Sygn. akt: I C 497/22
Dnia 28 lutego 2023r.
Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny w składzie następującym:
Przewodniczący: Sędzia Małgorzata Żelewska
po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 lutego 2023r. w G.
sprawy z powództwa B. S.
przeciwko (...) sp. z o.o. z siedzibą w W.
o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności
I. tytuł wykonawczy w postaci aktu notarialnego sporządzonego w Kancelarii Notarialnej Notariusza K. K. dnia 8 grudnia 2016r. repertorium A nr 6346/2016 opatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 7 stycznia 2019r. w sprawie VII Co 8/19 pozbawia wykonalności w części tj. co do kwoty 59 828,88 zł (pięćdziesiąt dziewięć tysięcy osiemset osiemdziesiąt osiem złotych 88/100);
II. oddala powództwo w pozostałym zakresie;
III. zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 5417 zł (pięć tysięcy czterysta siedemnaście złotych) tytułem kosztów zastępstwa procesowego z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia osę orzeczenia do dnia zapłaty;
IV. nakazuje ściągnąć od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 1400 zł (tysiąc czterysta złotych) tytułem kosztów sądowych, od uiszczenia których powódka była zwolniona.
Powódka B. S. wniosła pozew przeciwko (...) sp. z o.o. z siedzibą w W. o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci aktu notarialnego sporządzonego przez notariusza K. K. w dniu 8 grudnia 2016r., rep. A 6346/2016 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 7 stycznia 2019r. w sprawie o sygnaturze akt VII Co 8/19 w części tj. co do kwoty 62.020,86 zł.
W uzasadnieniu pozwu powódka podniosła, że w dniu 11 lutego 2019r. odebrała zawiadomienie o wszczęciu egzekucji prowadzonej przeciwko niej przez Komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Gdyni J. M. na podstawie ww. tytułu wykonawczego w zakresie należności głównej w kwocie 190.059,82 zł. Zdaniem powódki pozwany wszczął egzekucję w odpowiedzi na pozew wniesiony przez powódkę o sprostowanie księgi wieczystej i obniżenie świadczenia powódki na rzecz pozwanego. Wyrokiem z dnia 19 listopada 2019r. w sprawie I C 1169/18 Sąd Rejonowy w Gdyni zmniejszył świadczenie z ww. umowy do kwoty 143.518,83 zł łącznie z należnościami ubocznymi. W trakcie postępowania sądowego – na wniosek wierzyciela – Komornik zajął wynagrodzenie za pracę powódki, a po ogłoszeniu wyroku także ewentualne i przyszłe wierzytelności należne powódce od (...) sp. z o.o. w G. i od Wspólnoty Mieszkaniowej Ikara 8 w G.. W dniu 2 stycznia 2020r. powódka wpłaciła na konto pozwanego kwotę 141.326,85 zł uzupełniającą wcześniejsze wpłaty w kwocie 2.191,98 zł. O wykonaniu świadczenia powódka niezwłocznie zawiadomiła pełnomocnika wierzyciela oraz Komornika. Pismem z dnia 13 stycznia 2020r. pełnomocnik pozwanego potwierdził wpłatę, jednak tylko częściowo zaliczył ją na poczet zasądzonej wyrokiem należności (tj. co do kwoty 128.038,96 zł), powołując się na inne bliżej nieokreślone zobowiązana powódki względem pozwanego. Ostatecznie, powódka domagała się pozbawienia wykonalności ww. tytułu w części tj. ponad kwotę 128.038,96 zł, tj. co do kwoty 62.020,86 zł.
