s
ygn. akt: I C 574/21 upr
9 listopada 2021 r.
Sąd Rejonowy w Kwidzynie I Wydział Cywilny
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Robert Węgrzyn
Protokolant: starszy sekretarz sądowy Joanna Doroś
po rozpoznaniu 4 listopada 2021 r. w Kwidzynie
na rozprawie
sprawy z powództwa (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W.
przeciwko D. D.
o zapłatę
zasądza od pozwanego D. D. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. 7.816,63 zł (siedem tysięcy osiemset szesnaście złotych 63/100) wraz z:
- odsetkami umownymi za opóźnienie w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie liczonymi od 7.281,71 zł (siedem tysięcy dwieście osiemdziesiąt jeden złotych 71/100) od 9 lutego 2021 r. do 9 listopada 2021.,
- odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 534,92 zł (pięćset trzydzieści cztery złote 92/100) od 9 lutego 2021r. do 9 listopada 2021 r.,
zasądzone w pkt 1 roszczenie rozkłada na raty w wysokości po 200 zł (dwieście złotych) pierwsze 38 rat i 216,63 zł (dwieście szesnaście złotych 63/100) złotych 39 rata płatne w terminie do 20 każdego miesiąca poczynając od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym uprawomocni się niniejszy wyrok wraz z umownymi odsetkami za opóźnienie w wysokości odsetek maksymalnych za opóźnienie w przypadku uchybienia terminu płatności,
zasądza od pozwanego D. D. na rzecz powoda (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. 2.317 zł (dwa tysiące trzysta siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty.
SSR Robert Węgrzyn
sygn. akt I C 574/21 upr.
Powód (...) sp. z o.o. w W. wniósł pozew przeciwko D. D. o zapłatę 7.816,63 zł wraz z odsetkami i kosztami procesu. W uzasadnieniu wskazał, że 08.11.2019 r. pozwany zawarł z powodem umowę kredytu konsumenckiego. W związku z powstaniem opóźnień w spłacie powód wypowiedział pozwanemu umowę, wskutek czego roszczenie stało się wymagalne 06.11.2020 r.
(pozew k. 2-4).
Powód przed złożeniem ww. pozwu wszczął postępowanie przeciwko pozwanemu o to samo roszczenie przed Sądem Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie Wydział VI Cywilny, sygn. akt: Nc-e 162271/21. Postanowieniem referendarza sądowego z 07.04.2021r. postępowanie to zostało umorzone w całości wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu.
(akta EPU k. 33-44).
W odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości jako bezzasadnego z uwagi na niewykazanie przez powoda wysokości dochodzonego roszczenia, szczególnie w kontekście braku wykazania, że umowa została skutecznie wypowiedziana.
(odpowiedź na pozew k. 62-71).
Stan faktyczny sprawy i dowody, na podstawie których został ustalony.
Pozwany (...) sp. z o.o. w W. zawarli 08.11.2019 r. umowę kredytu konsumenckiego nr (...). Strony umowy ustaliły, że:
całkowita kwota kredytu wyniosła 5.600 zł,
prowizja wyniosła 2.128 zł,
całkowita kwota do zapłaty określona jako 9.446,59 zł,
pożyczka została zawarta na 48 miesięcy,
wysokość miesięcznej raty jako 196 zł,
termin płatności raty 20-ty każdego miesiąca,
W umowie ustalono, że powód może ją wypowiedzieć w przypadku braku wpłat co najmniej 2 pełnych rat. Okres wypowiedzenia ustalono na 30 dni.
(dowody: kopia umowa k. 5-6, potwierdzenie złożenia wniosku o kredyt k. 7).
W owym czasie pozwany prowadził działalność gospodarczą, a ww. środków potrzebował żeby „ się wesprzeć”.
(dowód: zeznania pozwanego k. 84)
W dniu 08.11.2019 r. powód dokonał przelewu na rachunek bankowy pozwanego w wysokości 5.600 zł.
(dowód: potwierdzenie przelewu k.10).
Pozwany na poczet kredytu dokonał wpłat:
- 196 zł 17.12.2019r.,
- 196 zł 20.01.2020r.,
- 196 zł 18.02.2020r.,
- 196 zł 20.03.2020r.,
(bezsporne – zestawienie k. 12 akt, protokół k. 84)
Wezwaniem z 24.06.2020 r. powód wezwał pozwanego do niezwłocznej zapłaty 373,28 zł, wynikającej z ww. umowy.
(dowody: wezwanie k. 11, wydruk ze śledzenia przesyłek k. 14).
