Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 grudnia 2023 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie, I Wydział Cywilny w składzie:

Przewodniczący: SSO Ewa Ligoń-Krawczyk

Protokolant: stażysta Agata Chmielewska

po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2023 r. w Warszawie

na rozprawie sprawy z powództwa O. D.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz O. D. kwotę 134.219,36 (sto trzydzieści cztery tysiące dwieście dziewiętnaście i 36/100) złotych wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 7 lutego 2019 roku do dnia zapłaty,

II.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

III.  ustala, że powód wygrał proces w 79%, a pozwany w 21% i pozostawia rozliczenie kosztów postępowania referendarzowi sądowemu po uprawomocnieniu się niniejszego wyroku.

Sygn. akt I C 511/19

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 13 maja 2019 r. powód O. D. wniósł przeciwko Towarzystwu (...) S.A. z siedzibą w W. o zasądzenie kwoty 170.947, 37 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 1 lutego 2019 r. do dnia zapłaty, a także o zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania według norm przepisanych.

Uzasadniając żądanie pozwu powód podniósł, że w umowie ubezpieczenia AC samochodu zastosowano gwarancję stałej wysokości wypłaty odszkodowania i zniesienie redukcji sumy ubezpieczenia, która wynosiła 420.000 zł brutto.

Pomiędzy A. B. będącą ówczesną właścicielką pojazdu oraz stroną umowy ubezpieczenia, a powodem O. D., dnia 18 kwietnia 2019 r. została zawarta umowa cesji praw z umowy ubezpieczenia. W związku z zawartą umową cesji powód wskazał, iż posiada legitymację czynną do wystąpienia z przedmiotowym żądaniem.

W dniu 5 stycznia 2019 r., w czasie trwania umowy ubezpieczenia AC, syn powoda kierując przedmiotowym samochodem wpadł w poślizg, zjechał z drogi, uderzył w stojący w pasie zieleni kontener PCK na odzież i zatrzymał się na znajdującym się ogrodzeniu. O wypadku powód niezwłocznie zawiadomił pozwanego. Wszczęto postępowanie likwidacyjne. Pozwany w piśmie z dnia 10 stycznia 2019 r. poinformował o wykonanym wyliczeniu kosztów naprawy pojazdu i oszacował wartość odszkodowania na kwotę 72.919,64 zł. Następnie, pismem z dnia 31 stycznia 2019 r. pozwany odmówił wypłaty odszkodowania, wskazując, iż z analizy materiału zebranego w aktach szkody oraz analizy odczytu ze sterowników pojazdu wynika, że do szkody doszło w okolicznościach innych niż deklarowane, a parametry ruchu pojazdu w stopniu znacznym odbiegały od wskazanych przez kierującego podczas rozpytania. Zdaniem powoda stanowisko pozwanego jest niezgodne z rzeczywistym przebiegiem zdarzenia i powód zaprzecza jakoby do zdarzenia nie doszło lub doszło w innych okolicznościach. Pozwany nie zmienił stanowiska na skutek odwołania złożonego przez powoda i decyzja o odmowie wypłaty odszkodowania z dnia 31 stycznia 2019 r. (pozew k. 3-83)

W odpowiedzi na pozew z dnia 27 czerwca 2019 r. Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. wniosło o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego obliczonego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swego stanowiska procesowego pozwany wskazał, że nie przyjął zaistnienia szkody z uwagi na materiał dowodowy zgromadzony w postępowaniu likwidacyjnym. Na podstawie odczytów błędów zapisanych w pamięci modułów elektronicznych pojazdu, pozwany wskazał, że w pamięci tej nie ma zapisanych błędów z deklarowanej daty i godziny zdarzenia, a zapisane parametry ruchu pojazdu przy błędach zarejestrowanych nie odpowiadają deklarowanym parametrom ruchu pojazdu podczas zdarzenia. Pozwany wskazał także, iż powziął wątpliwość co do losowego charakteru zdarzenia. Tym samym z uwagi na niezaistnienie wypadku przewidzianego w umowie ubezpieczenia, ubezpieczyciel odmówił objęcia wskazanego wypadku ochroną ubezpieczeniową. Ponadto, pozwany ubezpieczyciel wskazał, iż powód w znacznym stopniu zawyżył koszt naprawy pojazdu. Zdaniem pozwanego poprawna wysokość odszkodowania, zgodna z przesłanym dnia 10 stycznia 2019 r. wyliczeniem wynosi 72.919,64 zł brutto. (odpowiedź na pozew k. 90- 118)