(pozew k. 5-8, pismo procesowe powódki, k. 280-280v)
W odpowiedzi na pozew pozwany uznał powództwo co do kwoty 174.579,95 zł tytułem należności głównej oraz w zakresie odsetek od kwoty 190.059,82 zł, natomiast wniósł o oddalenie powództwa w zakresie kwoty 15.479,87 zł powiększonej o koszty postępowania klauzulowego, w tym koszty zastępstwa prawnego. Pozwany przyznał, że wyrokiem z dnia 19 listopada 2019r. Sąd Rejonowy w Gdyni zmniejszył świadczenie należne od powódki do kwoty 143.518,83 zł i w tym przedmiocie pozwany ograniczył egzekucję do kwoty 143.518,83 zł, cofając wniosek w zakresie kwoty 46.540,99 zł. Pozwany uznał także żądanie pozwu w zakresie kwoty 128.038,96 zł, gdyż w dniu 3 stycznia 2020r. powódka dobrowolnie dokonała wpłaty kwoty 141.326,85 zł. Pozwany zaliczył wpłatę na poczet spłaty ww. należności do kwoty 128.038,96 zł, zaś w zakresie kwoty 13.287,89 zł na poczet wierzytelności o naprawienie szkody. Pozwany wskazał, że w toku egzekucji została wyegzekwowana kwota 2.191,98 zł, niemniej nie posiada wiedzy jak została rozliczona przez Komornika. Powódka nadal pozostaje zobowiązana do zapłaty kwoty 13.287,89 zł. Pozwany zwrócił uwagę, że zgodnie z treścią aktu notarialnego powódka była zobowiązana do ponoszenia wszelkich ciężarów i kosztów eksploatacji nieruchomości przez okres trwania umowy. Do grudnia 2019r. powódka uiszczała te koszty na rachunek pozwanej. W grudniu 2019r. pozwana powiadomiła wspólnotę, iż jest właścicielem nieruchomości. W odpowiedzi, wspólnota dokonała kompensacji wzajemnych roszczeń, w związku z czym powódka mogła żądać od wspólnoty zapłaconych należności, a pozwany został zobowiązany do ich zapłaty na rzecz wspólnoty z roszczeniem regresowym wobec powódki. Przed złożeniem oświadczenia o kompensacji Komornik dokonał zajęcia wierzytelności przysługującej powódce względem wspólnoty, a wspólnota złożyła oświadczenie o anulowaniu kompensaty, zaś zajętą kwotę przekazała Komornikowi. Następnie, administrator wspólnoty wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 13.287,89 zł. W związku z powyższym wpłatę powódki w tej wysokości pozwany zaliczył na poczet spłaty wierzytelności pozwanej wobec powódki o naprawienie szkody spowodowanej niewydaniem nieruchomości. Pozwany wskazał, że w depozycie sądowym znajduje się kwota 12.645,66 zł, niemniej postępowanie egzekucyjne jest zawieszone na wniosek powódki, a powyższa kwota nierozliczona. Zdaniem pozwanego pozew wynika z nieznajomości przez powódkę przepisów postępowania cywilnego o egzekucji.
(odpowiedź na pozew k. 47-51)
Wyrokiem z dnia 2 grudnia 2021 roku wydanym w sprawie o sygnaturze I C 369/20 Sąd Rejonowy w Gdyni pozbawił wykonalności tytuł wykonawczy w postaci aktu notarialnego sporządzonego w Kancelarii Notarialnej Notariusza K. K. dnia 8 grudnia 2016r. repertorium A nr 6346/2016 opatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 7 stycznia 2019r. w sprawie VII Co 8/19 w części tj. co do kwoty 176.771,93 zł, zaś w pozostałym zakresie powództwo oddalił.
(wyrok, k. 180)
W wyniku rozpoznania apelacji powódki, wyrokiem z dnia 21 czerwca 2022r. wydanym w sprawie o sygnaturze III Ca 124/22 Sąd Okręgowy w Gdańsku uchylił zaskarżony wyrok w całości i sprawę przekazał do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Gdyni, pozostawiając temu sądowi rozstrzygnięcie o kosztach postępowania za instancję odwoławczą. W wytycznych dla Sądu I instancji wskazano, że rozpoznając sprawę w granicach żądania Sąd I instancji winien rozważyć dopuszczalność orzekania w sprawie na podstawie art. 840 k.p.c. w kontekście wyegzekwowanego już częściowo w dacie orzekania roszczenia oraz w kontekście częściowego zaspokojenia roszczenia, czego konsekwencją był, co niesporne, wniosek wierzyciela o umorzenie postępowania, do którego organ egzekucyjny się zastosował.
