Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 marca 2024 r.

Sąd Rejonowy w Opocznie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący:Sędzia Zofia Michałowska

Protokolant:sekr. sąd. Klaudia Jakubczyk

po rozpoznaniu w dniu 20 marca 2024 r. w Opocznie na rozprawie sprawy

z powództwa D. K. (1)

przeciwko Bank (...) Spółce Akcyjnej z siedzibą w W.

o zapłatę kwoty 9.775,16 zł

1.  zasądza od strony pozwanej Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki D. K. (1) kwotę 9.775,16 (dziewięć tysięcy siedemset siedemdziesiąt pięć 16/100) złotych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 12 lipca 2022 roku do dnia zapłaty;

2.  oddala powództwo w pozostałym zakresie;

3.  zasądza od strony pozwanej Banku (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. na rzecz powódki D. K. (1) kwotę 2.326,00 (dwa tysiące trzysta dwadzieścia sześć) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.

Sygn. akt I C 355/22

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 24 czerwca 2022 roku powódka D. K. (1) reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika – radcę prawnego – wniosła o orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym, a w przypadku braku stwierdzenia przez Sąd podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym wniosła o zasądzenie zasądzenie od pozwanego Banku (...) S.A. kwoty 9775,16 zł tytułem zwrotu pieniędzy utraconych w wyniku nieautoryzowanych przez powoda transakcji, z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 23.12.2012 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego w wysokości dwukrotności norm prawem przewidzianych, kosztu uiszczonej opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł oraz poniesionych przez stronę powodową kosztów korespondencji (6,50 zł za każdy list polecony).

W uzasadnieniu pozwu powódka podała, że strony łączy umowa rachunku bankowego nr (...). Powódka wskazała, że padła ofiarą oszustwa. W dniu 18.12.2021 r. ok. godz. 16:30 za pośrednictwem platformy sprzedażowej (...), skontaktował się z powódką użytkownik podający się jako D. M. w sprawie zakupu wystawionego przez powódkę na sprzedaż telefonu. W kolejnych wiadomościach SMS powódka otrzymała informacje o dokonaniu zapłaty przez kupującego oraz link do sprawdzenia statutu płatności i weryfikacji danych przez bank. Powódka użyła przesłanego linku i podała kody otrzymane w celu weryfikacji danych oraz odbioru płatności za sprzedawany przedmiot. W ten sposób oszuści wyłudzili dane logowania do bankowości elektronicznej oraz dane karty płatniczej. Oszuści dokonali szeregu operacji, na które powódka nie wyraziła zgody, nie upoważniała nikogo do ich przeprowadzenia ani ich osobiście nie autoryzowała: została na dane powódki zaciągnięta sporna umowa pożyczki z kwotą kapitału 7500 zł, dokonano przelewu z konta oszczędnościowego powódki na jej konto główne na kwotę 6000 zł, dokonano wypłaty za pomocą aplikacji BLIK z bankomatu E. w S. przy ul. (...) kwoty 3000 zł, dokonano transakcji kartą płatniczą na kwotę 2287,56 zł ( (...)), dokonano transakcji kartą płatniczą na kwotę 1982,57 zł ( (...)), dokonano transakcji kartą płatniczą na kwotę 305,03 zł ( (...)), dokonano transakcji kartą płatniczą na kwotę 900 zł (MoonPay), dokonano transakcji kartą płatniczą na kwotę 1300 zł ( (...)).

Do w/w transakcji doszło ok godz. 17:30. Wtedy też powódka zorientowała się, że nie może zalogować się do aplikacji bankowej. Po kilku nieudanych próbach logowania, otrzymała nowy kod autoryzacji i po zalogowaniu do aplikacji zauważyła, że na jej rachunku pojawiły się w/w transakcje i nie zgadza się saldo konta. Wtedy niezwłocznie zadzwoniła na infolinię pozwanego banku i zablokowała dostęp do wszystkich kanałów bankowości elektronicznej. Powódka podniosła, że nie zlecała ani nie autoryzowała transakcji, wskutek których dokonano wyprowadzenia środków z jej rachunku bankowego.

