Sygn. akt: I C 30/21
Dnia 9 czerwca 2022r.
Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny w składzie następującym:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 czerwca 2022r. w G. sprawy z powództwa E. P. przeciwko Towarzystwu (...) z siedzibą w W.
o zapłatę
I. oddala powództwo;
II. zasądza od powódki E. P. na rzecz pozwanego Towarzystwa (...) z siedzibą w W. kwotę 4.417 zł (cztery tysiące czterysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty;
III. nakazuje ściągnąć od powódki E. P. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 460,95 zł (czterysta sześćdziesiąt złotych i dziewięćdziesiąt pięć groszy) tytułem nieuiszczonych kosztów wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa – Sąd Rejonowy w Gdyni
Sygn. akt I C 30/21
Stan faktyczny
E. P. jest właścicielem lokalu mieszkalnego w P. przy ul. (...). Powódka zawarła z Towarzystwem (...) S.A. w W. umowę ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków w/w lokalu na okres od 5 stycznia 2020 r. do 4 stycznia 2021 r. (polisa nr (...)). Integralną częścią umowy były Ogólne Warunki Ubezpieczenia W. Dom Komfort.
Okoliczności bezsporne
W lokalu powyższym zamieszkiwała stale za zgodą właścicielki jej dorosła córka A. P. (1). 1 kwietnia 2020 r. A. P. (1) opuściła to mieszkanie na dłuższy czas – celem wyjazdu do T. na zaplanowane badania lekarskie. Przed opuszczeniem lokalu pozostawiła w łazience zawór baterii wannowej w pozycji otwartej (tj. uniesiony do góry). W czasie jej nieobecności w lokalu przez ten zawór wypływała do wanny gorąca woda, a para wodna unosząca się z tego miejsca wypełniła wnętrze całego mieszkania doprowadzając do degradacji (zawilgocenia i wynikających z tego procesów destrukcyjnych) znajdującego się tam mienia ruchomego oraz części stałych lokalu (ściany, podłogi [parkiety], sufity itd.). A. P. (1) wróciła do lokalu w P. 25 maja 2020 r. wieczorem.
Dowód: zeznania A. P., k. 156-157
zeznania M. P., k. 158-159
zeznania Z. P., k. 159-160
zeznania P. S., k. 161
zeznania D. G., k. 194
zeznania W. T., k. 212-214
zeznania powódki
Przy danym typie baterii wannowej nie jest możliwym samoczynne otwarcie zaworu, np. na skutek wzrostu ciśnienia w instalacji. Przyczynę szkód w lokalu powódki należy określić jako skutki powolnego działania pary gorącej wody.
Dowód: opinia biegłego, k. 220-228, 257-260
Ocena dowodów
Zeznania świadków i powódki są zdaniem Sądu wiarygodne.
Opinia biegłej – jako całość – jest jasna, pełna i wewnętrznie niesprzeczna.
Kwalifikacja prawna
Pozwany nie ponosi odpowiedzialności za szkodę, gdyż zachodzi wyłączenie jego odpowiedzialności przewidziane w § 7 ust. 3 pkt 2 lit. f i g OWU: pozwany nie odpowiada bowiem za szkody wynikające z: zawilgocenia, chyba że było ono wynikiem zalania lub powodzi oraz powolnego działania temperatury, pary, dymu i sadzy, pyłu, roślinności .
Niewątpliwym jest, że w niniejszej sprawie nie mieliśmy do czynienia z zalaniem, gdyż zalanie – co logiczne – dotyczy przedostania się wody w miejsce nieprzeznaczone do jej gromadzenia lub przepływu. W niniejszym wypadku woda lała się do wanny i odpływała z niej prawidłowo; nie ma żadnych dowodów, że woda (w stanie ciekłym) z tej wanny przelewała się poza jej obszar. Inną kwestią – naturalną – jest to, że część pary wodnej osiadała (skraplała się) na powierzchniach mieszkania i spływała na podłogę, ale nie jest to „zalanie”, lecz jeden z efektów silnego zaparowania lokalu. Przyczyną szkód było niewątpliwie długotrwałe (a nie nagłe) oddziaływanie pary wodnej (przez prawie dwa miesiące), uszkodzenia mienia wynikają z wnikania wilgoci, a nie samego pokrycia wilgocią. Omawiane wyłączenia odpowiedzialności są sformułowane w sposób jasny, precyzyjny i nie nastręcza wątpliwości interpretacyjnych.
Biegła stanowczo wykluczyła, aby danego rodzaju bateria wannowa mogła się samoczynnie otworzyć po wzroście ciśnienia w instalacji. Nie ma więc żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia kwestia ewentualnych prac w budynku na instalacji wodnej i czasowego wstrzymania dopływu wody. Co istotne – pozycja uchwytu danej baterii wannowej jest dobrze widoczna dla każdego użytkownika. Niemniej jednak należy podkreślić, że omawiane w tym akapicie zagadnienie, nawet gdyby zostało odmiennie ustalone, nie miałoby żadnego wpływu na zmianę poglądu Sądu w kwestii odpowiedzialności pozwanego. Sąd w niniejszej sprawie nie zajmował się ewentualną odpowiedzialnością odszkodowawczą bądź producenta baterii czy też podmiotu wykonującego lub zlecającego (organizującego) ów remont instalacji. Należy tylko nadmienić, że ze zgromadzonego materiału w ogóle nie wynika, aby dokładnie w czasie, gdy A. P. opuszczała lokal był wstrzymany dopływ wody. Sam fakt, że A. P. opuszczając lokal zostawiła baterię wannową w pozycji otwartej mogłoby stanowić podstawę szerszych rozważań (np. pod kątem np. przesłanek z art. 827 k.c.) tylko wówczas, gdyby nie zachodziło wyłączenie odpowiedzialności pozwanego wynikające z OWU, omówione już wcześniej, choć – ujmując syntetycznie – nie wydaje się, aby w tym przypadku można byłoby przypisać jej winę umyślną.
Mając powyższe na uwadze stwierdzono brak odpowiedzialności pozwanego ubezpieczyciela za szkodę i oddalono powództwo na mocy art. 805 § 2 pkt 2 k.c. w zw. z § 7 ust. 3 pkt 2 lit. f i g OWU – a contrario (punkt I. sentencji).
Koszty
O kosztach orzeczono jak w punkcie II. sentencji na mocy art. 98 k.p.c. (powódka jest uznana za stronę przegrywającą proces w całości, a więc także w zakresie częściowo cofniętego pozwu). Na zasądzone od powódki koszty przeciwnika składa się: opłata za czynności adwokackie w stawce minimalnej (3.600 zł, § 2 pkt 5 rozp. MS z 22.10.2015 w sprawie opłat za czynności adwokackie), opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł), zaliczka (800 zł), odsetki od kosztów.
W punkcie ostatnim nakazano ściągnąć od przegrywającej proces powódki pozostałe – niezaliczkowane – wydatki Skarbu Państwa – na mocy art. 98 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.