. Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego z siedzibą w W. kwotę 976 (dziewięćset siedemdziesiąt sześć) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym 900 (dziewięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt I C 276/23

UZASADNIENIE

Powód G. V. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. wniósł pozew przeciwko M. K. żądając zapłaty od pozwanego kwoty 4 642,80 zł z odsetkami ustawowymi liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że pozwany zawarł z poprzednikiem prawnym powoda - firmą (...) S.A. w W. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Z tytułu świadczonych usług poprzednik prawny powoda wystawił pozwanemu faktury VAT, które nie zostały przez pozwanego uregulowane. Przy zawarciu wyżej opisanego kontaktu operator sprzedał abonentowi na raty urządzenie abonenckie (aparat telefoniczny, laptop itp.). Abonent nie zapłacił operatorowi wszystkich wynikających z tego tytułu rat. W związku z zawarciem przez (...) S.A. z pozwanym umowy na czas określony, pozwanemu przyznane zostały preferencyjne warunki tej umowy. Na skutek rozwiązania umowy przed upływem okresu na jaki została zawarta, z przyczyn leżących po stronie pozwanego, (...) S.A. zobowiązała pozwanego do zwrotu części wartości uzyskanej przez niego ulgi wynikającej z przyznanych preferencyjnych warunków. Pozwany nie zapłacił również obciążającej go opłaty z tego tytułu. Wobec powyższego powództwo jest konieczne i uzasadnione. (pozew – k. 3-9)

Nakazem zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym z dnia 23 maja 2016 r. Referendarz Sądowy Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie uwzględnił żądanie pozwu w całości. (nakaz zapłaty – k. 9)

Pozwany zaskarżył nakaz zapłaty w całości wskazując, że zaległość dochodzona przez powoda nie istnieje, dłużnik nigdy nie był informowany o jakichkolwiek należnościach w stosunku do powoda. Pozwany podniósł zarzut przedawnienia dochodzonego pozwem roszczenia. (sprzeciw – k. 17-19)

Postanowieniem z dnia 16 stycznia 2023 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie przekazał sprawę do Sądu Rejonowego w Sopocie. (postanowienie – k. 48-49)

Na rozprawie w dniu 27 marca 2024 r. pełnomocnik pozwanego wskazał, że nie kwestionuje roszczenia co do zasady jak i wysokości. Pozwany podniósł jedynie zarzut przedawnienia roszczenia dochodzonego w niniejszej sprawie. (protokół rozprawy – k. 226-227)

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 09 października 2014 r. (...) S.A. w W. zawarła z pozwanym M. K. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) w S. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) w ramach promocji „BE w pakiecie bez terminala”. Umowa dotyczyła numeru (...) i została zawarta na okres 24 miesięcy. Wysokość ulgi przyznanej abonentowi w związku z zawarciem umowy wynosiła 730 zł.

W dniu 09 października 2014 r. (...) S.A. w W. zawarła z pozwanym M. K. prowadzącym działalność gospodarczą pod firmą (...) w S. umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) w ramach promocji „B. P. na raty”. Umowa dotyczyła numeru (...) i została zawarta na okres 24 miesięcy. Wysokość ulgi przyznanej abonentowi w związku z zawarciem umowy wynosiła 2092,90 zł.

W ramach zawartej umowy nr (...) pozwany otrzymał telefon marki S. (...) G. (...) o wartości brutto 2509,20 zł.

W obu w/w umowach wskazano, że faktury VAT za usługi będą dostarczane pozwanemu na adres e-mail: kolasa.kolasa@wp.pl.

Do ww. umów zastosowanie miał Regulamin świadczenia usług telekomunikacyjnych w Mobilnej Sieci O. dla Abonentów ofert na abonament.

Zgodnie z § 2 ust. 7 pkt. 1 Ogólnych Warunków Umowy (dalej: OWU), w przypadku wypowiedzenia umowy w całości lub w części dotyczącej poszczególnych numerów abonenckich przez Abonenta przed upływem Okresu Promocyjnego lub niedotrzymania przez Abonenta któregokolwiek z zobowiązań przewidzianych w umowie dla okresu promocyjnego, co będzie traktowane jako wypowiedzenie Umowy przez Abonenta z przyczyn leżących po jego stronie lub w razie rozwiązania Umowy w całości lub części dotyczącej poszczególnych numerów abonenckich przez Operatora z przyczyn leżących po stronie Abonenta, określonych w regulaminie lub w szczególnych warunkach promocji obowiązującej Abonenta, Operatorowi przysługuje względem Abonenta roszczenie o zwrot przyznanej ulgi, pomniejszonej o proporcjonalną jej wartość za okres od dnia:

a)  zawarcia umowy do dnia jej rozwiązania w przypadku, gdy rozwiązanie Umowy nastąpiło w czasie obowiązywania Okresu Promocyjnego,

b)  zawarcia aneksu do Umowy do dnia jej rozwiązania w przypadku, gdy rozwiązanie Umowy nastąpiło w czasie obowiązywania Okresu Promocyjnego,

c)  pierwszego dnia obowiązywania Kolejnego Okresu Promocyjnego Umowy do dnia jej rozwiązania w przypadku, gdy rozwiązanie nastąpiło w czasie obowiązywania danego Kolejnego Okresu Promocyjnego.

