Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 sierpnia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Lidia Grzelak

po rozpoznaniu w dniu 5 sierpnia 2024 r. w Ciechanowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

przeciwko I. A.

o zapłatę 1326,91 zł

I zasądza od pozwanej I. A. na rzecz powoda (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 1326,91 zł (jeden tysiąc trzysta dwadzieścia sześć złotych dziewięćdziesiąt jeden groszy), z tym że:

- kwotę 1129,72 zł (jeden tysiąc sto dwadzieścia dziewięć złotych siedemdziesiąt dwa grosze) z odsetkami maksymalnymi za opóźnienie od dnia 30 stycznia 2024 r. do dnia zapłaty,

- kwotę 27,17 zł (dwadzieścia siedem złotych siedemnaście groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30 stycznia 2024 r. do dnia zapłaty,

- kwotę 170,02 zł (sto siedemdziesiąt złotych dwa grosze) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 30 stycznia 2024 r. do dnia zapłaty;

II oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III zasądza od pozwanej I. A. na rzecz powoda (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. kwotę 387,00 zł (trzysta osiemdziesiąt siedem złotych) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym 287,00 zł (dwieście osiemdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

IV wyrokowi w pkt I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

sędzia Lidia Grzelak

Sygn. akt I C 324/24

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wniósł o zasądzenie od pozwanej I. A. kwoty 1326,91 zł z odsetkami maksymalnymi za opóźnienie od dnia 30 stycznia 2024 r. do dnia zapłaty. Wnosił ponadto o zasądzenie od pozwanej na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. Wytoczone powództwo stanowiło kontynuację elektronicznego postępowania upominawczego w sprawie Nc-e (...) wytoczonego dnia 30 stycznia 2024 r.

Pozwana I. A., po doręczeniu jej odpisu pozwu, nie zajęła stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 22 czerwca 2022 r. I. A. oraz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. zawarli umowę pożyczki nr (...). Na podstawie tej umowy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. udzielił I. A. pożyczki w kwocie 1200,00 zł. Prowizja za udzielenie pożyczki określona została na kwotę 335,05 zł, prowizji administracyjnej na kwotę 89,00 zł, zaś odsetek na kwotę 55,95 zł. Spłata pożyczki miała nastąpić w terminie do 6 grudnia 2022 r. w ratach tygodniowych w wysokości po 70,00 zł. W przypadku opóźnienia w spłacie pożyczki pożyczkodawca zastrzegł sobie możliwość naliczania odsetek za czas opóźnienia w wysokości równej dwukrotności sumy stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego i 5,5 punktów procentowych w stosunku rocznym tj. odsetki maksymalne za opóźnienie ( umowa pożyczki wraz z załącznikami k. 20 – 23 ).

Na podstawie umowy przelewu wierzytelności zawartej dnia 7 czerwca 2023 r. pomiędzy (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. a (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. doszło do przelewu wierzytelności przysługujących (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. m in. w stosunku do I. A. na rzecz (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W.. Cena za nabywane wierzytelności została zapłacona przez cesjonariusza ( umowa przelewu wierzytelności k. 15 – 17, porozumienie k. 18, wykaz wierzytelności k. 19 ).

Wysokość zadłużenia I. A. z tytułu umowy z dnia 22 czerwca 2022 r. zawartej z poprzednikiem prawnym (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. wynosi łącznie 1326,91 zł, w tym 1129,72 zł z tytułu kapitału oraz prowizji, 27,17 zł z tytułu odsetek kapitałowych, 170,02 zł z tytułu odsetek za opóźnienie ( bezsporne ).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zebranych w sprawie dokumentów, a w szczególności umowy pożyczki, potwierdzeń przelewu kwoty pożyczki, dokumentów dotyczących przelewu wierzytelności. W ocenie Sądu, zebrany w sprawie materiał dowodowy, wskazuje w sposób jednoznaczny na istnienie roszczenia dochodzonego pozwem, wynikającego z umowy z dnia 22 czerwca 2022 r.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu, powództwo zasługiwało na uwzględnienie w znacznej części.

Umowa pożyczki podlega ogólnym przepisom prawa cywilnego ( art. 720 i nast. kc ). Mają one zastosowanie zarówno w relacjach między osobami fizycznymi oraz w relacjach przedsiębiorca – konsument. W tym ostatnim przypadku zastosowanie mają ponadto przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim.

Zgodnie z art. 720 kc przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Zgodnie z art. 509 kc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią ( przelew ), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Zgodnie art. 511 kc jeżeli wierzytelność jest stwierdzona pismem, przelew tej wierzytelności powinien być również pismem stwierdzony.

