Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 kwietnia 2023 r.

Sąd Rejonowy w Głubczycach I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2023 r. w Głubczycach

sprawy z powództwa S. F.

przeciwko K. F.

o zapłatę

1.  zasądza od pozwanej K. F. na rzecz powoda S. F. kwotę 16 880,92 zł (szesnaście tysięcy osiemset osiemdziesiąt złotych 92/100) z odsetkami ustawowymi od dnia 20 kwietnia 2023 roku do dnia zapłaty.

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie.

3.  kosztami procesu obciążą powoda w całości, pozostawiając szczegółowe wyliczenie tych kosztów referendarzowi sądowemu.

Sygn. akt I Ns 375/22

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym do tut. Sądu 28 sierpnia 2020 roku powód S. F. wniósł o zasądzenie od K. F. kwoty 39.305,00 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 7 kwietnia 2020 roku do dnia zapłaty oraz zasądzenia kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu powód wskazał, że jako syn pozwanej, przez lata zamieszkiwał w przedmiotowej nieruchomości. Od około 2014 r., za zgodą i wiedzą pozwanej, poczynił na nią szereg nakładów. Konkretyzując, powód sfinansował następujące nakłady (numeracja jak w pozwie):

1. zakup i montaż drzwi pojedynczych z obróbką oraz demontażem starych 4 sztuk drzwi za kwotę 3500 zł;

2. wykonanie gładzi gipsowej oraz przecieranie jej ze szlifowaniem za kwotę 1800 zł

3. zakup i montaż płyt gipsowych na stelażu za kwotę 850 zł;

4. szpachlowanie łączeń płyt gipsowych za kwotę 55 zł;

5. układanie płytek za kwotę 5500 zł;

6. wyrównanie podłoża pod płytki za kwotę 950 zł;

7. wykonanie półki z płytek za kwotę 250 zł;

8. założenie instalacji centralnego ogrzewania za kwotę 550 zł;

9. założenie instalacji wodno-kanalizacyjnej za kwotę 920 zł;

10. zakup i montaż brodzika z kabiną za kwotę 650 zł;

11. zakup i montaż panelu prysznicowego za kwotę120 zł,

12. zakupu i montaż muszli klozetowej za kwotę 100 zł;

13. zakupu i montaż baterii łazienkowej za kwotę 45 zł;

14. zakupu i montaż kratki za kwotę 25 zł;

15. wykonanie podejścia wodno-kanalizacyjnego za kwotę 1500 zł;

16. zawieszenie grzejnika za kwotę 100 zł;

17. zakup i montaż systemu G. wraz z zabudową gipsowo-kartonową za kwotę 620 zł;

18. malowanie ścian farbami za kwotę 1700 zł;

19. tapetowanie ścian za kwotę 1400 zł;

20. zakup i montaż paneli podłogowych za kwotę 2500 zł;

21. zakup i montaż listew wykończeniowych za kwotę 550 zł,

21. zakup i montaż mebli kuchennych za kwotę 6500 zł;

22. zakup i montaż kuchenki za kwotę 250 zł;

23. zakup i montaż mebli za kwotę 1500 zł;

24. zakup i montaż rolet okiennych za kwotę 400 zł;

25. zakup i montaż drzwi balkonowych i okien wraz z demontażem starych i obróbką za kwotę 4920 zł.

26. zakup narożnika za kwotę 1600 zł;

27. zakup okapu kuchennego za kwotę 450 zł.

Powód wskazał nadto, że musiał wyprowadzić się z przedmiotowej nieruchomości około czerwca 2020 roku z uwagi na konflikt rodzinny, a pozwana zdewastowała poczynione nakłady.

W odpowiedzi pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów według norm przepisanych. Pozwana wskazała, że nie wyraziła zgody na nakłady i nie miała o nich wiedzy. Ponadto dokonała potrącenia kosztów przechowywania ruchomości powoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. F. jest właścicielką nieruchomości położonej ul. (...), (...)-(...) D., dla której Sąd Rejonowy w Głubczycach IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi KW nr (...)

Dowód: odpis z kw k. 17-20

S. F. mieszkał w nieruchomości przy ul. (...), (...)-(...) D. w okresie od 1990 roku do 2008 roku. Następnie do 2014 roku przebywał za granicą, po czym wrócił do Polski i ponownie wprowadził się do ww. nieruchomości.