Roszczenie, o którym mowa w pkt. 1 przysługuje operatorowi w odniesieniu do każdego numeru abonenckiego, który zostanie w wyniku rozwiązania umowy odłączony od sieci telekomunikacyjnej operatora. Roszczenie należne Operatorowi wyliczane będzie według następującego wzoru:

Wysokość roszczenia = równowartość przyznanej ulgi dla okresu promocyjnego * liczba dni pozostałych do końca okresu promocyjnego/liczba dni okresu promocyjnego.

(dowód: umowa – k. 126-131,132-136v, potwierdzenie odbioru aparatu telefonicznego – k. 137, oświadczenie – k. 131v, 138v, regulamin – k. 147-151)

W dniu 04 września 2015 r., w związku z brakiem zapłaty za sprzęt w systemie ratalnym w kwocie 2091,00 zł, powód poinformował pozwanego o rozwiązaniu umowy za sprzęt w trybie ratalnym i wezwał pozwanego do zapłaty ww. kwoty – w terminie 14 dni od daty wysłania pisma.

W dniu 04 września 2015 r., z powodu braku zapłaty za usługi telekomunikacyjne w kwocie 2294,01 zł, powód poinformował pozwanego o rozwiązaniu umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych i wezwał pozwanego do zapłaty ww. kwoty – w terminie 14 dni od daty wysłania pisma.

W w/w korespondencji wskazano adres pozwanego ul. (...), (...)-(...) S., tj adres wskazany na umowach oświadczenie usług telekomunikacyjnych jako adres do korespondencji.

(dowód: rozwiązanie umowy – k. 152-154v)

(...) S.A. w W. w związku z wykonywaniem usługi wystawiła na nazwisko pozwanego M. K.:

- fakturę VAT nr (...), wskazującą na kwotę do zapłaty w wysokości 102,46 zł tytułem opłaty za usługi i miesięcznej raty za bezpieczny telefon, z terminem zapłaty określonym na dzień 02 marca 2015 r.,

- fakturę VAT nr (...) wskazującą na kwotę do zapłaty w wysokości 103,41 zł tytułem opłaty za usługi i miesięcznej raty za bezpieczny telefon, z terminem płatności określonym na dzień 30 marca 2015 r.,

- fakturę VAT nr (...) wskazującą na kwotę do zapłaty w wysokości 100,89 zł tytułem opłaty za usługi i miesięcznej raty za bezpieczny telefon, z terminem płatności określonym na dzień 28 kwietnia 2015 r.,

- fakturę VAT nr (...) wskazującą na kwotę do zapłaty w wysokości 103,41 zł tytułem opłaty za usługi i miesięcznej raty za bezpieczny telefon, z terminem płatności określonym na dzień 30 marca 2015 r.,

- notę obciążeniową nr (...) wskazującą na kwotę do zapłaty w wysokości 1987,21 zł, wystawioną w związku z niedotrzymaniem warunków zawartej na czas określony umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych, z terminem płatności określonym do dnia 30 czerwca 2015 r.,

- notę odsetkową nr (...) wskazującą na kwotę do zapłaty w wysokości 0,04 zł tytułem odsetek za zwłokę za opóźnienie płatności, z terminem płatności określonym do dnia 02 marca 2015 r. ,

- fakturę sprzętową nr (...) wskazująca na kwotę do zapłaty w wysokości 2091,00 zł pozostałych rat za urządzenie abonenckie, z terminem płatności do dnia 02 września 2015 r.

(okoliczności niesporne, nadto dowód: faktury VAT – k. 155-159)

Na podstawie umowy ramowej przelewu wierzytelności z dnia 20 października 2014 r., aneksu nr (...) do tej umowy oraz porozumienia nr 3 z dnia 19 stycznia 2016 r., powód nabył od (...) S.A. w W. wierzytelność wobec pozwanego M. K. dochodzoną w niniejszym postępowaniu, a wynikającą z umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych zawartych w dniu 09 października 2014 r. nr (...) i nr (...).

W dniu 25 stycznia 2016 r. (...) S.A. wystosowała to pozwanego zawiadomienie o cesji wierzytelności.

