Sygn. akt: I C 316/23
Dnia 13 listopada 2023 r.
Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: |
Sędzia Sławomir Szubstarski |
Protokolant: |
Starszy sekretarz sądowy Beata Bukiejko |
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2023 r. w K.
sprawy z powództwa K. K.
przeciwko Stowarzyszeniu (...) w P.
o ochronę naruszonego posiadania
I. powództwo oddala.
Powód Dr inż. K. K. wniósł o przywrócenie posiadania naruszonego przez pozwane Stowarzyszenie (...) w P. i wydanie zakazu dokonywania jego dalszych naruszeń, a w szczególności:
1. o nakazanie pozwanemu Stowarzyszeniu podjęcia działań mających przywrócić poprzedni stan samowolnie naruszonego w listopadzie 2022 roku posiadania nieruchomości powoda poprzez przywrócenie naruszonej ciągłości linii energetycznej (ciąg kabla zasilającego (...) 4x120 mm 2) zasilającej domy o nr 1-11, i tym samym doprowadzenie do przywrócenia posiadania dopływu energii do domu rekreacyjnego nr 2, zlokalizowanego na obszarze wydzielonym z terenu działki (...), będącego w posiadaniu powoda i przeznaczonego do jego wyłącznego użytkowania.
2. nakazanie pozwanemu Stowarzyszeniu podjęcia działań mających przywrócić poprzedni stan samowolnie naruszonego posiadania nieruchomości (sprzed maja 2022 r.) poprzez przywrócenie poprzedniego stanu zasilania i połączeń kabli w skrzynce energetycznej zamontowanej na ścianie domu nr 2, będącego w prawnym posiadaniu powoda, w szczególności:
- ponowne przyłączenie 2 przewodów elektrycznych do listwy zaciskowej (zaciski 2,3) w skrzynce, odpowiedzialnych za dostarczenie 2 faz z 3 fazowego zasilania doprowadzonego do skrzynki;
- ponowne przyłączenie 3 przewodów elektrycznych (3 faz zasilania) do listwy zaciskowej w skrzynce przy domu nr 2 wychodzących z zacisków 6, 7, 8 skrzynki w kierunku domu nr 1;
3. nakazanie pozwanemu Stowarzyszeniu podjęcia działań mających przywrócić poprzedni stan naruszonego samowolnie posiadania nieruchomości poprzez przywrócenie poprzedniego sposobu doprowadzenia energii zasilającej (sprzed maja 2022 r.) do oświetlenia pomostu i części nieruchomości 157/5 w sąsiedztwie brzegu jeziora, istniejącego od 2000 roku, sposobu zasilania wymienionych obiektów poprzez linię energetyczną biegnącą w ciągu zasilania domów o nr. 1 – 11 (kabel (...) 4x120 mm 2).
4. zakazanie pozwanemu Stowarzyszeniu zakłócania stanu posiadania powoda, polegającego na uporczywym stosowaniu realnych bezpośrednich gróźb wtargnięcia w obszar władztwa powoda poprzez odcięcie od mediów (wody i prądu) domu rekreacyjnego nr 2, będącego w posiadaniu powoda oraz domagania się przez Stowarzyszenie od powoda uiszczania na rzecz Stowarzyszenia nienależnych opłat pod groźbą odcięcia powodowi mediów.
5. nakazanie pozwanemu Stowarzyszeniu zaniechania wszelkich działań mających na celu dalsze naruszanie istniejącego na terenie nieruchomości 157/5 stanu infrastruktury zaopatrującej posiadaczy domów rekreacyjnych w media, w szczególności prowadzenia i zlecania działań mających na celu pozbawienie posiadaczy domów rekreacyjnych dostępu do wody i energii elektrycznej.
Powód wniósł również o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów sądowych, w tym kosztów ewentualnego zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.