Dowód: przesłuchanie powoda w charakterze strony k. 289v-290

Kiedy S. F. przyszłą żonę, jego matka K. F. udostępniła im do zamieszkania 3 pomieszczenia w domu mieszczącym się przy ul. (...), (...)-(...) D..

S. F. i jego żona D. domagali się 1/3 domu, jednak K. F. odmówiła, bo ma 7 dzieci i chce to równo podzielić

W udostępnionych pomieszczeniach nie było kuchni, było tylko doprowadzenie wody. Łazienka była do remontu w pełni sprawna, posiadała kabinę prysznicową i sanitariaty, jednak nie podobała się S. F. i jego żonie D. wizualnie. W sypialni znajdowała się podłoga z drewna. Ogrzewanie było sprawne.

Dowód: zeznania świadka E. K. k. 281v, zeznania świadka M. F. (1) k. 282-282v, przesłuchanie K. F. w charakterze strony k. 290-290v

W 2014 roku S. F. wykonał remont ww. pomieszczeń. K. F. dała S. F. wolna rękę w remoncie mieszkania. Piętro zajmowane przez S. F. składało się z kuchni, korytarza, łazienki i dwóch pokoi. S. F. wykonał takie prace jak:

- zakup i montaż drzwi pojedynczych z obróbką oraz demontażem starych 4 sztuk drzwi (pozycja 1);

- wykonanie gładzi gipsowej oraz przecieranie jej ze szlifowaniem (pozycja 2);

- Zakup i montaż płyt gipsowych na stelażu (pozycja 3);

- szpachlowanie łączeń płyt gipsowych (pozycja 4);

- układanie płytek (pozycja 5);

- wyrównanie podłoża pod płytki (pozycja 6);

- wykonanie półki z płytek (pozycja 7);

- założenie instalacji centralnego ogrzewania (pozycja 8);

- zakup i montaż brodzika z kabiną (pozycja 10);

- zakup i montaż panelu prysznicowego (pozycja 11);

- zakupu i montaż muszli klozetowej (pozycja 12);

- zakupu i montaż baterii łazienkowej (pozycja 13);

- zakupu i montaż kratki (pozycja 14);

- zawieszenie grzejnika (pozycja 16);

- zakup i montaż systemu G. wraz z zabudową gipsowo-kartonową (pozycja 17).

Wartość nakładów wynosi według aktualnych cen 16.880,92 zł. Nakłady nie podniosły wartości ogólnej budynku.

Dowód: dokumentacja k. 60-61, zeznania świadka M. F. (1) k. 282-282v, opinia biegłego k. 300-331, zeznania świadka M. F. (2) k. 233-234 (00:02:58-00:28:38), zeznania świadka S. W. k. 234-234v (00:28:38-00:40:42), przesłuchanie powoda w charakterze strony k. 289v-290

W 2019 roku S. F. wraz z żoną D. nabył drugie mieszkanie. Zwrócił się z ofertą do siostry M. F. (1) o sprzedaż 3 pomieszczeń mieszczących się ul. (...), (...)-(...) D. za kwotę 30.000 zł. S. F. w 2019 roku rozpoczął stopniową przeprowadzkę do nowego mieszkania.

Dowód: zeznania świadka E. K. k. 281v

S. F. nie regulował należności za prąd, wodę oraz innych opłat.

Dowód: zeznania świadka B. P. k. 276v

W 2019 roku po opuszczeniu domu ul. (...), (...)-(...) D. S. F. pozostawił następujące ruchomości:

- meble kuchenne wolnostojące (pozycja 21)

- kuchenkę wolnostojącą (pozycja 22)

- meble i szafy wolnostojące (pozycja 23)

- rolety okienne (pozycja 24)

- narożnik wolnostojący (pozycja 26)

- okap kuchenny (pozycja 27).

S. F. odmówił odebrania ww. przedmiotów stwierdzając, że są to „śmieci”.

Dowód: zeznania świadka M. F. (1), przesłuchanie K. F. w charakterze strony, zeznania świadka M. F. (2) k. 233-234 (00:02:58-00:28:38),

S. F. w 2019 roku zamknął drzwi wejściowe od środka, co uniemożliwiało dostanie się do pomieszczeń zajmowanego lokalu w domu ul. (...), (...)-(...) D.. S. F. korzystał z przedmiotowego lokalu przez do zakończenia przeprowadzki, wchodząc do niego przez okno balkonowe. S. F. zamknął na klucz drzwi balkonowe i zabrał klamkę, przez co nie nadają się do użytku i wymagają wymiany (pozycja 25). Szyby w oknach zostały porysowane.