(wyrok, k. 247 wraz z uzasadnieniem, k. 258-264)
Po ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Na mocy umowy zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 8 grudnia 2016r. sporządzonego przez notariusza K. K. prowadzącego kancelarię notarialną w W. pozwany (...) sp. z o.o. w W. udzieliła powódce B. S. pożyczki w kwocie 190.059,82 zł z terminem spłaty do dnia 8 grudnia 2017 roku. W zakresie obowiązku spłaty pożyczki powódka poddała się egzekucji do kwoty 190.059,82 zł.
W celu zabezpieczenia spłaty pożyczki powódka bezwarunkowo przeniosła na rzecz pozwanego własność stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego nr (...) kl. I położonego w G. przy ul. (...). Lokal miał pozostać w posiadaniu zależnym powódki przez cały okres trwania zabezpieczenia, jednak nie dłużej niż do dnia 8 stycznia 2018r. z prawem używania przedmiotu przewłaszczenia i pobierania pożytków, a także obowiązkiem ponoszenia wszelkich ciężarów i kosztów eksploatacji przedmiotu umowy.
(dowód: akt notarialny z dnia 8 grudnia 2016r. k. 73-78)
W dniu 25 stycznia 2018r. pozwana spółka złożyła oświadczenie o skorzystaniu z zabezpieczenia w postaci przewłaszczenia nieruchomości.
(dowód: oświadczenie pozwanej k. 72-73 akt sprawy Sądu Rejonowego w Gdyni o sygnaturze I C 1169/18)
W dniu 28 grudnia 2018r. pozwana spółka złożyła wniosek o nadanie ww. aktowi notarialnemu klauzuli wykonalności. Postanowieniem z dnia 7 stycznia 2019r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt VII Co 8/19 Sąd Rejonowy w Gdyni nadał klauzulę wykonalności ww. aktowi notarialnemu - odnośnie § 1 pkt 8 - co do kwoty 190.059,82 zł.
(dowód: wniosek o nadanie klauzuli wykonalności k. 3-4 akt Sądu Rejonowego w Gdyni o sygnaturze VII Co 8/19, postanowienie z dnia 7 stycznia 2019r. k. 18-19 tamże)
Następnie, pozwany złożył do Komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym, w G. J. M. wniosek o wszczęcie egzekucji przeciwko powódce na podstawie ww. tytułu wykonawczego. Postępowanie egzekucyjne toczy się pod sygnaturą KM 106/19. Pismem z dnia 31 stycznia 2019r. powódka została zawiadomiona o wszczęciu egzekucji. W toku postępowania egzekucyjnego Komornik dokonał w dniu 29 października 2019r. zajęcia wynagrodzenia za pracę powódki, a w dniu 10 grudnia 2019r. także wierzytelności powódki należnych jej od (...) sp. z o.o. w G. i od Wspólnoty Mieszkaniowej Ikara 8 w G..
W toku postępowania egzekucyjnego Km 106/19 Komornik wyegzekwował od powódki i przekazał wierzycielowi łącznie kwotę 2.191,98 zł. Do depozytu złożono natomiast kwotę 12.645,65 zł.
(dowód: zawiadomienie o wszczęciu egzekucji k. 9, zajęcie wynagrodzenia za pracę k. 20, zajęcie wierzytelności k. 21, zaświadczenie Komornika o dokonanych wpłatach z dnia 17 listopada 2020r. k. 65)
W dniu 14 listopada 2018r. powódka złożyła do Sądu Rejonowego w Gdyni pozew o uzgodnienie stanu prawnego księgi wieczystej nr (...) prowadzonej dla nieruchomości przy ul. (...) w G. z rzeczywistym stanem prawnym poprzez wpisanie powódki jako właściciela w miejsce pozwanego, a także o obniżenie świadczenia powódki wynikającego z ww. umowy.
Wyrokiem z dnia 19 listopada 2019r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt I C 1169/18 Sąd Rejonowy w Gdyni oddalił powództwo o uzgodnienie stanu prawnego księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym (pkt I.), a także zmniejszył świadczenie należne od powódki B. S. na rzecz (...) sp. z o.o. w W. z umowy 8 grudnia 2016 r. zawartej przed notariuszem K. K. w W. (nr rep. A 6346/2016) do kwoty łącznie z należnościami ubocznymi: 143.518,83 zł (pkt II.). Wyrok uprawomocnił się w dniu 27 listopada 2019r.