Do zamknięcia rozprawy strony podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 listopada 2019 r. A. B. zawarła z Towarzystwem (...) S.A. z siedzibą w W. umowę ubezpieczenia pojazdu marki (...) model (...) o nr rej. (...), obejmującą w ramach ubezpieczenia Autocasco sumę ubezpieczenia 420.000 zł brutto i wariant serwisowy. Umowa została potwierdzona polisą nr (...) (dowód: polisa – k. 73 )

Integralną częścią łączącej strony umowy były Ogólne warunki ubezpieczenia autocasco (...) S.A. z dnia 13 grudnia 2016 r. (dalej OWU). Zgodnie z §3 pkt 1 OWU zakresem ubezpieczenia AC objęte są szkody polegające na uszkodzeniu, zniszczeniu, utracie pojazdu lub jego wyposażenia, zaistniałe w okresie ubezpieczenia, wskutek między innymi wypadku. Stosownie do § 10 pkt 2 ust. 1 OWU, Ubezpieczający za opłatą dodatkowej składki może rozszerzyć zakres ubezpieczenia autocasco zawartego na okres jednego roku o opcję utrzymania Wartości rynkowej pojazdu z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia przez cały okres ubezpieczenia. Zgodnie z § 8 pkt 5 ust. 1, w wariancie serwis w przypadku wyboru przez ubezpieczonego metody fakturowej, (...)ustala wysokość odszkodowania po przełożeniu przez Ubezpieczonego rachunków lub faktur VAT dokumentujących naprawę pojazdu, obejmujących naprawę pojazdu, obejmującą uszkodzenia pozostające w związku przyczynowym ze zdarzeniem, za które(...) ponosi odpowiedzialność – według uprzednio uzgodnionych z (...)kosztów i sposobu naprawy pojazdu, w oparciu o normy czasowe producenta pojazdu ujęte w Systemie eksperckim (...), lub (...), lub (...); stawke za jednoroboczogodzinę ustaloną dla warsztatu naprawczego, w którym dokonywana jest naprawa pojazdu (w przypadku braku ustalonej stawki dla danego warsztatu przyjmuje się wysokość stawki na podstawie średnich cen za roboczogodzinę usług obowiązujących na terenie powiatu, lub odpowiednio miasta na prawach powiatu w obrębie którego znajduje się warsztat dokonujący naprawy pojazdu); ceny części i materiałów producenta pojazdu ujęte w systemie eksperckim (...), lub (...) lub (...) nie wyższe niż średnie ceny zalecane przez producenta pojazdu lub oficjalnego importera do stosowania przez sieć serwisową producenta pojazdu, lub oficjalnego importera. (dowód: owu 104-115)

W dniu 5 stycznia 2019 r. D. D. kierując pojazdem marki (...) model (...) o nr rej. (...), na zakręcie ul. (...) oraz ul. (...), około godziny 20.40, nie dostosował prędkości do warunków drogowych w postaci ośnieżonej i oblodzonej nawierzchni jedni, w wyniku czego podczas hamowania i skrętu kołem kierownicy przed łukiem drogi, utracił panowanie nad pojazdem, zjechał na pobocze, a następnie uderzył w przęsło ogrodzenia posesji oraz otarł się prawą stroną pojazdu o kontener PCK na odzież i zatrzymał się na stojącym nieopodal ogrodzeniu. W wyniku tego zdarzenia doszło do uszkodzenia pojazdu. Na miejsce zdarzenia przyjechała policja i powód O. D., który uszkodzonym samochodem pojechał do domu. W trakcie jazdy wystąpiły błędy w samochodzie. (zeznania świadków D. D. protokół k. 143-144v, nagranie 00:27:11-00:50:01, I. C. protokół k. 144v-145, nagranie 00:52:01-01:02:20, zeznania powoda O. D. protokół k. 142-143, nagranie 00:02:32-00:26:42, opinia biegłego D. G. k. 316-352)