Powódka w dniu 21.12.2021 r. w oddziale banku złożyła zgłoszenie (reklamację), którą bank w odpowiedzi z dnia 22.12.2021 r. rozpatrzył negatywnie argumentując, iż wszystkie operacje zostały poprawnie zapisane w systemie banku. Powódka pismem z dnia 24.01.2022 r. odwołała się od decyzji banku, zaś pozwany w odpowiedzi z dnia 15.03.2022 r. podtrzymał dotychczasowe stanowisko.

Powódka w dniu zdarzenia tj. 18.12.2021 r. złożyła zawiadomienie o przestępstwie na Komendzie Powiatowej Policji w O..

Strona powodowa dochodzi również od pozwanego odsetek ustawowych za opóźnienie od dnia 23.12.2021 r. na podstawie art. 46 ust. 1 ustawy o usługach płatniczych, zgodnie z którym w przypadku wystąpienia nieautoryzowanej transakcji płatniczej dostawca płatnika niezwłocznie, nie później jednak niż do końca dnia roboczego następującego po dniu stwierdzenia nieautoryzowanej transakcji, którą został obciążony rachunek płatnika lub po dniu otrzymania stosownego zgłoszenia, zwraca płatnikowi kwotę nieautoryzowanej transakcji płatniczej, z wyjątkiem przypadku gdy dostawca płatnika ma uzasadnione i należycie udokumentowane podstawy, aby podejrzewać oszustwo i poinformuje o tym w formie pisemnej organy powołane do ścigania przestępstw.

Powódka wskazała, że swoje roszczenie wywodzi z przepisu art. 725 k.c. w zw. z art. 471 k.c.

/ vide: pozew wraz z załącznikami – k.3-23/

Zarządzeniem z dnia 6 lipca 2022 roku Sąd stwierdził brak podstaw do wydania nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym i skierował sprawę do postępowania rozpoznawczego.

/vide: zarządzenie k.25/

W odpowiedzi na pozew z dnia 25 lipca 2022 roku strona pozwana reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika – adwokata – podała, że nie uznaje powództwa i wnosi o jego oddalenie, z zasądzeniem od powódki kosztów procesowych, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, że powódka nie przedstawiła umowy rachunku bankowego, co czyni już z tego względu powództwo bezpodstawnym.

Powódka przyznała fakt udostępnienia na platformie (...), nieznanej osobie danych autoryzacyjnych umożliwiających dokonywanie transakcji jej środkami zgromadzonymi na jej rachunku.

Bank nie brał w żadnej konfiguracji w procesie udostępniania tych danych i strona Banku nie była nawet przez rzekomych oszustów wykorzystywana. Całe udostępnienie danych przez powódkę miało miejsce na portalu (...), wobec czego powódka nie może ani zasadnie, ani wiarygodnie twierdzić, że bank ponosi winę za jej działania.

Zarzut nienależytego wykonania przez bank umowy rachunku bankowego jest bezpodstawny i bezzasadny.

Bank otrzymując zlecenie płatnicze z zastosowaniem danych nie tylko nie mógł, ale był zobowiązany operacje te wykonać. Na tym bowiem polega obowiązek dokonywania przez banki rozliczeń pieniężnych na zlecenie posiadaczy rachunków – co jest istotą umowy rachunku bankowego.

/ vide: odpowiedź na pozew – k.29-31/

W pismach z dnia 12 sierpnia 2022 roku oraz z dnia 17 października 2022 roku powódka podtrzymała roszczenie w całości oraz wszelkie złożone wnioski i twierdzenia.

/ vide: pisma wraz z załącznikami – k.34-39 oraz k.48/

W piśmie z dnia 23 września 2022 roku pozwany popierał swoje dotychczasowe stanowisko w sprawie.

/ vide: pismo wraz z załącznikami – k.43-46/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

D. K. (1) zawarła z Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W. umowę konta (...). Do umowy został również dołączony aneks z dnia 29.08.2019 r.