Dowód: zeznania świadka E. K. k. 281v, zeznania świadka M. F. (1) k. 282-282v, przesłuchanie K. F. w charakterze strony k. 290-290v

Dnia 12 lutego 2020 roku K. F. wezwała S. F. do ostatecznego opuszczenia lokalu.

Dowód:

- pismo k. 54

W połowie 2020 roku K. F. i M. F. (1) udały się do pomieszczeń zajmowanych przez S. F. i ujawniły, że zamurowanie okno w łazience spowodowało brak wentylacji i powstanie wilgoci, grzyba oraz stęchlizny. Pozostawienie jedzenia spowodowało zalęgnięcie się myszy i moli spożywczych. Z uwagi na powyższe pozwana musiała zerwać tapetę.

S. F. nie wykonał następujących nakładów koniecznych, które zachowały się do momentu wydania lokalu:

- założenie instalacji wodno-kanalizacyjnej za kwotę 920 zł (pozycja 9),

- zakup i montaż brodzika z kabiną za kwotę 650 zł (pozycja 10),

- wykonanie podejścia wodno-kanalizacyjnego za kwotę 1500 zł (pozycja 15),

- malowanie ścian farbami za kwotę 1700 zł (pozycja 18),

- tapetowanie ścian za kwotę 1400 zł (pozycja 19),

- zakup i montaż paneli podłogowych za kwotę 2500 zł (pozycja 20),

- zakup i montaż listew wykończeniowych za kwotę 550 zł (pozycja 21)

Dowód: zeznania świadka B. P. k. 276v, opinia biegłego k. 300-331, zeznania świadka E. K. k. 281v, przesłuchanie K. F. w charakterze strony k. 290-290v

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, roszczenie powoda S. F. zasługuje częściowo na uwzględnienie.

Sąd pominął zeznania świadka S. W., albowiem świadek nie miał wiedzy na okoliczności wskazane w tezie dowodowej (k. 185- 193). Zeznania świadka M. F. (2) z uwagi na ich lakoniczność nie mogły stanowić podstawy ustaleń faktycznych (k. 201). Sąd oparł się w całości na opinii biegłego sądowego z zakresu szacowania nieruchomości (k. 300-331).

Sąd nie uwzględnił zarzutu z art. 5 k.c. W ocenie Sądu powództwo nie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Z materiału dowodowego wynika, że pozwana godziła się na czynione nakłady wiedząc, że nie dokona darowizny udziału w nieruchomości na rzecz powoda. Między stronami utrzymywała się niepewność co do stosunku prawnego, a wyprowadzenie się powoda nastąpiło na skutek wzajemnych antagonizmów.

Sąd oddalił wniosek powoda o kolejne przesłuchanie w charakterze strony. Zgodnie z art. 6 k.c. na stronie wywodzącej z danego faktu skutki prawne ciąży ciężar dowodu. Postępowanie toczyło się niemal 3 lata i był to okres wystarczający dla inicjatywy dowodowej powoda. Kluczowym dowodem były oględziny, w których mimo prawidłowego zawiadomienia, nie uczestniczył powód, ani jego pełnomocnik. Biegły uznał jedynie pozycje 1-8, 10-14 oraz 16 i 17. Biegły pominął pozycje takie jak: założenie instalacji wodno-kanalizacyjnej za kwotę 920 zł (9), zakup i montaż brodzika z kabiną za kwotę 650 zł (10), wykonanie podejścia wodno-kanalizacyjnego za kwotę 1500 zł (15), malowanie ścian farbami za kwotę 1700 zł (18), tapetowanie ścian za kwotę 1400 zł (19), zakup i montaż paneli podłogowych za kwotę 2500 zł (20), Zakup i montaż listew wykończeniowych za kwotę 550 zł (21), zakup i montaż mebli kuchennych za kwotę 6500 zł (22); zakup i montaż kuchenki za kwotę 250 zł (23); zakup i montaż mebli za kwotę 1500 zł (24), zakup i montaż rolet okiennych za kwotę 400 zł (25), zakup i montaż drzwi balkonowych i okien wraz z demontażem starych i obróbką za kwotę 4920 zł (26), zakup narożnika za kwotę 1600 zł (27), zakup okapu kuchennego za kwotę 450 zł (28). W opinii uzupełniającej biegły wskazał, że oględziny nieruchomości nie potwierdziły dokonania ww. nakładów natomiast w aktach brak dokumentów prowadzących do innych wniosków. Sąd oddalił zatem powyższy wniosek dowodowy, albowiem został złożony jedynie dla zwłoki. Dokumentacja, oględziny oraz dowody z zeznań świadków negujących wykonanie np. instalacji wodno-kanalizacyjnej były wystarczające do czynienia ustaleń faktycznych.

