Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 października 2023 r.

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny:
Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk
Protokolant: st. sekr. sąd. Anna Szymańska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2023 r. w G. sprawy z powództwa Banku (...) S.A. w W. przeciwko R. M.

o zapłatę

zasądza od pozwanego R. M. na rzecz powoda Banku (...) S.A. w W. kwotę 24.909,98 zł (dwadzieścia cztery tysiące dziewięćset dziewięć złotych dziewięćdziesiąt osiem groszy);

w pozostałym zakresie powództwo oddala;

zasądza od pozwanego R. M. na rzecz powoda Banku (...) S.A. w W. kwotę 5.292 zł (pięć tysięcy dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

W dniu 26 października 2018 r. pomiędzy R. M. (który wskazał wówczas miejsce zamieszkania: (...)-(...) G., ul. (...)) a Bankiem (...) S.A. w W. doszło do zawarcia umowy pożyczki nr (...) na kwotę 25.000 zł. Wcześniej – w 2014 r. – pomiędzy tymi stronami doszło do zawarcia umowy o prowadzenie rachunku bankowego (E.) i wówczas R. M. jako swój adres zamieszkania wskazał: (...)-(...) W., ul. (...).

Dowód: umowa pożyczki, k. 16-17

umowa rachunku, k. 11-15

R. M. przestał wywiązywać się z obowiązku spłaty pożyczki w grudniu 2019 r.

Okoliczność bezsporne

Wysokość niespłaconej części kapitału pożyczki oraz zaległych odsetek umownych wynosi odpowiednio: 23.941,46 zł oraz 968,52 zł

Dowód: wyciąg z ksiąg banku, k. 8

Ocena dowodów

Treść pisemnej umowy pożyczki nie budzi wątpliwości. Wysokość zaległego świadczenia została przez stronę powodową należycie udowodniona, zestawieniem stanowiącym harmonogramem spłat w powiązaniu z rozliczeniem dotychczasowych rzeczywistych spłat. W tym kontekście dane zawarte na dokumencie prywatnym w postaci wyciągu z ksiąg banku (k. 8) są zdaniem Sądu pełnowartościowe.

Strona powodowa natomiast nie udowodniła skutecznego wypowiedzenia umowy pożyczki przez wniesieniem pozwu w niniejszej sprawie. Nie budzi wątpliwości fakt, że pisma przedsądowe w postaci wezwania poprzedzające wypowiedzenie tej umowy oraz samo wypowiedzenie zostały wysłane na wadliwy adres ((...)-(...) W., ul. (...)), podczas gdy pożyczkobiorca wyraźnie i jednoznacznie w umowie pożyczki wskazał zupełnie inny adres zamieszkania ((...)-(...) G., ul. (...)).

Kwalifikacja prawna

Mimo że nie doszło do skutecznego wypowiedzenia umowy pożyczki przed wniesieniem pozwu, to doręczenie w niniejszej sprawie kuratorowi procesowemu pozwanego odpisu pozwu zawierającego twierdzenia tożsame z wolą jej wypowiedzenia odnosi skutek rozwiązujący umowę, gdyż ostatnie z wezwań przedsądowych (k. 21) zostało doręczone pozwanemu na adres prawidłowy i zawierało treść, którą bez przeszkód można uznać surogat wezwania przewidzianego w art. 75c ust. 1 i 2 Prawa bankowego. Należy nadmienić, że pełnomocnictwo dołączone do pozwu miało charakter mieszany, obejmujący m.in. upoważnienie do czynności materialnoprawnych związanych z prawami i obowiązkami Banku.

To oznacza, że na chwilę wyrokowania wymagalna jest faktycznie całość niespłaconego kapitału oraz dotychczas naliczone odsetki umowne od zaległych rat. Natomiast podana przez powoda wysokość odsetek z tytułu zadłużenia przeterminowego w rzeczywistości nie obciąża pozwanego, gdyż przyjęto nieprawidłowy punkt wyjścia, albowiem przedsądowa próba wypowiedzenia umowy pożyczki okazała się nieskuteczna, a cały okres objęty tą częścią roszczenia dotyczy czasu sprzed doręczenia odpisu pozwu kuratorowi. W tymże więc zakresie powództwo jest niezasadne (tj. co do sumy 6.243,17 zł), co dotyczy także pozostałych żądanych odsetek ujętych jako umowne od zadłużenia przeterminowanego. Zgodnie z art. 321 § 1 k.p.c. w razie żądania odsetek umownych i uznania ich za niezasadne nie ma podstaw zasądzania w wyroku odsetek ustawowych, gdyż wynikają one z zupełnie innej podstawy faktycznej, która w danym przypadku nie została expressis verbis (choćby z ostrożności) przytoczona w pozwie.

Mając powyższe na uwadze w punkcie I. uwzględniono częściowo powództwo na mocy art. 69 ust. 1 i ust. 2 Prawa bankowego, zaś w punkcie II. sentencji w pozostałym zakresie oddalono je na mocy art. 69 ust. 2 Prawa bankowego w zw. z § 22 ust. umowy pożyczki – a contrario.

Koszty

Powód wygrał proces w 80% i przysługuje mu – zgodnie z regułą z art. 100 k.p.c. – taka część poniesionych kosztów procesu od przeciwnika. Na całość kosztów powoda składa się: opłata sądowa od pozwu (1558 zł), opłata za czynności adwokackie w stawce minimalnej (3.600 zł, § 2 pkt 5 rozp. MS z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, ze zm.), opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł, wykorzystana zaliczka na poczet wynagrodzenia kuratora (1.440 zł). 80% z sumy tych kosztów to: 5292 zł – punkt III. sentencji.