Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 listopada 2023 roku

Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi Wydział I Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Wioletta Sychniak

Protokolant: sekretarz sądowy Aleksandra Sikora

po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2023 roku w Łodzi na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej w W.

przeciwko Z. K.

o zapłatę

zasądza od Z. K. na rzecz (...) spółki akcyjnej w W. kwotę 3981,80 zł (trzy tysiące dziewięćset osiemdziesiąt jeden złotych i osiemdziesiąt groszy) z umownymi odsetkami za opóźnienie w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie, liczonymi następująco:

od kwoty 32,40 zł (trzydzieści dwa złote i czterdzieści groszy) od dnia 27 czerwca 2020 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 112,12 zł (sto dwanaście złotych i dwanaście groszy) od dnia 27 lipca 2020 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 113,04 zł (sto trzynaście złotych i cztery grosze) od dnia 27 sierpnia 2020 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 113,97 zł (sto trzynaście złotych i dziewięćdziesiąt siedem groszy) od dnia 27 września 2020 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 114,91 zł (sto czternaście złotych i dziewięćdziesiąt jeden groszy) od dnia 27 października 2020 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 115,85 zł (sto piętnaście złotych i osiemdziesiąt pięć groszy) od dnia 27 listopada 2020 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 116,81 zł (sto szesnaście złotych i osiemdziesiąt jeden groszy) od dnia 27 grudnia 2020 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 117,77 zł (sto siedemnaście złotych i siedemdziesiąt siedem groszy) od dnia 27 stycznia 2021 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 118,74 zł (sto osiemnaście złotych i siedemdziesiąt cztery grosze) od dnia 27 lutego 2021 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 119,72 zł (sto dziewiętnaście złotych i siedemdziesiąt dwa grosze) od dnia 27 marca 2021 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 120,70 zł (sto dwadzieścia złotych i siedemdziesiąt groszy) od dnia 27 kwietnia 2021 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 121,70 zł (sto dwadzieścia jeden złotych i siedemdziesiąt groszy) od dnia 27 maja 2021 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 122,70 zł (sto dwadzieścia dwa złote i siedemdziesiąt groszy) od dnia 27 czerwca 2021 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 123,71 zł (sto dwadzieścia trzy złote i siedemdziesiąt jeden groszy) od dnia 27 lipca 2021 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 124,73 zł (sto dwadzieścia cztery złote i siedemdziesiąt trzy grosze) od dnia 27 sierpnia 2021 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 125,75 zł (sto dwadzieścia pięć złotych i siedemdziesiąt pięć groszy) od dnia 27 września 2021 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 126,79 zł (sto dwadzieścia sześć złotych i siedemdziesiąt dziewięć groszy) od dnia 27 października 2021 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 127,83 zł (sto dwadzieścia siedem złotych i osiemdziesiąt trzy grosze) od dnia 27 listopada 2021 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 128,89 zł (sto dwadzieścia osiem złotych i osiemdziesiąt dziewięć groszy) od dnia 27 grudnia 2021 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 129,95 zł (sto dwadzieścia dziewięć złotych i dziewięćdziesiąt pięć groszy) od dnia 27 stycznia 2022 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 131,02 zł (sto trzydzieści jeden złotych i dwa grosze) od dnia 27 lutego 2022 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 132,10 zł (sto trzydzieści dwa złote i dziesięć groszy) od dnia 27 marca 2022 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 133,18 zł (sto trzydzieści trzy złote i osiemnaście groszy) od dnia 27 kwietnia 2022 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 134,28 zł (sto trzydzieści cztery złote i dwadzieścia osiem groszy) od dnia 27 maja 2022 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 135,39 zł (sto trzydzieści pięć złotych i trzydzieści dziewięć groszy) od dnia 27 czerwca 2022 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 136,50 zł (sto trzydzieści sześć groszy i pięćdziesiąt groszy) od dnia 27 lipca 2022 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 137,62 zł (sto trzydzieści siedem złotych i sześćdziesiąt dwa grosze) od dnia 27 sierpnia 2022 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 138,76 zł (sto trzydzieści osiem złotych i siedemdziesiąt sześć groszy) od dnia 27 września 2022 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 139,90 zł (sto trzydzieści dziewięć złotych i dziewięćdziesiąt groszy) od dnia 27 października 2022 roku do dnia zapłaty,

od kwoty 435,03 zł (czterysta trzydzieści pięć złotych i trzy grosze) od dnia 17 lutego 2023 roku do dnia zapłaty;

oddala powództwo w pozostałej części;

zasądza od Z. K. na rzecz (...) spółki akcyjnej w W. kwotę 1117 (tysiąc sto siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu, z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty;

przyznaje radcy prawnemu K. J. i nakazuje wypłacić z funduszy Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi kwotę 900 (dziewięćset) złotych tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej pozwanemu Z. K. z urzędu.

