Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 502/23

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 stycznia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący:

sędzia Anna Gajewska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 stycznia 2024 r. w P.

sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.

przeciwko L. S.

o zapłatę

o r z e k a

- oddala powództwo.

Sygn. akt I C 502/23

UZASADNIENIE

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. wytoczyła powództwo przeciwko L. S. o zapłatę kwoty 2 535,57 złotych z odsetkami umownymi w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym, tj. od dnia 07.08.2023. do dnia zapłaty. Nadto powódka wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że w dniu 24 marca 2020 roku pozwany zawarł z poprzednikiem prawnym powódki (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość, umowę pożyczki, na podstawie której została mu udostępniona kwota 1 628,62 złotych. Warunki zawarcia umowy, wypłaty i spłaty pożyczki zostały w sposób jasny wyrażone w zapisach umowy, która została przez pozwanego w pełni zaakceptowana. Pozwany zobowiązał się spłacić pożyczkę wraz z prowizją w kwocie 407,16 złotych, w terminie 30 dni. Zgodnie z umową, w przypadku braku lub opóźnienia w spłacie, pozwany zobowiązał się do zapłaty na rzecz pożyczkodawcy odsetek maksymalnych za opóźnienie określonych w art. 481 § 2 1 k.c. Pozwany nie wywiązał się z zobowiązania. Nie spłacił pożyczki. Roszczenie wynikające z ww. umowy stało się wymagalne w dniu 24 kwietnia 2020 roku.

Powódka podniosła, że nabyła przedmiotową wierzytelność na podstawie umowy sprzedaży wierzytelności zawartej z wierzycielem pierwotnym w dniu 26 stycznia 2023 roku.

Powódka wskazała, że na dochodzoną niniejszym pozwem kwotę składa się:

1 628,62 zł – niespłacony kapitał pożyczki,

906,95 zł – skapitalizowane odsetki maksymalne za opóźnienie, naliczone od kwoty kapitału pożyczki od dnia 24.04.2020r. do dnia poprzedzającego wniesienie pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym, tj. do 06.08.2023r.

Pozwany L. S. nie złożył odpowiedzi na pozew i mimo należytego powiadomienia go o terminie, nie stawił się na rozprawie i nie żądał przeprowadzenia rozprawy w jego nieobecności.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

W związku z niezłożeniem przez pozwanego odpowiedzi na pozew, niestawieniem się na rozprawie i brakiem jakichkolwiek wyjaśnień, Sąd zobligowany był do wydania w przedmiotowej sprawie wyroku zaocznego (art. 340 § 1 k.p.c.).

W takim przypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda dotyczące okoliczności faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości, albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa (art. 339 § 2 k.p.c. w zw. z art. 340 § 1 k.p.c.).

Twierdzenia pozwu uznaje się za budzące uzasadnione wątpliwości, m.in. w sytuacji, gdy dowody i twierdzenia przedstawione przez powoda są niekompletne, pozostawiają wątpliwości co do okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sporu, nie przedstawiają pełnego obrazu rzeczywistości. W takiej sytuacji wydając wyrok sąd nie może oprzeć się wyłącznie na twierdzeniach powoda i należy przeprowadzić postępowanie dowodowe celem wyjaśnienia powstałych wątpliwości (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 sierpnia 1972 r. w sprawie III CR 153/72).

Zgodnie z treścią art. 6 k.c., ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. Mając powyższe na uwadze, w przedmiotowej sprawie to na powodzie spoczywał więc ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie. Nadto, wskazać należy, iż w sprawach cywilnych sąd nie jest zobowiązany do przeprowadzenia z urzędu dowodów zmierzających do wyjaśnienia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy czy też do uzupełnienia postępowania dowodowego o dowody, na których istnienie wskazują strony, lecz których nie przedstawiły. Obowiązek dowodzenia spoczywa bowiem na stronach.

Podstawą dochodzonego przez powódkę roszczenia jest, jak wynika z treści pozwu i załączonych do niego dokumentów, umowa pożyczki refinansującej nr (...) zawarta w dniu 24 marca 2020 roku - za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość - pomiędzy pozwanym L. S., a (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W..

Niewątpliwie obowiązujące przepisy prawa dopuszczają zawieranie umów za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość.

W pierwszej kolejności należy jednak podnieść, że przedmiotowa umowa pożyczki została zawarta przez L. S. posiadającego numer ewidencyjny PESEL (...) i pozew w niniejszej sprawie został wniesiony przeciwko osobie o takim imieniu i nazwisku. Tymczasem w wyniku sprawdzenia w systemie (...)-SAD podanych przez powoda danych pozwanego okazało się, że istnieje niezgodność między imieniem i nazwiskiem osoby wskazanej przez powoda w pozwie jako strona pozwana, a faktycznie noszonym imieniem i nazwiskiem przez osobę oznaczoną numerem PESEL podanym przez powoda w pozwie. Osoba ta nosi bowiem nazwisko Ł. S..

Niezależnie od powyższego, wskazać należy, iż powódka nie przedstawiła żadnych dowodów na wykazanie takich okoliczności, jak: posiadanie przez pozwanego aktywnego profilu na platformie pożyczkowej, dokonanie przez pozwanego przelewu weryfikacyjnego, złożenie przez pozwanego wniosku o przedmiotową pożyczkę.

Ponadto, z treści przedmiotowej umowy pożyczki wynika, że przedmiotem umowy była pożyczka przeznaczona na spłatę zobowiązania posiadanego przez pożyczkobiorcę u innego kredytodawcy (II. § 1 pkt 2. umowy) oraz, że zgodnie z dyspozycją pożyczkobiorcy, wypłata kwoty pożyczki nastąpi na rachunek bankowy należący do innego kredytodawcy (I. § 2 pkt 1. Umowy).

Powódka nie przedstawiła dowodów na wykazanie, że pozwany w dniu zawarcia przedmiotowej umowy posiadał niespłacone zobowiązanie u innego kredytodawcy ani, że pożyczkodawca, tj. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W., dokonał przelewu kwoty pożyczki na rachunek bankowy należący do tego kredytodawcy.

Powódka ograniczyła się jedynie do przedłożenia wydruku umowy, która w ocenie Sądu jest niewystarczająca dla wykazania istnienia zobowiązania pozwanego.

Ponadto, nawet gdyby zaciągnięcie przez pozwanego przedmiotowego zobowiązania zostało przez powódkę należycie udokumentowane, zdaniem Sądu powódka nie wykazała posiadania legitymacji czynnej w przedmiotowej sprawie. Wprawdzie w aktach sprawy znajduje się umowa przelewu wierzytelności zawarta w dniu 26.01.2023r. pomiędzy wierzycielem pierwotnym, a powódką, jednak nie sposób ustalić, jakie wierzytelności stanowiły przedmiot tej umowy, albowiem powódka nie przedłożyła załącznika zawierającego wykaz wierzytelności. Przedłożony przez powódkę wykaz wierzytelności (k. 18) stanowi „załącznik do umowy przelewu wierzytelności z dnia 31.05.2022r.” nie zaś do umowy z dnia 26.01.2023r.

Konsekwencją powyższego jest oddalenie powództwa w całości.