(dowód: umowa ramowa przelewu wierzytelności z 20.10.2014 r. – k. 110-111v, aneks nr (...) – k. 112-112v, porozumienie nr 3 – k. 113-113v, załącznik nr 3 – k. 114-116, pełnomocnictwo – k. 117, potwierdzenie przelewu – k. 118, zawiadomienie wraz z potwierdzeniem nadania przesyłki – k. 119-121)

W dniu 11 lutego 2016 r. powód wystosował do pozwanego wezwanie do zapłaty kwoty 4572,17 zł wraz z odsetkami tytułem wierzytelności wynikającej z usług telekomunikacyjnych świadczonych przez (...) S.A.

(dowód: wezwanie – k. 122)

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie w/w dokumentów prywatnych przedłożonych przez stronę powodową, których wiarygodność nie budziła wątpliwości Sądu, co do ich zgodności z rzeczywistym stanem rzeczy i nie była kwestionowana przez stronę pozwaną.

Powództwo należało uwzględnić w całości.

Powód wywodził swoje roszczenie z umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych nr (...) i (...) zawartych z pozwanym M. K. w dniu 09 października 2014 r. Podstawą prawną dochodzonego przez powoda roszczenia jest m.in. art. 56 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (w brzmieniu obowiązującym na datę zawarcia umów), regulujący umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych.

W niniejszej sprawie bezspornym był fakt zawarcia przez pozwanego M. K. z poprzednikiem prawnym powoda – (...) S.A. w W. umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych jak i legitymacja czynna powoda do wytoczenia niniejszego powództwa. Pozwany nie kwestionował także przed Sądem Rejonowym w Sopocie, na żadnym etapie postępowania, że nie regulował należności wynikających z zawartych umów. Pozwany nie kwestionował także wysokości dochodzonego przez powoda roszczenia. W toku postępowania pozwany podniósł zarzut przedawnienia roszczenia dochodzonego w niniejszej sprawie.

Analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wskazuje, że powód wykazał zasadność żądania opłat za świadczone usługi umowami łączącymi pozwanego i poprzednika prawnego powoda z dnia 09 października 2014 r., przedstawionymi fakturami VAT nr (...). Miesięczna wysokość opłat abonamentowych wynika z umowy łączącej strony. Pozwany, w toku postępowania, nie kwestionował tego, że zaprzestał uiszczania opłat obciążających go z tytułu zawartych z poprzednikiem prawnym umów. Pełnomocnik pozwanego wskazał jedynie, że umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych została zawarta przez pozwanego, a w rzeczywistości z telefonu korzystał jego pracownik, który po ustaniu zatrudnienia u pozwanego, zobowiązał się do przepisania na siebie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. W ocenie Sądu twierdzenia pozwanego pozostają bez znaczenia w niniejszej sprawie, albowiem to pozwany zawarł umowę o świadczenie usług telekomunikacyjnych i był zobowiązany z tego tytułu do zapłaty na rzecz powoda należności, wynikających z ww. umowy. W ocenie Sądu, zasadne są także roszczenia powoda wynikające z noty obciążeniowej nr (...) z dnia 16 czerwca 2016 r., faktury sprzętowej nr (...) z dnia 09 października 2014 r. - wskazujących na kwotę do zapłaty w wysokości 1987,21 zł tytułem kary za rozwiązanie umowy przez dostawcę usług z winy abonenta przed upływem terminu i kwoty 2091,00 zł z tytułu braku uregulowania należności ratalnej za otrzymany telefon marki S. (...) G. (...).

Rozważając podniesiony przez stronę pozwaną zarzut przedawnienia dochodzonego w sprawie przez powoda roszczenia to należy wskazać, iż zarzut ten jest chybiony w całości.