Sygn. akt I C 456/23

UZASADNIENIE

W pozwie z 17 lutego 2023 roku (...) spółka akcyjna w W. wniosła o zasądzenie od Z. K. 3981,85 złotych z umownymi odsetkami za opóźnienie, równymi dwukrotności wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie, liczonymi:

od kwoty 123,24 zł od dnia 28 czerwca 2020 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 154,53 zł od dnia 28 lipca 2020 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 154,53 zł od dnia 28 sierpnia 2020 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 154,53 zł od dnia 28 września 2020 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 154,53 zł od dnia 28 października 2020 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 154,53 zł od dnia 28 listopada 2020 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 124,14 zł od dnia 28 grudnia 2020 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 116,65 zł od dnia 28 stycznia 2021 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 118,21 zł od dnia 28 lutego 2021 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 123,08 zł od dnia 28 marca 2021 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 121 ,24 zł od dnia 28 kwietnia 2021 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 123,86 zł od dnia 28 maja 2021 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 124,46 zł od dnia 28 czerwca 2021 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 127,02 zł od dnia 28 lipca 2021 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 127,76 zł od dnia 28 sierpnia 2021 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 129,48 zł od dnia 28 września 2021 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 131,94 zł od dnia 28 października 2021 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 132,92 zł od dnia 28 listopada 2021 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 135,31 zł od dnia 28 grudnia 2021 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 136,45 zł od dnia 28 stycznia 2022 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 138,28 zł od dnia 28 lutego 2022 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 141,45 zł od dnia 28 marca 2022 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 141,84 zł od dnia 28 kwietnia 2022 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 144,06 zł od dnia 28 maja 2022 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 145,61 zł od dnia 28 czerwca 2022 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 147,76 zł od dnia 28 lipca 2022 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 149,49 zł od dnia 28 sierpnia 2022 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 151,50 zł od dnia 28 września 2022 roku do dnia zapłaty;

od kwoty 153,45 zł od dnia 28 października 2022 roku do dnia zapłaty

oraz o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego z odsetkami ustawowymi od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

W uzasadnieniu Powódka wskazała, iż dochodzona pozwem kwota wynika z zawartej z Pozwanym umowy pożyczki i stanowi jego zaległości z tego tytułu, pomniejszone o kwoty wynikające z klauzul uznanych za abuzywne przez Sąd w poprzedniej sprawie. /pozew k. 4 – 5/

W piśmie z 24 maja 2023 roku Z. K. zaprzeczył twierdzeniom Powódki i wskazał, że nie ma zadłużenia w stosunku do niej. Pozwany potwierdził, iż toczyła się sprawa sądowa między stronami i powództwo zostało oddalone.

W piśmie z 2 sierpnia 2023 roku pełnomocnik Z. K. wniósł o oddalenie powództwa w całości i o zasądzenie od Powódki na swoją rzecz zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W przypadku uwzględnienia powództwa Pozwany wniósł o rozłożenie świadczenia na raty. Zarzucił, że żądanie Powódki w zakresie sposobu naliczania odsetek pozostaje w sprzeczności z art. 482 § 1 k.c. i winno zostać oddalone.

/pisma Pozwanego k. 49, 67/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

17 października 2019 roku Z. K. zawarł z (...) spółką akcyjną z siedzibą w B. (dalej: (...) S.A.) umowę pożyczki gotówkowej nr (...). Zgodnie z umową (...) S.A. udzieliła Z. K. pożyczki w kwocie 4250 złotych. Poza kapitałem i odsetkami umownymi, Z. K. zobowiązał się do zapłaty opłaty przygotowawczej w wysokości 129 zł, wynagrodzenia prowizyjnego (...) S.A. w wysokości 3221 złotych i wynagrodzenia z tytułu przyznania pożyczkobiorcy (...) w wysokości 900 złotych.

Zgodnie z punktem 1.5(a) całkowity koszt pożyczki wynosił 5614 złotych, zaś całkowita kwota do zapłaty przez pożyczkobiorcę wynosiła 9864 złotych przy (...) wynoszącym 90,26%. Pożyczka była oprocentowana według stałej stopy oprocentowania wynoszącej 9,88% w skali roku (punkt 1.2 umowy).