W wyniku zdarzenia w samochodzie uszkodzeniu uległy następujące elementy, które wymagały wymiany: tablica rejestracyjna przednia, ramka tablicy rejestracyjnej, podstawa tablicy rejestracyjnej, zderzak przedni, kraty dolne zderzania przedniego 3 szt., listwa lewa zderzaka przedniego, belka dolna zderzaka przedniego, osłona belki, belka zderzaka górna, absorbery zderzaka przedniego 2 szt., kierownica wlotu powietrza, kraty powietrza górne 2 szt., emblemat przedni, pokrywakarta komory silnika, uszczelka pokrywy komory silnika, reflektory lewy i prawy, wzmocnienia boczne zderzaka przedniego 2 szt., błotnik przedni prawy, emblemat błotniak przedniego prawego, osłona dolna nadkola przedniego prawego, wloty powietrza czołowe 2 szt., drzwi przednie prawe, uszczelki drzwi przednich prawych 3 szt., lampa kierunkowskazu prawego, lusterko zew. prawe, osłona lusterka zew. prawego, drzwi tyle prawe, uszczelki drzwi tylnych prawych 3 szt., osłony podłogi nadwozia 2 szt., olej skrzyni biegów, wahacz przedni lewy, tarcza koła przednia lewa, przekładnia kierownicza, osłona dolna chłodnicy, chłodnica silnika dodatkowa, chłodnica silnika, katalizator, osłony termiczne, miska olejowa skrzyni biegów, czujnik tempomatu, podstawa czujnika tempomatu, opona przednia lewa. Naprawy wymagała opona przednia lewa. Lakierowania wymagała pokrywa komory silnika, błotnik przedni prawy, drzwi przednie prawe, drzwi tylne prawe, zderzak przedni, osłona lusterka prawego, drzwi tylne lewe, bok tylny lewy. (opinia biegłego D. G. k. 316-352)

W czasie zdarzenia nie zostały zarejestrowane żadne dane (...) dla przedmiotowego zdarzenia, gdyż nie pojawiły się parametry ruchu wystarczające do wzbudzenia systemu i rozpoczęcia rejestracji. Zapis kodów diagnostycznych usterek (...) również nie zarejestrował usterek o godzinie 20:40 dnia 5 stycznia 2019 roku. Rejestracja usterek nastąpiła dnia 5 stycznia w godzinach 23:20:15 -23:22:20, kody usterek pochodziły od układu kierowniczego, zostały zapisane w czasie ruchu pojazdu, co ma związek z uszkodzonym zawieszeniem koła przedniego lewego pojazdu (wahacz przedni lewy). Rejestracja usterek miała miejsce w trakcie przejazdu pojazdem do miejsca jego przechowania. Rejestracja kodów diagnostycznych (...) następuje w czasie kiedy pojazd podczas samodiagnozy wykryje błędne sygnały otrzymywane od danych komponentów. Nie zawsze może dojść do rejestracji kodów usterek (...) dokładnie w chwili zdarzenia, jeżeli zdarzenie to nie powoduje ewidentnych uszkodzeń w zamkniętym obwodzie (np. przecięcie instalacji elektrycznej czujników parkowania wygenerowałoby błąd). (opinia biegłego D. G. k. 316-352)

W dniu 8 stycznia 2019 roku zgłoszono szkodę u pozwanego. (okoliczność bezsporna)

Pomiędzy A. B. będącą ówczesną właścicielką pojazdu oraz stroną umowy ubezpieczenia, a powodem O. D., dnia 18 kwietnia 2019 r. została zawarta umowa cesji praw z umowy ubezpieczenia. (dowód: umowa k. 72-72v, zeznania świadka A. B. protokół k. 164-164v, nagranie 00:05;16-00:13:15, zeznania powoda O. D. protokół k. 142-143, nagranie 00:02:32-00:26:42)