Sąd nie uwzględnił zarzutu potrącenia złożonego przez pozwaną w zakresie kosztów przechowywania przedmiotów powoda, w tym gruzu. Kwota wyliczona przez pozwaną nie miała odzwierciedlenia w złożonym do akt materiale dowodowym.

W pierwszej kolejności, dla oceny roszczenia powoda, ustalić należy, na jakiej podstawie powodów S. F. zamieszkiwał w budynku stanowiącym własność pozwanej. Zdaniem Sądu, okoliczności sprawy wskazują, że strony łączyła umowa użyczenia. Zgodnie bowiem z art. 710 k.c., przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Kodeks cywilny nie określa szczególnej formy prawnej tej umowy, co oznacza, iż forma ustna także ma moc prawną. Charakterystyczną cechą umowy użyczenia jest jej nieodpłatność.

Zgodnie z art. 715 k.c., jeżeli umowa użyczenia została zawarta na czas nie oznaczony, użyczenie kończy się, gdy biorący uczynił z rzeczy użytek odpowiadający umowie albo gdy upłynął czas, w którym mógł ten użytek uczynić. W niniejszej sprawie strony zakończyły stosunek w bliżej nieokreślonym terminie, połowie 2020 roku.

Umowa użyczenia, motywowana najczęściej bezinteresownością i chęcią przyjścia z pomocą osobom bliskim, ma na celu przysporzenie przez użyczającego korzyści biorącemu, który bezpłatnie może korzystać z rzeczy użyczającego. Nie jest to umowa wzajemna: świadczeniu użyczającego nie odpowiada świadczenie biorącego, bowiem nie jest on zobowiązany do żadnych świadczeń. Jest to umowa jednostronnie zobowiązująca, w której biorący korzysta z rzeczy cudzej w sposób określony przez użyczającego, a jeżeli dokonuje nakładów na rzecz, to zgodnie z art. 752 w zw. z art. 713 k.c., czyni to nie dla siebie, lecz dla użyczającego, dla jego korzyści i tylko wtedy może żądać zwrotu uzasadnionych nakładów jak osoba prowadząca cudze sprawy bez zlecenia (postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 5 marca 2009 r. w sprawie III CZP 6/09, wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 4 marca 2015 r. w sprawie V ACa 591/14, wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 13 września 2013 r. w sprawie I ACa 603/11). W niniejszej sprawie było to spowodowane pomocą matki dla rodziny syna, a jednocześnie poprawieniem warunków bytowych obu rodzin, dotychczas wspólnie zamieszkałych.

Z okoliczności sprawy wynika, że pozwana jako właściciel nieruchomości, zgodziła się na zamieszkanie powoda w jej domu, ani też nie sprzeciwiała się czynionym przez niego remontom. Brak jest jednakże dowodów na to, że strony łączyło jakiekolwiek porozumienie umowne dotyczące dokonywanych nakładów. Co więcej, zauważyć należy, że powód dokonywał tych nakładów we własnym interesie, pomimo świadomości, że nieruchomość stanowi własność pozwanej. Powód był przekonany, że w późniejszym terminie uzyska prawa do części nieruchomości, na której znajduje się budynek, na który dokonywał nakładów. Stosunki rodzinne układały się dobrze. Pozwana nie sprzeciwiała się nakładom. Dopiero nieporozumienia między stronami co do ponoszenia kosztów utrzymania nieruchomości i niemożność dogadania się z synową wraz z żądaniem powoda do przepisania 1/3 części nieruchomości zmieniły stanowisko pozwanej.