Zgodnie z punktem 2.1 umowy i kalendarzem spłat kwota zobowiązania miała zostać spłacona w 36 równych miesięcznych ratach, każda rata w wysokości 274 zł, płatnych do 27. dnia każdego miesiąca, poczynając od listopada 2019 roku, na rachunek pożyczkodawcy wskazany w umowie. Ostatnia rata płatna miała być do 27 października 2022 roku. Zgodnie z punktem 1.3(a) umowy, całkowita kwota pożyczki, która miała zostać przelana na rachunek bankowy wskazany przez pożyczkobiorcę wynosiła 4250 złotych.

Zgodnie z punktem 3.1(a) umowy, jako zabezpieczenie spłaty kwot należnych pożyczkodawcy ustalono weksel in blanco nie na zlecenie wraz z deklaracją wekslową. Pożyczkobiorca zobowiązał się wystawić i przekazać pożyczkodawcy najpóźniej w dniu podpisania umowy jeden własny weksel in blanco „nie na zlecenie”, który pożyczkodawca zobowiązał się zwrócić pożyczkobiorcy niezwłocznie po spłaceniu przez pożyczkobiorcę wszelkich zobowiązań wynikających z umowy. Pożyczkodawca był uprawniony do wypełnienia weksla in blanco w sytuacji i na zasadach określonych w deklaracji wekslowej (punkt 3.2. umowy).

Zgodnie z punktem 4.1. umowy, jeżeli pożyczkobiorca nie spłaci w terminie poszczególnych rat lub ich części lub innej kwoty związanej z umową, niespłacona kwota staje się zadłużeniem przeterminowanym, od którego pożyczkodawca był uprawniony do naliczania odsetek za opóźnienie za każdy dzień opóźnienia w wysokości rocznej stopy oprocentowania zadłużenia przeterminowanego, równej stopie odsetek maksymalnych za opóźnienie, o których mowa w art. 481 § 2[1] k.c.

W świetle punktu 7.1 umowy, pożyczkobiorca miał prawo odstąpić od umowy, składając w terminie 14 dni od podpisania umowy oświadczenia o odstąpieniu.

Stosownie do punktu 8.1, pożyczkodawca mógł wypowiedzieć umowę w przypadku, gdy opóźnienie w płatności kwoty równej jednej racie przekroczy 30 dni, po uprzednim wezwaniu pożyczkobiorcy do zapłaty zaległości w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania. Pożyczkodawca zobowiązany był do zachowania 30-dniowego terminu wypowiedzenia warunków umowy.

W punkcie 15 umowy przewidziano, że pożyczkobiorcy będą przysługiwały dodatkowe uprawnienia w ramach (...) – Pakietu E. polegające na prawie do jednorazowego w całym okresie kredytowania skorzystania z bezpłatnego odroczenia maksymalnie dwóch kolejnych terminów płatności rat albo do bezpłatnego obniżenia o 50% maksymalnie czterech kolejnych rat, przy czym odroczone raty lub części obniżonych rat zostaną spłacone w dodatkowym okresie kredytowania. Nadto, w ramach (...) – Pakietu E. postanowiono, że maksymalny termin postawienia pożyczki do dyspozycji pożyczkobiorcy zostaje skrócony do 10 dni roboczych. Przewidziano także pakiet powiadomień klienta, według którego pożyczkobiorcy przysługiwał pakiet powiadomień SMS o przelewie pożyczki na konto pożyczkobiorcy, terminie płatności raty oraz zaksięgowaniu płatności raty na koncie pożyczkodawcy. /umowa pożyczki k. 8 – 15, harmonogram spłat k. 16/

Z. K. uiścił na rzecz (...) S.A. łącznie kwotę 1096 złotych tytułem spłaty pożyczki.

/bezsporne, a nadto: pismo k. 18,

zeznania Pozwanego k. 78 i 79 [00:03:19-00:14:18]/

(...) S.A. 13 lipca 2020 roku wniosła pozew przeciwko Z. K., w którym dochodziła od niego zapłaty należności z tytułu umowy pożyczki nr (...). Wyrokiem wydanym przez Sąd Rejonowy dla Łodzi – Widzewa w Łodzi II Wydział Cywilny 15 listopada 2022 roku powództwo zostało oddalone w całości. Sąd uznał postanowienia umowy pożyczki odnoszące się do prowizji i opłaty za (...) za niedozwolone klauzule umowne. Sąd stwierdził, że wypowiedzenie umowy było przedwczesne.