(dowód: pozew k. 3-7 akt sprawy Sądu Rejonowego w Gdyni o sygnaturze I C 1169/18, odpowiedź na pozew k. 284-289 tamże, wyrok Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 19 listopada 2019r. k. 324 tamże)
W dniu 2 stycznia 2020r. powódka dokonała zapłaty na rzecz pozwanego kwoty 141.326,85 zł.
(dowód: potwierdzenie przelewu bankowego k. 24)
Pismem z dnia 7 stycznia 2020r. powódka zwróciła się do pozwanego o zakończenie egzekucji w związku z całkowitą spłatą wierzytelności.
(dowód: pismo powódki z dnia 7 stycznia 2020r. k. 26, pismo pozwanego z dnia 13 stycznia 2020r. k. 27)
Pismem z dnia 22 stycznia 2020r. pozwany ograniczył egzekucję do kwoty 143.5178,83 zł tytułem należności głównej oraz cofnął wniosek egzekucyjny w zakresie żądania wyegzekwowania od dłużnika odsetek za opóźnienie w związku z prawomocnym zakończeniem sprawy I C 1169/18. Nadto, w związku z dokonaną przez dłużnika wpłatą wniósł o ograniczenie egzekucji o kwotę 128.038,96 zł, wskazując, że kwotę tę zaliczył na poczet spłaty wierzytelności, natomiast pozostałą część wpłaty powódki na poczet innych zobowiązań dłużnika.
(dowód: wniosek wierzyciela k. 28-29)
Postanowieniem z dnia 5 lutego 2020r. Komornik umorzył postępowanie egzekucyjne na podstawie art. 825 pkt 1 k.p.c. w zakresie egzekucji kwoty 128.038,96 zł.
(dowód: postanowienie k. 86)
Pismem z dnia 18 grudnia 2019r. zarządca nieruchomości (...) sp. z o.o. w imieniu Wspólnoty Mieszkaniowej Ikara 8 w G. poinformował pozwanego, że dokonał kompensaty na kwotę 19.259,44 zł wzajemnych roszczeń i zobowiązań. Jak wskazano w związku z informacją, iż od dnia 8 grudnia 2016r. właścicielem lokalu jest pozwana spółka wspólnota mieszkaniowa stwierdziła nadpłatę u powódki w kwocie 19.259,44 zł i ustaliła wysokość zobowiązania pozwanego w takiej samej wysokości.
Pismem z dnia 7 stycznia 2020r. zarządca nieruchomości (...) sp. z o.o. w imieniu Wspólnoty Mieszkaniowej Ikara 8 w G. poinformował pozwanego o anulowaniu kompensaty na kwotę 19.259,44 zł, wskazując, że powódka posiada nadpłatę w opłatach za lokal w kwocie 12.645,66 zł, którą wspólnota mieszkaniowa zobowiązała się przekazać Komornikowi w związku z jej zajęciem w toku postępowania egzekucyjnego.
(dowód: pismo z dnia 18 grudnia 2019r. k. 53, pismo z dnia 7 stycznia 2020r. k. 56)
Po ponownym rozpoznaniu sprawy Sąd zważył, co następuje:
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów oraz dowodu z przesłuchania stron.
Oceniając zebrany w niniejszej sprawie materiał dowodowy Sąd nie dopatrzył się żadnych podstaw do kwestionowania prawdziwości i wiarygodności dokumentów powołanych w ustaleniach stanu faktycznego. Podkreślić bowiem należy, iż dokumenty w postaci aktu notarialnego, postanowienia o nadaniu mu klauzuli wykonalności, wyroku Sądu Rejonowego w Gdyni z dnia 19 listopada 2019r., czy też postanowienia Komornika w przedmiocie częściowego umorzenia postępowania egzekucyjnego mają charakter dokumentów urzędowych w rozumieniu art. 244 k.p.c. i korzystają z domniemania autentyczności i zgodności z prawdą wyrażonych w nim oświadczeń, których żadna ze stron nie kwestionowała w trybie art. 252 k.p.c. Ponadto, za w pełni wiarygodne Sąd uznał także powołane w ustalenia stanu faktycznego dokumenty prywatne. Strona pozwana nie zaprzeczyła bowiem prawdziwości tychże dokumentów, zaś Sąd z urzędu nie dopatrzył się żadnych okoliczności mogących wzbudzać wątpliwości co do ich autentyczności.
