Sygn. akt: I C 57/23
Dnia 14 listopada 2023 roku
Sąd Rejonowy w Jędrzejowie I Wydział Cywilny w składzie następującym:
Przewodniczący: |
Sędzia Katarzyna Wysoczyńska |
Protokolant: |
Dagmara Smerdzyńska |
po rozpoznaniu w dniu 14 listopada 2023 r. w Jędrzejowie na rozprawie
sprawy z powództwa J. T.
przeciwko (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W.
o zapłatę
I. oddala powództwo
II. zasądza od powódki J. T. na rzecz strony pozwanej (...) Bank (...) Spółka Akcyjna w W. kwotę 3617 zł (trzy tysiące sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty
Sygn. akt I C 57/23
UZASADNIENIE WYROKU z dnia
14 Listopada 2023 roku
W dniu 29 grudnia 2022 roku do tur. Sądu wpłynął pozew J. T. przeciwko (...) Bank (...) S.A. w W. o zapłatę kwoty 17.000 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 20 października 2020 roku do dnia zapłaty. W uzasadnieniu swego żądania powódka wskazała, że zawarła z pozwanym bankiem umowę rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego w ramach, którego świadczone były także usługi bankowości elektronicznej. Powódka wskazała nadto, że w dniu 19 października 2020 roku pozwany bank dokonał nieautoryzowanych przelewów z jej konta kwoty 17.000 zł na rachunek innej osoby, co naraziło ją na szkodę.
W odpowiedzi na pozew z dnia 6 marca 2023 roku strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie kosztów procesu. W uzasadnieniu swego stanowiska strona pozwana przyznała, że strony łączyła umowa rachunku oszczędnościowo - rozliczeniowego, bankowości elektronicznej, a także wskazała, że faktycznie w dniu 19 października 2020 roku doszło do przelania z konta pozwanej kwoty 17.000 zł na inne konto, ale nastąpiło za jej autoryzacyjną zgodą. Nadto Bank wskazał, że wskazana kwota znajduje się na rachunku bankowym zablokowanym na mocy postanowienia prokuratury Rejonowej w Jędrzejowie z dnia 2 litego 2023 roku. Pozwany Bank wskazał, nie ponosi winy za szkodę powódki (k. 37 – 52).
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Strony w dniu 21 sierpnia 2025 roku zawarły umowę rachunku oszczędnościowo – rozliczeniowego, usług bankowości elektronicznej i karty debetowej.
W dniu 19 października 2020 roku powódka otrzymała sms o konieczności dopłaty kwoty 1,29 zł na konto InPost pod rygorem wstrzymania dostawy paczki. Wiadomość ta nie wzbudziła u niej niepokoju, albowiem oczekiwała na paczkę.
W celu dopłaty wskazanej kwoty powódka skorzystała z linku zawartego w sms, a następnie zalogowała się na swoim koncie w pozwanym Banku i podjęła próbę dokonania przelewu wskazanej kwoty. Ostatecznie dokonała przelewu przy czwartej próbie, za każdym razem wpisując kod autoryzacyjny przesłany przez bank. Powódka nie czytała pełnej treści każdego sms otrzymywanych z banku wraz z kodem autoryzacyjnym. Powódka otrzymała cztery kody w czterech sms o treści:
1) Kwota 12.000 zł na rachunek (...)…1901 – kod autoryzacyjny (godzina 18:41)
2) Kwota 12.000 zł na rachunek (...)…1901 – kod autoryzacyjny (godzina 18.50)
3) Kwota 17.000 zł na rachunek (...)…1901 – kod autoryzacyjny (godzina 18.52)
4) Kwota 12.000 zł na rachunek (...)…1901 – kod autoryzacyjny (godzina 18.53).
Powódka dokonała przelewów na kwotę 17.000 zł z użyciem kodu autoryzacyjnego otrzymanego z banku.
Powódka w tym samym dniu ponownie zalogowała się na swoim koncie w pozwanym banku i ustaliła, że dokonano z jej konta przelewu kwoty 17.000 zł. W związku z tym złożyła telefoniczną reklamację w banku, a także zawiadomienie na policji o popełnieniu przestępstwa na jej szkodę.
Bank nie uznał reklamacji pozwanej.
Pozwany bank także w dniu 19 października 2020 roku zawiadomił policję o popełnieniu przestępstwa na szkodę powódki z użyciem bankowości elektronicznej.
Postanowieniem z dnia 20 października 2020 roku Prokuratura Rejonowa w Jędrzejowie
w sprawie PR.Ds. (...).2020.Sp dokonała blokady konta bankowego na jakie dokonano przelewu kwoty 17.000 zł z konta powódki.
Dowód: pismo (k. 5 -10), umowa rachunku (k. 28 – 30), akta Prokuratury Rejonowej w Jędrzejowie PR. ds. (...).2020.Sp, warunki dotyczące świadczenia usług w bankowości elektronicznej (k. 57 – 60), reklamacja (k. 61 – 64), nagranie - płyta (k. 77), zeznania powódki (k. 97 v + nagranie rozprawy z dnia 25 maja 2023 roku).
Sąd zważył co następuje:
Powództwo jest niezasadne.