/bezsporne, kopia wyroku z uzasadnieniem k. 19 – 28/

Pismem datowanym na 9 stycznia 2023 roku (...) S.A. wezwała Z. K. do zapłaty kwoty 3981,85 zł tytułem wymagalnego zobowiązania z zaległych rat w terminie 7 dni od otrzymania wezwania. Wezwanie zostało przesłane Z. K. 9 stycznia 2023 roku i doręczone 12 stycznia 2023 roku.

/wezwanie do zapłaty k. 29, potwierdzenie nadania i odbioru k. 30/

Z. K. utrzymuje się z renty z tytułu niezdolności do pracy w wysokości 1600 zł netto miesięcznie. Nie posiada innego źródła dochodu. Zamieszkuje w mieszkaniu komunalnym wspólnie z synem, który nie partycypuje w kosztach jego utrzymania. Z. K. ponosi miesięczne opłaty z tytułu: czynszu najmu w wysokości 878,92 zł, rachunków za prąd – 67,49 zł, telewizję – 96 zł, telefon 25 zł oraz gaz 44 zł. Pozwany kupuje leki za 100 zł miesięcznie oraz spłaca raty pożyczki zaciągniętej w banku w wysokości 100 zł miesięcznie.

/ zeznania Pozwanego k. 78 i 79 [00:03:19-00:14:18]/

Poczynione ustalenia faktyczne Sąd oparł na dokumentach i kserokopiach dokumentów załączonych do akt sprawy. Sąd mając na względzie treść art. 77 ³ k.c. w zw. z art. 243 ¹ k.p.c. uznał, że przedstawione dokumenty są wiarygodnymi dowodami, a ich treść nie budziła wątpliwości Sądu, co do ich prawidłowości i autentyczności. Sąd dokonał ustaleń faktycznych co do sytuacji życiowej i materialnej Pozwanego na podstawie jego przesłuchania.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo podlegało uwzględnieniu w części.

Materialnoprawną podstawą dochodzonego roszczenia, regulującą umowę pożyczki, jest art. 720 § 1 k.c., zgodnie z którym, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. Natomiast za umowę o kredyt konsumencki uważa się w szczególności umowę pożyczki w wysokości nie większej niż 255 550 złotych, albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, którą kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi (art. 3 ust. 2 pkt 1 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim).

Wskazać należy, iż pomiędzy stronami toczyło się już postępowanie o roszczenie z weksla wynikające z umowy pożyczki nr (...). Sprawa toczyła się w Sądzie Rejonowym dla Łodzi – Widzewa w Łodzi pod sygnaturą akt II C 1608/20. Zgodnie z treścią art. 365 § 1 k.p.c. orzeczenie prawomocne wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby. Z przywołanego przepisu wynika, iż Sąd jest związany w niniejszej powyższym orzeczeniem oraz oceną prawną ważności umowy i abuzywności jej postanowień. Kwestie te nie były przedmiotem badania w toku niniejszego postępowania.

W przedmiotowej sprawie Pozwany w składanych pismach procesowych kwestionował, by posiadał jakiekolwiek zadłużenie w stosunku do Powódki. W świetle okoliczności sprawy takie twierdzenie nie mogło się ostać, gdyż nie znajdowało potwierdzenia w jakichkolwiek złożonych do sprawy dowodach. Pozwany przyznał w składanych przez siebie zeznaniach, iż nie dokonał dalszej spłaty pożyczki ponad bezspornie wpłaconą przez niego kwotę 1096 zł. Nie ulega więc wątpliwości w świetle zgromadzonego materiału dowodowego, iż Pozwany nie dokonał spłaty swojego zadłużenia wynikającego z umowy pożyczki zawartej z Powódką.

Wobec uznania części postanowień przedmiotowej umowy pożyczki za niedozwolone klauzule umowne koniecznym było ustalenie wysokości pozostałej do spłaty należnej Powódce części pożyczki.

Zgodnie z ustaleniami Sądu Rejonowego dla Łodzi – Widzewa w Łodzi II Wydziału Cywilnego w sprawie II C 1608/20 na całkowitą kwotę do spłaty z tytułu przedmiotowej umowy pożyczki składała się suma całkowitej kwoty pożyczki – 4250 zł, kwota opłaty przygotowawczej – 129 zł oraz odsetki umowne. Zgodnie z postanowieniami umowy pożyczka była oprocentowana według stałej stopy oprocentowania w wysokości 9,88%.