Większych wątpliwości nie budziły również zeznania stron, albowiem w znacznej części korelowały one z treścią dokumentów złożonych do akt niniejszej sprawy.
Podstawę prawną powództwa stanowił przepis art. 840 § 1 k.p.c., zgodnie z którym Dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w całości lub części albo ograniczenia, jeżeli:
1) przeczy zdarzeniom, na których oparto wydanie klauzuli wykonalności, a w szczególności gdy kwestionuje istnienie obowiązku stwierdzonego tytułem egzekucyjnym niebędącym orzeczeniem sądu albo gdy kwestionuje przejście obowiązku mimo istnienia formalnego dokumentu stwierdzającego to przejście;
2) po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie, wskutek którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może oprzeć powództwo także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, na zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zgłoszenie tego zarzutu w sprawie było z mocy ustawy niedopuszczalne, a także na zarzucie potrącenia;
3) małżonek, przeciwko któremu sąd nadał klauzulę wykonalności na podstawie art. 787, wykaże, że egzekwowane świadczenie wierzycielowi nie należy się, przy czym małżonkowi temu przysługują zarzuty nie tylko z własnego prawa, lecz także zarzuty, których jego małżonek wcześniej nie mógł podnieść.
Zważyć należy, iż w uzasadnieniu wyroku kasatoryjnego Sąd odwoławczy wskazał, że wykonanie zobowiązania może nastąpić nie tylko przez to, że dłużnik spełni świadczenie do rąk wierzyciela. Dłużnik skutecznie wykonuje zobowiązanie także „do rąk” organu prowadzącego egzekucję. Dalej, wskazał, że prawidłowo powódka nie objęła swoim żądaniem pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności w zakresie, w którym komornik umorzył egzekucję na wniosek zaspokojonego wierzyciela. Dla rozstrzygnięcia sprawy o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego na tej podstawie, że cała należność została uiszczona istotne jest tylko to, czy wierzyciel otrzymał swoją należność, nie podlega natomiast badaniu, czy przez zastosowanie niewłaściwego sposobu zapłaty wierzyciel poniósł szkodę lub dodatkowe koszty z winy dłużnika. W sprawie tej wierzyciel nie może także dokonać potrącenia. Zważyć należy, iż tytuł wykonawczy w postaci aktu notarialnego z dnia 8 grudnia 2016r. notariusza K. K. zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem Sądu Rejonowego w Gdyni w sprawie o sygnaturze akt VII Co 8/19 opiewał na kwotę 190.059,82 zł. Zgodnie z wytycznymi zawartymi w uzasadnieniu wyroku kasatoryjnego należało uwzględnić fakt, że postanowieniem z dnia 5 lutego 2020r. Komornik umorzył postępowanie egzekucyjne na podstawie art. 825 pkt 1 k.p.c. w zakresie egzekucji kwoty 128.038,96 zł. W tym zakresie powódka nie domagała się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego, więc – stosownie do art. 321 § 1 k.p.c. – Sąd nie rozstrzygał w tym zakresie.