Pismem z dnia 31 stycznia 2019 r. pozwany odmówił wypłaty odszkodowania, wskazując, iż z analizy materiału zebranego w aktach szkody oraz analizy odczytu ze sterowników pojazdu wynika, że do szkody doszło w okolicznościach innych niż deklarowane, a parametry ruchu pojazdu w stopniu znacznym odbiegały od wskazanych przez kierującego podczas rozpytania. (dowód: pismo k. 51-52)

Koszt naprawy uszkodzeń powstałych w samochodzie marki (...) o nr rej. (...) w wyniku wypadku z dnia 5 stycznia 2019 r., skalkulowany w oparciu o program (...) z zastosowaniem średniej stawki za roboczogodzinę w wysokości 250 złotych netto dla prac blacharsko lakierniczych oraz z zastosowaniem nowych części oryginalnych (...) wynosi 134.291,36 złotych brutto. (opinia biegłego D. G. k. 316-352)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wymienionych dowodów z dokumentów, którym przydał moc dowodową oraz walor wiarygodności.

W toku postępowania dowodowego zostały przeprowadzone dowody z zeznań świadków (D. D. protokół k. 143-144v, nagranie 00:27:11-00:50:01, I. C. protokół k. 144v-145, nagranie 00:52:01-01:02:20, zeznania świadka A. B. protokół k. 164-164v, nagranie 00:05;16-00:13:15) i powoda (zeznania powodaO. D. protokół k. 142-143, nagranie 00:02:32-00:26:42), które sąd uznał za wiarygodne bowiem wzajemnie się uzupełniały, były jasne i konsekwentne, nad to znajdowały potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowy zebranym w sprawie, w tym miedzy innymi w opinii biegłego D. G., który wskazał, iż zebrany w sprawie materiał dowodowy nie wyklucza kategorycznie okoliczności zdarzenia przedstawionych przez jego uczestników.

Na wniosek strony pozwanej, Sąd postanowieniem z dnia 2 października 2020 r. dopuścił dowód z opinii biegłego specjalisty z zakresu techniki motoryzacyjnej i ruchu drogowego. Celem przeprowadzenia dowodu z opinii biegłego było ustalenie przebiegu i przyczyn zdarzenia z dnia 5 stycznia 2019 r., w tym jakie manewry podjął kierujący, czy wystąpiły jakikolwiek błędy o godzinie 20:40 dnia 5 stycznia 2019 r. w modułach elektronicznych pojazdu, czy wynikające z przebiegu zdarzenia z przebiegu zdarzenia uszkodzenia występujące w samochodzie mogły powstać w okolicznościach wskazanych w pozwie, a także wysokość szkody w związku z uszkodzeniem pojazdu.

Opinię sporządził biegły sądowy z zakresu ruchu drogowego i techniki motoryzacji M. S.. (opinia biegłego M. S. k. 200-214) Biegły ustalił, iż uszkodzenia w samochodzie mogły powstać w okolicznościach wskazanych w pozwie, a koszty naprawy uszkodzeń w przedmiotowym pojeździe powstałych w wyniku zdarzenia drogowego z dnia 5 stycznia 2019 r. wynoszą 143.129,68 zł brutto w (...) oraz 76.546,81 zł w warsztacie nieautoryzowanym z użyciem części zamiennych alternatywnych. Biegły wskazał w swojej opinii, iż nie zaistniały wartości progowe opóźnień pojazdu powodujące zadziałanie systemu bezpieczeństwa biernego (...) i zapis rejestratora (...), tym samym zapis błędów w chwili zaistnienia szkody nie powstał.