/dowód: aneks z dnia 29.08.2019 r. - k.10

bezsporne/

D. K. (1) wystawiła na portalu (...) na sprzedaż telefon. Robiła to po raz pierwszy.

W dniu 18 grudnia 2021 roku około 16:00 zgłosiła się do niej osoba podająca się jako D. M. i wyraziła chęć zakupy telefonu dla córki. D. K. (1) otrzymała SMS o dokonaniu zapłaty przez kupującego z linkiem do sprawdzenia płatności. Wyświetliła się strona (...) wraz z formularzem. D. K. (1) wypełniła go a następnie została przekierowana na stronę banku. Wpisała numer klienta i hasło. Na stronie banku podała numer karty i datę jej ważności. Następnie zadzwoniła do niej osoba podająca się jako pracownik banku i wskazała kody autoryzacyjne. Danych tych nie udostępniała na stronie (...).

Po upływie około pół godziny D. K. (1) chciała zalogować się na swoje konto w celu sprawdzenia czy wpłynęły pieniądze od kupującego ze sprzedaży telefonu. Nie mogła tego zrobić. Zadzwonił do niej ten sam numer i podał kod weryfikacyjny.

Po uzyskaniu dostępu do konta D. K. (1) zauważyła, że wpłynęło na nie 7500 zł tytułem pożyczki, zostały przelane jej środki z konta oszczędnościowego na konto główne w wysokości 6000 zł a także, że dokonano transakcji oraz wypłaty gotówki w łącznej kwocie 9775,16 zł.

/dowód: zeznania powódki D. K. (1) – skrócone protokoły rozprawy z dnia 30 stycznia 2023 roku i 5 lipca 2023 roku – k.61-62 i k.70-70v , nagranie koperta k.63 i k.72

zdjęcia – k.11-13

zestawienie transakcji – k.14-15 i k.45-46/

D. K. (1) zadzwoniła na infolinię banku i zablokowała konto. Następnie udała się na Komisariat Komendy Powiatowej Policji w O., gdzie o godz. 18:50 złożyła zawiadomienie o oszustwie internetowym na portalu (...).

Postanowieniem z dnia 21 czerwca 2022 roku postępowaniu o czyn z art. 287 § 1 k.k., w wyniku którego doszło do nie autoryzowanych transakcja na łączną kwotę 9775,16 zł zostało umorzone wobec niewykrycia sprawcy.

/dowód: zeznania powódki D. K. (1) – skrócone protokoły rozprawy z dnia 30 stycznia 2023 roku i 5 lipca 2023 roku – k.61-62 i k.70-70v , nagranie koperta k.63 i k.72

akta sprawy PR 4211-0 Ds.316/22/

W dniu 21 grudnia 2021 roku (po weekendzie) D. K. (1) złożyła w siedzibie banku w O. reklamację. W opisie sprawy wskazała, że w dniu 18 grudnia 2021 roku nie dokonywała żadnych transakcji a konto zostało obciążone kwotami 3000 zł bankomat E. S., 2287,56 zł, 1982,57 zł, 305,03 zł (...) L., 900 zł (...) V., 1300 zł T. Internet. Dokonano również przelewu w kwocie 6000 zł z konta oszczędnościowego na konto podstawowe i uruchomiono pożyczkę w kwocie 8522,73 zł przez link olx.

Bank (...) nie uznał zgłoszonej reklamacji. W uzasadnieniu bank powoływał się na zapisy z systemu informatycznego i wskazał, że transakcje były autoryzowane zgodnie z regulaminem wykonywania transakcji BLIK bądź poprzez podanie danych z karty.

D. K. (1) odwołała się od powyższej decyzji w dniu 24 stycznia 2022 roku, jednak zgłoszenie zostało przez bank rozpatrzone w dniu 15 marca 2022 roku negatywnie.