Kolejną kwestią, na jaką zwrócił uwagę Sąd odwoławczy była kwestia wyegzekwowanego już częściowo w dacie orzekania roszczenia. Jak wskazuje się w doktrynie powództwo opozycyjne może być wytoczone po nadaniu tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności i tylko pod warunkiem, że istnieje potencjalna możliwość wykonania tytułu wykonawczego w całości lub w określonej jego części. Dłużnik traci możliwość wytoczenia powództwa opozycyjnego z chwilą wyegzekwowania świadczenia objętego tytułem wykonawczym w całości lub w określonej części w odniesieniu do już wyegzekwowanego świadczenia (zob. uzasadnienie post. SN z 30.5.2014 r., II CSK 679/13, Legalis; wyr. SA w Gdańsku z 8.3.2019 r., V ACa 617/18, Legalis). Powództwo to jest więc niedopuszczalne w części, w której wykonalność tytułu wykonawczego wygasła na skutek jego zrealizowania. Należy również zaznaczyć, że powództwo opozycyjne może być wytoczone niezależnie od tego, czy egzekucja na podstawie danego tytułu wykonawczego została już wszczęta, czy też egzekucji jeszcze nie wszczęto (por. A. Marciniak (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Tom IV. Komentarz. Art. 730–1095 1 , Warszawa 2020). Jak wynika z zaświadczenia Komornika z dnia 17 listopada 2020r., w toku postępowania egzekucyjnego Km 106/19 Komornik wyegzekwował od powódki i przekazał wierzycielowi kwotę 2.191,98 zł. Stosownie do powyższych rozważań – wobec częściowego wyegzekwowania ww. należności w toku postępowania egzekucyjnego – powódka nie mogła domagać się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego w tym zakresie, co uzasadniało oddalenie powództwa.
Natomiast odmiennie przedstawia się sytuacja, gdy wierzyciel zostaje zaspokojony poza postępowaniem egzekucyjnym, w drodze dobrowolnego spełnienia świadczenia przez dłużnika. W takich wypadkach nie gaśnie wykonalność tytułu wykonawczego i istnieje potencjalna możliwość jego wykonania (wszczęcia postępowania egzekucyjnego). Żądanie pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności jest zatem dopuszczalne, a podstawę takiego żądania stanowi nastąpienie po powstaniu tytułu egzekucyjnego zdarzenia, wskutek którego zobowiązanie, w całości lub w części, wygasło (art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c.) (por. T. Szanciło (red.), Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Komentarz. Art. 506–1217. Tom II, Warszawa 2019). Powyższe potwierdza judykatura, wskazując, że dobrowolne spełnienie świadczenia przez dłużnika po uzyskaniu przez wierzyciela tytułu wykonawczego nie wyklucza wytoczenia przez dłużnika powództwa o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności (por. wyrok SN z 4 listopada 2005 r., V CK 296/05, L.). W związku z powyższym, mając na względzie, że tytuł wykonawczy opiewał na kwotę 190.059,82 zł, żądanie pozwu nie obejmowało pozbawienia wykonalności ww. tytułu co do kwoty 128.038,96 zł (co do której Komornik umorzył postępowanie egzekucyjne), a także że powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie co do kwoty wyegzekwowanej przez Komornika tj. kwoty 2.191,98 zł, to należało uznać, że powództwo zasługuje na uwzględnienie w zakresie kwoty 59.828,88 zł (190.059,82 zł – 128.038,96 zł – 2.191,98 zł). Powyższa kwota uwzględnia zarówno fakt częściowej wpłaty poza postępowaniem egzekucyjnym, a także rozstrzygnięcie w sprawie I C 1169/18.
Zatem, na podstawie art. 840 § 1 pkt 1 i 2 k.p.c. Sąd pozbawił przedmiotowy tytuł wykonawczy wykonalności w części tj. do kwoty wynoszącej łącznie 59.828,88 zł, natomiast w pozostałym zakresie – na mocy powołanych przepisów a contrario – powództwo oddalił.
O kosztach procesu Sąd orzekł na mocy art. 100 k.p.c. zdanie drugie, uznając, że powódka uległa w nieznacznym zakresie (zważywszy, iż wartość przedmiotu sporu wynosiła 62.020,86 zł to uległa w około 3 %), zasądził na jej rzecz od drugiej strony całość poniesionych kosztów procesu, na które składały się: opłata za czynności fachowego pełnomocnika w stawce minimalnej (5400) i opłata skarbowa od pełnomocnictwa (17 zł).
Nadto, na podstawie art. 100 zdanie drugie k.p.c. w zw. z art. 3 ust. 2 pkt 1 i 2, art. 8 ust.1 i art. 83 i 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd nakazał ściągnąć od pozwanego na rzecz Sądu Rejonowego – Skarbu Państwa w G. kwotę 1400 zł, na którą składają się opłata od pozwu w kwocie 750 zł oraz część opłaty od apelacji w kwocie 650 zł, od których uiszczenia powódka była zwolniona.