Strona pozwana ustosunkowując się do opinii biegłego, kwestionowała ustalenia biegłego w zakresie odczytu (...), jak również samą okoliczność zajścia wypadku, przede wszystkim wskazując na nieprawidłowości w odczytach danych (...) oraz wartość poniesionej szkody przez stronę powodową. (pismo k 226) Biegły do zarzutów strony pozwanej odniósł się w opinii uzupełniającej. (opinia uzupełniająca biegłego M. S. k. 246-261) W opinii tej biegły odniósł się do zastrzeżeń strony pozwanej, która ponownie wniosła zastrzeżenia podważając wiedze i kompetencje biegłego co do znajomości działania rejestratora danych i pozyskiwania z niego danych. (pismo k. 271-272) Wyjaśnienia do opinii złożonych na piśmie biegły złożył na rozprawie w dniu 17 maja 2022 roku. (ustne wyjaśnienia do opinii biegłego m. S. k. 285v-286, nagranie 00:02:20-00:28:50) pomimo złożonych wyjaśnień strona pozwana nadal kwestionowała opinie biegłego podnosząc, iż biegły nie potrafi wskazać wprost jakimi dokumentami posługiwał się do wydania opinii, opinia podstawowa została oparta wyłącznie o część akt szkodowych, wydał opinię podstawową która miała dotyczyć analizy śladów (...), bez zapoznania się z odczytem (...) i nie załączył jakiegokolwiek kosztorysu, który potwierdzałby wysokość wyliczonych przez biegłego kosztów. Z tych względów strona pozwana wnosiła o przeprowadzenie dowodu z opinii innego biegłego.

Z uwagi na zarzuty strony pozwanej, które w przeważającym zakresie były natury technicznej sąd ostanowieniem z dnia 28 września 2022 r., postanowił ponownie dopuścić dowód z opinii innego biegłego z zakresu techniki motoryzacyjnej i wyceny wartości pojazdów oraz jakości i kosztów napraw powypadkowych ruchu drogowego i rekonstrukcji zdarzeń drogowych.

Opinię kolejną sporządził biegły sądowy D. G.. (opinia biegłego D. G. k. 316-352) Biegły szczegółowo prześledził zakres uszkodzeń, a także uwarunkowania przebiegu zdarzenia i ustalił, że obraz destrukcji samochodu przystaje do elementów, w jakie pojazd miał uderzyć, a także jest zgodny z mechaniką zaistnienia zdarzenia, wskazując jednocześnie, że kierujący nie dostosował prędkości do warunków drogowych w postaci ośnieżonej i oblodzonej nawierzchni jezdni, w wyniku czego podczas hamowania i skrętu kołem kierownicy przed łukiem drogi utracił panowanie nad pojazdem, zjechał na pobocze i uderzył w przęsło ogrodzenia posesji oraz otarł się prawą stroną pojazdu o pojemnik przeznaczony na zbiórkę odzieży używanej. Biegły wskazał ponadto, iż analiza elektronicznych śladów kolizji wskazuje, iż nie zostały zarejestrowane żadne dane (...) dla przedmiotowego zdarzenia, gdyż nie pojawiły się parametry ruchu wystarczające do wzbudzenia systemu i rozpoczęcia rejestracji. Biegły ustalił koszty naprawy wykorzystując system (...)kalkulację naprawy z zastosowaniem średniej stawki za roboczogodzinę w wysokości 250 zł netto dla prac blacharsko-lakierniczych oraz z zastosowaniem nowych części oryginalnych (...).

Zastrzeżenia do opinii wniosła strona pozwana, kwestionując ją jedynie co do ustaleń w zakresie ustalonych kosztów naprawy i wnosząc o sporządzenie opinii uzupełaniającej w tym zakresie poprzez dokonanie rozliczenia kosztorysowego. (pismo k. 363-364)

W opinii uzupełniającej, która została wydana na podstawie postanowienia sądu z dnia 12 kwietnia 2023 r., biegły szczegółowo odniósł się do zastrzeżeń strony pozwanej, również w zakresie kwestionowania przez nią ustaleń biegłego co do możliwego przebiegu zdarzenia, a jednocześnie przy uwzględnieniu zastosowania części od dostawców alternatywnych, biegły ustalił, iż koszt naprawy przyjmując metodę kosztorysową wynosiłby 90.889,83 zł. (opinia uzupełaniająca biegłego D. G. k. 373-407)

W toku ustnych wyjaśnień do opinii złożonych na piśmie biegły potwierdził wydane opinii i wnioski z nich płynące. (ustne wyjaśnienia do opinii złożonych na piśmie biegłego D. G., protokół k. 436-437, nagranie )):01:36-00:19:04