Powód pismem z 15.09.2020 r. dokonał wypowiedzenia umowy kredytu i wezwał pozwanego do zapłaty z zachowaniem 30 dniowego terminu wypowiedzenia. Oświadczenie to zostało pozwanemu doręczone 05.10.2020r.
(dowód: wypowiedzenie k. 9, potwierdzenie odbioru k. 8).
Pozwany w momencie zawarcia umowy prowadził działalność gospodarczą, z której uzyskiwał stałe dochody. Po marcu 2020r. pozwany zaprzestał spłacania kredytu z uwagi na problemy finansowe – związane m.in. z wybuchem pandemii. Obecnie pozwany oraz jego żona uzyskują wynagrodzenie w wysokości najniższej krajowej. Na utrzymaniu mają 14 letnią córkę.
(dowód zeznania pozwanego k. 84).
Podstawa prawna wyroku i ocena dowodów.
Stosownie art. 3. ust. 1 ustawy z 12.05.2011r. o kredycie konsumenckim (j.t. Dz.U. z 2019r., poz. 1083 ze zm.) przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255 550 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi.
Pozwany nie kwestionował zawarcia z powodem umowy kredytu konsumenckiego z 08.11.2019 r. W jego ocenie jednak wypowiedzenie umowy nastąpiło przedwcześnie. Wskazał nadto, że z uwagi na problemy finansowe zaprzestał spłaty rat kredytu, wyraził również chęć spłaty kredytu w miesięcznych ratach.
Z dokumentów dołączonych do akt sprawy jasno wynikało, że pozwany zawarł umowę, mając świadomość obowiązków z niej wynikających. Fakt wypłaty kredytu sąd ustalił na podstawie dokumentu potwierdzenie przelewu (k. 10 akt). Zarzut przedwczesnego wypowiedzenia umowy pożyczki okazał się bezpodstawny – po pierwsze zgodnie z rozdziałem 9 pkt 3 kredytodawca miał prawo rozwiązać umowę z zachowaniem 30 dniowego okresu wypowiedzenia, jeśli klient spóźnia się w spłacie od co najmniej dwóch pełnych rat. W niniejszej sprawie nastąpiło opóźnienie w ww. wysokości. Powód – najpierw wezwał pozwanego do zapłaty (k. 11 akt), a następnie dokonał wypowiedzenia umowy (k. 9 akt). Wypowiedzenie zatem zostało dokonane skutecznie i cała należność stała się wymagalna.
Wobec powyższego na podstawie ww. art. 3 ust. 1 ww. ustawy orzeczono jak w wyroku.
Z uwagi na trudną sytuację finansową pozwanego, opisaną powyżej, sąd na podstawie art. 320 k.p.c., rozłożył zasądzoną należność na 39 miesięcznych rat – w wysokości po 200 zł pierwsze 38 rat oraz 216,63 zł ostatnia rata. Wysokość rat została ustalona po uwzględnieniu sytuacji finansowej pozwanego, opisanej powyżej.
O odsetkach orzeczono zgodnie z art. 481 k.c.
Reasumując wbrew zarzutom pozwanego:
- do umowy nie ma zastosowania art. 75c Prawa bankowego ponieważ powód nie jest bankiem,
- podstawą ustaleń faktycznych nie był wyciąg z ksiąg bankowych,
- powód skutecznie (nie warunkowo) dokonał wypowiedzenia umowy, co ustalono na podstawie ww. dowodów (umowa, wezwanie, oświadczenie o wypowiedzeniu, doręczenie wypowiedzenia, brak wpłat przynajmniej 2 pełnych rat),
- brak jest podstawy prawnej do wymagania aby powód był zobowiązany do ewentualnej „restrukturyzacji” umowy, a konkretnie zmiany sposobu jej spłaty.
Ustalona w umowie prowizja w wysokości 2.128 zł stanowiła 38% kwoty pożyczki. Jej wysokość jest zgodna z przepisami regulującymi maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu konsumenckiego. Zdaniem sądu, postanowienie w zakresie ww. prowizji nie narusza przepisu art. 385 1 k.c. tj. nie może zostać uznane za niedozwolone postanowienie umowne. Dokonując takiej oceny wzięto pod uwagę wysokość prowizji i fakt, że jak sam pozwany zeznał, zaciągnął kredyt żeby się „podeprzeć” w okresie, w którym prowadził działalność gospodarczą zatem działał świadomie.
O kosztach orzeczono zgodnie z art. 98 k.p.c. zasądzając je w całości od pozwanego na rzecz powoda 2.317 zł, na które składały się: opłata od pozwu 500 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł, koszty zastępstwa procesowego 1.800 zł.
SSR Robert Węgrzyn