Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 września 2023 roku

Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący:	SSO Andrzej Kieć
Protokolant:	stażysta Marta Lonska

po rozpoznaniu w dniu 19 września 2023 roku w Gliwicach

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T.

przeciwko (...)

o zapłatę

zasądza od pozwanego (...) z siedzibą w Z. na rzecz powódki (...) Spółki
z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. kwotę 127834,75 (sto dwadzieścia siedem tysięcy osiemset trzydzieści cztery ^{( 75)}/100) złotych wraz
z odsetkami:

- ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 118490, 89 (sto osiemnaście tysięcy czterysta dziewięćdziesiąt ⁸⁹/100) złotych od dnia 9 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty,

- ustawowymi za opóźnienie od kwoty 9343,86 (dziewięć tysięcy trzysta czterdzieści trzy ⁸⁶/100) złotych od dnia 9 grudnia 2022 roku do dnia zapłaty;

zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 11 809 (jedenaście tysięcy osiemset dziewięć) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty;

oddala wniosek pozwanego o rozłożenie świadczenia na raty.

SSO Andrzej Kieć

Sygn. akt I C 427/23

UZASADNIENIE

Powódka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w T. wniosła o zasądzenie od pozwanego (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. kwoty 127834,75 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych od kwoty 118490,89 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz ustawowymi za opóźnienie od kwoty 9343,86 zł od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz obciążenie pozwanego kosztami postępowania. W uzasadnieniu wskazał, iż wyżej opisanego roszczenia dochodzi tytułem zapłaty za sprzedane pozwanemu materiały medyczne tj. nieuiszczoną cenę kupna, odsetki oraz rekompensaty za koszty odzyskiwania należności. Przed wniesieniem pozwu powódka bezskutecznie wzywała pozwanego do zapłaty dochodzonego świadczenia.

Sąd wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym (sygn. akt I Nc 243/22) który został w całości zaskarżony sprzeciwem. Wskutek sprzeciwu nakaz zapłaty stracił moc (art. 505 par. 2 kpc).

Pozwany wniósł o oddalenie powództwa oraz obciążenie pozwanego kosztami postępowania. Z ostrożności wniósł o rozłożenie zasądzonej na rzecz powoda należności na 6 miesięcznych rat. W uzasadnieniu podniósł pozwany zarzuty braku wykazania roszczenia oraz braku wymagalności roszczenia (niedoręczenia faktur). Podkreślił, iż wywiązuje się ze swoich zobowiązań jednakże z uwagi na ograniczone środki finansowe podejmuje rozmowy z wierzycielami w celu wydłużenia terminów płatności oraz rozłożenia ich na raty. Podobnie było w wypadku należności objętych niniejszym postępowaniem.

Sąd ustalił:

Powódka dokonała sprzedaży na rzecz pozwanego artykułów medycznych; w okresie 19 sierpnia 2022 - 28 września 2022 roku powódka sprzedała pozwanemu artykuły medyczne o łącznej wartości 118 490,89 zł. Wszystkie towary objęte fakturami zostały pozwanemu dostarczone a co do transakcji sprzedaży powódka wystawiła faktury. (wyciągi k. 7, 9; faktury k. 27 - 70)

Wobec nieodnotowania wpływu należności za sprzedany towar pismem z 30 listopada 2022 roku powódka wezwała pozwanego do zapłaty kwoty 118490,89 tytułem przeterminowanych zobowiązań stwierdzonych fakturami wyszczególnionymi w wyciągu wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w transakcjach handlowych oraz rekompensatami za koszty odzyskiwania należności w terminie do dnia 7 grudnia 2022 roku pod rygorem skierowania sprawy na drogę sądową. (pismo k. 6, wyciąg k. 7).