Ustalając stan faktyczny sąd oparł się na opinii biegłego D. G., bowiem w ocenie sądu opinia ta była sporządzona szczegółowo, rzetelnie, zgodnie z zasadami przyjętymi przy opracowywaniu tego rodzaju dokumentów, w oparciu o dokumentację załączoną do akt sprawy w tym fotograficzną. Jednocześnie biegły załączył do opinii szczegółowe kalkulacje kosztów naprawy, jak i protokół z symulacji ruchu pojazdu.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

Zgodnie z treścią art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. W myśl § 2 pkt 1 cytowanego przepisu przy ubezpieczeniu majątkowym świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku.

Odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu dobrowolnej umowy ubezpieczenia ustalana jest na zasadach przewidzianych w tej umowie i obowiązujących strony wzorcach umownych, w tym wypadku OWU.

W niniejszej sprawie bezsporna była okoliczność łączącej strony umowy ubezpieczenia autocasco. Przedmiotem sporu był fakt zaistnienia zdarzenia uzasadniającego wypłatę odszkodowania.

Materiał dowody zebrany w sprawie potwierdza, że samochód (...) o nr rej. (...) w dniu 5 stycznia 2019 r. uległ uszkodzeniu w okolicznościach zgłoszonych ubezpieczycielowi. Kierujący zjechał z jezdni na pobocze, a następnie uderzyła w pojemnik PCK na odzież używaną oraz ogrodzenie posesji, aż do zatrzymania pojazdu. Uszkodzenia pojazdu mogły powstać w wyniku powyższego zdarzenia drogowego. Potwierdzają to zeznania świadków, ale również treść opinii biegłego z zakresu ruchu drogowego i techniki motoryzacji D. G., która ostatecznie stanowiła podstawę ustaleń faktycznych, przy czym należy wskazać, iż pomimo wad opinii biegłego M. S. jego wnioski co do tej okoliczności są zbieżne z wnioskami biegłego D. G.. Biegły D. G. szczegółowo prześledził zakres uszkodzeń, a także uwarunkowania przebiegu zdarzenia i ustalił, że obraz destrukcji samochodu przystaje do elementów, w jakie pojazd miał uderzyć, a także jest zgodny z mechaniką zaistnienia zdarzenia. Biegły D. G. ustalił, na podstawie analizy symulacyjnej opisanego zdarzenia drogowego połączonego z analizą danych elektronicznych zapisanych przez sterowniki pojazdu, iż kierujący pojazdem mógł podjąć bardziej trafne oraz przystosowane do panujących warunków drogowych i oblodzonej jezdni manewry w celu uniknięcia wypadnięcia z jezdni i zderzenia z ogrodzeniem posesji lub znacznie ograniczyć skutki tego zdarzenia. Mając na uwadze jednak okoliczności sprawy, nie można przyjąć, że działanie kierującego było celowe. Biegły wskazał, iż brak zapisu danych (...) wynika z tego, iż nie pojawiły się parametry ruchu wystarczające do wzbudzenia systemu i rozpoczęcia rejestracji.

Wobec powyższego należało stwierdzić, że podnoszony przez stronę pozwaną zarzut niezaistnienia wypadku nie był zasadny. Oznacza to, że zgodnie § 3 ust. 1 OWU przedmiotowe zdarzenie należy do zakresu udzielonego powódce ubezpieczenia i tym samym pozwany odpowiada za szkodę nim objętą.

Wobec powyższego należało ustalić, jaki jest zakres należnego powodowi odszkodowania. Do umowy zawartej między stronami ma zastosowanie zasada generalnego, pełnego odszkodowania wyrażona w art. 361 § 2 k.c., zgodnie z którą w granicach odpowiedzialności za normalne następstwa zdarzeń szkodzących, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby szkody mu nie wyrządzono. Jednocześnie, o ile nie umówiono się inaczej, suma pieniężna wypłacona przez zakład ubezpieczeń nie może być wyższa od poniesionej szkody (art. 824 ¹ § 1 k.c.).