W tych okolicznościach nie sposób przyjąć, że powód czynił nakłady w ramach stosunku użyczenia. Dokonywał ich bowiem we własnym imieniu i na swoją rzecz, we własnym interesie, a nie w interesie właścicielki nieruchomości. Czynił to nie tylko za jej zgodą i pełną aprobatą i w przekonaniu, że stanie się właścicielem części nieruchomości. Jeżeli bowiem nawet uznać, że czyniący nakłady był w takiej sytuacji posiadaczem zależnym, ale nakłady czynił dla siebie, we własnym interesie, w przekonaniu, że właściciel zapewni mu stosowane prawo do nich, do roszczenia o ich rozliczenie również ma zastosowanie art. 226 k.c. w zw. z art. 230 k.c. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu postanowienia z dnia 5 marca 2009 r. w sprawie III CZP 6/09, podobnie Sąd Apelacyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 26 kwietnia 2013 r. w sprawie I ACa 41/13, wskazał, że w każdym razie nie ma w takim przypadku podstaw do stosowania art. 753 § 2 k.c. w zw. z art. 752 i art. 713 k.c. Zgodnie natomiast z art. 226 § 1 k.c., samoistny posiadacz w dobrej wierze może żądać zwrotu nakładów koniecznych o tyle, o ile nie mają pokrycia w korzyściach, które uzyskał z rzeczy.

Zwrotu innych nakładów może żądać o tyle, o ile zwiększają wartość rzeczy w chwili jej wydania właścicielowi. Stosownie zaś do art. 230 k.c., przepisy dotyczące roszczeń właściciela przeciwko samoistnemu posiadaczowi o wynagrodzenie za korzystanie z rzeczy, o zwrot pożytków lub o zapłatę ich wartości oraz o naprawienie szkody z powodu pogorszenia lub utraty rzeczy, jak również przepisy dotyczące roszczeń samoistnego posiadacza o zwrot nakładów na rzecz, stosuje się odpowiednio do stosunku między właścicielem rzeczy a posiadaczem zależnym, o ile z przepisów regulujących ten stosunek nie wynika nic innego.

Kolejną kwestią podlegającą ocenie w niniejszej sprawie, w związku z treści art. 226 k.c., jest charakter nakładów dokonanych przez powodów na nieruchomość pozwanej, co wpływa na zakres obowiązku zwrotu ich równowartości. Kodeks cywilny ogranicza ten zakres do nakładów koniecznych o tyle, o ile nie mają pokrycia w korzyściach, które posiadacz uzyskał z rzeczy oraz do innych nakładów o tyle, o ile zwiększają wartość rzeczy w chwili jej wydania właścicielowi. Zgodnie z powszechnie przyjętym poglądem, przez nakłady konieczne rozumie się takie nakłady, których celem jest utrzymanie rzeczy w należytym stanie, np. remonty i konserwacja rzeczy, zasiewy, utrzymanie zwierząt, płacenie podatków. Inne nakłady mają na celu ulepszenie rzeczy, przez co zwiększają one wartość rzeczy - nakłady użyteczne, bądź zmierzają do zaspokojenia potrzeb estetycznych tego, kto ich dokonuje - nakłady zbytkowne.

Decydujące znaczenie ma wartość rzeczy w chwili jej wydania właścicielowi. Jeżeli więc poczynione nakłady uległy amortyzacji przed jej wydaniem właścicielowi, posiadacz nie może domagać się zwrotu ich wartości. W orzecznictwie wskazuje się, że wartość nakładów oblicza się według stanu i cen z chwili wydania rzeczy właścicielowi ( wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 kwietnia 1983 r. w sprawie IV CR 67/83 ). Dla oceny zasadności żądania w zakresie zwrotu nakładów niebędących nakładami koniecznymi niezbędne jest nie tylko ustalenie wartości samych nakładów, ale też ustalenie, czy i w jakim zakresie na skutek ich poniesienia wzrosła wartość rzeczy.

Sąd ustalił w ślad za biegłym, że w okresie 2014 – 2019 powód dokonywał nakładów koniecznych na nieruchomość w postaci robót pozycja z pozwu: 1-8, 10-14, 16 i 17. Wydanie nieruchomości nastąpiło w połowie 2020 roku. Biegły nie stwierdził wykonania takich nakładów, jak założenie instalacji wodno-kanalizacyjnej (9), zakup i montaż brodzika z kabiną (10), wykonanie podejścia wodno-kanalizacyjnego (15), malowanie ścian (18), tapetowanie ścian (19), zakup i montaż paneli podłogowych (20), zakup i montaż listew wykończeniowych (21). Nakłady nie zwiększyły wartości nieruchomości.