W razie cesji wierzytelności, na nabywcę przechodzi ogół uprawnień przysługujących dotychczasowemu wierzycielowi, wszystkie właściwości, przywileje i braki, a więc ustawodawca zakłada identyczność wierzytelności cesjonariusza z wierzytelnością cedenta ( art. 509 § 2 kc ).

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. nabył przedmiotową wierzytelność od (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł.. Potwierdzeniem tego jest wykaz wierzytelności oraz porozumienie w zakresie zapłaty ceny. Do umowy przelewu wierzytelności dołączony został załącznik, w którym opisana jest wierzytelność wraz z podaniem numeru umowy pożyczki, danych personalnych pożyczkobiorcy oraz kwoty pożyczki. Dokumenty te potwierdzają skuteczne nabycie wierzytelności przysługującej w stosunku do pozwanej i legitymację czynną powoda w niniejszej sprawie.

Na skutek przelewu wierzytelności doszło więc do zmiany strony stosunku zobowiązaniowego po stronie wierzyciela, a zatem powód jest legitymowany czynnie do występowania w niniejszym procesie. Znajdujące się w aktach sprawy dokumenty potwierdzają w myśl art. 511 kc, że do zawarcia umowy doszło.

Bezspornym jest w niniejszej sprawie, że poprzednik prawny powoda (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w Ł. udzielił przedmiotowej pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, a pozwana I. A. działała przy zawarciu umowy jako konsument w rozumieniu art. 22 ¹ kc; czynność dokonana przez pozwaną nie była bowiem związana bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Posiadanie przez pozwaną statusu konsumenta nie było zresztą kwestionowane przez powoda. Z tych względów, do umowy mają zastosowanie również przepisy ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim, zgodnie z którymi, przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę, na podstawie której przedsiębiorca w zakresie swojej działalności, udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi kredytu. Za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności umowę pożyczki ( art. 1 i 3 cyt. ustawy ).

Pozwana I. A., nie zajęła stanowiska w sprawie, a zatem co do zasady, uznać należy twierdzenia powoda za prawdziwe, przy uwzględnieniu konsumenckiego charakteru sprawy ( art. 339 kpc ). Z tych względów, o odsetkach od kwoty dochodzonego kapitału w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie sąd orzekł zgodnie z treścią pozwu, mając na uwadze treść umowy łączącej pozwaną z pierwotnym wierzycielem. Wytoczenie powództwa w elektronicznym postępowaniu upominawczym nastąpiło w dniu 30 stycznia 2024 r., a zatem już po upływie terminu na jaki umowa została zawarta. Sąd uwzględnił ponadto żądanie pozwu w zakresie skapitalizowanych odsetek kapitałowych – 27,17 zł oraz skapitalizowanych odsetek ustawowych za opóźnienie – 170,02 zł jednakże z odsetkami ustawowymi za opóźnienie a nie z odsetkami maksymalnymi za opóźnienie, mając na uwadze treść art. 482 § 1 kc zgodnie, z którym od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa. W tym zakres zakresie tj. co do wysokości stopy procentowej odsetek od skapitalizowanych, powództwo jako niezasadne podlegało częściowemu oddaleniu. Powód nie wykazał, do czego jest zobowiązany z mocy art. 6 kc, aby przysługiwało mu ( jego poprzednikowi prawemu ) żądanie domaganie się odsetek od skapitalizowanych odsetek w wyższej stopie procentowej niż odsetki ustawowe za opóźnienie, w szczególności takie uprawnienie nie wynika z umowy zawartej dnia 22 czerwca 2022 r. pomiędzy pozwaną I. A. a poprzednikiem prawnym powoda.

O kosztach procesu Sąd orzekł stosownie do art. 100 kpc, obciążając nimi w całości pozwaną. Sąd miał bowiem na uwadze, że powództwo zostało oddalone jedynie w nieznacznej części. Sąd zasądził zatem od pozwanej na rzecz powoda łącznie kwotę 387,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 100,00 zł ( 30,00 zł w (...) + 70,00 zł opłata uzupełniająca ) tytułem opłaty sądowej od pozwu oraz kwotę 287,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego wraz z opłatą skarbową od pełnomocnictwa w stawce zgodnej z przepisami rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych przy uwzględnieniu wartości przedmiotu sporu.

Jak wskazano powyżej, pozwana I. A. nie złożyła odpowiedzi na pozew. W związku z powyższym Sąd wydał wyrok zaoczny na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 339 § 1 i 2 kpc.

Stosownie art. 333 § 1 pkt 3 kpc Sąd wyrokowi w pkt I tj. w zakresie w jakim wyrok zaoczny uwzględnia powództwo, nadał rygor natychmiastowej wykonalności.