W uzasadnieniu powództwa powód wskazał, że jest współwłaścicielem nieruchomości gruntowej oznaczonej numerem ewidencyjnym działki gruntu 157/5 w P., zabudowanej 18 domami o charakterze rekreacyjnym, dla której Sąd Rejonowy w Giżycku prowadzi księgę wieczystą nr (...). Nieruchomość jest z posiadaniu kilkunastu współwłaścicieli i zgodnie z umową quoad usum została podzielona do korzystania na działki umownie wydzielone i przeznaczone do wyłącznego korzystania przez poszczególnych współwłaścicieli oraz na część wspólną nieobejmującą terenów wydzielonych poszczególnym współwłaścicielom. Powodowi przysługuje prawo wyłącznego korzystania z jednej wydzielonej działki zabudowanej domem nr 2. Na ścianie tego domu znajduje się skrzynka elektryczna z podlicznikiem energii elektrycznej, bezpiecznikiem głównym dla domu oraz złączem kablowym (przewód 4-żyłowy umożliwiający dostęp do prądu 3-fazowego 230 V), łączącym dom z siecią elektryczną zapewniającą zasilanie obiektów położonych na terenie nieruchomości.
Powód wskazał, że od 1997 roku był w utrwalonym posiadaniu domu nr 2 zasilanego energią elektryczną oraz skrzynki elektrycznej zamocowanej na domu nr 2. Przez wiele lat, do chwili obecnej, powód regulował w pozwanym Stowarzyszeniu wszystkie opłaty za energię elektryczną według wystawianych przez nie faktur. Domniemywał bowiem zawarcie przez pozwane Stowarzyszenie z (...) umowy o dostawę prądu i pośredniczenie w rozliczeniach pomiędzy współwłaścicielami, a sprzedawcą energii, co zdaniem powoda usprawniało całość rozliczeń.
Dalej powód wyjaśnił, że w maju 2022 roku zawarł ze Stowarzyszeniem umowę o zwrot kosztów udostępnianych mediów i innych kosztów związanych z gospodarowaniem nieruchomością wspólną. W październiku 2022 roku powód uchylił się od skutków prawnych zawarcia umowy z uwagi na jej zawarcie pod wpływem groźby. W listopadzie 2022 roku pozwane Stowarzyszenie samowolnie odłączyło zasilanie elektryczne domów nr 1 i 2, zachowując zasilanie domów nr 3 – 11.
Następnie powód wskazał, że w drugiej połowie maja Stowarzyszenie naruszyło posiadanie powoda poprzez wejście na teren działki wykorzystywanej wyłącznie przez powoda, i częściowe odłączenie zasilania doprowadzonego do zacisków prądowych w skrzynce przy domu powoda poprzez odpięcie przewodów dla dwóch faz przychodzących na zaciski wejściowe (zaciski nr 6,7) i przerwanie ciągu kablowego w skrzynce elektrycznej przy domu nr 2, skutkujące całkowitym odłączeniem zasilania domu nr 1 oraz oświetlenia części wspólnej nieruchomości w okolicy portu. Było to związane z wejściem przez pozwane Stowarzyszenie w ostry konflikt z dwoma współwłaścicielami nieruchomości wspólnej, z których jeden (Pan L.) był posiadaczem domku nr 1. Niedbałe wykonanie tej operacji spowodowało zniszczenie wnętrza skrzynki elektrycznej oraz doprowadziło do stanu zagrażającego porażeniem prądem. Powód na przełomie sierpnia i września 2022 roku samodzielnie zlecił zewnętrznemu podmiotowi prawidłowe zamontowanie zacisków w skrzynce elektrycznej oraz wymianę dotychczasowego licznika zużycia energii, z analogowego na cyfrowy.
W dalszej kolejności powód stwierdził, że w okresie od czerwca do sierpnia 2022 roku pozwane Stowarzyszenie samowolnie i bezprawnie ułożyło na terenie nieruchomości wspólnej kabel, którym doprowadzono energię w okolice portu.
Następnie powód wskazał, że pozwane Stowarzyszenie uporczywie kieruje w stronę powoda bezprawne groźby pozbawienia użytkowanego przez niego domu nr 2 dostępu do energii elektrycznej i wody w przypadku nieuiszczania przez powoda żądanych przez Stowarzyszenie opłat.
Pozwane Stowarzyszenie nie wniosło odpowiedzi na pozew, a będąc prawidłowo zawiadomionym o terminie rozprawy nie zajęło stanowiska co do zgłoszonych żądań.