Zgodnie z art. 363 § 1 k.c. naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Jednakże, gdyby przywrócenie stanu poprzedniego było niemożliwe albo gdyby pociągnęło za sobą dla zobowiązanego nadmierne trudności lub koszty, roszczenie poszkodowanego ogranicza się do świadczenia w pieniądzu .

Zdaniem strony pozwanej zgodnie z OWU, jeżeli pojazd nie został naprawiony w (...) lub warsztacie i nie przedstawiono faktury za naprawę, to obowiązuje rozliczenie kosztorysowe uwzględniające stawkę średnią, zamienniki i potrącenia z cen części oryginalnych zgodnie z tabelą.

W ocenie sądu stanowisko strony pozwanej nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem zgodnie z polisą strony ustaliły wariant serwisowy. W tym wariancie zgodnie z § 8 pkt 5 ust. 1 OWU, w wariancie serwis w przypadku wyboru przez ubezpieczonego metody fakturowej, (...) ustala wysokość odszkodowania po przełożeniu przez Ubezpieczonego rachunków lub faktur VAT dokumentujących naprawę pojazdu, obejmujących naprawę pojazdu, obejmującą uszkodzenia pozostające w związku przyczynowym ze zdarzeniem, za które (...) ponosi odpowiedzialność – według uprzednio uzgodnionych z (...) kosztów i sposobu naprawy pojazdu, w oparciu o normy czasowe producenta pojazdu ujęte w Systemie eksperckim (...), lub (...), lub (...); stawke za jednoroboczogodzinę ustaloną dla warsztatu naprawczego, w którym dokonywana jest naprawa pojazdu (w przypadku braku ustalonej stawki dla danego warsztatu przyjmuje się wysokość stawki na podstawie średnich cen za roboczogodzinę usług obowiązujących na terenie powiatu, lub odpowiednio miasta na prawach powiatu w obrębie którego znajduje się warsztat dokonujący naprawy pojazdu); ceny części i materiałów producenta pojazdu ujęte w systemie eksperckim (...), lub (...), lub (...) nie wyższe niż średnie ceny zalecane przez producenta pojazdu lub oficjalnego importera do stosowania przez sieć serwisową producenta pojazdu, lub oficjalnego importera.

Mając powyższe okoliczności na względzie, zdaniem sądu brak jest podstaw do ustalenia szkody w sposób wskazywany przez stronę pozwaną. Zgodnie z owu i polisą powód był uprawniony do naprawy w wariancie serwisowym i za taki wariant uiścił składkę. Nie została przedstawiona faktura naprawy, co zarzucała strona pozwana, bowiem na etapie likwidacji szkody pozwany odmówił wypłaty odszkodowania twierdząc, iż do szkody doszło w okolicznościach innych niż deklarowane, a naprawy de facto do chwili obecnej powód obowiązku nie miał dokonywać.

W celu ustalenia kosztów naprawy pojazdu, biegły D. G. wykonał w programie (...)co jest zgodne z ww. § 8 owu, kalkulację naprawy z zastosowaniem średniej stawki za roboczogodzinę w wysokości 250 zł netto dla prac blacharsko-lakierniczych oraz z zastosowaniem nowych części oryginalnych (...) i koszt ten biegły ustalił na kwotę 134.291, 36 zł brutto.

Z tych względów, w oparciu o art. 805 k.c. i postanowienia umowy łączącej strony oraz OWU, zasądzeniu od pozwanego na rzecz powoda podlegała kwota 134.219,36 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 7 lutego 2019 r. do dnia zapłaty, tym samym w pozostałym zakresie sąd oddalił powództwo.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 817 kc to jest po upływie 30 dni od zgłoszenia szkody pozwany winien dokonać wypłaty odszkodowania. Szkoda została zgłoszona w dniu 8 stycznia 2019 roku, tym samy odsetki należało zasądzić od dnia 7 lutego 2019 roku, a w pozostałym zakresie podlegały oddaleniu.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 100 k.p.c., ustając, iż powód wygrał proces w 79%, a pozwany w 21% i pozostawił szczegółowe rozliczenie kosztów postępowania referendarzowi sądowemu po uprawomocnieniu się niniejszego wyroku.

SSO Ewa Ligoń-Krawczyk