/dowód: akta sprawy PR 4211-0 Ds.316/22 na karcie 02

zeznania powódki D. K. (1) – skrócone protokoły rozprawy z dnia 30 stycznia 2023 roku i 5 lipca 2023 roku – k.61-62 i k.70-70v , nagranie koperta k.63 i k.72

pisma – k.16-22/

Stosownie do zapisów regulaminu wykonywania transakcja BLIK są one wykonywane zgodnie z zasadami autoryzacji w (...) 24 i wymaga uwierzytelnienia. Bank wymaga od użytkownika udostępnienia danych geolokalizacyjnych.

/dowód: regulamin wykonywania transakcji BLIK w (...) Banku (...) S.A. - k.77-79/

D. K. (1) nie otrzymała ani za pośrednictwem aplikacji mobilnej, ani na numer telefonu informacji o autoryzacji dokonywanych transakcji czy informacji o procedurze składania wniosku o pożyczkę czy jej udzieleniu.

/dowód: zeznania powódki D. K. (1) – skrócone protokoły rozprawy z dnia 30 stycznia 2023 roku i 5 lipca 2023 roku – k.61-62 i k.70-70v , nagranie koperta k.63 i k.72/

Prawomocnym wyrokiem z dnia 30 czerwca 2023 roku wydanym w sprawie sygn. akt I C 338/22 Sąd Rejonowy w Opocznie ustalił, że pomiędzy D. K. (1) a Bankiem (...) S.A. z siedzibą w W. nie istnieje stosunek zobowiązaniowy wynikający z umowy o pożyczkę ekspresową nr (...) P./2021 z dnia 18 grudnia 2021 roku.

/dowód: akta sprawy Sądu Rejonowego w Opocznie, sygn. akt I C 338/23/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wyżej powołane dowody. Dokumenty znajdujące się w aktach sprawy nie budziły w ocenie Sądu wątpliwości, co do autentyczności czy rzetelności, nie były też kwestionowane przez strony.

Sąd dał wiarę zeznaniom powódki, bowiem były one jasne, spójne, logiczne i korespondowały z pozostałym materiałem dowodowym.

Sąd pominął wnioski dowodowe strony pozwanej wskazane w postanowieniu z dnia 10 stycznia 2024 roku. Sąd uznał, że to strona pozwana – bank – jako podmiot profesjonalny winien wykazać, stosownie do art. 6 k.c., że autoryzacja przebiegała w sposób właściwy i została dokonana przez powódkę D. K. (1) z jej telefony. W tym zakresie bank miał dostęp do danych informatycznych o czym świadczy chociażby treść pisma z dnia 15 marca 2022 roku – odpowiedzi na odwołanie się od nieuznania reklamacji – i sam winien przedstawić dowody wskazujące na niezasadność powództwa.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo, co do zasady, zasługuje na uwzględnienie.

Powódkę D. K. (2) i stronę pozwaną Bank (...) S.A. z siedzibą w W. łączyła w dniu 18 grudnia 2021 roku umowa konta (...).

Umowa rachunku bankowego jest uregulowana w art. 725 k.c., który stanowi, że przez umowę rachunku bankowego bank zobowiązuje się względem posiadacza rachunku, na czas oznaczony lub nieoznaczony, do przechowywania jego środków pieniężnych oraz, jeżeli umowa tak stanowi, do przeprowadzania na jego zlecenie rozliczeń pieniężnych.

D. K. (1) w ramach zawartej umowy dysponowała dla przeprowadzania transakcji płatniczych aplikacją mobilną, która umożliwiała ich przeprowadzenie po uprzedniej autoryzacji dokonanej przez właściciela rachunku bankowego w aplikacji na urządzeniu mobilnym. Aplikacja ta przesyła powiadomienia o transakcjach i do ich przeprowadzenia wymaga autoryzacji przez użytkownika.

Warunki świadczenia usług płatniczych, w szczególności dotyczące przejrzystości postanowień umownych i wymogów w zakresie informowania o usługach płatniczych oraz prawa i obowiązki stron wynikające z umów o świadczenie usług płatniczych, a także zakres odpowiedzialności dostawców z tytułu wykonywania usług płatniczych określa ustawa z dnia 19.08.2011 r. o usługach płatniczych.

Przez usługi płatnicze rozumie się działalność polegającą na przyjmowaniu wpłat gotówki i dokonywaniu wypłat gotówki z rachunku płatniczego oraz wszelkie działania niezbędne do prowadzenia rachunku oraz wykonywaniu transakcji płatniczych, w tym transferu środków pieniężnych na rachunek płatniczy u dostawcy użytkownika lub u innego dostawcy (art. 3 ust. 1 pkt 1 i 2 wyżej powołanej ustawy).

Przez transakcję płatniczą rozumie się zainicjowaną przez płatnika lub odbiorcę wpłatę, transfer lub wypłatę środków pieniężnych (art. 2 pkt 29).

Jak stanowi art. 40 ust. 1 ustawy transakcję płatniczą uważa się za autoryzowaną, jeżeli płatnik wyraził zgodę na wykonanie transakcji płatniczej w sposób przewidziany w umowie między płatnikiem a jego dostawcą. Zgoda może dotyczyć także kolejnych transakcji płatniczych.

Z zastrzeżeniem art. 44 ust. 2, w przypadku wystąpienia nieautoryzowanej transakcji płatniczej dostawca płatnika niezwłocznie, nie później jednak niż do końca dnia roboczego następującego po dniu stwierdzenia wystąpienia nieautoryzowanej transakcji, którą został obciążony rachunek płatnika, lub po dniu otrzymania stosownego zgłoszenia, zwraca płatnikowi kwotę nieautoryzowanej transakcji płatniczej, z wyjątkiem przypadku gdy dostawca płatnika ma uzasadnione i należycie udokumentowane podstawy, aby podejrzewać oszustwo, i poinformuje o tym w formie pisemnej organy powołane do ścigania przestępstw. W przypadku gdy płatnik korzysta z rachunku płatniczego, dostawca płatnika przywraca obciążony rachunek płatniczy do stanu, jaki istniałby, gdyby nie miała miejsca nieautoryzowana transakcja płatnicza. Data waluty w odniesieniu do uznania rachunku płatniczego płatnika nie może być późniejsza od daty obciążenia tą kwotą (art. 46 ust. 1)

Zgodnie z art. 44 ust. 1 i 2 ustawy użytkownik niezwłocznie powiadamia dostawcę o stwierdzonych nieautoryzowanych, niewykonanych lub nienależycie wykonanych transakcjach płatniczych. Jeżeli użytkownik nie dokona powiadomienia, o którym mowa w ust. 1, w terminie 13 miesięcy od dnia obciążenia rachunku płatniczego albo od dnia, w którym transakcja miała być wykonana, roszczenia użytkownika względem dostawcy z tytułu nieautoryzowanych, niewykonanych lub nienależycie wykonanych transakcji płatniczych wygasają.

Po dokonaniu zgłoszenia zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 2 płatnik nie odpowiada za nieautoryzowane transakcje płatnicze, chyba że płatnik doprowadził umyślnie do nieautoryzowanej transakcji (art. 46 ust. 4 ustawy).

Stosownie do art. 42 ust. 1 pkt 2 użytkownik uprawniony do korzystania z instrumentu płatniczego jest obowiązany zgłaszać niezwłocznie dostawcy lub podmiotowi wskazanemu przez dostawcę stwierdzenie utraty, kradzieży, przywłaszczenia albo nieuprawnionego użycia instrumentu płatniczego lub nieuprawnionego dostępu do tego instrumentu.

Na dostawcy użytkownika spoczywa ciężar udowodnienia, że transakcja płatnicza została autoryzowana i prawidłowo zapisana w systemie służącym do obsługi transakcji płatniczych dostawcy oraz że nie miała na nią wpływu awaria techniczna ani innego rodzaju usterka związana z usługą płatniczą świadczoną przez tego dostawcę, w tym dostawcę świadczącego usługę inicjowania transakcji płatniczej (art. 45 ust. 1 ustawy).

Przenosząc powyższe rozważania wskazać należy, iż w sprawie doszło do nieautoryzowanych transakcji i wypłat z rachunku bankowego należącego do D. K. (1).

Powódka w związku ze zdarzeniem z dnia 18 grudnia 2021 roku dopełniła obowiązków wynikających z ustawy o usługach płatniczych – od razu po stwierdzeniu niemożności zalogowania się na konto zadzwoniła na infolinię banku i zastrzegła konto. Około 2 godziny po zdarzeniu Policja otrzymała od niej już zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa. D. K. (1) już na komisariacie wskazała, że z jej konta dokonano nieuprawnionych wypłat i posłużono się jej kontem w celu dokonania nieautoryzowanych przez nią transakcji.

Dodatkowo po weekendzie udała się ona do siedziby banku, w którym zgłosiła reklamację wymieniając dokładnie konkretne transakcje i wypłaty, które nie były przez nią autoryzowane.

D. K. (1) nie działała w sposób umyślnie – nie podawała swoich danych, aby upoważnić osobę trzecią do dokonywania wypłat czy transakcji z jej konta. Była przekonana, że finalizuje sprzedaż telefonu na platformie (...).

Podkreślenia wymaga, iż powódka niezwłocznie zgłosiła sprawę na Policję oraz do banku (...) drugiej strony bank nie wykazał (mimo posiadania danych informatycznych na temat poszczególnych transakcji, że ich autoryzacja została dokonana z telefonu powódki, za pomocą urządzenia zainstalowanego na jej urządzeniu mobilnym. Powódka z kolei wskazała, że nie otrzymała żadnych powiadomień na temat wymienionych transakcji, a przemawia za tym dodatkowo okoliczność, że utraciła dostęp do swojego konta – nie mogła się na nie zalogować.

Nadto podnieść także należy, że wypłaty i transakcje miały miejsce w tym czasie, lecz w różnych lokalizacjach, mimo że powódka cały czas przebywała u siebie, a ponadto nie mogła zalogować się na swoje konto.

Dodatkowym argumentem jest również okoliczność, że tym samym czasie, w związku z tym samym zdarzeniem, na dane powódki została zaciągnięta pożyczka, której brak istnienia między powódką a stroną pozwaną stwierdził prawomocnie Sąd.

Tym samym Sąd uznał, iż strona pozwana nienależycie, w myśl art. 471 k.c., wykonała zobowiązanie wynikające z umowy rachunku bankowego, a powódka nie ponosi za nie odpowiedzialności. Nienależyte wykonanie po stronie banku polegało na przeprowadzeniu, bez zlecenia D. K. (1), nieautoryzowanych transakcji oraz wypłat – rozliczeń pieniężnych.

Łącza kwota nieautoryzowanych transakcji i wypłat dokonanych w dniu 18 grudnia 2021 roku wynosi 9775,16 zł i taką kwotę Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki w punkcie 1. sentencji wyroku.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie art. 481 §1 i 2 k.c. zasądzając je od dnia następnego od doręczenia stronie pozwanej odpisu pozwu (k.28) oddalając powództwo w zakresie odsetek od daty wcześniejszej – pkt 2 sentencji wyroku. Sąd uznał, że roszczenie stało się wymagalne a strona pozwana miała możliwość jego spełnienia od 12 lipca 2022 roku, chociażby z uwagi na fakt, że D. K. (1) nie wzywała wcześniej banku do zapłaty kwoty wskazanej w żądaniu pozwu.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 zd. 2 k.p.c., bowiem powódka uległa przegranej w nieznacznym zakresie, jedynie co do daty początkowej zasądzonych odsetek od kwoty głównej. Dlatego Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powódki tytułem zwrotu kosztów procesu kwotę 2326 zł, na którą składały się: opłata od pozwu 500 zł, koszty zastępstwa procesowego 1800 zł oraz koszty korespondencji 26 zł (4 x 6,50 zł) – punkt 3. sentencji wyroku.

Podstawę rozstrzygnięcia o odsetkach stanowi przepis art. 98 §1 ¹ k.p.c., który stanowi, że od kwoty zasądzonej tytułem zwrotu kosztów procesu należą się odsetki, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia, którym je zasądzono, do dnia zapłaty.