Sąd ustalił co następuje:
Powód jest współwłaścicielem w 545/27800 części nieruchomości położonej w P., obręb ewidencyjny A., oznaczonej numerem geodezyjnym działki gruntu 157/5, o powierzchni 2,78 ha, zabudowanej 18 domkami letniskowymi. Współwłaściciele nieruchomości zawarli umowę dotyczącą sposobu korzystania z nieruchomości wspólnej, ustalając rozdzielne i wyłączne używanie przez każdego współwłaściciela wydzielonej części nieruchomości, w postaci literowo oznaczonej działki oraz wyłączne używanie domu wzniesionego na tej działce wraz z wszelkimi innymi budowlami i urządzeniami trwale związanymi z gruntem tej działki. Zarząd nieruchomością wspólną współwłaściciele powierzyli podmiotowi zewnętrznemu ( (...) lub innemu przez ten podmiot wskazanemu), natomiast użytkownicy poszczególnych domów oraz innych budowli i urządzeń trwale z gruntem związanych zobowiązali się ponosić pełne koszty eksploatacji, remontów i napraw oraz ubezpieczenia tych obiektów, a także inne koszty dotyczące działki będącej w wyłącznym używaniu współwłaściciela, natomiast eksploatacji remontów i napraw obiektów nie służących do wyłącznego używania przez poszczególnych współwłaścicieli, koszty strzeżenia osiedla oraz koszty zarządu i administracji osiedlem, ponoszą poszczególni współwłaściciele proporcjonalnie do wielkości nowych udziałów we współwłasności i w granicach kosztów rzeczywistych.
Dowód: treść księgi wieczystej nr (...) – wydruk k. 12-21.
Powód nabył udziały w nieruchomości wspólnej, w ilości (...), w dniu 10 września 1996 roku, na podstawie umowy sprzedaży udziałów w nieruchomości wspólnej, od S. G. oraz P. K., reprezentowanych przez spółkę (...) sp. z o.o. w W.. Zgodnie z umową quoad usum powód korzysta z części nieruchomości oznaczonej literą (...) – obecne oznaczenie „nr 2”
Dowód: umowa sprzedaży udziałów w nieruchomości wspólnej – akt notarialny not. J. C. nr. rep. A 3349/96 – k. 24, niezaprzeczone twierdzenie powoda.
Do nieruchomości wspólnej dostarczana jest energia elektryczna za pośrednictwem przyłącza znajdującego się na przyległym terenie, niebędącym terenem Ośrodka (...). Terenem, na którym znajduje się przyłącze energetyczne zarządza pozwane Stowarzyszenie. Na terenie Ośrodka (...) znajdowała się instalacja wewnętrzna, przyłączona do punktu poboru energii zarządzanego przez pozwane Stowarzyszenie i prowadząca do każdego z domku oraz do okolic portu, zakończona podlicznikiem rejestrującym zużycie energii elektrycznej przez poszczególnych użytkowników każdego z domów znajdujących się na działce. Wewnętrzna instalacja elektryczna od 1996 roku zarządzana była przez firmę (...) sp. z o.o. w W.. Powód rozliczał koszt zużytej przez siebie energii elektrycznej u zarządcy.
Dowód: niezaprzeczone twierdzenia powoda.
W 2001 roku powstało pozwane Stowarzyszenie (...) zarejestrowane w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem KRS (...) w dniu 29 maja 2001 roku.
Dowód: odpis KRS Stowarzyszenia - k.90-92
Powód był (...) Stowarzyszenia (...). Stowarzyszenie przejęło po spółce (...) sp. z o.o. w W. zarząd nieruchomością wspólną. Powód rozliczał koszt zużytej przez siebie energii elektrycznej w pozwanym Stowarzyszeniu.
Dowód: niezaprzeczone twierdzenia powoda; faktury k.25-27,46-49; potwierdzenia przelewu k.28-30, 56-57;
W 2022 roku ujawniono rozbieżność pomiędzy pomiarami zużycia prądu dokonywanymi przez licznik główny oraz poszczególne podliczniki. W celu ich wyeliminowania uzgodniono wymianę liczników na nowe i dostawę energii elektrycznej wyłącznie tym współwłaścicielom, którzy wymienią licznik. W maju 2022 roku Stowarzyszenie zaoferowało członkom Stowarzyszenia, w tym powodowi, zawarcie umowy o zwrot kosztów udostępnianych mediów i innych kosztów związanych z gospodarowaniem nieruchomością wspólną. Powód zawarł umowę w dniu 16 maja 2022 r.
Dowód: niezaprzeczone twierdzenia powoda; umowa o zwrot kosztów udostępnianych mediów i innych kosztów związanych z gospodarowaniem nieruchomością wspólną – k.33-35.
Powód wyraził zgodę na wymianę licznika, jednakże z powodów nieporozumień pomiędzy stronami (nieobecność powoda w chwili wymiany licznika), do wymiany podlicznika u powoda ostatecznie nie doszło. Stowarzyszenie zleciło równolegle odłączenie zasilania energią elektryczną domku nr 1 należącego do Państwa L., którzy odmówili zawarcia ze Stowarzyszeniem umowy o zwrot kosztów udostępnianych mediów i innych kosztów związanych z gospodarowaniem nieruchomością wspólną. Odłączenie od zasilania domku nr 1 nastąpiło w skrzynce elektrycznej znajdującej się przy użytkowanym przez powoda domu nr 2, podczas nieobecności powoda i bez jego uprzedniego poinformowania. Miejsce odłączenia domku nr 1 było podyktowane pozostawieniem zasilania elektrycznego w domku nr 2. Odłączenie domku nr 1 nie miało wpływu na zasilenie domku nr 2 energią elektryczną. Odłączenie domku nr 1 powód odkrył w dniu 11 sierpnia 2022 roku. Taki sposób działania pozwanego Stowarzyszenia wywołał sprzeciw powoda albowiem umiejscowienie odłączenia domku nr 1 sugerowało współpracę powoda w odłączeniu sąsiada, a czemu ten nie mógł zapobiec wobec niepoinformowania go o takim zamiarze. Skutkiem powyższego narósł konflikt pomiędzy powodem a Stowarzyszeniem. Powód zarzucił Stowarzyszeniu dewastację jego skrzynki elektrycznej, bezprawność działań Stowarzyszenia związanych z naliczaniem opłat, kierowaniem gróźb pozbawienia prądu i wymuszaniem na współwłaścicielach zawarcia umów.
Dowód: korespondencja e-mail pomiędzy stronami – k.40-42; niezaprzeczone twierdzenia powoda.
W dniu 20 września 2022 roku Stowarzyszenie wypowiedziało umowę o zwrot kosztów udostępnianych mediów i innych kosztów związanych z gospodarowaniem nieruchomością wspólną. Po wypowiedzeniu umowy powód uchylił się od skutków prawnych zawarcia umowy o zwrot kosztów udostępnianych mediów i innych kosztów związanych z gospodarowaniem nieruchomością wspólną, jako czynności prawnej dokonanej pod wpływem groźby. Powód wystąpił też z pozwanego Stowarzyszenia i obecnie nie jest już jego członkiem.
Dowód: wypowiedzenie umowy k. 31; niezaprzeczone twierdzenia powoda.
W listopadzie 2022 roku powód utracił zasilanie energią elektryczną w użytkowanym przez siebie domku nr 2.
Dowód: niezaprzeczone twierdzenia powoda.
W grudniu 2022 r. powód bezskutecznie wezwał Zarząd do przywrócenia naruszonego stanu posiadania. Następnie pisemnie zwracał się do Zarządu pozwanego Stowarzyszenia o wskazanie warunków przywrócenia zasilania domku nr 2 energią elektryczną. W odpowiedzi Zarząd pozwanego Stowarzyszenia wskazał możliwość ponownego udostępniania energii elektrycznej.
Dowód: 1. pismo powoda z 19 grudnia 2022 r – k.60; 2. odpowiedź pozwanego – k.61; 3. pismo powoda i e-mail pozwanego k.32-32v.
Wobec nie wzięcia przez pozwane Stowarzyszenie udziału w sprawie, to jest wobec nie złożenia odpowiedzi na pozew oraz nie stawieniu się na rozprawę Sad ustalił stan faktyczny w sprawie na podstawie twierdzeń powoda oraz przedstawionych przez niego dokumentów, którym Sad dał wiarę w całości.
Sąd zważył co następuje
Powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie w żadnej części.
Podstawę prawną zgłoszonego roszczenia stanowił przepis art. 344 § 1 zd. 1 k.c., zgodnie z którym przeciwko temu, kto samowolnie naruszył posiadanie, jak również przeciwko temu, na czyją korzyść naruszenie nastąpiło, przysługuje posiadaczowi roszczenie o przywrócenie stanu poprzedniego i o zaniechanie naruszeń. Zakres kognicji sądu w postępowaniu o ochronę posiadania jest ograniczony, o czym stanowi art. 344 § 1 zd. 2 k.c., w myśl którego roszczenie posesoryjne nie jest zależne od dobrej wiary posiadacza ani od zgodności posiadania ze stanem prawnym, chyba że prawomocne orzeczenie sądu lub innego powołanego do rozpoznawania spraw tego rodzaju organu państwowego stwierdziło, że stan posiadania powstały na skutek naruszenia jest zgodny z prawem. Powyższe wynika również z art. 478 k.p.c., który stanowi, że w sprawach o naruszenie posiadania sąd bada jedynie ostatni stan posiadania i fakt jego naruszenia, nie rozpoznając samego prawa ani dobrej wiary pozwanego. Wskazane przepisy korespondują z ogólną zasadą uregulowaną w art. 342 k.c. - "nie wolno naruszać samowolnie posiadania, chociażby posiadacz był w złej wierze". Przy czym zakaz ten odnosi się zarówno do posiadania samoistnego, jak i posiadania zależnego, a ochrona posesoryjna przysługuje posiadaczowi w przypadku naruszenia każdej z tych dwóch postaci posiadania (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 sierpnia 1978 r., III CRN 136/78, LEX nr 5086). Posiadanie jest określonym rodzajem władztwa nad rzeczą. Na pojęcie "posiadanie" składają się dwa elementy: element fizyczny (corpus) oraz element psychiczny (animus). Pierwszy z nich obejmuje możliwość danej osoby władania rzeczą w sposób właściwy podmiotom, którym w stosunku do rzeczy przysługuje określone prawo. Drugi z elementów - animus - oznacza wolę wykonywania względem rzeczy określonego prawa dla siebie. Wola ta wobec otoczenia wyraża się w takim postępowaniu posiadacza, które wskazuje na to, że uważa się on za osobę, której przysługuje do rzeczy określone prawo (por. A. Kunicki (w:) System Prawa Cywilnego, t. II, 1977, s. 830).
Z art. 344 k.c. wynikają zatem przesłanki sądowej ochrony posiadania, którymi są samowolne naruszenie posiadania oraz dochodzenie roszczeń w ciągu roku od dnia naruszenia. Legitymowanym do wytoczenia powództwa posesoryjnego jest posiadacz. Legitymowanym biernie w procesie posesoryjnym jest ten kto dopuścił się naruszenia posiadania oraz osoba na której rzecz naruszenia dokonano.
Naruszenie posiadania to zachowanie, którego skutkiem jest wkroczenie w sferę władztwa posiadacza. Do naruszenia posiadania dochodzi z reguły przez czynność fizyczną polegającą na fizycznym wkroczeniu w granice cudzego władztwa. Odróżnia się przy tym dwie postacie naruszenia posiadania tj. pozbawienie posiadania oraz zakłócenie posiadania. Pozbawienie posiadania polega na wyzuciu z posiadania, a więc na działaniach, których skutkiem jest utrata władztwa nad rzeczą odpowiadającego treści posiadania, natomiast przez zakłócenie posiadania rozumieć należy wtargnięcie w sferę władztwa posiadacza, które jednak tego władztwa nie pozbawia. Podkreślić jednak należy, że ograniczenie pojęcia naruszenia posiadania do aktów czystego fizycznego wkroczenia w sferę władztwa posiadacza nie byłoby uzasadnione, tak ze względu na istotę posiadania jak i na cel ochrony posesoryjnej. Posiadanie jest zjawiskiem psychofizycznym, dlatego wykonywanie władztwa posiadacza utrudnia nie tylko fizyczna ingerencja w sferę jego władztwa, ale także jakikolwiek inny atak osoby trzeciej, którego rezultatem jest utrudnienie wykonywania tego władztwa. Jeżeli zaś chodzi o cel ochrony posesoryjnej, to takie szerokie pojmowanie naruszenia posiadania jest uzasadnione dążeniem do realnego zwalczania wszelkich przejawów samowoli. Z tych przyczyn jako zakłócanie posiadanie traktuje się na ogół nie tylko ściśle fizyczne wkroczenie w sferę cudzego władztwa, ale także każdą ingerencję, która wprawdzie władztwa tego bezpośrednio nie podważa, ale narusza je pośrednio zakłócając w szerokim tego słowa znaczeniu spokój posiadacza, o ile spokój ten odnosi się do samego posiadania a nie innych stosunków z posiadaczem (por. Ochrona Posiadania, J. Ignatowicz, Warszawa 1963, s. 201-212).
Naruszenie posiadania rodzi prawo do ochrony tylko o tyle o ile było ono samowolne. Z samowolą natomiast mamy do czynienia wtedy, gdy odbywa się bez zgody posiadacza oraz wtedy, gdy osoba wkraczająca w sferę cudzego posiadania nie jest do tego uprawniona, czyli czyni to bezprawnie. Zaistnienie zgody posiadacza lub innej podstawy działania naruszyciela (przepis ustawy lub orzeczenie sądu) eliminuje samowolny charakter naruszenia powodując, że utracone w ten sposób posiadanie nie podlega ochronie prawnej i nie może zostać przywrócone.
W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, że powód pobierał prąd na podstawie umowy zawartej początkowo ze spółką (...) sp. z o.o. w W., a następnie kontynuowanej z jego następcami, ostatecznie z pozwanym Stowarzyszeniem. Stan taki trwał od 1997 roku, co wynika przede wszystkim z twierdzeń powoda, ale i pośrednio z umowy sprzedaży powodowi udziałów w nieruchomości wspólnej. Wobec tego stan posiadania przez powoda części nieruchomości z doprowadzoną instalacją elektryczną można uznać, w realiach niniejszej sprawy, za utrwalony.
Wobec dostrzeżonej konieczności modernizacji podliczników elektrycznych zainstalowanych przy każdym z domków, pozwane Stowarzyszenie, jako zarządca tej instalacji, zaoferowało powodowi możliwość jej przeprowadzenia i dalsze podłączenie do sieci elektroenergetycznej, na co powód wyraził zgodę. Okoliczność ta została nie tylko przyznana przez powoda, ale wynika również z korespondencji e- mail prowadzonej pomiędzy stronami. Dopiero wskutek dalszych nieporozumień pomiędzy stronami ostatecznie nie doszło do wymiany podlicznika elektrycznego zainstalowanego w domku powoda, co też było powodem wypowiedzenia umowy przez pozwane Stowarzyszenie.
Uniemożliwienie powodowi korzystania z energii elektrycznej na podstawie jednostronnej decyzji pozwanego Stowarzyszenia możnaby rozważać w kategorii nieuprawnionej ingerencji w sferę posiadania powoda, jednakże w tej sprawie należy wyraźnie podkreślić, że wolę zaprzestania wykonywania umowy wyraziły dwie strony, w tym także powód. Powód wyraźnie wskazał na uchylenie się od skutków prawnych zawarcia umowy, co należy traktować na jego niechęć dalszej współpracy z pozwanym Stowarzyszeniem, jako zarządcą tej instalacji. Dotarcie takiego oświadczenia do pozwanego Stowarzyszenia wynika z treści pisma pozwanego Stowarzyszenia będącego odpowiedzią na wezwanie powoda (k.61), zatem w realiach niniejszej sprawy uznać należy je za niekwestionowane i skuteczne.
Nie może natomiast zasługiwać na aprobatę wniosek powoda, że odstąpienie od współpracy z pozwanym Stowarzyszeniem winno skutkować zachowaniem możliwości korzystania z dotychczasowej instalacji. Bezsporne pomiędzy stronami było, że dotychczasowa instalacja była wadliwa, prowadząca do niekontrolowanego ubytku prądu. Powód zgodził się na tę modernizację, zawarł umowę i wyraził zgodę na wymianę licznika. Ochrony posiadania nie można rozciągnąć na uprawnienie posiadacza do decydowania o przystąpieniu (lub nie) przez zarządcę, do wykonania modernizacji, naprawy, konserwacji wadliwej instalacji. Wymóg zmodernizowania podłączenia domku nr 2 do sieci nie był nastawiony na pozbawienie powoda dostępu do energii elektrycznej, ale związany z koniecznością wyeliminowania wadliwości dotychczasowej instalacji. Możliwość modernizacji infrastruktury przez zarządcę wynika zresztą z umowy quoad usum wpisanej do księgi wieczystej nieruchomości wspólnej.
Mając na względzie przedstawione uwagi Sąd nie znalazł podstaw do uwzględnienia zgłoszonych przez powoda żądań. Żądania pierwsze i trzecie zmierzało do przywrócenia zasilania domku powoda dotychczasową, bezspornie wadliwą instalacją. Jak wyżej wskazano same prace modernizacyjne nie stanowią o naruszeniu posiadania powoda. Fakt niepodłączenia domku powoda do nowej instalacji wynika z wyrażenia przez powoda niechęci współpracy z pozwanym Stowarzyszeniem, na której dotychczas opierało się ostatnie spokojne posiadanie powoda. Wola powoda odstąpienia od współpracy z pozwanym Stowarzyszeniem eliminuje bezprawność działania pozwanego Stowarzyszenia, dlatego naruszone w ten sposób posiadanie nie podlega ochronie prawnej. Powód w dalszym ciągu ma możliwość ponownego uzyskania dostępu do instalacji elektrycznej zarządzanej przez pozwane Stowarzyszenie, co wynika z udzielonej powodowi odpowiedzi na jego prośbę (k. 32v).
Konsekwencją nie przywrócenia powodowi posiadania jest oddalenie żądań zakazania i nakazania zachowań zmierzających do utrzymania powoda w ewentualnie przywróconym posiadaniu (żądania z punktów 4 i 5 pozwu).
Natomiast żądanie z punktu 2 podlegało oddaleniu wobec braku legitymacji czynnej powoda. Zarzucone pozwanemu działania polegające na jednokrotnym wejściu pod nieobecność powoda na część nieruchomości przeznaczoną do jego wyłącznego korzystania i rozpięcia przewodów znajdujących się w skrzynce zainstalowanej przy domku, w żaden sposób nie zakłóciły posiadania powoda. Bytność osób trzecich na tej działce powód odkrył dopiero w dniu 11 sierpnia (około trzy miesiące po fakcie) natomiast rozpięcie instalacji nie zmieniło niczego w zasileniu domku powoda, a skutkowało wyłącznie nr dom nr 1.
Nie oznacza to wszakże przyznania prawidłowości sugerowanego wtargnięcia, być może takie wtargnięcie nawet stanowi naruszenie stosownych norm, niemniej jednak w procesie posesoryjnym Sąd nie bada tej kwestii, a jedynie ocenia, czy takie jednokrotne działanie doprowadziło do pozbawienia lub innego zakłócenia posiadania powoda. Według twierdzeń uzasadnienia pozwu, popartych dowodami (zlecenie k.40, e-mail z 11 sierpnia 2022r. i odpowiedź z 19 sierpnia 2022 r. - k.42-42v) rozpięcie przewodów niczego nie zmieniło w zasilaniu domku powoda, a oddziaływało wyłącznie na domek nr 1 wykorzystywany przez państwo L.. Natomiast efekt w postaci zniszczenia wnętrza skrzynki elektrycznej i poniesione przez powoda koszty jej naprawy, mogą być przedmiotem roszczenia odszkodowawczego, nie podlegającego – stosownie do brzmienia art.478 k.p.c. – rozpoznaniu w toku niniejszego procesu .
Z tych względów orzeczono jak w sentencji.