Łączna suma kwota do spłaty z tytułu umowy pożyczki nr (...) wynosiła więc 5077,80 zł.

Pożyczka miała zostać spłacona przez Pozwanego w 36 ratach o równej wysokości, tak więc każda z rat wynosić winna 141,05 zł. Pozwany dokonał spłaty na rzecz Powódki w łącznej wysokości 1096 zł. Kwota ta pokryła więc 7 pełnych rat w wysokości 141,05 zł każda oraz część 8 raty do wysokości 108,65 zł. Pozostałą do zapłaty częścią 8 raty jest kwota 32,40 zł. Pozostałe 28 rat, w wysokości 141,05 zł każda, składa się łącznie na kwotę 3949,40 zł, co łącznie z pozostałą do spłaty częścią 8 raty daje pozostałą należną Powódce od Pozwanego kwotę do zapłaty z tytułu umowy pożyczki - 3981,80 złotych.

W tym miejscu wskazać należy, iż Powódka na gruncie przedmiotowej sprawy dochodziła zapłaty zaległości z tytułu rat od 8 do 36. Na potwierdzenie wyliczenia wysokości dochodzonych kwot Powódka przedstawiła harmonogram spłat, który został przez nią sporządzony przy uwzględnieniu wyroku Sądu wydanego w sprawie II C 1608/20. Zwrócić należy uwagę, iż wyliczenie to nie może znaleźć zastosowania do wyliczenia wysokości dochodzonych przez Powódkę kwot. Powódka dokonała bowiem wyliczeń niezgodnie z postanowieniami łączącej ją z Pozwanym umowy, wszakże pożyczka miała zostać spłacona przez Pozwanego w 36 równych ratach. W złożonym przez Powódkę harmonogramie spłaty poszczególne raty różnią się wysokością. W tym miejscu przywołać należy treść art. 482 §1 k.c., zgodnie z którym od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy. Celem wprowadzenia tego zakazu jest ochrona dłużnika przed nadmiernym obciążeniem z tytułu odsetek. Możliwość pobierania odsetek od zaległych odsetek prowadziłoby do ominięcia przepisów o odsetkach maksymalnych. W literaturze dominuje stanowisko przyjęte również w orzecznictwie, że pojęcie „zaległe odsetki”, obejmuje zarówno odsetki kapitałowe, jak i odsetki za opóźnienie. W przedmiotowej sprawie przyjęcie planu spłaty pożyczki i uznanie wysokości poszczególnych sformułowanych w niej rat prowadziłoby do ominięcia zakazu sformułowanego w art. 482 §1 k.c. Powódka dochodziła bowiem zasądzenia odsetek od kwot poszczególnych rat, na których wysokość składała się część odsetkowa.

Przy uwzględnieniu postanowień umowy pożyczki łączącej strony, ustaleń dotyczących jej ważności oraz zakazu anatocyzmu sformułowanego w art. 482 §1 k.c., plan spłaty pożyczki winien kształtować się następująco:

Lp.	zadłużenie	rata	część kapitałowa	część odsetkowa
1	4 379,00	141,05	105,00	36,05
2	4 274,00	141,05	105,86	35,19
3	4 168,14	141,05	106,73	34,32
4	4 061,41	141,05	107,61	33,44
5	3 953,79	141,05	108,50	32,55
6	3 845,30	141,05	109,39	31,66
7	3 735,90	141,05	110,29	30,76
8	3 625,61	141,05	111,20	29,85
9	3 514,41	141,05	112,12	28,94
10	3 402,29	141,05	113,04	28,01
11	3 289,26	141,05	113,97	27,08
12	3 175,29	141,05	114,91	26,14
13	3 060,38	141,05	115,85	25,20
14	2 944,52	141,05	116,81	24,24
15	2 827,71	141,05	117,77	23,28
16	2 709,94	141,05	118,74	22,31
17	2 591,21	141,05	119,72	21,33
18	2 471,49	141,05	120,70	20,35
19	2 350,79	141,05	121,70	19,35
20	2 229,09	141,05	122,70	18,35
21	2 106,39	141,05	123,71	17,34
22	1 982,68	141,05	124,73	16,32
23	1 857,95	141,05	125,75	15,30
24	1 732,20	141,05	126,79	14,26
25	1 605,41	141,05	127,83	13,22
26	1 477,58	141,05	128,89	12,17
27	1 348,69	141,05	129,95	11,10
28	1 218,74	141,05	131,02	10,03
29	1 087,73	141,05	132,10	8,96
30	955,63	141,05	133,18	7,87
31	822,45	141,05	134,28	6,77
32	688,17	141,05	135,39	5,67
33	552,78	141,05	136,50	4,55
34	416,28	141,05	137,62	3,43
35	278,66	141,05	138,76	2,29
36	139,90	141,05	139,90	1,15
suma:	5 077,85	4 379,00	698,85

Jak zostało powyżej wskazane Pozwany dokonał spłaty na rzecz Powódki 7 pełnych rat i części 8 raty. Pozostała do spłaty część 8 raty w wysokości 32,40 zł stanowiła jej część kapitałową.