Niespornym w niniejszej sprawie było to, że strony łączyła umowa rachunku rozliczeniowo – oszczędnościowego w ramach, którego pozwany bank świadczył na rzecz powódki usługi bankowości elektronicznej. Zasady świadczenia tych usług wynikały z umowy rachunku i regulaminu świadczenia usług bankowości elektronicznej, a także ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 roku o usługach płatniczych (Dz. U. 199 poz. 1175 z późn. zm).
Niespornym było i to, że powódka poniosła szkodę na kwotę 17.000 zł z uwagi na popełnione na jej szkodę przestępstwo w ramach bankowości elektronicznej. Okoliczności popełnienia tego przestępstwa wynikają z akt PR. ds. (...).2020.Sp.
Spornym było natomiast to, czy strona pozwana przyczyniła się do szkody powódki, czy szkoda ta nastąpiła z winy pozwanego banku.
W ocenie Sądu szkoda jakiej doznała J. T. nastąpiła bez winy pozwanego banku, a była wynikiem działania samej powódki, która nieświadomie i lekkomyślnie dała przestępcy dostęp do swojego telefonu, a następnie do konta bankowego poprzez skorzystanie z linku, który ją przekierował do wykonania przelewu na nieprawdziwe konto InPost, a następnie na dokonaniu autoryzacji wykonanych przelewów przy użyciu kodów jakie bank przesłał na jej telefon w sms.
W ocenie Sądu działania banku były prawidłowe, albowiem nie miał on możliwości odmówienia dokonania operacji bankowych zleconych przez powódkę, która przecież sama prawidłowo zalogowała się na swoje konto w banku, a następnie, co przyznała, czterokrotnie próbowała dokonać przelewów bankowych i robiła to za każdym razem, gdy otrzymała sms z banku z kodem autoryzacyjnym. Bank nie miał możliwości weryfikacji woli powódki
w zakresie tego na jakie konto ma być wykonany przelew i w jakiej kwocie, a także zablokowania operacji, a jedynie miał obowiązek poinformowania w sms z kodem o wysokości kwoty planowanego przelewu i koncie bankowym na jakie ma być wykonany przelew i bank to prawidłowo zrobił (powódka nie kwestionowała treści wiadomości sms przesłanych jej przy każdym kodzie autoryzacyjnym). Rolą powódki było natomiast weryfikowanie tego czy faktycznie operacja jaką zamierza zrobić jest zgodna z informacją zawartą w sms w kodzie i dopiero ją potwierdzić tym kodem, czego jak przyznała nie robiła
i tylko automatycznie wpisywała kolejne kody autoryzacyjne przy kolejnej czynności przelewu., nie czytając kolejnych sms z banku.
Z tych też względów Sąd przyjął, stosowne do przepisu art. 46 ust. 3 cytowanej ustawy o usługach płatniczych, że to powódka sama w 100 % przyczyniła się do swojej szkody i może żądać zwrotu kwoty 17.000 zł wyłącznie od sprawcy przestępstwa lub domagać się wypłaty kwoty po odblokowaniu przez Prokuraturę konta na jakie ta kwota została przelana, natomiast odpowiedzialność banku jest w tym wypadku wyłączona.
Działania banku były zgodne z regulaminem świadczenia usług bankowości elektronicznej, umową jaka łączyła strony i ustawą z dnia 19 sierpnia 2011 roku o usługach płatniczych, nie było podstaw do przyjęcia jakiejkolwiek odpowiedzialności pozwanego banku za szkodę jakiej doznała powódka. Odpowiedzialność ta wchodziłaby jedynie w grę, gdyby bank dokonał przelewów z konta powódki z naruszeniem zasad wynikających z ustawy i regulaminu oraz umowy, w szczególności dokonania przelewu bez przesłania kodu autoryzacyjnego do powódki lub przed potwierdzeniem przez nią operacji takim kodem.
Nadto należy dodać, że bank prawidłowo odebrał od powódki reklamacje i niezwłocznie zawiadomił o popełnieniu przestępstwa na szkodę J. T.. Nie miał on natomiast możliwości cofnięcia przelewu w momencie, gdy już został on faktycznie dokonany (pieniądze przekazano na inne konto bankowe), albowiem, choć konto na jakie przekazano pieniądze z konta powódki było ostatecznie kontem przestępcy, to bank w momencie zgłoszenia reklamacji nie mógł z naruszeniem zasad dotyczących prawa bakowego i usług płatniczych samodzielnie i dowolnie wykonywać z tego konta operacji bankowych
i dokonywać przelewów zwrotnych na konto powódki, bez zgody właściciela tego drugiego rachunku.
Z tych też względów powództwo oddalono w pkt I wyroku.
W pkt II orzeczono na podstawie art. 98§1, 1 1 kpc w zw. z art. 108 kpc.
Powódka przegrała niniejszy proces, musi zatem zwrócić stronie pozwanej koszty procesu w kwocie 3617 zł.
Na wskazaną kwotę złożyły się:
- kwota 17 zł tytułem opłaty skarbowej
- kwota 3600 zł tytułem wynagrodzenia fachowego pełnomocnika ustalona na podstawie § 2pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych.