Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Strona powodowa Jupiter Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie od pozwanej A. A. kwoty 30 584,80 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia oraz o zasądzenie od pozwanej kosztów procesu podając, że pozwana nie spłaciła pożyczki udzielonej przez (...) sp. z o.o., której spłata przypadała na 7 września 2022 r., zaś strona powodowa nabyła przedmiotową wierzytelność.

W piśmie procesowym z dnia 26 maja 2023 r. - na wezwanie Sądu wzywające stronę powodową wyjaśnienia szczegółowego sposobu wyliczenia dochodzonych pozwem kwot oraz wyjaśnienia sprzeczności pomiędzy twierdzeniem strony powodowej o uwzględnieniu dobrowolnych wpłat pozwanego a faktem, że dochodzona jest pełna kwota należności głównej - strona powodowa cofnęła pozew bez zrzeczenia się roszczenia o kwotę 2 115,54 zł w zakresie odsetek umownych naliczonych za korzystanie z kapitału, o kwotę 30 zł w zakresie opłaty za obsługę pożyczki oraz o kwotę 527,64 zł w zakresie odsetek maksymalnych za opóźnienie podając, że po częściowym cofnięciu pozwu na dochodzone pozwem roszczenie w wysokości 27 911,62 zł składa się niespłacona należność główna w kwocie 17 656,75 zł, opłata za obsługę pożyczki zgodnie z harmonogramem w kwocie 3 000 zł, odsetki umowne za korzystanie z kapitału w kwocie 4 856,14 zł naliczone od każdej raty kapitałowo – odsetkowej w wysokości 10 % w stosunku rocznym zgodnie z § 9 ust.2 pkt b umowy pożyczki, odsetki maksymalne za opóźnienie w kwocie 2 398,73 zł obliczone zgodnie z § 13 pkt 2 umowy pożyczki od kwoty 20 656,75 zł stanowiącej sumę niespłaconej należności głównej i opłaty za obsługę pożyczki od dnia następującego po dniu wymagalności roszczenia do dnia poprzedzającego wniesienia pozwu tj. od 8 września 2022 r. do 27 lutego 2023 r. Jednocześnie strona powodowa podała, że pozwana nie dokonała żadnej wpłaty na poczet umowy pożyczki.

Pozwana na rozprawie w dniu 17 lipca 2023 r. zaprzeczyła, by zaciągała przedmiotową pożyczkę oraz, by przez internet uzupełniała formularze.

Strona powodowa podniosła, że pożyczka dochodzona w sprawie to pożyczka oddłużeniowa, z której środki zostały przeznaczone na spłatę innego zadłużenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 24 lutego 2022 r. (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. i D. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. zawarły umowę przelewu wierzytelności wynikającej m. in. z umowy nr UM 1003730z dnia 7 września 2017 r. Następnie w dniu 23 grudnia 2022 r. umowę przelewu m. in. tej wierzytelności zawarły D. Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. i strona powodowa Jupiter Fundusz Inwestycyjny Zamknięty Niestandaryzowany Fundusz Sekurytyzacyjny z siedzibą w W..

Dowód: wyciąg z dnia 1 lutego 2023 r. – k.5

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo w całości podlegało oddaleniu.

Zdaniem Sądu, przedstawiając wyciąg z umów przelewu wierzytelności strona powodowa wykazała swą legitymację procesową czynną, choć winny w tym zakresie być złożone pełne umowy przelewu wierzytelności.

Wskazać należy, że Sąd mając na względzie przepis art.203 § 4 k.p.c. nie uznał za dopuszczalne częściowego cofnięcia pozwu jak w piśmie z 26 maja 2023 r. bez zrzeczenia się roszczenia, ponieważ w kontekście okoliczności niniejszej sprawy czynność tę uznać należy za zmierzająca do obejścia prawa. Skoro pozwana nie dokonała żadnej wpłaty na poczet pożyczki, to zadłużenie winno być dokładnie wyliczone. Cofnięcie pozwu bez zrzeczenia się roszczenia skutkować może w przyszłości ponownym pozew w tym zakresie.

Pozwana zaprzeczyła zawarciu umowy pożyczki z dnia 7 września 2017 r., zatem zgodnie z wymogiem art. 6 k.c. i art. 232 zd. 1 k.p.c. rzeczą strony powodowej było wykazanie, że pozwana A. A. zaciągnęła w tym dniu zobowiązanie o treści wskazanej jak wydruku umowy pożyczki (...). Przede wszystkim bacząc na treść postanowień umowy pożyczki (...) z dnia 7 września 2017 r. stwierdzić należy, że brak jest jakiegokolwiek dowodu, by pozwana drogą telefoniczną za pośrednictwem konsultanta infolinii pośrednika utworzyła konto użytkownika niezbędne w celu zawarcia umowy pożyczki. Analizując postanowienia umowy zawarte w § 1, § 3 i § 4 oraz § 6 stwierdzić należy, że w zasadzie brak jest jakiegokolwiek dowodu na podejmowane przez osobę wpisaną jako pożyczkobiorca czynności, ponieważ pożyczkodawca nie przedłożył nagrań, by do założenia konta użytkownika doszło, by jego założenie lub weryfikacja uzależnione były od wpłaty choćby symbolicznej kwoty jak w przypadku innych firm wynoszącej 1 grosz. Ponadto, z § 2 ust. 2 umowy wynika, że pożyczka zostaje udzielona w celu spłaty zobowiązania pożyczkobiorcy wobec funduszu, którym w myśl definicji z § 1 był (...) Wierzytelności Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty, wobec którego pożyczkobiorca posiada zadłużenie, na rachunek którego miała być przelana całkowita kwota pożyczki celem spłaty zadłużenia pożyczkobiorcy wobec funduszu.

W związku z tym, skoro brak jest jakiegokolwiek obiektywnego dowodu potwierdzającego zawarcie umowy pożyczki przez A. A. jak o treści z 7 września 2017 r., Sąd nie ustalił w stanie faktycznym, by do zawarcia takiej umowy doszło. W istocie firmy przetwarzając dane osobowe mogą wpisywać w umowach i formularzach te dane jako dane pożyczkobiorców. Potwierdzenie utworzenia konta użytkownika i zawarcia umowy pożyczki muszą podlegać weryfikacji przez Sąd w razie sporu. W niniejszej sprawie brak możliwości takiej weryfikacji.

Ponadto, wobec nieprzedłożenia, mimo zobowiązania przez Sąd na rozprawie w dniu 17 lipca 2023 r., dokumentów potwierdzających zawarcie umowy pożyczki przez pozwaną z pierwotnym wierzycielem w dniu 7 września 2017 r. stwierdzić wypada, że strona pozwana nie tylko nie udowodniła, by pozwana zawarła umowę w tym dniu z pierwotnym wierzycielem, ale że miała jakiekolwiek inne zadłużenie wobec funduszu, które było niezbędnym warunkiem do zawarcia umowy pożyczki.

Zwrócić jeszcze należy uwagę, że w piśmie procesowym z 26 maja 2023 r. sporządzonym na wezwanie Sądu, strona pozwana z bliżej nieokreślonych przyczyn cofnęła częściowo pozew o kwotę 2 673,18 zł wskazując jednocześnie, że pozwana nie dokonała żadnej wpłaty na poczet umowy pożyczki. W jaki sposób zostały wcześniej wyliczone błędnie kwoty nie wynika z pisma z dnia 26 maja 2023 r. tym bardziej, że strona powodowa podała, że pozwana nie dokonała żadnej wpłaty na poczet umowy pożyczki.

Mając powyższe na względzie Sąd oddalił powództwo jako nieudowodnione zgodnie z art. 6 k.c. w żaden sposób. Sąd wskazuje, że z tego względu rozważanie, czy doszło do przedawnienia roszczenia choćby częściowego jest bez znaczenia, ponieważ najdalej idący zarzut dotyczący zaprzeczenia zawarcia umowy pożyczki okazał się zasadny.