Należy przy tym zwrócić uwagę na dwa aspekty. Pierwszym jest ciężar dowodu i fakt, że powód zaoferował kolejny dowód ze swojego przesłuchania na okoliczność dokonanych nakładów przeciwko dowodowi z oględzin, w trakcie którego nie był obecny. Z uwagi na znaczny upływ czasu (4 lata) i postawę podwoda, dowód z kolejnego przesłuchania byłby nieprzydatny, ponieważ wysoce wątpliwym jest, aby powód szczegółowo pamiętał poszczególne roboty i znał stan mieszkania, zwłaszcza że sam ich nie wykonywał. Zwrócić należy również uwagę na fakt, że brak odnotowania ww. nakładów w ocenie Sądu wynika z tego, że powód dokonując zamurowania okna w łazience i zamykając szczelnie mieszkanie, doprowadził do zniszczenia poczynionych nakładów w postaci: farby ściennej, tapet, paneli wraz z listwami.

Przechodząc szczegółowo do omówienia pozycji: założenie instalacji wodno-kanalizacyjnej (9), zakup i montaż brodzika z kabiną (10), wykonanie podejścia wodno-kanalizacyjnego (15), również i te nie zostały ujęte przez biegłego w opinii i nie stwierdzono ich wykonania w trakcie oględzin. Powód nie przedłożył żadnej dokumentacji, że w istocie dokonał nakładów w ww. postaci. Ponadto zgodnie z zeznaniami świadka M. F. (1), łazienka miała doprowadzoną wodę i prysznic, a zmian dokonano głównie w zakresie estetycznym, a zatem kabina prysznicową nie jest nakładem koniecznym i nadaje się do demontażu oraz odebrania przez powoda.

Przechodząc natomiast szczegółowo do pozostałych pozycji nieuwzględnionych przez biegłego w ocenie Sądu opinia również została sporządzona prawidłowo. Pozycje takie jak: zakup i montaż mebli kuchennych za kwotę 6500 zł (22); zakup i montaż kuchenki za kwotę 250 zł (23); zakup i montaż mebli za kwotę 1500 zł (24), zakup i montaż rolet okiennych za kwotę 400 zł (25), zakup narożnika za kwotę 1600 zł (27), zakup okapu kuchennego za kwotę 450 zł (28) powód w rozmowie z siostrą M. F. (1) określił jako „śmieci”. Są to przedmioty, które powód winien zabrać ze sobą i nie stanowią nakładów, albowiem nie są to meble zabudowane, lecz wolnostojące oraz sprzęt AGD.

Przechodząc do pozycji zakup i montaż drzwi balkonowych i okien wraz z demontażem starych i obróbką za kwotę 4920 zł (26) wskazać należy, że drzwi zostały przez powoda szczelnie zamknięte ma klucz, a klamkę ze sobą zabrał, przez co nie nadają się do użytku i należy je wymienić. Powód do zamknięcia rozprawy nie wydał pozwanej klamki i klucza do drzwi balkonowych.

Należy zwrócić uwagę, że powód zniszczył dokonane przez siebie nakłady, zamykając szczelnie okna, zamurowując okno w łazience i pozostawiając jedzenie. Doprowadziło to do powstania wilgoci i grzyba a także. Aby uniemożliwić K. F. korzystanie z nakładów, S. F. zamknął mieszkanie od środka, a dostawał się do niego przez balkon zamykany na klucz, od którego demontował klamkę.

Z powyższych względów w oparciu o wyliczenia biegłego Sąd uwzględnił powództwo co do kwoty 16.880,92 zł. Roszczenie powodów w pozostałym zakresie uznać należy za niezasadne, powód nie wykazał bowiem, że poniósł nakłady w wyższej wysokości niż wynikające z opinii biegłego sądowego. W ocenie Sądy wyrok był niezbędny do ukształtowania się roszczenia co do wysokości w oparciu o opinię biegłego, tym samym Sąd zasądził odsetki do dnia wydania wyroku.

W pozostałym zakresie powództwo Sąd oddalił jako nieudowodnione.

O zwrocie kosztów procesu Sąd orzekł stosownie do art. 100 zd. 2 k.c., obciążając nimi w całości powoda. W ocenie Sądu pozwana uległa tylko w nieznacznej części, natomiast okoliczności sprawy przemawiają za obciążeniem powoda kosztami wynikającymi z wniosków, które złożył (dowód z opinii biegłego).

Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak na wstępie.

Sygn. akt I C 279/20

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować;

2.  odpis postanowienia z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanej;

3.  kal. 14 dni.

G., 27 kwietnia 2023 roku