Umowa o świadczenie usług telekomunikacyjnych jest umową nazwaną uregulowaną w ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U.2024.34 t.j.). W w/w ustawie ustawodawca wskazał, że świadczenie usług telekomunikacyjnych odbywa się na podstawie umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych (art. 56 ust. 1 ustawy), a zatem określił stosunek prawny zachodzący pomiędzy dostawcą usług telekomunikacyjnych a usługobiorcą. Przywołana ustawa nie reguluje jednak wszystkich kwestii związanych z przedmiotową umową – zawiera przepisy dotyczące treści, formy, stron oraz sposobów zawierania umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych. Do umów o świadczenie usług telekomunikacyjnych w zakresie nieunormowanym ustawą prawo telekomunikacyjne znajdują zastosowanie przepisu ogólne dotyczące zobowiązań zawarte w kodeksie cywilnym. W konsekwencji do treści nieunormowanych w ustawie prawo telekomunikacyjne – w tym także w kwestii terminów przedawnienia – znajdą zastosowanie przepisy ogólne dotyczące zobowiązań zawarte w kodeksie cywilnym. Dlatego do roszczeń wynikających z umowy o świadczenie usług telekomunikacyjnych w kwestii terminów przedawnienia zastosowanie znajdzie art. 118 k.c. Opłata za usługi telekomunikacyjne wynikająca z zawartej umowy to świadczenie okresowe, albowiem jest to świadczenie pieniężne powtarzające się w określonych odstępach czasu, niestanowiące jednak z góry ustalonej całości. Każde z nich jest samodzielne w tym sensie, że ma własny termin wymagalności i odpowiednio do tego wyznaczony początek biegu przedawnienia. Co więcej, dochodzone roszczenie jest związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, albowiem pierwotny wierzyciel (...) S.A. w W. występował w przedmiotowym stosunku zobowiązaniowym jako dostawca usług będący przedsiębiorcą telekomunikacyjnym zdefiniowanym w art. 2 pkt 27 ustawy prawo telekomunikacyjne. Należy ponadto zaznaczyć, że kwalifikacja roszczenia decydująca o terminie przedawnienia nie ulega zmianie w przypadku zmiany podmiotowej po stronie wierzyciela (por. M. Pyziak-Szafnicka Komentarz do art. 118 Kodeksu cywilnego [w:] P. Księżak (red.), M. Pyziak-Szafnicka (red.) Kodeks cywilny. Komentarz. Część ogólna, LEX, 2014, LEX nr 170781). W związku z powyższym roszczenie dochodzone w niniejszej sprawie przedawnia się w myśl art. 118 k.c. z upływem trzyletniego terminu. Biorąc pod uwagę okoliczność, iż najwcześniej wymagalna kwota dochodzona przez powoda podlegała zapłacie do dnia 02 marca 2015 r., zaś powód wystąpił z przedmiotowym powództwem w dniu 05 maja 2016 r. (wnosząc pozew do Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie w elektronicznym postępowaniu upominawczym), to roszczenie nie uległo przedawnieniu.

Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał żądanie powoda za zasadne co do kwoty 4642,80 zł (2091,00 zł+1987,21 zł+100,89 zł + 103,41 zł +102,46 zł + 257,83 zł z tytułu skapitalizowanych odsetek) i zasądził od pozwanego na rzecz powoda tę kwotę wraz z odsetkami ustawowymi od poszczególnych kwot od dat wskazanych w pozwie, orzekając o tym w pkt. I wyroku.

Podstawę prawną roszczenia odsetkowego powoda stanowił przepis art. 481 § 1 k.c., zgodnie z jego treścią jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Wskazany przepis art. 481 k.c. obciąża dłużnika obowiązkiem zapłaty odsetek bez względu na przyczyny uchybienia terminu płatności sumy głównej. Sam fakt opóźnienia przesądza, że wierzycielowi należą się odsetki. Dłużnik jest zobowiązany uiścić je, choćby nie dopuścił się zwłoki w rozumieniu art. 476 k.c., a zatem nawet w przypadku, gdy opóźnienie jest następstwem okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności i choćby wierzyciel nie doznał szkody. Odpowiedzialność dłużnika za ustawowe odsetki w terminie płatności ma zatem charakter obiektywny. Do jej powstania jedynym warunkiem niezbędnym jest powstanie opóźnienia w terminie płatności.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu. Z uwagi na to, iż powództwo podlegało uwzględnieniu w całości, za stronę przegrywającą proces należało uznać pozwanego. Na koszty poniesione przez powoda składały się: opłata od pozwu w kwocie 59 zł, wynagrodzenie pełnomocnika procesowego pozwanego w osobie radcy prawnego w kwocie 900 zł (§ 2 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, obowiązujące w dacie wniesienia pozwu) oraz kwota 17 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Łącznie powód poniósł w niniejszym postępowaniu koszty w kwocie 976 zł. Taką też kwotę Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda z tytułu zwrotu kosztów procesu. Jako, że niniejsze postępowanie zostało zainicjowane w dniu 05 maja 2016 r., Sąd nie zasądził od kwoty 976 zł odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty. Przepis art. 98 § 1 ¹ k.p.c. został wprowadzony na mocy ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.2019.1469), a zatem już po dacie wniesienia przez powoda pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym i nie miał zastosowania w niniejszej sprawie – zgodnie z art. 11 ust. 1 pkt. 3 cytowanej ustawy.

Sygn. akt I C 276/23

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować w Rep. C i w kontrolce uzasadnień;

2.  odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda przez PI

3.  akta przedłożyć z wpływem lub za 28 dni.