Umowa pożyczki będąca podstawą łączącego strony stosunku przewidywała, że od każdego zadłużenia przeterminowanego pożyczkodawca nalicza odsetki za opóźnienie za każdy dzień opóźnienia w wysokości rocznej stopy oprocentowania zadłużenia przeterminowanego równej stopie odsetek maksymalnych za opóźnienie o których mowa w art. 481 § 2 ¹ k.c. Sąd odsetki zasądził te odsetki części kapitałowej każdej z rat według prawidłowo sporządzonego planu spłaty, od dni następnych od dnia wymagalności poszczególnych rat pożyczek, które przypadały na 27 dzień poszczególnych miesięcy. Kwota wpłacona przez Pozwanego na rzecz Powódki starczyła na pokrycie odsetek kapitałowych za 8 rat, a więc do kwoty 263,82 zł. Pozostała część roszczenia odsetkowego tj. kwota 435,03 zł podlegała zasądzeniu od Pozwanego na rzecz Powódki wraz z odsetkami od dnia wniesienia pozwu, co stanowi wyraz zastosowania art. 482 §1 k.c.

W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

Sąd nie uwzględnił wniosku Pozwanego o rozłożenie na raty zasądzonego świadczenia. Zgodnie z art. 320 k.p.c., w szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd może w wyroku rozłożyć na raty zasądzone świadczenie. Niewątpliwie Pozwany jest w bardzo trudnej, wręcz dramatycznej sytuacji życiowej i materialnej. Ma niskie dochody, a jego choroba istotnie podwyższa stałe koszty utrzymania i uniemożliwia mu podjęcie choćby dorywczego zatrudnienia, by uzyskać dodatkowy dochód. Jednak prawidłowe zastosowanie art. 320 k.p.c. wymaga rozważenia zarówno interesu Powódki, jak i Pozwanego. W judykaturze zasadnie wskazuje się, że rozważając zastosowanie art. 320 k.p.c., sąd musi brać pod uwagę interesy obu stron, a także skutki, jakie orzeczenie spowoduje w ich sferze prawnej i życiowej. Niewątpliwie w interesie Powódki jest jak najszybsze otrzymanie całego świadczenia.

Przeciwko rozłożeniu świadczenia na raty przemawiają przede wszystkim okoliczności niniejszej sprawy. Jest to już drugie postępowanie dotyczące zapłaty z tej samej umowy pożyczki. Bezspornie Pozwany trwale zaprzestał jej spłacania i nawet po uwzględnieniu postanowień abuzywnych spłacił niewielką część pożyczki. Przeciwko rozłożeniu zasądzonej kwoty na raty przemawia również bardzo zła sytuacja materialna Pozwanego. Uwzględniając jego zeznania, jak i okoliczności wynikające ze złożonego w sprawie oświadczenia o stanie rodzinnym, majątku i dochodach, stwierdzić należy, że dochody Pozwanego nie pozwalają na zaspokojenie jego podstawowych potrzeb. Wbrew deklaracjom Z. K., nie ma on wystarczających środków na spłaty comiesięcznych rat w deklarowanej przez siebie wysokości. Pozwany nie uargumentował i nie uprawdopodobnił, że spełnienie przez niego świadczenia w ratach jest realne. W tych okolicznościach rozłożenie na raty spowodowałoby tylko i wyłącznie odsunięcie terminów zapłaty.

O obowiązku zwrotu kosztów procesu Sąd orzekł w punkcie 3. wyroku w oparciu o art. 100 zd. 2 k.p.c. Powódka wygrała sprawę w niemalże w 100%, toteż zasadnym było nałożenie obowiązku zwrotu kosztów jedynie na Pozwanego. Koszty poniesione przez powódkę wynosiły łącznie 1117 zł (opłata od pozwu – 200 zł, koszty zastępstwa procesowego – 900 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa – 17 zł). Podstawę ustalenia wysokości należnego wynagrodzenia pełnomocnika stanowił §2 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804).