Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 kwietnia 2024 r.

Sąd Rejonowy w Piszu I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: sędzia Magdalena Łukaszewicz

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Anita Topa

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 kwietnia 2024 roku

sprawy z powództwa Krajowego Ośrodka (...) z siedzibą w W.

przeciwko Z. N.

z udziałem interwenienta ubocznego Gminy B.

o wydanie lokalu mieszkalnego

o r z e k a:

I.  Nakazuje pozwanemu Z. N., aby opróżnił i wydał powodowi Krajowemu Ośrodkowi (...) z siedzibą w W. lokal mieszkalny nr (...), położony w budynku nr (...) przy ulicy (...) w D., gmina B. wraz z pomieszczeniem gospodarczym.

II.  Przyznaje pozwanemu Z. N. prawo do lokalu socjalnego.

I.  Nakazuje wstrzymanie wykonania opróżnienia i wydania lokalu do czasu złożenia przez Gminę B. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego.

II.  Odstępuje od obciążania pozwanego Z. N. kosztami procesu.

UZASADNIENIE

Pozwem z 12 grudnia 2023 r. Krajowy Ośrodek (...) wytoczył powództwo przeciwko Z. N. o wydanie lokalu mieszkalnego wnosząc o nakazanie opróżnienia i wydania lokalu mieszkalnego wraz z pomieszczeniem gospodarczym w miejscowości D., ul. (...) w gminie B., dla którego Sąd Rejonowy w Piszu prowadzi ksiegę wieczystą o nr (...).

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że jest właścicielem opisanego wyżej lokalu mieszkalnego. Powód pismem z 24 listopada 2021 r., doręczonym pozwanemu 26 listopada 2021 r., wypowiedział pozwanemu umowę najmu z uwagi na zwłokę w regulowaniu czynszu najmu oraz wezwał do opróżnienia i wydania lokalu w dniu 3 stycznia 2022 r. Wezwanie pozostało bezskuteczne.

Pozwany Z. N. na rozprawie w dniu 7 marca 2024 r. przyznał, że przestał opłacać czynsz z uwagi na brak środków finansowych. Wskazał przy tym na swój zły stan zdrowia i brak lokalu mieszkalnego, do którego mógłby się wyprowadzić. Stwierdził również, że nie ma rodziny, do której mógłby się wyprowadzić.

W dniu 25 marca 2024 r. Gmina B. wstąpiła do niniejszej sprawy jako interwenient uboczny po stronie powodowej oraz wniosła o to, aby w przypadku nakazania pozwanemu opuszczenia lokalu mieszkalnego nie przyznano mu prawa do lokalu socjalnego.

Sąd ustalił, co następuje:

Krajowy Ośrodek (...) jest właścicielem lokalu mieszkalnego w miejscowości D., ul. (...) w gminie B., dla którego Sąd Rejonowy w Piszu prowadzi ksiegę wieczystą o nr (...).

(dowód: treść księgi wieczystej nr (...) k. 17–21)

Strony zawarły umowę najmu przedmiotowego lokalu 14 października 2020 r. na czas nieokreślony. Strony ustaliły w umowie wysokość czynszu na 214,99 zł miesięcznie płatne z góry do dziesiątego dnia każdego miesiąca.

(dowód: umowa najmu k. 13–15)

Z uwagi na nieregulowanie czynszu najmu powód wypowiedział pozwanemu umowę pismem z 24 listopada 2021 r., doręczonym pozwanemu 26 listopada 2021 r., oraz wezwał do opróżnienia i wydania lokalu w dniu 3 stycznia 2022 r. Pozwany nie zastosował się do wezwania.

(dowód: wypowiedzenie wraz z zpo k. 9–10 )

Pozwany jest bezdzietnym kawalerem. Nie posiada innego lokalu, do którego mógłby się wyprowadzić. Pobiera emeryturę w wysokości 1268,87 zł, nie korzysta z pomocy Miejsko-Gminnego Ośrodka Pomocy (...) w B.. Choruje na nowotwór prostaty, w dojazdach do szpitala w P. pomaga mu sąsiad.

(dowód: przesłuchanie strony k. 41, przesłuchanie świadka k. 41–42 informacja z (...) z B. k. 38 )

Sąd zważył, co następuje:

Żądanie strony powodowej znajduje podstawę prawną w przepisach gwarantujących ochronę interesów właściciela pozbawionego możliwości korzystania z rzeczy w wyniku posiadania jej przez nieuprawnioną do tego osobę. Interesy właściciela chronione są m. in. za pomocą roszczenia windykacyjnego uregulowanego w kodeksie cywilnym w art. 222 § 1 k.c., zgodnie z którym właściciel może żądać od osoby, która włada faktycznie jego rzeczą, ażeby rzecz została mu wydana, chyba że osobie tej przysługuje skuteczne względem właściciela uprawnienie do władania rzeczą.

W niniejszej sprawie bezspornie ustalono, że Krajowy Ośrodek (...) jest właścicielem lokalu mieszkalnego w miejscowości D., ul. (...), zaś pozwany Z. N. zajmuje ten lokal bez tytułu prawnego z uwagi na wypowiedzenie umowy najmu przez powoda.

Wobec bezspornego ustalenia, iż pozwany zajmuje przedmiotowy lokal mieszkalny bez tytułu prawnego, Sąd uznał przedmiotowe roszczenia za całkowicie uzasadnione i dlatego na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 222 § 1 k.c. orzekł jak w pkt I wyroku.

Nie budzi wątpliwości, że pozwany jest lokatorem w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 725), w konsekwencji czego w niniejszej sprawie zastosowanie mają odpowiednie przepisy tej ustawy (dalej u.o.p.l.) dotyczące lokalu socjalnego.

W myśl art. 14 ust. 1 u.o.p.l., w wyroku nakazującym opróżnienie lokalu sąd orzeka o uprawnieniu do zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu albo braku takiego uprawnienia wobec osób, których nakaz dotyczy. Obowiązek zapewnienia najmu socjalnego lokalu ciąży na gminie właściwej ze względu na miejsce położenia lokalu podlegającego opróżnieniu. Sąd, badając z urzędu, czy zachodzą przesłanki zawarcia umowy najmu socjalnego lokalu, orzeka o uprawnieniu osób, o których mowa w ust. 1, biorąc pod uwagę dotychczasowy sposób korzystania przez nie z lokalu oraz ich szczególną sytuację materialną i rodzinną (art. 14 ust. 3 u.o.p.l.).

Sąd przyznał pozwanemu prawo do otrzymania lokalu socjalnego mając na uwadze jego trudną sytuację rodzinną i materialną. Pozwany Z. N. pobiera świadczenie emerytalne w wysokości 1268,87 zł, które stanowi jego jedyny dochód. Jest osobą samotną nieposiadającą rodziny. Jego stan zdrowia jest zły, choruje m. in. na nowotwór prostaty, a w dojazdach do szpitala w P. pomaga mu sąsiad. Ponadto Sąd wziął pod uwagę, że pozwany wyremontował mieszkanie własnym kosztem.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem, na podstawie art. 14 ust. 6 u.o.p.l. Sąd w pkt III wyroku wstrzymał wykonanie opróżnienia i wydania lokalu do czasu złożenia pozwanemu przez Gminę B. oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego.

O kosztach procesu Sąd orzekł w oparciu o przepis art. 102 k.c., biorąc pod uwagę wyjątkowo trudną sytuację rodzinną i materialną pozwanego.