Powyższe ustalenia faktyczne poczyniono na podstawie dokumentów podlegających z mocy art. 243 ² kpc zaliczeniu w poczet materiału dowodowego. Ich prawdziwość oraz autentyczność nie została zakwestionowana przez żadną ze stron; nie wzbudziła również wątpliwości Sądu. W ocenie Sądu rozstrzygnięcie sprawy możliwe było w oparciu o znajdujące się w aktach sprawy dokumenty. Pozwany nie odniósł się do twierdzeń strony powodowej odnośnie faktów sprzedaży i dostarczenia wszystkich towarów znajdujących się na fakturach dołączonych do pozwu tj. nie wskazał by zakupionych towarów oraz faktur nie otrzymał, czy faktury objęte pozwem są mu znane, czy zapłacił a jeśli nie to dlaczego. Stąd też w ocenie Sądu należało pominąć wnioski o dopuszczenie dowodu z zeznań świadka wnioskowanego przez powódkę oraz z przesłuchania stron jako niecelowe, uznając, że nie dotycza one istotnych okoliczności dla postępowania a ich przeprowadzenie spowoduje zbędną zwłokę w postępowaniu. Okoliczność, iż pozwany ma trudności w regulowaniu zobowiązań sąd uznał za niesporne.

Sąd zważył:

Roszczenie strony powodowej było zasadne. Powodowa spółka zawarła z pozwanym umowy sprzedaży towarów. Zgodnie z art. 535 par. 1 kpc przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Odpowiedzialność pozwanego szpitala należało ocenić przez pryzmat przepisów o odpowiedzialności kontraktowej. Zgodnie z art. 471 kc dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Do przesłanek odpowiedzialności kontraktowej należy zatem zaliczyć: niewykonanie bądź nienależyte wykonanie zobowiązania (naruszenie zobowiązania), fakt poniesienia szkody, związek przyczynowy pomiędzy niewykonaniem bądź nienależytym wykonaniem zobowiązania a szkodą. Domniemuje się odpowiedzialność dłużnika. To na dłużniku spoczywa ciężar dowodów na okoliczność wykonania zobowiązania lub też braku odpowiedzialności za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania.

Pozwany dokonał zakupu artykułów medycznych, otrzymał zakupione towary (okoliczność ta nie została zaprzeczona). Istnienie zgłoszonych roszczeń zostały przez stronę powodową w sposób przekonujący wykazane za pomocą faktur; odnośnie towarów to fakt ich wydania jest również udokumentowany dokumentami wydania do którego odsyła konkretna faktura. Nadto -wbrew twierdzeniom pozwanego - zgłoszone przez stronę powodową roszczenia były wymagalne; każde z nich było oparte na fakturze dokumentującej sprzedaż towarów; każda z faktur objętych pozwem zawierała termin płatności, który nie został przez pozwanego dotrzymany.

Należało zatem uznać, iż pozwany szpital ponosi odpowiedzialność za niewykonanie zobowiązania, które winien wykonać zgodnie z jego treścią oraz z zachowaniem staranności (art. 354 – 355 k.c.). Uzasadniało to uwzględnienie powództwa jako zasadnego oraz zasądzenie w całości żądanych należności. Zasądzono zarówno należność za towar 118 490,89 zł; odsetki za opóźnienie w transakcjach handlowych od tej kwoty (art. 4 pkt 3 lit. a) ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych); 8041,76 zł tytułem rekompensaty za dochodzenie należności naliczone od poszczególnych faktur z art. 10 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu nadmiernym opóźnieniom w transakcjach handlowych oraz 1302,10 zł tytułem skapitalizowanych odsetek. Wysokość naliczonych odsetek została przedstawiona w wyciągu z ksiąg i dokumentów pozwanego (k.9). Pozwany nie zaprzeczył wysokości dokonanych przez powoda naliczeń.

Jednocześnie oddalono wniosek pozwanego o rozłożenie zasądzonych należności na raty. W ocenie powoda przedstawiona w sprzeciwie sytuacja finansowa pozwanego nie stanowi szczególnie uzasadnionego wypadku w rozumieniu art. 320 kpc uzasadniającego uwzględnienia tego wniosku. Okoliczność, iż pozwany świadczy usugi lecznicze dla ludności nie usprawiedliwia braku zapłaty za zakupione towary. Problemy z regulowaniem należności same w sobie nie uzasadniają rozłożenia świadczenia na raty.

O kosztach procesu orzeczono na zasadzie art. t. 98 kpc. Na zasądzone koszty składają się opłata od pozwu, opłata od pełnomocnictwa procesowego 17 zł; koszty zastępstwa procesowego 5400 zł; łącznie 11809 zł.

SSO Andrzej Kieć

.